دلیل عفونت ادراری در نوزادان چیست

عـــفـــونتــــهای 
ادرار

عفونت
ادراري در نوزادان

دلیل عفونت ادراری در نوزادان چیست

از
آنجائی که عــفـونتهای ادراری در
نوزادان (( از روز اول تولد تا 29 روزگی
را دوران نوزادی گويند = يکماه اول
زندگی )) با بقيه دوران زندگی متفاوت
است و عفونت در اين دوران بايد بسيار
مهم تلقی شود لذا ابتدا در مورد
عــفـونتهای ادراری در نوزادان می
پردازيم: 

عــفـونتهای
دستگاه ادراری در 1/. در صد نوزادان
تازه متولد شده اتفاق می افتد

شيوع
اين عفونت در نوزادان با وزن تولد
پايين بسيار بالاتر است .

در
جنس مذکر 3 برابر شايعتر از جنس مونث
است.

نوزادان
پسر ختنه نشده

نوزادان
مبتلا به ناهنجاريهای مادرزادی کليه
ومبتلايان به رفلا کس مثانه ای – حالبی
درصد بالاتری از شيوع عـفـونت ادراری
را دارا می باشند ( رفلاكس بمعناي
برگشت ادار در جهت عكس است يعني از
مثانه به طرف حالب )‌.

عـفـونت
نوزادی ممکن است از طريق صعودی کسب
گردد يعنی عـفـونت اوليه مثانه را
گرفتار نموده (سيستيت = عفونت مثانه )
سپس سيستم حالبی – لگنچه ای و کليه (
پيلونفريت) و از آنجا به گردش خون راه
می يابد .

تظاهــرات
بالينـــــــی:

نشانهای
بيماری متغير و غير اختصاصی است شروع
بيماری ممکن است بی سروصدا وشامل

نشانهای
غير ادراری مثل مشکلات تغذيه ای – نقض
رشد وتـب غير قابل توجيه باشند همچنين
ممکن است استفراغ – اسهال – تحريک
پذيری – يرقان و وزن نگرفتن نيز داشته
باشند.

بعضی
ازنوزادان ممکن است کاملآ بدون علامت
باشند

در
حالی که بعضی ديگر علاوه بر تـب دار
بودن می توانند با يا بدون نشانه های
موضعی مانند جريان ضعيف ادرار- سوزش
ادرار(گریه در هنگام دفع ادرار) ويا
توده ای بزرگ در پهلو تظاهرنمايد.

 تشخيص بيماری

 با کشت ادرار ميسر می باشد.هر
نوزادی متعاقب اولين عـفـونت ادراری
تائيد شده بايد بررسی
اولتراسونوگرافی 
کليوی صورت پذيرد و در صورت وجود
ناهنجاريها-هيدرونفروز- آبسه ويا
تومورها بررسی بعمل آيد.

دلیل عفونت ادراری در نوزادان چیست

درمان

لازم
به ذکر است که درمان عــفـونتهای
ادراری در نوزادان 
تزريقی است و بايد نوزاد بستری
گردد .

عـفونتــهای  ادراری بعداز دوران نوزادی

 از ماه دوم زندگی تا بزرگسالی 
عــفـونتهای دستگاه ادراری در
جنس مونث شايعتر است

تظاهــرات
بالينـــــــی:

دراين
گروه سنی بخضوض از 2تا6سالگی ممکن است
علائم بصورت گوارشی باشد ولی تکرر
ادرار-دردشکم واحساس فوريت ادرار نيز
در اين گروه سنی در حال ظهور است.

در
سنين 6 تا18 سالگی شايعترين علائم
احساس فوريت ادرار – تکررادرار- سوزش
ادرار و درد پهلو و يا شکم است .

عـفـونـتهای
ادراری در1 يا2 درصد دختران در سنين
مدرسه ديده می شود پيشابراه کوتاه در
دختران آنها را به عـفـونتهای ادراری
مستعد می کند.در عـفـونتهای ادراری
بخصوص نزد دختران نوجوان ممکن است در
ادرار خون ديده شود که اين خون ارزش
تشخيصی مهمی نيست.

 در تمام کودکان تب های غير قابل
توجيه و علائم پايدار شکمی بدون توجيه
-انجام آزمايش وکشت ادرار را ايجاب می
کند .محل استقرار عـفـونت نيز خيلی
مهم است وعـفـونتهای مجاری ادراری 
فوقانی ( کليه ها و حالبها ) نسبت
به وعـفـونتهای مجاری ادراری تحتانی (مثانه
و پيشابراه ) اغلب بااختلالات
آناتوميک بيشتری همراه است.

متاسفانه
درنوزادان وشيرخوران وکودکان نوپا
تظاهرات بالينی بيماری در تعيين محل
عـفـونت زياد کمک کننده نيست . تب و
درد شکم هم در عـفـونتهای فوقانی وهم
در عـفـونتهای تحتانی 
دستگاه ادراری ديده می شود ولی تب
های بالاتر بيشتر در موارد درگيری
مجاری فوقانی ديده می شود.

 کليه های هيدرونفروز- رفلاکس مثانه
به حالب ( برگشت ادرار از مثانه به سمت
بالا )  -مثانه
ای که بطور کامل تخليه نمی شود-
ناهنجاريها ی مادرزادی – سنگ کليه و
عوامل ديگری که باعث رکود ادرار می
شوند بيمار را مستعد به عـفـونتهای
ادراری  ميکند .وجود رفلاکس مثانه به حالب و
عـفـونت عامل مستعد کننده ای برای
ايجاد اسکار کليوی است.

 اولين قدم برای بررسی بيماران با
وجود علائم ادراری آزمايش وکشت ادرار
ميباشد.در موارد زير ارزيابی
راديولوزيک برای پيگيری بيمار ضروری
است

1-عفونت
ادراری در تمام بچه های زير 10 سال.

2-عـفونت
ادراری در هر جنس مــذکــر.

3-
عـفـونت درجنس مونث که بالاتر از 10
سال باشد و نشانه و علائم پيلونفريت
دارد و يا به درمان کند جواب می دهد.

4-عـفـونتهای
مکرر و راجعه در دختران پيش از سن بلوغ

اگر
بيمار علائم سمی داشت و يا آهسته
وضعيف به درمان پاسخ دهد ويا يک توده و
يا اتساع مثانه داشته باشد انجام
سونوگرافی فوری از مثانه و کليه ضرورت
دارد.

توجه

 لازم به ذکر است که يکی از علتهای
مهم عـفـونت ادرار در کودکان بخصوص
دردختر بچه ها که پيشابراه کوتاهی
دارند رعايت نکردن طريقه شستشوی کودک
پس از دفع مدفوع است.لذا بايد توجه کرد
که با دستی که پشت کودک را شسته ايد
جلو کودک را نشوئيد يا بايد ابتدا جلو
کودک را شسته و بعد از آن پشت کودک را
شست ويا اينکه با يک دست پشت کودک را
بشوئيد و با دست ديگر جلوی کودک را
بشوئيد و هر گز نبايد
دست را در هنگام شستن از پشت به جلو
بياوريد چون باعث انتقال ميکروب
از پشت  (‌مقعد
) به پيشابراه کودک می شود..

برگشت
به مقالات 

    
طراحي
صفحات توسط سايت
كودكان دات او آر جي  ،
هر نوع كپي برداري پيگرد قانوني دارد

1391/7/1 0:0بعد از خیس کردن اطفال، عفونت ادراری از جمله شایعترین مشکلات سیستم ادراری به حساب می آید . تخمین زده می شود که تا سن 11 سالگی سه درصد دختران و یک درصد پسران مبتلا به عفونت شده اند بعضی محققین معتقدند این اعداد کمتر از واقعیت می باشند زیرا بسیاری از موارد عفونت ادراری تشخیص داده نمی شوند، چرا که معمولاً چندان واضح نبوده و اطفال کم سن قادر به توصیف علائم خود نیستند. تشخیص و درمان عفونت ادراری بسیار مهم می باشد. عفونت ادراری درمان نشده، می تواند منجر به بروز مشکلات کلیوی جدی و قابل ملاحظه ای شود که گاهی زندگی طفل را تهدید می کند.

بعد از خیس کردن اطفال، عفونت ادراری از جمله شایعترین مشکلات سیستم ادراری به حساب می آید . تخمین زده می شود که تا سن 11 سالگی سه درصد دختران و یک درصد پسران مبتلا به عفونت شده اند بعضی محققین معتقدند این اعداد کمتر از واقعیت می باشند زیرا بسیاری از موارد عفونت ادراری تشخیص داده نمی شوند، چرا که معمولاً چندان واضح نبوده و اطفال کم سن قادر به توصیف علائم خود نیستند. تشخیص و درمان عفونت ادراری بسیار مهم می باشد. عفونت ادراری درمان نشده، می تواند منجر به بروز مشکلات کلیوی جدی و قابل ملاحظه ای شود که گاهی زندگی طفل را تهدید می کند. 
– عملکرد طبیعی مجاری ادراری چگونه است؟
 کلیه ها مواد زائد و آب اضافی بدن را از خون فیلتر کرده و تبدیل به ادرار می کنند. سپس ادرار از کلیه ها توسط لوله هایی که حالب نامیده می شوند، به کیسه بادکنکی شکلی که مثانه نامیده می شود انتقال می یابد. در اطفال براساس سن مثانه قادر است 1 تا 5/1 اونس( 300 الی 600 گرم) ادرار به ازای هر سال در خود ذخیره کند. بنابراین مثانه یک کودک 4 ساله می تواند 4 تا 6 اونس ادرار در خود ذخیره کند. زمانیکه مثانه تخلیه می گردد، ادرار از طریق لوله ای که پیشابراه نامیده شده به خارج از بدن هدایت می شود. مخرج پیشابراه در پسران در نوک آلت تناسلی و در دختران در انتهای دستگاه تناسلی خارجی قرار دارد.
– مجاری ادراری چگونه عفونی می شوند ؟
ادرار طبیعی فاقد باکتری می باشد. در زمان ادرار کردن باکتری موجود در پوست یا مقعد می تواند به سمت بالا و مثانه حرکت کند. زمانیکه این حالت رخ می دهد، باکتری منجر به بروز عفونت و التهاب در مثانه می شود. سبب درد در قسمتهای تحتانی، شکم و پهلوها شده که به این بیماری سیستیت یا عفونت مثانه گفته می شود.
اگر باکتری به سمت بالا برود، سبب درگیری کلیه ها نیز شده و عفونت کلیه ایجاد می شود. عفونت معمولاً همراه با درد و تب است بعلاوه عفونت کلیه در مقایسه با عفونت مثانه بسیار جدی تر خواهد بود.
در بسیاری از اطفال وجود عفونت ادراری می تواند، نشاندهنده وجود ناهنجاری در مجاری ادراری باشد، که خود فرد را مستعد ایجاد مشکلات دیگر خواهد کرد. به همین دلیل، زمانیکه کودکی مبتلا به عفونت ادراری شد، آزمایشات لازم باید انجام شود. در موارد دیگر نیز ابتلای کودک به عفونت ادراری امری معمولی بوده و این عفونت نیز شبیه عفونتهای سایر نقاط بدن نظیر گوش رخ می دهد. گاهی نیز ممکن است کودک به نوعی باکتری دچار شده باشدکه این باکتری می تواند منجر به عفونت مجاری ادراری نیز شود.
– علائم عفونت اداراری چیست ؟
 عفونت ادراری سبب تحریک پوشش مثانه، پیشابراه ، حالب و کلیه ها می شود و این تحریک همانند تحریک بینی و یا حلق در طی سرماخوردگی است. اگر کودک شما شیرخوار است یا سن کمی دارد، علائم عفونت ادراری چندان واضح نخواهد بود زیرا در این موارد کودک قادر نیست مشکلات و احساس خود را از بیماری بیان کند. ممکن است کودک دچار تب باشد یا اینکه ناآرام بوده و قادر به غذا خوردن نباشد.
 از سوی دیگر گاهی اوقات ممکن است، کودک تب پائینی داشته باشد و یا دچار تهوع استفراغ شده و فقط خوب به نظر نرسد. اگر کودک شما بیش از یک روز تب بالا داشته و به نظر بیمار رسید بدون آنکه آبریزش بینی یا هرگونه علامت دیگری داشته باشد، باید از نظر مثانه مورد بررسی قرار گیرد.
 کودکان بزرگتر که دچار التهاب مثانه هستند ممکن است از درد شکم و لگن شکایت داشته باشند. ممکن است تعداد دفعات ادرار افزایش پیدا کند. اگر کلیه ها در گیر شده باشند ممکن است درد پهلوها یا درد قسمت تحتانی کمر ایجاد شود. گریه کردن در موقع ادرار یا هرگونه علامت دیگری در زمان ادرار که سبب قطره قطره آمدن ادرار شود، نیز علامت دیگر عفونت ادراری است. ادرار ممکن است بوی غیر طبیعی داشته باشد یا اینکهجریان آن کند به نظر برسد.
– چگونه می توان فهمید که آیا کودک عفونت ادراری دارد یا نه ؟
 تنها با مشاوره با یک پزشک می توان مطمئن شد، آیا کودک مبتلا به عفونت ادراری است یا خیر؟
 برای این منظور مقداری نمونه ادراری جهت آزمایش از کودک گرفته می شود . اگر کودک هنوز نحوه توالت رفتن را یاد نگرفته است باید با استفاده از یک کیسه که ناحیه تناسلی را احاطه می کند، نمونه گیری بعمل می آید. در کودکان بزرگتر نیز می توان نمونه ادراری را مستقیماً وارد ظرف نمونه گیری کرد و تا حد ممکن باید ادرار بدون آلودگی مستقیماً وارد ظرف شود. گاهی اوقات نیز لوله ای وارد مجرا می شود، تا نمونه مستقیماً از خود مثانه گرفته شود. بهترین راه نمونه گیری، اخذ نمونه از طریق پوست به مثانه می باشد و بدین ترتیب مستقیماً و بدون آلودگی، نمونه گیری ادرار از مثانه به عمل می آید.
 سپس تعدادی از قطرات ادرار در زیر میکروسکوپ آزمایش می شود. اگر عفونت وجود داشته باشد باکتریها و چرک در زیر میکروسکوپ قابل مشاهده خواهد بود. اگر باکتری قابل مشاهده نباشد مقداری از ادرار را وارد محیطهایی می کند که باکتری بتواند در آنها رشد کند. بعد از تکثیر باکتری، آنها قابل شناسایی بوده و می توان فهمید که چه دارویی می تواند مؤثر باشد. این فرآیند را اصطلاحاً کشت می گویند. صحت و درستی کشت به این مسأله بستگی دارد که قبل از انجام آن تا چه اندازه ادرار باقی مانده است . اگر نمونه گیری در خانه انجام شده، بهتر است بلافاصله نمونه سرد شده و سپس در داخل پلاستیکی که پر از یخ به آزمایشگاه برده شود.
– درمان عفونت ادراری چگونه است ؟
 این عفونت نیز از طریق آنتی بیوتیک قابل درمان می باشد. گاهی در زمان آزمایش از همان ابتدا آنتی بیوتیک شروع می شود و بعد از آماده شدن جواب کشت بر اساس نتیجه نوع آنتی بیوتیک مناسب تر را تعیین می کنند. مدت زمان نحوه تجویز آنتی بیوتیک تا حدی به نوع عفونت و شدت آن بستگی دارد. زمانیکه کودک بیمار بوده و نمی تواند چیزی بخورد آنتی بیوتیک باید از طریق رگ تجویز شود. گاهی نیز می توان آنتی بیوتیک را بصورت خوراکی داد. مدت زمان تجویز از سه تا پنج روز و گاهی تا چند هفته متغییر است. بعلاوه می توان آنتی بیوتیک را یکبار در روز یا تا چهار بار در روز تجویز نمود. بعد از تجویز چند دوز آنتی بیوتیک ممکن است کودک بهبود نسبی یابد اما معمولاً چند روز لازم است تا کودک بطور کامل بهبود یابد. در هر صورت کودک باید طبق دستور پزشک و تا آخرین دوز آنتی بیوتیک خود را مصرف کند. فقط به صرف اینکه علائم بهبود یافته اند، آنتی بیوتیک را در خود قطع نکنید که ممکن است عفونت عود کرد و باکتریها مقاومت پیدا کنند.
 کودک باید هر زمان که بخواهد، مایعات بنوشد اما هرگز فردی را اجبار به نوشیدن مایعات نکنید. اگر کودک علاقه ای به نوشیدن ندارد، باید پزشک مطلع شود.
– بعد از درمان عفونت چه آزمایشاتی مورد لزوم است ؟
 بعد از درمان عفونت آزمایشاتی دیگر جهت ارزیابی اختلالات مجاری ادراری لازم است. عفونتهای مکرر در مجاری ادراری غیر طبیعی، می تواند برای کلیه بسیار زیان آور باشد. از آنجائیکه تنها یک آزمایش نمی تواند تمامی موارد مد نظر را مورد بررسی قرار دهد، لذا ممکن است چندین روش تشخیصی استفاده شود.
– چه نوع اختلالاتی سبب بروز مشکلات ادراری خواهد شد؟
 در بسیاری از موارد عفونتهای ادراری کلیه و مثانه طبیعی می باشند. اما در صورت وجود هرگونه حالت غیرطبیعی بهتر است تا حد ممکن تشخیص زودتر صورت گیرد. اختلالاتی که سبب بروز مشکلات ادراری هستند شامل موارد زیر است :
 برگشت ادرار از مثانه به حالب: در این حالت زمانیکه مثانه پر می شود، ادرار به عقب پس زده و وارد حالب ها و کلیه ها می شود. این اختلالات در کودکانیکه دچار عفونتهای ادراری هستند شایع است.
 انسداد ادراری: انسداد در مجاری در هر نقطه ای می تواند رخ دهد. ممکن است حالبها یا پیشابراه بسیار تنگ باشند یا اینکه گیر کردن یک سنگ سبب انسداد شود. ممکن است محل اتصال حالبها به کلیه ها یا مثانه غیر طبیعی باشد و مانع از عبور ادرار در مسیر طبیعی خود شود.
– آیا عفونتهای ادراری دارای اثرات دراز مدت هستند؟
 اطفال کوچک در بیشترین خطر صدمات کلیوی ثانویه به عفونهای ادراری هستند بخصوص اگر دارای اختلالات نیز باشند. این صدمات می تواند بصورت تخریب بافت کلیه، اختلال در عملکرد کلیه، افزایش فشار خون و مشکلات دیگر باشد. به همین دلیل کودکان مبتلا به عفونتهای ادراری باید بطور صحیح درمان شده و تحت ارزیابی های دقیق قرار گیرند.
 نکاتی که باید مد نظر باشند:
– تا سن 11 سالگی سه درصد از دختران و یک درصد از پسران مبتلا به عفونتهای ادراری خواهند شد.
– عدم درمان عفونت ادراری می تواند منجر به بروز صدمات جبران ناپذیری به کلیه ها شود.
اگر مشکوک به وجود عفونت ادراری در کودک خود هستید، به پزشک مراجعه کنید.
 

دانلود نسخه PDF مقاله

دانلود نسخه Word مقاله

دانلود فایل فشرده (ZIP) حاوی نسخه PDF و Word مقاله

بعد از خیس کردن اطفال، عفونت ادراری از جمله شایعترین مشکلات سیستم ادراری به حساب می آید . تخمین زده می شود که تا سن 11 سالگی سه درصد دختران و یک درصد پسران مبتلا به عفونت شده اند بعضی محققین معتقدند این اعداد کمتر از واقعیت می باشند زیرا بسیاری از موارد عفونت ادراری تشخیص داده نمی شوند، چرا که معمولاً چندان واضح نبوده و اطفال کم سن قادر به توصیف علائم خود نیستند. تشخیص و درمان عفونت ادراری بسیار مهم می باشد. عفونت ادراری درمان نشده، می تواند منجر به بروز مشکلات کلیوی جدی و قابل ملاحظه ای شود که گاهی زندگی طفل را تهدید می کند. 

سابقه و هدف: زردی شایع­ ترین مشکل کلینیکی نوزادان است. افزایش بیلی­روبین می­تواند به­عنوان اولین علامت عفونت ادراری قبل از بروز بقیه­ی علائم عفونت ادراری خود را نشان دهد. با توجه به مطرح شدن عفونت ادراری در زردی­های روزهای اول تولد این مطالعه با هدف بررسی عفونت ادراری در نوزادان مبتلا به زردی با سن کمتر از یک هفته در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد.

مواد و روش­ ها: این مطالعه به­صورت مقطعی و با روش نمونه­ گیری غیر احتمالی آسان بر روی 384 نوزاد ترم مبتلا به زردی بستری در بخش نوزادان بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 1391 انجام گردید. نوزادان سن زیر 7 روز و غلظت بیلی­روبین بیش­تر از 15 میلی­ گرم در دسی لیتر داشتند. کشت ادرار از تمامی این نوزادان در ابتدا با یورین بگ و در صورت مثبت بودن آن به طریق سوپراپوبیک انجام شد.

نتایج: از بین 384 نوزاد مورد بررسی 25 نوزاد کشت مثبت ادرار با کیسه ادرار داشتند. بعد از نمونه­گیری ادرار به ­ روش سوپراپوبیک، 16 نوزاد ( 2/4 درصد) عفونت ادراری داشتند که 3/31 درصد از آن­ها سن 2 و 3 روزه داشته و به­جز عفونت ادراری هیچ علتی برای زردی آنان یافت نشد.

نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد زردی به­ دلیل عفونت ادراری علاوه بر نوزادان با سن بالای 3 روز در نوزادان با سن کمتر از 3 روز نیز اتفاق می­ افتد. بنابراین توصیه می­شود برای کلیه­ی نوزادان بستری به ­علت زردی بدون توجه به سن آن­ها کشت ادرار به ­ صورت معمول انجام شود.

دلیل عفونت ادراری در نوزادان چیست

URL: http://feyz.kaums.ac.ir/article-1-2327-fa.html