درمان بیماری کبدی در کبوتر

 مقدمه

   در بین بیماری‌های ویروسی، نیوکاسل مهم‌ترین بیماری تهدیدکننده کبوتر می‌باشد (Ballouh et al., 1985). بیماری نیوکاسل (ND) در سراسر جهان توزیع شده و طیف گسترده‌ای از میزبان‌ها مانند ماکیان، بوقلمون، کبک، قرقاول، کبوتر، گنجشک، سار و دیگر پرندگان آزاد پرواز را شامل می‌شود (Vindevogel et al., 1972). عامل بیماری سروتیپ 1 پارامیکسوویروس در کبوتر می‌باشد که به پارامیکسوویروس عامل بیماری نیوکاسل در طیور نزدیک است ولی یکسان نیست (Alexander et al., 1985). البته کبوتر نیز مستعد ابتلا به پارامیکسوویروس نوع 1 طیور می‌باشد (Mubarak et al., 21). این بیماری در کبوتر به‌طور عمده توسط شروع ناگهانی کم اشتهایی، اسهال سبز رنگ، علائم عصبی مانند لرزش، فلجی و عدم توانایی برای پرواز مشخص می‌شود. از میزان ابتلا و مرگ‌ومیر در ایران گزارشی وجود ندارد. در مطالعه‌ای ابتلا و مرگ‌ومیر بالای 9% هم گزارش شده است (Shaheen et al., 25). بر اساس تقسیم‌بندی از لحاظ حدت، تنها سویه ولوژنیک ویروس بیماری نیوکاسل توانایی ایجاد بیماری در کبوتر را دارا می­باشد. جراحات کالبدگشایی شامل پرخونی مغز، التهاب، آنتریت موکوسی، تورم کلیه، خونریزی و نکروز پانکراس می‌باشد (Saif, 28).  

   بیماری تریکومونیازیس پرندگان در اثر انگل تک‌یاخته‌ای به‌ تریکوموناس گالینه ایجاد می‌شود. تریکوموناس گالینه باعث تریکومونیازیس پرندگان و به‌خصوص کبوتر در قسمت  فوقانی دستگاه گوارش و تنفس است (Levine, 1995). بیماری در همه سنین مشاهده می‌شود، ولی در جوجه کبوترها تا قبل از ایجاد ایمنی کافی، آلودگی با سویه‌های بیماری‌زا به 9% می‌رسد. تغذیه جوجه کبوتر توسط والدین با شیره چینه‌دان یکی از راه‌های مهم انتقال آلودگی است (Saif, 28). مصرف آب و غذای آلوده، رفتارهای جفت‌گیری و استحمام در آب آلوده از راه‌های انتقال بیماری هستند (Stabler, 1954 Kocan, 1969). اطلاعات درباره شیوع این بیماری متفاوت است. متغییرهای سنی و فصلی می‌توانند تفاوت در میزان شیوع را توصیف کنند (Schulz et al., 25). هم‌چنین، میزان مرگ‌ومیر ناشی از تریکومونیازیس علاوه‌ بر تعداد عامل آلوده‌کننده، بستگی به حدت عامل بیماری‌زا دارد (Swinner et al., 25 Butcher, 23). علائم بالینی پرندگان آلوده شده از بدون علامت تا مرگ به دلیل برگرداندن مواد غذایی، بی‌اشتهایی و یا نارسایی تنفسی به دلیل جراحات پنیری بزرگ که باعث بسته شدن راه تنفسی می شود، متفاوت است (Burton et al.,24 Lv 28). خروج ترشحات سبز مایل به زرد بدبو از دهان، اسهال ،لاغری، ضعف شدید و مرگ از نشانه‌های این بیماری است. جراحات شامل التهاب سطوح موکوسی است که تا مری، چینه­دان و پیش­معده گسترش می‌یابد. گاهی ممکن است جراحات از بافت‌های اصلی بیماری به سمت کبد، قلب و سایر بافت‌های بدن گسترش یابد (Bozorgmehri et al., 1375 Saif 28).

شرح درمانگاهی

درمان بیماری کبدی در کبوتر

   طی 32 مراجعه از سطح شهر تهران و نواحی اطراف آن در 6 ماه اول سال 92، کبوترهایی با علائم افسردگی، کاهش اشتها، اسهال و یا استفراغ و گزارش مرگ‌ومیر در گله به کلینیک ارجاع شد. با سواب از ناحیه دهان، حلق و حنجره پرنده‌های مشکوک نمونه‌برداری به‌عمل آمد. سپس گسترش­های مرطوب تهیه شده از پرندگان زنده با عدسی 4 ×1 و 1×1 و نمونه­های رنگ‌آمیزی شده با درشت­نمایی 4 ×1 از نظر آلودگی به تریکوموناس مورد مطالعه قرار گرفت. در همه‌ موارد وجود انگل تریکوموناس در نمونه‌های مرطوب و یا رنگ‌آمیزی شده تایید گردید. در کالبدگشایی حضور کانون‌های سفید مایل به کرم رنگ در سطح مخاطات دهان، حلق، حنجره، در برخی موارد تنها پرخونی مخاطات حلق و نای همراه با حضور مایعات بد بو در چینه‌دان، پرخونی عمومی لاشه، خشکی لاشه، تورم کلیه‌ها، رسوب اورات در حالب‌ها و خالی بودن دستگاه گوارش از غذا، تجمع صفرا در داخل پیش­معده و سنگدان مشاهده شد. پس از مشکوک شدن به بیماری نیوکاسل برای تایید تشخیص حضور یا عدم حضور ویوس بیماری نیوکاسل (NDV  ) از نای و طحال کبوترها نمونه‌برداری انجام شد و آزمایش RT-PCR روی نمونه‌ها صورت پذیرفت. استخراج RNA به وسیله کیت  easy-spin انجام گرفت و در دمای 7- درجه سلسیوس نگه‌داری شد. سپس آزمایش  RT-PCRبا کیت Vetek NDV Detection انجام شد. نتایج  الکتروفورز با استفاده از Transluminator بررسی شد. بعد از لود کردن محصول PCR روی ژل آگارز 5/1% همان‌طور که در شکل 1 دیده می‌شود، در نمونه کنترل مثبت مربوط به Common-type  باندی با اندازه bp379، در کنترل مثبت مربوط به Patho-type  باندی با اندازه bp24 مشاهده شد. در کنترل منفی چیزی مشاهده نشد. از 19 نمونه مورد آزمون کلیه نمونه‌ها از نظر حضور ویروس با حدت زیاد (بیماری‌زا) مثبت تلقی شد و باندی در پهنای bp24 مشخص گردید.

شکل 1- نتیجه آزمایش PCR در نمونه­های مورد آزمایش

بحث و نتیجه‌گیری

   اگر جوجه با تعداد محدود عامل بیماری تریکومونیازیس آلوده شود، منجر به تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل این بیماری خواهد شد. رعایت بهداشت، دور ریختن آب راکد و مانده و استفاده از آب تازه، قرنطینه پرندگان تازه وارد به گله به مدت 3 روز و هم‌چنین تخلیه محل زندگی کبوتران و ضدعفونی آن در فواصل منظم از اقدام اقدامات پیشگیری­کننده می‌باشد (Butcher, 23). عدم رعایت اصول پیشگیری و درمان، باعث می‌شود پرندگان تا آخر عمر حامل باشند. ویروس بیماری نیوکاسل از طریق هوا نیز منتقل می‌شود و کبوتران همواره در معرض آلودگی قرار دارند. حساسیت کبوتران به بیماری نیوکاسل در طول سال و ضعف ایمنی ناشی از تریکومونیازیس از عوامل مستعدکننده به بروز همزمان این دو بیماری می‌باشد. هم‌چنین بیماری‌زایی تریکوموناس به فاکتورهایی چون ایمنی محافظت‌کننده ناشی از تماس قبلی، سن، آلودگی‌های همزمان، ناهمگونی‌های ژنتیکی و دسترسی به مواد غذایی بستگی دارد (Swinner et al., 25). از آن‌جایی که تریکوموناس از پدر و مادر به جوجه منتقل می‌شود، باید برای درمان و یا حذف پرندگان آلوده از گله اقدام کرد. واکسیناسیون سالانه با واکسن کشته جهت پیشگیری بیماری از بیماری نیوکاسل از اقدامات ضروری جهت پیشگیری از بروز همزمان این دو بیماری می‌باشد.

   در طول 14 روز دوره درمان، از داروی مترونیدازول به میزان mg/kg 5 جهت درمان تریکومونیازیس و داروی مولتی­ویتامین به همراه الکترولیت در آّب آشامیدنی به عنوان درمان حمایتی استفاده شد. از داروی تتراسایکلین به­میزان mg/ml25 درآب آشامیدنی برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه استفاده گردید. واکسن کشته نیوکاسل نیز برای جلوگیری از ابتلا مجدد کبوترها توصیه شد. 

نسخه‌برداری و استفاده از مقاله‌های این نشریه تاع قانون دسترسی آزاد Creative Commons Attribution 4 می‌باشد.

بیماری کبدی اغلب با تغذیه ضعیف یا عفونت های باکتریایی ارتباط دارد ولی به هر حال می تواند با عده ای از بیماری های دیگر در ارتباط باشد بنا براین از آنجا که مشکلات کبدی به سختی قابل تشخیص می باشند نیازبه  تشخیص بافتی دارند .

تشخیص :

برای تشخیص بیماری نیاز است که بدانیم مدفوع از 3 قسمت تشکیل شده است :

1- ادرار : در یک پرنده سالم ادرار باید روشن باشد . افزایش میزان ادرار می تواند مبین وجود یک بیماری نه اینکه تغذیه ای باشد یا اینکه تنها بیماری کبدی مطرح باشد .

2- اورات : در یک پرنده سالم اورات بایستی سفید کرمی یا خمیری گچی باشد ،  اورات سبز یا زرد نشان دهنده به خطر افتادن عملکرد کبدی است.

درمان بیماری کبدی در کبوتر

3- مدفوع : بایستی قوام داشته باشد نه آبکی باشد ، رنگ مدفوع به رژیم غذایی بستگی دارد . تغذیه با حبوبات و سبزیجات  رنگ مدفوع را سبز می نماید . بزرگی کبد با دید ن نقاط مشکی آبی در قسمت راست فوقانی شکم نزدیک جناق سینه  قابل روئیت می باشد . ——————————-

پیشگیری : برای پیشگیری از بیماری کبد راحت ترین کار این است که محیطی پاک و به دور از مدفوع سایر پرندگان ، آب تمیز ، دانه خشک و تمیز ، سبزیجات به عنوان تغذیه اساسی به خصوص تغذیه با گیاه قاصدک که قانوناً برای عملکرد بهتر کبد و سم زدایی در آن مؤثر است .——————————–درمان : درمان بایستی با تمیز نگه داشتن قفس به طوری پرنده با مدفوع سایر پرندگان در ارتباط نباشد یا کف قفس با شن پوشانده شود و روزانه تعویض گردد  ، این مسئله می تواند در طی درمان از عفونت مجدد پرنده جلوگیری نماید برای پرنده آب تازه و غذای تمیز فراهم نمایید . وقتی که بیماری تشخیص داده شد شما بعد از استفاده از پرو بیوتیک از آنتی بیوتیکی که توسط دامپزشک تجویز می گردد استفاده نمایید.

This is a discussion on بیماری کبد چرب در پرندگان(ترجمه) within the بیماریها و مخاطرات forums, part of the تالار پرندگان خانگی(pet birds) category بیماری کبد چرب در پرندگان:

بیماری کبد چرب در پرندگان FLD گذاری شده است.در این بیماری مقدار بیش از حد

نمایش برچسب‌ها

مشاهده قوانین انجمن

شناخت و درمان بیماری‌های کبوتر

امروزه بسیاری از
اشخاص اقدام به نگهداری حیوانات خانگی در محیط مسکونی خود می‌کنند. در این
میان پرندگان
از جمله کبوتران در میان شهرنشین‌ها طرفداران بسیاری دارند و اغلب در خانه
ها یک کبوتر،
قناری، مرغ عشق و غیره نگهداری می‌کنند. نگهداری پرندگان زینتی در خانه
بسیار خوب
است اما مشکلاتی در این میان وجود دارد که نه تنها باعث هدر رفتن هزینه و
وقت می‌گردد
بلکه از نظر عاطفی و روانی نیز مشکل‌ساز می‌شود.

بهتر است قبل از
بروز هرگونه بیماری پرندگان به پیشگیری و در صورت بیمار شدن پرنده،
روش‌هایی برای
جلوگیری از پیشرفت بیماری و یا اقدام برای بهبودی آن داشته باشیم.
در ادامه به شناخت
چند بیماری موضعی و روش‌های درمان می‌پردازیم که در کبوتران به فراوانی
مشاهده می‌شود
و می‌توان براحتی آنها را مداوا کرد. هرچند که در
بسیاری موارد بایستی به دامپزشک مراجعه کرد ولی دانستن نکاتی در رابطه با
بیماری و
درمان اثرات رضایت‌بخشی در کنترل، بهبود و یا کاهش بیماری دارد.

بیماری هایی رو که در
این پست قرار
دادم به شرح زیر می باشد

بيماري كله گيجی(سر
كجي كبوتر)                               
     

درمان بیماری کبدی در کبوتر

سرماخوردگي                                                      
     

اسهال                                                                                     
             

بيماري درد چشم                                      
         

بیماری

خس خس سینه

بيماري آسم                                            
         

گرفتگي مجراي تخم
گذاري پرنده                             

غده يا ورم
جلدي(طعمه)                                        

عفونت روده                                                                                       
   

يبوست                                                                                  
 

بيماری
تورم عفونی پيش معده

پرها و
اختلالات آن

ليستريوز

بيماری اريزيپلاس

 بيماری های
مايکوپلاسمايی 

بيماري
كوكسيدين

 نیوکاسل

برای دیدن مطلب کامل به بروید

9