درمان نقرس شست پا

خواص دارویی و گیاهی

مفصل انگشت بزرگ پا شایع ترین مکان برای بروز حملات نقرس است. مفصل های دیگر نظیر قوزک پا، زانو، آرنج و مفصل سایر انگشتان نیز می توانند دچار نقرس شوند.

نقرس یا Goat بیماری مزمن و پیشرونده ای است که از رسوب کریستال های اسید اوریک (اورات) در مفاصل ایجاد می شود.

ویژگی اصلی بیماری نقرس، تجمع بیش از حد اسید اوریک در بدن و ایجاد التهاب مفاصل (آرتریت) است.

این بیماری اغلب ناشی از ناهنجاری ارثی بدن در تولید و دفع اسید اوریک است. در واقع اسید اوریک ناشی از تجزیه پورین های غذایی در بدن تجمع یافته و باعث دردهای التهابی می شود.

تجمع اسید اوریک همچنین می تواند باعث مشکلاتی مانند سنگ کلیه اسید اوریکی و همچنین نارسایی کلیه شود.

نقرس چه کسانی را گرفتار می کند؟

شیوع نقرس در زنان 9 برابر مردان است. ابتلای مردان بعد از دوره بلوغ بوده و بیشترین ابتلا در سنین بالاتر از 75 سال می باشد. در زنان حملات نقرس بعد از یائسگی ایجاد می شود.

لازم به ذکر است که به دلیل جنبه های وراثتی نقرس، اگر والدین مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 2 درصد خواهد بود.

چه عواملی ابتلا به نقرس را تشدید می کنند؟

عواملی مانند اضافه وزن و چاقی، وزن گیری بیش از حد مخصوصا در سنین جوانی، مصرف الکل، فشار خون بالا و نیز اختلال عملکرد کلیه، صدمات و جراحت های بدن، جراحی اخیر، دهیدراته شدن و کاهش آب بدن، تب و نیز درمان های دارویی خاص خطر ابتلا به نقرس و پیشرفت بیماری را افزایش می دهند.

بیماری ها و شرایط مرتبط با نقرس کدامند؟

امروزه پزشکان تعدادی از بیماری ها را در ارتباط مستقیم با نقرس می دانند. این شرایط می توانند علل و یا عوارض نقرس باشند. برخی از این بیماری ها عبارتند از:

1- نارسایی کلیه: نارسایی کلیه به دلیل تجمع کریستال های اسید اوریک در توبول های کلیوی ایجاد می شود.

2- آرتریت روماتوئید: آرتریت روماتوئید یک بیماری خودایمنی است که منجر به التهاب مزمن مفاصل، بافت های اطراف مفصل و سایر بافت های بدن می گردد.

3- سنگ کلیه: سنگ کلیه از تجمع کریستال های مواد معدنی در توبول های کلیه ایجاد می شود و بسته به نوع مواد معدنی، به انواع مختلفی نظیر سنگ های کربنات کلسیم، سنگ های فسفات کلسیم، سنگ های اسیداوریکی، سیستینی و تقسیم می شود.

بدیهی است که تجمع اسید اوریک در بدن و رسوب کریستال های آن در کلیه می تواند عامل مهمی در ایجاد سنگ های اسید اوریکی باشد. همچنین ایجاد سنگ کلیه و اختلال در دفع ادرار می تواند باعث تجمع اسید اوریک در بدن و ایجاد نقرس شود.

4- درد زانو: عولمل زیادی منجر به درد زانو می شوند، نظیر صدمه به زانو و اعمال فشار بیش ازحد بر آن. این عوامل با تحریک پذیر کردن بافت مفصل، آن را برای رسوب اسید اوریک مستعد می سازند.

5- یائسگی: یائسگی زمانی است که دوره های قاعدگی در زنان برای همیشه متوقف می شود. یائسگی از دو جهت می تواند باعث مستعد شدن فرد برای ابتلا به نقرس شود: یکی تغییرات هورمونی و دوم چاقی ناشی از یائسگی.

6- تب: افزایش درجه حرارت بدن به بالاتر از 37 درجه سانتی گراد، باعث افزایش متابولیسم و سوخت و ساز بدن شده و درد های مفصلی را تشدید می کند.

چاقی، افزایش تعداد گلبول های قرمز خون، مصرف الکل، دردهای مزمن، دهیدراتاسیون و از شرایطی هستند که می توان آنها را در ارتباط جدی با نقرس دانست.

علائم و نشانه های نقرس

حملات حاد نقرس، سریع و یک دفعه درد در مفصل ایجاد می شوند. این حملات باعث ایجاد گرما، التهاب، قرمزی و نیز درد مفصل می شوند.

نقرس در انگشت بزرگ پا

مفصل پایه ای انگشت شست پا، شایع ترین مکان برای حملات حاد نقرس است. اگرچه درگیری دیگر مفصل ها نظیر قوزک پا، زانو ، آرنج و مفاصل انگشتان دست نیز وجود دارد.

نقرس در انگشت های دست

در برخی افراد ممکن است بیماری نقرس به صورت رسوب کریستال های اسید اوریک در مفاصل انگشتان دست و دیگر بافت های بدن بروز کند.

نقرس در آرنج

نقرس همچنین می تواند مفاصلی نظیر زانوها و آرنج دست را درگیر کند.

آرتریت نقرسی چگونه تشخیص داده می شود؟

زمانی که فردی از دردهای مفصلی مکرر، مخصوصا در انگشتان پا شکایت می کند، بیماری نقرس مدنظر قرار گرفته می شود.

قوزک پا و زانو از دیگر جاها برای بروز نقرس هستند.

قابل اعتماد ترین آزمایش برای تشخیص نقرس، تشخیص اسید اویک در مایع مفصلی است. برای این منظور مایع مفصلی از فرد گرفته می شود و در آزمایشگاه میزان رسوبات اسید اوریک و عفونت مایع مفصلی بررسی می شود.

درمان نقرس چیست؟

سه روش درمان برای نقرس وجود دارد.

اول: داروهای مسکن نظیر استامینوفن یا سایر داروهایی که برای سرکوب درد استفاده می شوند.

دوم: داروهایی برای کاهش التهاب نظیر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)، و یا داروهای کورتیکواستروئیدی که برای کاهش التهاب مفاصل استفاده می شوند.

در نهایت، درمان هایی نیز به منظور کنترل اختلالات متابولیکی بدن که منجر به افزایش اسیداوریک خون می شوند، به کار گرفته می شود.

چه اقداماتی باعث پیشگیری از نقرس می شوند؟

در حال حاضر مطالعات بسیاری با هدف کاهش خطر ابتلا به نقرس انجام شده و ادامه دارد.

محققان معتقدند با حفظ وزن مناسب بدن و نیز دریافت کافی مایعات، خطرات حملات نقرس کاهش می یابد.

همچنین به منظور پیشگیری از ابتلا به نقرس، در حد امکان می بایست از مصرف داروهایی که باعث افزایش سطح اسید اوریک خون می شوند، مانند دیورتیک های تیازیدی، سیکلوسپورین، نیکوتینیک اسید، لودوپا و همچنین آسپیرین های با دوز پایین خودداری کرد.

محققان اخیرا بیان کرده اند که افزایش مصرف پروتئین های حیوانی و گوشت خطر ابتلا به نقرس را افزایش می دهد.

لازم به ذکر است اگرچه نوع بره غذایی تاثیر مهمی در میزان اسید اوریک خون دارد، با این حال حتی رعایت بهترین رژیم غذایی نیز نمی تواند به تنهایی پیشگیری کننده از بیماری نقرس باشد.

خوشبختانه امروزه داروهای بسیار مناسبی برای کاهش سطح اسید اوریک خون و پیشگیری از نقرس وجود دارند.

الهه گودرزی

بخش سلامت تبیان

مطالب مرتبط:

همه چیز درباره نقرس

آقایان مراقب نقرس باشند

نقرس و دلایل ایجاد آن

نقرس فقط بیماری اغنیا نیست

نقرس بیماری التهابی مفصلی است که معمولاً بعد از میانسالی بروز می‌کند و به ندرت در افراد جوان دیده می‌شود. علت بیماری بالارفتن اسید اوریک خون است که باعث ایجاد کریستال‌هایی در خون و رسوب آن در مفاصل و بافت‌ها می‌شود.

بر اساس بررسی‌های سازمان بهداشت جهانی، طی یک دهه گذشته هر سال تعداد بیمارانی که برای مداوای نقرس به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مراجعه می‌کنند ۲ر۷ درصد افزایش یافته است.

عده‌ای بیماری نقرس را بیماری افراد متمول می‌ند، چرا که مصرف مواد غذایی حاوی پروتئین‌های با کیفیت مانند گوشت قرمز که جزو غذاهای گران قیمت به شمار می‌رود، از عوامل اصلی ابتلا به بیماری است.

همچنین عوامل ایجادکننده نقرس را می‌توان مصرف الکل، چاقی و کلسترول و فشار خون بالا دانست که گاهی بر اثر یک عمل جراحی یا یک آسیب فیزیکی، تشدید می‌شود و این در حالی است که بیماری نقرس قابل درمان است و احتمال دارد درمان آن چند هفته طول بکشد و گاهی زمان‌بر باشد.

عوامل ابتلا به نقرس

دکتر احمدعلی احسانی ـ متخصص ارتوپدی در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا اظهار داشته است: بیماری نقرس در نتیجه افزایش میزان اسید اوریک خون به وجود می‌آید و تجمع این اسید در واقع پسماند متابولیسم و سوخت پروتئین در بدن است.

وی با بیان این مطلب که گوشت قرمز سرشار از پروتئین است و هر عملی که باعث افزایش جذب میزان اسید اوریک اضافی در خون شود، چه به دلیل افزایش تولید و چه به دلیل کاهش دفع، اسید اوریک در خون تجمع پیدا می‌کند، می‌گوید:‌ هر عاملی از قبیل مشکل کم‌آبی در بدن، مصرف الکل و اسیدی شدن خون باعث حملات ناگهانی نقرس در نتیجه بالارفتن اسید اوریک می‌شود. با این ترتیب بلورهای اسید اوریک در مفاصل رسوب می‌کند و با رسوب آن‌ها، سیستم ایمنی بدن فعال و باعث التهاب ناگهانی می‌شود.

این متخصص ارتوپدی با اشاره به ایجاد درد در بیشترین قسمت مفصل‌ها می‌افزاید: بیشترین درد مفاصل، معمولاً در انگشت شست پا(انگشت بزرگ) است که درد شدید همراه با تورم و قرمزی است که بیمار در این حالت حتی نمی‌تواند پای خود را به زمین بگذارد.

وی یادآوری می‌کند: گاهی وجود اسیداوریک بالا با علایم التهاب مفاصل، خود را نشان نمی‌‌دهد و ممکن است میزان اسید پایین باشد‌، اما علایم التهاب مفاصل وجود داشته باشد که با تست‌های آزمایشگاهی قابل تشخیص است.

دکتر احسانی با بیان اینکه بیماری نقرس سن نمی‌شناسد، می‌گوید: این بیماری معمولاً در بزرگسالان مشاهده می‌شود و از هر یک هزار مرد ۷ نفر و از هر یک هزار زن یک نفر مبتلا به بیماری نقرس می‌شوند که سرطان خون، نارسایی کلیه، گرسنگی طولانی مدت و مفرط و چاقی از عوامل ابتلا به این بیماری به حساب می‌آیند.

وی با بیان این مطلب که مصرف موادغذایی از قبیل جگر، کله پاچه، ماء‌الشعیر وگوشت قرمز باعث افزایش اسید اوریک در خون می‌شود از اینرو بیماران مبتلا به نقرس نباید این غذاها را مصرف کنند، می‌افزاید: نان، غلات، لبنیات، سبزی و نوشیدنی‌های غیرالکلی از جمله موادغذایی است که بیماران نقرسی می‌‌توانند آن‌ها را مصرف کنند.

این ارتوپد به بیماران نقرسی توصیه می‌کند که مصرف شام سبک، مصرف غذاهای کم چرب، کنترل وزن، رژیم غذایی مطلوب و حرکات منظم ورزشی را باید در بره‌های خود داشته باشند و همچنین نوشیدن آب و مایعات به مقدار ۳ لیتر در روز و اجتناب از نوشیدنی‌های الکلی نیز به این بیماران توصیه می‌شود.

بیماری نقرس و حملات آن

دکتر احمدرضا جمشیدی ـ رئیس انجمن روماتولوژی ایران در مورد بیماری نقرس به گزارشگر روزه اطلاعات می‌گوید: نقرس بیماری متابولیک است که بر اثر اختلال در متابولیسم، اسید آمینه‌ای به «پورین» به وجود می‌آید. در این صورت آنزیمی که باعث شکسته شدن پورین می‌شود، نقص دارد و نمی‌تواند خوب عمل کند و به همین دلیل باعث انباشته شدن اسید اوریک در خون می‌شود، بالارفتن میزان اسید اوریک در خون، به وجود آمدن کریستال‌هایی را به همراه دارد که این کریستال‌ها به تدریج در مفاصل بدن رسوب می‌کند.

وی با بیان این مطلب که بیماری نقرس مفصل انگشت شست پا را درگیر می‌کند، می‌افزاید: مفصل انگشت پا به طور ناگهانی دچار تورم شدید، قرمزی و درد بسیار شدید می‌شود که ما به این حالت «حمله مفصلی نقرس» می‌گوئیم. در این حالت درد آنقدر زیاد است که فرد حتی نمی‌تواند ملحفه را روی پایش تحمل کند. همچنین با راه رفتن بیمار، درد افزایش پیدا می‌کند و لحظه به لحظه شدیدتر می‌شود، تا به اوج خودش برسد و بعد خود به خود فروکش می‌کند.

این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این مطلب بیمارانی که اسید اوریک‌شان را کنترل نمی‌کنند، حملات نقرسی را مکرراً تجربه می‌کنند،یادآورمی‌شود:حملات مکرر بیماری نقرس گاهی منجر به آسیب دیدن مفاصل می‌شود و علاوه بر آن، اسید اوریک می‌تواند به غیر از مفصل، به نسوج نرم بدن مانند پرده جنب ریه و پرده دور قلب هم نفوذ کند و خودش را نشان دهد.

علایم بیماری نقرس

دکتر جمشیدی در مورد علایم بیماری نقرس می‌گوید: عمده علامت این بیماری در انگشت اول پا ظاهر می‌شود. ضمن آن که انباشته شدن کریستالهای اسید اوریک یک هسته اولیه را در کلیه تشکیل می‌دهند که املاح معدنی دورشان جمع می‌شود و سنگ کلیه می‌سازند اسید اوریک می‌تواند در پوست هم تجمع پیدا ‌کند و نیز در لاله گوش، روی دست‌‌ها و اطراف آرنج رسوب داشته باشد که گاهی به صورت غده‌های برجسته سفید رنگی دیده می‌شود که به آن «توفوس» می‌گوییم.

این فوق تخصص روماتولوژی با اشاره به این مطلب که ممکن است حملات مفصلی نقرس خود به خود خوب شود، اما تکرار آن می‌تواند آسیب‌های مفصلی در پی داشته باشد، می‌افزاید: تجمع و رسوب این ماده کریستالی در هر قسمتی از بدن و بخصوص در کلیه‌ها، باعث ایجاد سنگ‌های کلیه می‌شود و اختلال در مجاری کلیه را ایجاد می‌کند و از اینرو بایستی در کسانی که حملات مکرر نقرسی، توفوس و یا سنگ کلیه دارند؛ از درمان‌های پایین آورنده اسید اوریک استفاده شود.

درمان های پایین آورنده اسید اوریک

دکتر جمشیدی در مورد درمان بیماری نقرس یادآوری می‌کند: معمولاً برای درمان این بیماری از ۲ روش استفاده می‌شود؛ یک درمان ضد التهابی که بایستی در همان ابتدا حمله شروع شود که در این حالت ما از داروهای ضد التهابی غیرکورتونی مانند انواع ایندو متاسین و بورفن که شناخته شده هستند استفاده می‌کنیم.

وی با تأکید بر این که درمان نقرس باید تا ۶ ماه بعد از آخرین حمله ادامه داشته باشد، می‌افزاید: در کنار این درمان‌ها کسانی که اسید اوریک بالا و حملات مکرر نقرسی، سنگ کلیه و یا توفوس دارند، بایستی از درمان‌های پایین آورنده اسید اوریک استفاده کنند که باید همراه با رژیم غذایی باشد. اشتباهی که برخی از همکاران پزشک ما مرتکب می‌شوند، این است به محض این که متوجه می‌شوند بیمار اسید اوریک بالا دارد، به او داروی پایین آورنده اسید اوریک می‌دهند، در حالی که ابتدا باید بیمار پوشش ضدالتهابی پیدا کند و سپس به او داروهای پایین آورنده اسید اوریک بدهند.

نکته آخر این است که نباید درمان پایین آورنده اسید اوریک قطع شود، زیرا به محض قطع شدن درمان بیمار بار دیگر دچار حملات نقرسی می‌شود و اگر هم قرار بر قطع مصرف دارو باشد، این کار باید به تدریج صورت گیرد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا آمار خاصی از بیماران مبتلا به نقرس در کشور وجود دارد، اظهار می‌دارد: خوشبختانه نقرس بیماری شایعی نیست، البته با رژیم غذایی در ارتباط است و حدود سه دهم درصد از افراد جامعه به این بیماری مبتلا هستند. البته در خانم‌ها بیماری نقرس قبل از دوران یانسگی دیده نمی‌شود و شیوع آن در خانم‌ها خیلی کم است و اما معمولا بعد از یانسگی آمار این بیماری در خانم‌ها و آقایان یکسان است.

رئیس انجمن روماتولوژی ایران با اشاره به این مطلب که درمان بیماری نقرس مانند بیماری‌های مزمن طولانی مدت است و بیماران همواره باید رژیم غذایی‌شان را رعایت کنند، یادآوری می‌کند: رعایت رژیم غذایی در درمان بیماری نقرس خیلی مهم است و بیمار باید مواد غذایی که اسید اورویک تولید می‌کنند، مانند گوشت قرمز، حبوبات (نخود، لوبیا، عدس، لپه) و قارچ را به حداقل برساند. البته ما هیچ وقت از بیماران نمی‌خواهیم که مصرف این مواد را کاملاً قطع کنند، بلکه از مصرف آن‌ها باید بکاهند، چون مصرف نکردن این مواد سخت است و رژیم نگرفتن بهتر از شکستن رژیم است! بیماران باید رژیمی بگیرند که بتوانند آن را ادامه دهند. بیمار حتی اگر رژیم سخت بگیرد، با این رژیم می‌تواند حداکثر یک میلی گرم اسید اوریک‌اش را پایین بیاورد، اما اگر یک شب رژیم‌اش را بشکند، ممکن است همان شب دچار حمله نقرسی شود. از اینرو بیماران باید رژیمی بگیرند که بتوانند آن را تحمل کنند و ادامه دهد.

خوردن حداقلی گوشت قرمز و حبوبات

دکتر جمشیدی با بیان این مطلب که بیماران مبتلا به نقرس باید از گوشت‌های سفید مانند مرغ، ماهی و شتر مرغ استفاده کنند و مصرف گوشت قرمز و حبوبات را به حداقل برسانند، می‌گوید: اولین مشکل در بیماران نقرسی این است که اسید اوریک باعث حملات مکرر می‌شود و به مفاصل بدن آسیب می‌رساند. دومین مشکل هم این است که اسید اوریک در قسمت‌هایی از بدن رسوب می‌کند و سنگ کلیه می‌سازد و به بافت کلیه آسیب می‌رساند که در نهایت باعث نارسایی کلیه می‌شود. رسوب اسید اوریک در هر جا از بدن می‌تواند عارضه بدهد، به طوری که در بعضی مواقع شکل دست و مفاصل بیماران به هم می‌ریزد و این بیماری تغییر شکل مفصلی ایجاد می‌کند و در پرده جنب ریه هم می‌تواند موجب مشکلات تنفسی شود.

این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به این پرسش که درد شدید بیماران را چگونه می‌توان تسکین داد، می‌افزاید: درمان‌های مختلفی برای کاهش درد بیماران مبتلا به نقرس وجود دارد که وابسته به بیماری‌های زمینه‌ای است که فرد به آن مبتلا است و از این روگاهی هم از کورتن استفاده می‌شود.

دکتر جمشیدی همچنین به بیماران توصیه می‌کند رژیم غذایی‌شان را رعایت کنند و رژیمی بگیرند که قادر به انجام و ادامه آن باشند.

آمار رو به افزایش در جهان

دکتر ابراهیم موحد ـ متخصص ارتوپدی در مورد شیوع بیماری نقرس به گزارشگر روزه اطلاعات می‌گوید: نقرس، بیماری نادری نیست و متاسفانه شیوع آن هم در حال افزایش است. بروز بیماری نقرس در مردان با میزان اسید اوریک خون آنان ارتباط دارد. و نقرس یکی از بیماری‌های ورم مفاصل است که با درد همراه است. آمار ابتلا به نقرس در جهان رو به افزایش است و این بیماری تنها متوجه افراد چاق و ثروتمند نمی‌شود، بلکه تمامی انسان‌ها با خصوصیات فیزیکی و جنسیت‌هایی متفاوت، ممکن است به نقرس مبتلا شوند.

وی در مورد نشانه‌های بیماری‌ نقرس می‌افزاید: احساس درد در انگشتان پا و به ویژه در شست پا، یکی از نشانه‌های رایج بیماری نقرس است که با افزایش میزان اسید اوریک در خون، ارتباط مستقیم دارد و ممکن است انگشتان پا بسیار دردناک بوده و برای چند ساعت و یا چند روز ادامه داشته باشد.

از سوی دیگر برخی از افراد مبتلا به نقرس ممکن است در مفاصل خود احساس گرما و تورم داشته باشند، به گونه‌ای که مفاصل فرد کاملا متورم و دردناک شده و امکان لمس کردن آن، وجود نداشته باشد. همچنین هنگامی که درد ناشی از بیماری نقرس کاهش یافت، ممکن است در فرد حساسیت طولانی مدت نسبت به لمس کردن مفاصل دردناک ایجاد شود. این حساسیت در انگشت شست پا ظاهر و به زانو منتقل می‌شود.

یکی دیگر از علائم شایع بیماری نقرس، احساس درد شدید است که معمولاً در ناحیه سر ایجاد می‌شود. این درد شبیه درد میگرن است و بسیار سریع و ناگهانی اتفاق می‌افتد، به گونه‌ای که فرد حتی قادر به صحبت‌ کردن نیست. بهترین راه برای کاهش درد شدید نقرس، استراحت کردن است.

توصیه‌های تغذیه‌ای به مبتلایان نقرس

برای جلوگیری و یا کاهش حملات نقرس، رعایت نکات زیر بسیار مفید است:

ـ پرهیز از مصرف غذاهای سرشار از پورین، این غذاها سبب تولید اسید اوریک بسیار زیادی در بدن می‌شود که تشدید بیماری نقرس را به همراه می‌آورد. معمولا غذاهایی که منابع خوب پروتئین هستند، پورین زیادی نیز دارند، مانند گوشت قرمز، احشاء داخلی گوسفند و گاو مانند کله پاچه، مغز، جگر، دنبلان و غذاهای دریایی نظیر ماهی و میگو.

ـ محدود کردن مصرف غذاهایی که سطح متوسطی از پورین دارند، از جمله مارچوبه، گل کلم، اسفناج، ریواس، لوبیا، قارچ و عدس (مصرف این مواد در زمان حملات نقرس باید کاملا حذف شوند.)

ـ خودداری از مصرف زیاد چربی‌ها،‌ زیرا چربی زیاد مانع دفع اسید اوریک و سبب افزایش حملات و درد نقرس می‌شود.

ـ محدود کردن مصرف گوجه فرنگی، محصولات گوجه فرنگی، توت فرنگی و زرده تخم مرغ: این مواد سبب اسیدی شدن خون می‌شوند، به تشکیل کریستال‌های اورات کمک می‌کنند و افزایش حملات نقرس در گروهی از بیماران را به همراه می‌آورند.

ـ روزانه حداقل ۳ لیوان آب بسیار مفید است.

به گفته پزشکان، موارد زیر به پیشگیری از ابتلا به نقرس و حملات آن، کمک می‌کند:

ـ نوشیدن آب به خروج اسید اوریک در بدن کمک و از تشکیل سنگ‌های کلیوی جلوگیری می‌کند، حملات نقرس را کاهش می‌دهد، سبب جلوگیری از خشکی مفاصل می‌شود و به کمک کاهش وزن می‌شتابد.

ـ خودداری از نوشیدن الکل، زیرا الکل علاوه بر مضرات فراوان، مانع دفع اسید اوریک از طریق کلیه‌ها می‌شود.

ـ اگر اضافه وزن دارید و یا چاق هستید، سعی کنید تحت نظر متخصص تغذیه به آرامی وزن خود را کاهش دهید، زیرا رژیم‌های سخت و شدید می‌تواند سبب افزایش اسید اوریک در خون شود. توجه داشته باشید که چاقی به تنهایی نیز می‌تواند سبب افزایش اسید اوریک خون شود ،بنابراین به جرات می‌توان گفت که ورزش و تغذیه صحیح می‌تواند از عوارض وخیم ابتلا به نقرس پیشگیری کنند.

ـ سیب به عنوان یکی از بهترین درمان کننده‌های نقرس شناخته شده است. سیب دارای اسید مالیک است که خوردن آن باعث خنثی شدن آثار اسید اوریک می‌شود.

بیتا مهدوی

نسخه مناسب چاپ

خانه
موبایل

نقرس نوعی بیماری التهابی است

پیشگیری و درمان بیماری نقرس

بيماري نقرس چيست؟

نقرس نوعی بیماری التهابی است که به علت تجمع و رسوب اسید اوریک در بافت های بدن و بخصوص در مفاصل ایجاد می شود. نقرس یک شکل دردناک آرتروز (ورم مفاصل) است که گاهی اوقات به این شرایط التهاب مفصل نقرسی نیز گفته می شود.

رایج ترین محل تشکیل نقرس در افراد در بخش کروی انگشت شست بزرگ پا است؛ با این وجود مفاصل پا، قوزک، زانو، دست ها و آرنج نیز می توانند تحت تاثیر این مشکل قرار گیرند. در هر حال وارد شدن آسیب به خاطر بیماری نقرس به بیش از یک یا دو مفصل بدن بطور همزمان شرایطی غیر عادی و نادر محسوب می شود.

بیماری نقرس چه کسانی را گرفتار می کند؟

شیوع بیماری نقرس در زنان 9 برابر مردان است. ابتلای مردان بعد از دوره بلوغ بوده و بیشترین ابتلا در سنین بالاتر از 75 سال می باشد. در زنان حملات نقرس بعد از یائسگی ایجاد می شود.

لازم به ذکر است که به دلیل جنبه های وراثتی نقرص، اگر والدین مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 2 درصد خواهد بود.

علت و دلایل بیماری نقرس:

اگر والدین مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 2 درصد خواهد بود

بیماری نقرس در نتیجه افزایش سطح اسید اوریک در خون ایجاد می شود. اسید اوریک بطور طبیعی در بدن انسان تولید می شود. در حالت عادی این ماده در خون حل نمی شود و کلیه ها آن را به عنوان بخشی از اجزای اوره از بدن دفع می کند.

دفع کمتر از حد لازم یا تولید بیش از حد اسید اوریک در بدن می تواند باعث شود سطح این ماده در خون انسان افزایش پیدا کند. هنگامی که این شرایط مشاهده شود، امکان تشکیل و تجمع کریستال های اسید اوریک در مفاصل افزایش پیدا می کند و این شرایط باعث ابتلای فرد به نقرس می شود. به هر حال، همه افرادی که با افزایش سطح اسیداوریک در بدن خود مواجه می شوند، به بیماری نقرص مبتلا نمی گردند.

در عمل فاکتورهای ریسک متعدد می تواند با ابتلای فرد به بیماری نقرس ارتباط داشته باشند که این موارد به شرح زیر هستند:

◊ چاقی

◊ جذب بالای الکل

◊ مسائل ژنتیکی

◊ جذب بالای مواد غذایی که دارای سطح بالای پورین هستند (برای مثال بعضی از غذاهای دریایی و بعضی از انواع گوشت ها)

◊ مصرف داروهای خاص مثل دیورتیک (قرص های سیال)

◊ وارد شدن آسیب به یک مفصل

◊ ابتلا به بیماری های کلیه به صورت مزمن

علایم بیماری نقرس:

بیماری نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد

نشانه های و علایم بیماری نقرس تقریبا شدید بوده و معمولا ناگهانی و در شب اتفاق می‌افتند، علائم بیماری نقرس شامل:

♦ درد شدید مفاصل. بیماری نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما ممکن است در مفاصل دیگر از جمله مفاصل پا، زانو، آرنج و یا دستهایتان هم رخ دهد. درد ایجاد شده توسط نقرص معمولا در 12 تا 24 ساعت اولیه در بیشترین حد خود است.

♦ باقی ماندن درد مفاصل. بعد از فارام شدن درد شدید اولیه، بعضی از مفاصل ممکن است از چند روز تا چند هفته ملتهب و دردناک باشند. هرچه این بحملات این بیماری قدیمی تر شود، درد آن باقی می‌ماند.

♦ التهاب و سرخی. مفصل و یا مفاصل مبتلا متورم، حساس و قرمز می‌شوند.

عوارض ابتلا به نقرس

کریستالهای اورات جمع شده در دستگاه ادراری فرد مبتلا به نقرس باعث سنگ کلیه میشود

افرادی که مبتلا به بیماری نقرس هستند، در خطر ابتلا به بیماریهای شدیدتر ازجمله:

• نقرس پیشرفته. نقرس درمان نشده می‌تواند باعث انباشته شدن کریستال‌های اسید اوریک زیر پوست و در گره‌هایی که به آن ها توفی (TOE-fi) می‌گویند، شود. توفی می‌تواند در نواحی مختلفی همچون انگشتان، دستها، پا، آرنج و یا تاندون آشیل بوجود آید. هرچند که توفی معمولا دردناک نیست اما هنگام حملات نقرسی می‌تواند حساس و متورم شود.

• سنگ کلیه. کریستالهای اورات ممکن است در دستگاه ادراری افراد مبتلا به نقرس جمع شده و باعث بوجود آمدن سنگ کلیه شود. البته داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه وجود دارد.

تشخیص بیماری نقرس:

پزشک می تواند با بررسی مفصل آسیب دیده بیمار ابتلا به نقرس را تشخیص دهد

روش های تشخیص بیماری نقرس می تواند شامل چند مورد یا تمام روش های زیر باشد:

ο معاینه فیزیکی:

پزشک می تواند با بررسی مفصل آسیب دیده بیمار و توجه به ورم و التهاب ایجاد شده، نقاط دردناک و دامنه حرکتی مفصل بیمار ابتلا به نقرس را تشخیص دهد.

ο آزمایش های پزشکی:

آزمایش خون می تواند مشکلات غده تیروئید یا پارا تیروئید شما و نیز عدم توازن احتمالی مواد معدنی را در ارتباط با ابتلا به بیماری نقرس مشخص کند. پزشک همچنین می تواند از یک سوزن برای نمونه گیری از مایع درون مفصل آسیب دیده استفاده کند. در ادامه وجود کریستال های اسید اوریک در این مایع در آزمایشگاه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

ο عکس برداری:

عکس برداری رادیولوژی از مفصل آسیب دیده می تواند شواهد مربوط به آسیب دیدگی مفصل را به همراه تجمع کریستال در غضروف آن مشخص کند.

درمان بیماری نقرس:

داروهای درمان نقرس می‌توانند برای درمان حملات بیماری نقرس تجویز شود

درمان نقرس معمولا شامل استفاده از دارو می‌شود. داروهای درمان نقرس می‌توانند برای درمان حملات بیماری و پیشگیری از بازگشت حملات نقرسی و یا برای کاهش عوارض بیماری مانند توفی یا سنگ کلیه تجویز شوند.

داروهای درمان نقرس:

داروهایی که برای درمان بیماری نقرس استفاده می‌شوند، شامل:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). شامل داروهایی همچون ایبوبروفن، ناپروکسن و یا داروهای قوی تر که برای دریافت آنها نیاز به نسخه پزشک است همچون، ایندومتاسین (Indocin) می‌شوند، که برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شوند.

* کلشی سین (Colchicine). اگر داروهای NSAIDs برای شما قابل تجویز نباشد، پزشک از این مسکن کلشی سین برای شما استفاده می‌کند.

*کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids). پزشکان ممکن است از داروهای کورتیکواستروئید برای کاهش درد و التهاب بیماری نقرس استفاده کند، این داروها در دوشکل خوردنی و تزریقی تجویز می‌شوند، از عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها می‌توان به:

– نازک شدن استخوان ها

– درمان دیر و ضعیف زخم ها

– کاهش قدرت مبارزه با عفونت

برای کاهش این عوارض پزشکتان سعی می‌کند، کم ترین میزانی که برای شما کفایت می‌کند، از این داروها تجویز کند.

داروهایی برای پیشگیری از بیماری نقرس:

درصورتی که شما تنها چندبار در سال دچار حملات نقرس می‌شوید و یا اینکه حملاتتان پی در پی نبوده اما دردناک‌اند، پزشکتان ممکن است داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به نقرص و عوارض نقرس برای شما تجویز کند، این داروها شامل:

– داروهایی که جلوی تولید اسید اوریک را می‌گیرند.

– داروهایی که دفع اسید اوریک را بهبود و افزایش می‌بخشند.

درمان خانگی نقرس:

برای درمان بیماری نقرس از مصرف الکل خودداری کنید

هرچند که درمان دارویی نقرس از همه انواع درمان ها موثرتر است، با اینحال دستورالعمل‌های زیر که توسط انجمن رژیم غذایی آمریکا (ADA) برای زمانی که تحت حملات نقرس هستید، توصیه شده است، نیز می‌تواند مفید باشد.

♠ حدود 2 تا 4 لیتر مایعاتی که حداقل نصف آن آب است، مصرف کنید.

♠ از مصرف الکل خودداری کنید.

♠ مصرف معتدل پروتئین، بخصوص از منابع سالم همچون، لبینیات کم چرب و یا بدون چربی، تخم مرغ و کره بادام زمینی.

♠ مصرف روزانه گوشت قرمز، مرغ و ماهی را در اندازه 113 تا 17 گرم نگه دارید.

درمان نقرس با طب سنتی:

داروی گیاهی برای بیماری نقرس

شما می‌توانید از راهکارهای طب سنتی یا جایگزین برای درمان بیماری نقرس استفاده کنید. هرچند که قبل از امتحان این نوع درمان می‌بایست با پزشک خود مشورت نمایید تا مبادا این نوع درمان با درمان داروییتان تداخل ایجاد کند. بعضی از مواردیکه در ادامه بیان می‌کنیم، تاثیراتی بر کاهش اسید اوریک در خون دارند.

¤ قهوه. محققان رابطه‌ای بین مصرف قهوه (هر دو نوع معمولی و بدون کافئین آن) و کاهش اسید اوریک خون یافته‌اند.

¤ ویتامین ث. هرچند که دررابطه با تاثیر ویتامین ث برنقرس اطلاعاتی در دسترس نیست، اما ویتامین ث می‌تواند باعث کاهش سطح اسید اوریک درخون شوند. البته فکر نکنید که اگر کمی ویتامین ث برای شما خوب است، پس مصرف زیاد آن بهتر است، چرا که مصرف زیاد ویتامین ث ممکن است سطح اسید اوریک خون را بالا ببرد.

¤ گیلاس. در تحقیقات نشان داده شده که مصرف گیلاس می‌تواند به کاهش سطح اسید اوریک خون کمک کند، با این حال تا کنون تحقیقی برای بررسی ارتباط بین گیلاس و نقرس وجود ندارد.

پیشگیری از ابتلا به نقرس:

نوشیدن زیاد مایعات باعث پیشگیری از بیماری نقرس میشود

1. مصرف بالای مایعات. میزان مصرف مایعات خود را به میزان 2 تا 4 لیتر(8 تا 16 لیوان)، افزایش دهید. دقت کنید که حداقل نصف این میزان مایعات از آب باشد.

2. اجتناب از مصرف الکل.

3. رژیم غذایی متعادل، که تاکید آن بر میوه، سبزی، غلات کامل و لبنیات کم چرب و یا بدون چربی باشد.

4. محدودکردن مصرف گوشت، مرغ و ماهی.

5. حفظ وزن مناسب.گردآوری: بخش سلامت بیتوتهمنابع:rastineh.ir

kneepain.ir

بخوانید تا سالم بمانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

اگر پوست صورت شما به صورت ژنتیکی یا به هر دلیل دیگری دچار تیرگی شده است و شما به دنبال راه هایی هستید تا رنگ پوستتان را روشن کنید،با ما تا پایان این مقاله همراه باشد.و این نکته را بدانید که سفید کردن پوست آنقدرها هم که شما فکرش را میکنید دشوار نیست.

اثرات بد آرایش کردن بر چهره و سن گاهی می تواند خیلی زیاد باشد.پوست هم احتیاج به تنفس دارد بنابراین نباید آن را با کرم پودر ها و پنکیک های مختلف آزمایش کرد.این نکته را هم باید در نظر داشت که هرچه آرایش غلیظ تر باشد سن شما به نظر میرسد.

زمان یائسگی شروع تغییرات روحی و جسمی می باشد و با یک رژیم غذایی صحیح و ورزش کردن می توان از بروز بیماری های قلبی پیشگیری کرد.