درمان مسموميت غذايي سگ

خواص دارویی و گیاهی

مسمومیت غذایی در سگ : نگهداری و بهداشت سگ : وب سایت تخصصی سگ و نژاد های آن : برخی از مواد غذایی که شاید برای انسان هیچ ضرری نداشته باشند میتوانند باعث مسمومیت شدید در سگ ها شوند.

عامل اصلی که سبب بروز این مسمومیت ها میشود:

1. بی اطلاعی صاحبان از پیامدهای این مواد بوده که بصورت تشویقی و یا جزئی از غذای روزانۀ سگ قرار می گیرد.
2. علاقه ای که سگ به خوردن آن نشان : مسمومیت غذایی در سگ

طبیعت کنجکاو سگها، غالباً آنها را تحریک به خوردن زهر و محصولات سمی میکند. در ذیل به رایجترین روشهای درمان مسمومیت می پردازیم.

در مراقبتهای دامپزشکی، مسمومیت در سگها از رایج ترین موارد مراجعه است. عامل مسموم کننده ممکن است موارد مختلفی از جمله مرگ موش، برخی از کرمها، حلزون، ضد یخ، داروهای انسانی و موارد بیشمار دیگری باشد. متاسفانه در برخی موارد صاحبان از مصرف سم در سگ خود بی اطلاع بوده و بنابراین قادر به اقدام به موقع نخواهد بود و زمانی علائم ناگهانی مسمومیت ظاهر میشود که تشخیص آن بسیار مشکل می باشد.

علائم مسمومیت در سگها

این نکته بسیار حائز اهمیت است که در برخی موارد، نشانه های مسمومیت پس از چند ساعت یا حتی یک روز نمایان میشود، که بستگی به نوع سم مصرفی دارد. بنابراین این نکته که تصور کنیم حال سگ مساعد است چرا که با گذشت چند ساعت نشانه ای مشاهده نشده است، کاملاً اشتباه می باشد. بطور کلی علائم مصرف سم در سگها عبارتند از:

•جاری شدن بزاق دهان •استفراغ •بیحالی •تلو تلو خوردن و گیجی •تنفس سخت •حمله ناگهانی

به محض مصرف سم یا زهر، عموماً دو ساعت زمان لازم است تا ماده سمی از معده سگ رد شود. غنیمت شمردن این مدت زمانی با اقدام به موقع به نفع حیوان خواهد بود، در برخی مواقع وادار کردن سگ به استفراغ و جود داشته باشد، اقدامی به موقع می باشد.

البته در بسیاری از مواقع نیز بسته به مواد بلعیده شده تحریک به برگرداندن مواد سمی ممکن است خطرناکتر باشد. به همین علت است که صاحب سگ بایستی سریعاً با دامپزشک یا در صورت امکان مراکز سم شناسی برای اقدام درست و نجات به موقع سگ تماس حاصل کند.

پس از سپری شدن دو الی چهار ساعت، اکثر سموم مصرف شده از معده به روده عبور میکند و کشش روده باعث جذب سموم شده و به هیچ عنوان با تخلیه معده نیز از بین نخواهد رفت.

در اینجا به برخی از درمانهای موثر برای مسمومیت سگ اشاره می کنیم:

پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه)

در صورتیکه سم مصرفی، از نوع سوزش آور یا فاسد کننده (موجد زنگ در فلز و گیاه) باشد، طبق صلاحدید دامپزشک، معده با توزیع 3% پراکسید هیدروژن در دو مرحله با فاصله زمانی1 دقیقه ای، تخلیه خواهد شد. در صورتیکه از بلعیدن ماده سمی بیش از دو ساعت میگذرد و اگر حیوان بیحال بوده یا به تازگی استفراغ کرده، واداشتن سگ به استفراغ خطرناکتر خواهد بود. ( عموما در مورد مواد سوزناک، فاسد کننده ها، ترکیبات نفتی و کف کننده ها صدق می کند).

شربت اپیکا

این روش زیاد توصیه نمی شود، چرا که خود شربت ممکن است در صورت عدم استفاده صحیح توسط شخص معمولی، موجب اختلالات عصب مرکزی شود. این مورد حتماً بایستی تحت نظر دامپزشک صورت گیرد.

شستشوی معده

این روش خصوصاً در مطب دامپزشک انجام میشود و زمانیکه حیوان بیهوش و در حال استفراغ است، مناسب نیست. شستشوی معده با استفاده از تیوب از طریق نای و از راه دهان سگ وارد معده می شود. سپس معده به آرامی با مایعات مخصوص شستشو داده می شود.

کربن فعال شده

کربن فعال شده ترکیبی است که تعداد بی شماری از سموم و زهرها و البته نه تمامی سموم را جذب می کند. این محلول عموماٌ از ترکیب کربن و آب تهیه می شود و برای حیوان مسمومی که هوشیار است، استفاده می شود. همچنین این محلول پس از استفراغ حیوان، برای شستشوی معده و جذب سموم باقی مانده بکار می رود. در صورت عدم دسترسی به کربن از نان تست شده سوخته بعنوان جایگزین کربن گزینه مناسبی است.

سرم

مایعات اغلب به جهت تسریع مرحله دفع سموم استفاده می شود. تزریق سرم از طریق وریدی و گاهی اوقات به همراه داروهای لازم برای دفع هر چه سریعتر سموم بجا مانده در بدن تجویز می گردد.

پادزهر

برای برخی از سموم، پادزهر استفاده می شود. عموماً استفاده از چنین پادزهرهایی تنها در مراحل اولیه درمان تاثیرگذارمی باشد، بنابراین مراجعه هرچه سریعتر به مراکز سم شناسی یا اورژانس حیوانات از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

روشهای متداولتری نیز در خصوص سگ مسموم شده یا مشکوک به مصرف سم وجود دارد. در نظر داشته باشید که تمامی مسمومیتها جزء موارد اورژانسی است. در صورتیکه مشکوک به مصرف سم توسط حیوان می باشید، سریعاً به دامپزشک مراجعه نمائید.

سلام،وقت بخیر، من یه سگ اشپیتز ماده دارم،حیاط خونه رو با سم دیازینون سم پاشی کردم، تا چند روز نباید اجازه بدم بره تو حیاط؟ ممنون

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

8  ×     72 .hide-if-no-js{display:none !important}

© 218 Dampezeshkan.com All Rights Reservedتمامی حقوق مادی و معنوی متعلق به سایت دامپزشکان می باشد.

© 218 Dampezeshkan.com All Rights Reservedتمامی حقوق مادی و معنوی متعلق به سایت دامپزشکان می باشد.

Login to your account below

Fill the forms bellow to register

Please enter your username or email address to reset your password.

چگونه یک سگ مسموم را وادار به استفراغ کنیم؟! هر چند وادار کردن سگ مسموم به استفراغ هیچ وقت لذت­ بخش نیست، اما می ­تواند یک قدم اول حیاتی برای رهایی او از ماده سمی باشد.

 شما به خانه می ­روید و متوجه می­ شوید سگ شما خیلی خوب به نظر نمی رسد. پس از نگاه کردن به اطراف خانه، متوجه می­ شوید که یک ماده مضر (که اگر در سیستم بدنی سگ شما باقی بماند، می ­تواند کشنده باشد) خورده است. هر چند وادار کردن سگ مسموم به استفراغ هیچ وقت لذت­ بخش نیست، اما می ­تواند یک قدم اول حیاتی برای رهایی او از ماده سمی باشد. برای وادار کردن سگ مسموم­ تان به استفراغ، یاد بگیرید چطور از هیدروژن­ پراکسید استفاده کنید، مراقبت دامپزشکی یاد بگیرید، و دستورالعمل­ های عمومی برای القای استفراغ را دنبال کنید. در ادامه در نت نوشت این روش ها را بخوانید.

بخش اول

۱) متوجه شوید که سگ مسموم شما به استفراغ احتیاج دارد یا نه.

قبل از القای استفراغ، اطمینان حاصل کنید که این کار درست است. اگر سگ مسموم شما هر کدام از مواد زیر را خورده بود، باید استفراغ را در منزل القا کنید:

بخوانید: چگونه ناخن سگ را کوتاه کنیم ؟

۲) سگ خود را به یک محل دیگر منتقل کنید.

اگر سگ شما در رختخواب خود یا روی فرش قرار دارد، باید قبل از القای استفراغ  او را به جای دیگری ببرید. به عنوان مثال، سگ خود را بیرون بیاورید یا آن را به محلی که در تمیز کردن آن آسان است، مانند یک اتاق با کف مشمع منتقل کنید.

بخوانید: سگ از کودکان در برابر برخی عفونت ها محافظت می کند!

۳) به سگ خود مقدار کمی غذا بدهید.

در ابتدا غذا دادن برای ایجاد استفراغ ممکن است عجیب به نظر برسد. با این حال، دادن مقداری غذا به سگ­تان می­ تواند احتمال استفراغ را افزایش دهد. مقدار کمی مواد غذایی کنسرو شده یا یک تکه نان ساده، انتخاب غذایی خوبی است.

بخوانید: بی حوصلگی سگ را چگونه رفع کنیم ؟

۴) با دامپزشک­ تان یا یک مرکز درمانی حیوانات تماس بگیرید.

این بسیار مهم است! قبل از تماس با دامپزشک و یا مرکز درمانی سعی نکنید سگ خود را مجبور به استفراغ کنید. وقتی تماس گرفتید، اطلاعات لازم برای این که باید چه کاری را انجام دهید یا ندهید، به شما آموزش می ­دهند. این اطلاعات مهم شامل موارد زیر است:

بخوانید: بهترین غذا برای سگ ، مغذی ترین سبزیجات و میوه ها کدامند؟

۵) تعیین مقدار پراکسید هیدروژن ۳٪ مورد نیاز برای القای استفراغ در سگ­تان

اگر مرکز درمانی یا دامپزشک­تان می­ گوید القای استفراغ مشکلی ندارد، به سگ­تان هیدروژن پراکسید ۳% بدهید، که در داروخانه­ های محلی شما موجود است. این محصول ارجح برای القای استفراغ در سگ­هاست. به ازای هر ۱۰ پوند (۴٫۵ کیلوگرم) وزن بدن به سگ­تان یک قاشق هیدروژن پراکسید بدهید.

۶) مصرف هیدروژن پراکسید توسط سگ خود را مدیریت کنید.

هیدروژن پراکسید را با قطره گوش یا چشم بردارید. تا جایی که می ­توانید مقدار اندازه ­گیری­ شده هیدروژن پراکسید را روی زبان سگ­تان بریزید.

بخوانید: چگونه بفهمیم که سگ باردار است؟

۷) سگ­تان را راه ببرید.

قدم زدن با مخلوط کردن محتویات معده و هیدروژن پراکسید، سگ را برای استفراغ تحریک می ­کند. سگ­تان را برای چند دقیقه راه ببرید. اگر او آماده راه رفتن نیست، به آرامی شکمش را بلرزانید یا حرکت دهید.

۸) صبر کنید تا سگ­تان استفراغ کند.

بخوانید: چگونه بوی بد سگ را در خانه از بین ببریم؟

پس از دادن پراکسید هیدروژن، سگ ­ها معمولاً در عرض چند دقیقه استفراغ می­ کنند. اگر سگ مسموم شما بعد از ۱۰ دقیقه استفراغ نکرد، یک دوز دیگر پراکسید هیدروژن به او بدهید. بعضی منابع می­ گویند بیش از دو دوز پراکسید هیدروژن به سگ ندهید. دیگران می­ گویند تا سه دوز قابل قبول است. قبل از دادن دوز سوم، با دامپزشک خود تماس بگیرید.

سگ خود را راه ببرید تا ماده تهوع آور عمل کند

بخش دوم

۱) سگ­تان را نزد دامپزشک ببرید.

سگ شما باید توسط دامپزشک درمان شود، حتی اگر سگ­تان را مجبور به استفراغ کرده باشید. استفراغ فقط یک روش کنترلی سریع است و تمام سموم در معده سگ شما را خارج نخواهد کرد. اگر سگ­تان استفراغ نکرد، مراقبت ­های دامپزشکی ضروری است. این بدان معنی است که او نیاز به چیزی قوی­تر از پراکسید هیدروژن برای استفراغ خواهد داشت.

۲) به دامپزشک­تان بگویید چه اتفاقی افتاده است.

بخوانید: تربیت سگ ، چگونه از واغ واغ کردن بی موقع سگ جلوگیری کنیم؟

حتی اگر شما قبل از دادن پراکسید هیدروژن به سگ­تان با دامپزشک خود صحبت کرده­ اید، توضیح مجدد اتفاقی که افتاده در حالی که دامپزشک شما سگ شما را بررسی می ­کند، مفید خواهد بود. شما همچنین باید به دامپزشک بگویید که چه مقدار و چند بار پراکسید هیدروژن به سگ­تان داده­ اید.

۳) اجازه دهید دامپزشک­تان سگ مسموم شما را درمان کند.

دامپزشک شما به داروهایی دسترسی دارد که می ­توانند باعث تهوع و استفراغ شوند، و همچنین موادی که می ­توانند از جذب سم جلوگیری کنند. به عنوان مثال، دامپزشک شما می تواند به سگ­تان زغال فعال بدهد، که به سموم در سیستم گوارش متصل می­ شود و از جذب جلوگیری می­ کند.

بخوانید: مراقبت از گربه کور ؛ چگونه از یک گربه کور مراقبت کنیم؟

مقداری غذا به سگ خود بدهید

بخش سوم

۱) چه موادی نباید بالا آورده شوند.

بعضی از مواد پس از مصرف، در اثر استفراغ می­ توانند موجب خسارت زیادی شوند. اگر می­ دانید که سگ شما یکی از مواد زیر را خورده است، استفراغ را تحریک نکنید:

۲) به دنبال علائم مسمومیت جدی باشید.

اگر سگ بسیار مریض یا بی­ پاسخ باشد، اجبار او به استفراغ می­ تواند خطرناک باشد. اگر سگ شما علائم مسمومیت شدید داشته باشد، استفراغ ایجاد نکنید و او را نزد دامپزشک ببرید. به دنبال علائم زیر باشید که نشان دهنده مسمومیت شدید است:

بخوانید: نگهداری از ماهی گلی یا گلدفیش برای رسیدن به هفت سین سال آینده!

۳) از شربت اپیکا یا نمک برای ایجاد استفراغ استفاده نکنید.

قبلاً شربت اپیکا (حاصل از یک گیاه در آمریکای جنوبی)  برای القای استفراغ در سگ­ها توصیه می­­ شد. با این حال، اگر سگ نتواند استفراغ کند، این شربت می ­تواند در معده باقی بماند و باعث سوزش معده شود. نمک نیز دیگر توصیه نمی­ شود، زیرا اگر به یک سگ بیش از حد داده شود، می­ تواند او را مسموم کند.

۴) بلافاصله استفراغ را القا کنید.

بخوانید: میو میو کردن گربه چه معنی دارد؟

در صورت امکان، سگ مسموم خود را در حدود دو ساعت پس از خوردن ماده­ ای سمی، مجبور به استفراغ کنید. پس از دو ساعت، سم به روده منتقل می­ شود و القای استفراغ مؤثر نخواهد بود.

نویسنده:هادی رجب­لو

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

اگر جوابی برای من داده شد مرا از طریق با خبر کن

Current ye@r *

Leave this field empty

© 218 – Netnevesht

کاربری

رمز عبور

مرا به خاطر داشته باش

ثبت | رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟

کاربری

یک رمز عبور به شما فرستاده خواهد شد.

ورود | رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟

کاربری یا :

ورود| ثبت

  کلاس‌های آموزشی در آستانه تکمیل ظرفیت، تماس بگیرید: ۵-۰۲۱۶۵۹۷۷۷۰  (مشاهده ?)

این گیاهان در هر حالتی (خام، پخته، پودر شده، خشک شده و ) خاصیت سمی خود را برای دام کوچک و حتی دام بزرگ حفظ می‌کنند. لازم به ذکر است که دام‌های کوچک مستعد مسمومیت با این گیاهان بوده و در این میان گربه‌ها حساس تر از بقیه هستند، ولی به دلیل سخت‌گیری در انتخاب غذا نسبت به سگ‌ها، کمتر به این مسمومیت دچار می‌شوند.

این گیاهان حاوی موادی به ارگانوسولفوکسایدها می‌باشند که مهم‌ترین آن ها، آلکیل سیستئین سولفوکسایدها هستند. هر نوع آسیب فیزیکی به این گیاهان مانند خرد کردن، جویدن و .. باعث تبدیل این مواد به کمپلکس‌هایی از ترکیبات ارگانیک سولفوردار می‌شود که بسیاری از این مواد مسئول طعم ، بو و خواص دارویی این گیاهان هستند. این ترکیبات پس از خورده شدن از دیواره‌ دستگاه گوارش جذب شده و پس از متابولیزه شدن به اکسید کننده‌های قوی تبدیل می‌شوند که در حقیقت از این مرحله به بعد سمیت این مواد آغاز می‌شود.

وقتی تجمع این مواد در بدن حیوان آن قدر زیاد شوند که سیستم های آنتی اکسیدانی بدن توان مقابله با تمامی آن ها را نداشته باشند، به دیواره‌ سلولی گلبول‌های قرمز خون آسیب وارد می کنند و باعث تخریب این سلول‌های خونی و ایجاد کم خونی در حیوان می‌گردند. به این نوع کم خونی، کم خونی همولیتیک از نوع هینز بادی(Heinz Body) می گویند. (تشکیل اجسام هینز (Heinz Body) در لبه گلبول های قرمز لیز شده در گربه مبتلا به مسمومیت با پیاز)

این مسمومیت به طور معمول ۱ تا ۲ روز پس از خوردن مقدار کافی از این گیاه (در سگ‌ها ۳۰-۱۵ گرم به ازای هر کیلو گرم  وزن بدن و در گربه‌ها ۵ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تظاهر می‌کند.

ضعف، درد در ناحیه شکم، بی‌اشتهایی، ضربان قلب نظم، سختی در تنفس، اسهال، افسردگی، زردی در مخاطات و ادرار کدر(متمایل به قرمز).

وجود هموگلوبین در ادرار (هموگلوبینوریا)، افزایش هموگلوبین در پلاسما(هموگلوبینمیا)، افزایش بیلی روبین در پلاسما(بیلی روبینمیا) و وجود قالب های ادراری هموگلوبین یا هموسیدرین در توبول های کلیوی (قالب های تشکیل شده از رسوب هموگلوبین یا همو سیدرین در لوله های ادراری).

تمامی این مشکلات به دلیل خاصیت تخریب کنندگی این مواد بر روی بافت‌ها و به خصوص سلول‌های قرمز خون می‌باشد که باعث تخریب هموگلوبین موجود در ساختمان گلبول های قرمز شده و در نتیجه عمل انتقال اکسیژن که توسط هموگلوبین صورت می گیرد، دچار اختلال می شود.

مسمومیت با گونه‌های جنس آلیوم مشخصاً از طریق گرفتن شرح حال بیمار از صاحب حیوان و نیز تاریخچه آن (مخصوصاً در مورد غذای خورده شده) ، علائم کلینیکی و در نهایت تائید میکروسکوپی وجود کم‌خونی همولیتیک از نوع هینزبادی صورت می‌پذیرد.

این بیماری باید از بیماریهایی مانند مسمومیت با استامینوفن ، بنزوکائین ، ویتامین K3  ، دی متیونین ، نفتالین ، روی و مس تفریق داده شود. درمان اختصاصی برای این مسمومیت وجود ندارد و درمان ها به صورت حمایتی هستند.

درمان در ابتدا از طریق پاکسازی دستگاه گوارش و از بین بردن منشاء اصلی گیاه در معده با ایجاد یک استفراغ القایی توسط دامپزشک صورت می‌گیرد، ولی این امر زمانی میسر است که حیوان حداکثر تا ۲ ساعت بعد از خوردن گیاه یا خوراک حاوی گیاه (البته به مقدار سمی) به دامپزشکی ارجاع داده شود. سپس از قرص‌های زغال فعال شده (Activated charcoal) به صورت خوراکی می‌توان استفاده کرد تا باقیمانده مواد سمی را تا حد امکان غیرفعال کرده و از سمیت آن ها کم نماید. در حیوانات با مسمومیت حاد می‌توان از انتقال خون همراه با اکسیژن رسانی کافی (به دلیل تنگی نفس حاد) استفاده کرد. زمانی که حیوان به دلیل اسهال و استفراغ زیاد دچار کم آبی شده، یا موقعی که عوارضی چون وجود خون در ادرار مشاهده می‌شود، دامپزشک می‌تواند از مایع درمانی داخل وریدی توسط یکی از مایع‌های کریستالوتیدی همراه با تجویز ویتامین E(به عنوان آنتی اکسیدان)  استفاده نماید. از استیل سیستئین که ضد سم اختصاصی در مسمومیت با استامینوفن می باشد نیز می توان استفاده کرد.

رعایت کردن رژیم غذایی مناسب و سازگار با ساختار فیزیولوژی بدن حیوان، از ارکان مهم در نگهداری حیوان خانگی بوده و بسیار آسان تر و کم هزینه تر از هر درمانی می باشد. بنابراین باید توجه داشت که در رژیم غذایی حیوان خانگی استفاده مقدار کمی پیاز و یا سیر جهت از بین بردن بوی طلوب گوشت سفید و قرمز مشکلی را برای حیوان ایجاد نمی کند ولی برای تغذیه حیوان نباید از مقادیر زیاد پیاز ، سیر ، تره فرنگی و یا موسیر استفاده نمود و نیز باید توجه داشت که همیشه محل نگهداری این مواد در خانه دور از دسترس حیوان باشد.

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

با ارسال خود از با کیفیت ترین مطالب دنیای حیوانات با خبر شوید

You have successfully joined our subscriber list.

دنیای حیوانات نشریه‌ای است که به همت فعالان مطبوعات ایران منتشر می‌شود و به هیچ یک از شرکت‌ها و افرادی که در حوزه حیوانات خانگی فعالیت تجاری می‌کنند وابسته نیست در نتیجه این نشریه تنها رسانه‌ی مکتوبی است که رشد و شکوفایی خود را در توسعه و تثبیت تمام دست اندرکاران این حوزه می‌بیند و نه در حذف یا تضعیف یک شرکت یا یک برند. نشریه حیوانات خانگی و سایت اینترنتی این نشریه یک حلقه‌ی اتصال بی بدیل برای دسترسی به تمامی دوست داران حیوانات خانگی و حیات وحش، مصرف کنندگان کالای این حوزه و شرکت‌های مرتبط است.

کلیه حقوق قانونی این وب سایت متعلق به نشریه دنیای حیوانات می باشد. طراحی و بهینه سازی آژانس تبلیغاتی زنو1