درمان بیماری پوستی صدفک

خواص دارویی و گیاهی

نشان‌گذاری

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]

پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید

برای یافتن مناسبترین راه حل با ما تماس بگیرید

اگر به دنبال راه‌های جوان‌سازی پوست به شیوه‌های غیر جرّاحی هستید با ما مشورت کنید

عوامل بروز بیماری های پوستی متعدد می باشد اما برای برطرف کردن همه آنها راهی وجود دارد

همه ی ما مضرات چاقی را می دانیم. پس همین الان برای یافتن راه حل مناسب خود اقدام کنیم

ریزش مو، ابرو و مژه معمولا نارحتی بزرگی است، اما این مشکل بزرگ، راه حلی ساده دارددرمان بیماری پوستی صدفک

ضمن حفظ طراوت پوست خود، یک‌بار و برای همیشه از دست موهای زائد خود راحت شوید.

برای مشاوره یا تعیین وقت، همین الان تماس بگیرید.

۱۵ ۱۷ ۲۰ ۴۴ (۰۲۱)

چرا کلینیک دکتر قانعی

تفاوت ما در چیست؟

کلینیک دکتر قانعی

در یکی از مجهزترین مجموعه‌های زیبایی و تناسب اندام غرب تهران، و با به‌روز‌ترین دستگاه‌ها و کادری از حرفه‌ای‌ترین‌ها، در کنار شما هستیم، تا شما با خیال آسوده

مراجعین ما درباره ما چه می گویند؟

تخفیف ۱۰٪ با ثبت

جهت استفاده از تخفیف، تان را چک کنید

ml_webform_success_4856338 {
$ ml_jQuery || jQuery

$(‘.ml-subscribe-form-4856338 .ml-block-success’).show
$(‘.ml-subscribe-form-4856338 .ml-block-form’).hide
}

بلوار مرزداران، ساختمان نگین آسمان، پلاک ۱۷۸،
بلوک D، طبقه ۳، واحد ۱۰

پذیرش: ۱۵ ۱۷ ۲۰ ۴۴ (۰۲۱)
بخش لاغری و لیفت صورت: ۹۳ ۶۱ ۲۲ ۴۴ (۰۲۱)
بخش لیزر موهای زائد: ۱۳ ۵۸ ۲۲ ۴۴ (۰۲۱)

شنبه تا چهارشنبه ۲ ظهر تا ۹ شب
پنجشنبه و جمعه با هماهنگی



خانه

موبایل

بیماری صدف معمولا در سالهای آغازین بزرگسالی و یا بعد از آن رخ می دهد

پسوریازیس (Psoriasis) یا صدف یک بیماری شایع پوستی است که در آن ضایعات ضخیم و قرمز رنگ پوشیده از فلس های نقره ای به وجود می آید. اگر چه ممکن است پوست هر بخشی از بدن با این عارضه درگیر شود اما مهم ترین نواحی ای که تحت تاثیر قرار می گیرند عبارتند از پوست سر، آرنج ها، زانو ها و کمر. همچنین این اختلال پوستی می تواند در ناخن ها و چین خوردگی های بدن نیز رخ بدهد.درمان بیماری پوستی صدفک

بیماری صدف مسری نبوده و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی شود اما ممکن است در چند نفر از اعضای یک خانواده اتفاق بیافتد.

بیماری صدف معمولا در سالهای آغازین بزرگسالی و یا بعد از آن رخ می دهد و در بسیاری از افراد، اختلال پوستی فقط به چند ناحیه از پوست محدود می شود. در موارد حاد تر، این بیماری پوستی می تواند بخش وسیعتری از پوست بدن را تحت تاثیر قرار دهد. بیماری صدف ممکن است بهبود یابد و در زمانی دیگر دوباره عود کند.

درمان بیماری صدف یا پسوریازیس چگونه است؟

روش های درمانی بسیاری برای بیماری صدف وجود دارد. برخی از روش های درمانی سرعت تولید سلول های جدید پوستی را کاهش می دهند در حالی که روش های درمانی دیگر خارش و خشکی پوست را از بین می برند.

پزشک شما با توجه به میزان و شدت راش ها، محل راش ها در بدن، سن شما، سلامت کلی شما و سایر عوامل یک بره ی درمانی را برای شما در نظر می گیرد.

روش های درمانی رایج عبارتند از:1- تدابیر تغذیه ای:  اولین قدم در درمان این بیماری، اصلاح رژیم غذایی است. تغییر سبک زندگی به شیوه زندگی شهری و زندگی ماشینی و شرایط و مشغله های مربوط به آن، باعث شده که آداب صحیح تغذیه به تدریج از یاد برود و عادات نادرست غذایی جایگزین آن شود. به همین دلیل شیوع بیماری های صعب العلاج از جمله پسوریازیس، رو به افزایش است. از این رو اصلاح رژیم غذایی و پرهیز از مواد غذایی حاوی ترکیبات سمی و خطرناک در کمک به بهبود بیماری نقش به سزایی دارند.

عدم رعایت دستورات و پرهیزات غذایی موجب می شود که اخلاط ناسب مولد بیماری هرچه در بدن تجمع یابند و حتی اگر بیمار، داروهای تجویز شده را درست و به موقع مصرف نماید، باز هم پاسخ درمانی قابل قبولی را نمی توان انتظار داشت؛ چرا که مواد زایدی که با کمک دارو از بدن خارج می شوند، با مصرف مواد غذایی ناسب مجددا وارد بدن می شوند.

بیماری صدف مسری نبوده و از شخصی به شخص دیگر منتقل نمی شود 

الف- رعایت آداب تغذیه صحیح

این کار باعث هضم مناسب غذا، کارکرد صحیح دستگاه گوارش و کبد و تولید اخلاط صالح می شود. آداب تغذیه صحیح بسیار زیادند امّا حدّاقل هایی که می توانند مورد توجّه قرار گیرند عبارتند از:

غذا را زیاد بجوید. قبل و بعد از غذا کمی نمک میل کنید. از نیم ساعت به غذا تا دو سه ساعت بعد از آن، مایعات و میوه نخورید. در صورت امکان، کم کم وعده ناهار را کم یا حذف کنید. فاصله بین غذا و خواب حداقل دو ساعت باشد. بسم الله اول و شکر آخر غذا را با توجه بگویید. پرخوری نکنید.

ب- پرهیزها

در مجموع به نظر می رسد که حرکت نسبی از سمت غذاهای پخته به سوی غذاهای خام یا کمتر پخته و از سوی غذاهای حیوانی به سمت غذاهای حیوانی، در درمان این بیماری نقش مهمّی داشته باشد.

بیمار دچار پسوریازیس باید از مصرف مواد غذایی زیر پرهیز کند:

* عدس: چنان که گذشت، در بیماری پسوریازیس، اخلاط غلیظ و مواد زاید در بدن تجمع یافته اند. عدس هم ازجمله خوراکی های است که در بدن تولید خون غلیظ سوداوی می کند.

* بادنجان: بادنجان افزاینده خلط سوداست. در منابع طب سنتی مصرف زیاد و طولانی مدت آن را ایجاد کننده قوبا – بیماری با علایم شبیه به پسوریازیس، می دانند.

* گوشت گاو و گوساله: گوشت گاو و گوساله طبیعت سردتری نسبت به گوشت گوسفند و بره داشته، مصرف آنها تولید خلط سودا می کند. البته ضرر مصرف گوشت گوساله، کمتر از گاو است.

* گوشت ماهی: گوشت ماهی، طبیعتی سرد و مرطوب دارد. در افرادی که مزاج پایه صفرا دارند و به دلیل حرارت زیاد، دچار افزایش سودا شده اند، مصرف ماهی تازه، آن هم به صورت کباب کرده نه سرخ شده، می تواند مفید باشد. امّا کسانی که طبیعت سردی دارند باید از مصرف آن خودداری کنند.

افراد سردمزاج،در صورتی که مجبور به مصرف گوشت ماهی شدند، باید در تهیه آن از ادویه گرم مثل زیره، رازیانه، زنجبیل و سبزیجاتی مثل جعفری و شوید استفاده نمایند. البته مصرف ماهی سرخ کرده، ماهی که در تخم مرغ خوابانده شده باشد، ماهی دودی، انواع ماهی کنسرو شده، ماهی یخ زده و مانده برای همه افراد مبتلا ممنوع است.

*گوشت بز: مصرف این گوشت برای کسانی که غلبه خلط سودا در بدن دارند – که بیماران دچار پسوریازیس از آن جمله اند مناسب نیست، بخصوص اگر به همراه کشک یا ترشی ها استفاده شود.درمان بیماری پوستی صدفک

این بیماران اگر زمانی مجبور به مصرف گوشت بز شدند، باید آن را با پیاز، روغن زیتون، نخود، بادام، شلغم و هویج ایرانی بپزند و در واقع به این ترتیب از آن اسفیدباجی تهیه کرده و مصرف نمایند. البته مصرف گوشت بز در افراد گرم مزاج ضرر کمتری دارد. در صورت تمایل، بهتر است از گوشت بزغاله استفاده شود.

*گوشت شتر: گوشت شتر، طبیعتی گرم دارد و در صورت مصرف زیاد، در بدن انسان اخلاط غلیظ و خون سوداوی تولید می نماید بنابراین مصرف آن برای بیماران دچار پسوریازیس مناسب نیست. مصرف گاهگاهی آن برای افراد سردمزاج بلامانع است.

 اولین قدم در درمان بیماری پسوریازیس ، اصلاح رژیم غذایی است

*مرغ های ماشینی و پرورشی: این حیوان های زبان بسته در فضای سربسته زندگی کرده؛ به علت محرومیت از نور آفتاب، کمی تحرّک، تغذیه ناسب، استفاده از آنتی بیوتیک ها و داروهای مختلف در پرورش آنها و ، موادی در بدنشان تجمع می یابد که با خوردن گوشت آنها حالاتی مثل افسردگی و اضطراب در افراد پدید می آید.

*غذاهای آماده و مواد غذایی کارخانه ای، انواع مواد غذایی فرآوری شده، غذاهای مانده و فریزری، انواع ساندویچ، سوسیس کالباس و همبرگر، پیتزا و انواع فست فودها و سس ها، الویه، ماکارونی، قارچ، غذاهای تند و شور.

* قهوه، نسکافه، کاکائو، انواع آب میوه های صنعتی و نوشابه های گازدار.

* یخ، آبی که برای سرد کردن در آن یخ انداخته باشند.

*تنقلات مصنوعی (انواع چیپس، پفک، کیک و کلوچه، شکلات و آب نبات های مصنوعی و )، انواع تخمه و آجیل های بوداده.*غذاهای چرب و سرخ کردنی ها، روغن های نباتی جامد و مایع صنعتی.* شیرینی های کارخانه ای و شیرینی های قنّادی.

*کرم های رتینوئید

*کرم های استروئید

*مرطوب کننده ها (برای از بین بردن خشکی پوست)

*قطران ذغال سنگ (Coal tar – یک روش درمانی رایج برای درمان بیماری صدف در پوست سر. در موارد حاد ممکن است این روش همزمان با نور درمانی انجام شود. قطران ذغال سنگ به صورت محلول های حمام، شامپو ها و لوسیون ها تولید می شوند.)

*کرم ویتامین D (شکل خاصی از ویتامین D که توسط پزشک تجویز می شود. ویتامین D موجود در غذاها و قرص های ویتامین D تاثیری بر بیماری صدف ندارند.)

* نور درمانی. نور ماوراء بنفش که تحت نظر مراقبت پزشک مورد استفاده قرار می گیرد به کاهش سرعت تولید سلول های جدید پوستی کمک می کند. PUVA یک روش درمانی ترکیبی است که در آن از یک داروی خاص همراه با یک شکل خاص از نور ماوراء بنفش استفاده می شود.

*درمان های دارویی. در این روش از داروهای مختلفی برای درمان بیماری صدفِ متوسط و شدید استفاده می شود. به یاد داشته باشید که این دارو ها باید توسط پزشک و بعد از معاینات دقیق پزشکی تجویز شوند.

آیا می توان بیماری صدف را برای همیشه درمان کرد؟

بیماری صدف یا همان بیماری پسوریازیس را نمی توان برای همیشه درمان کرد. اما می توان حتی در موارد شدید نیز تا حد زیادی علائم و نشانه های آن را کاهش داد.

گردآوری: بخش سلامت بیتوته

منابع:WebMDshiateb.com

بخوانید تا سالم بمانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

پسوریازیس یا بیماری پوستی صدف از بیماری های خود ایمنی، غیر مسری و مزمن پوستی است که به علت تولید سریع سلول های پوستی ایجاد شده و با پوسته پوسته شدن سطح پوست همراه است.

از نشانه های شایع پسوریازیس التهاب و قرمزی ناحیه آسیب دیده است، فلس های پوستی در پسوریازیس معمولی به رنگ نقره ای سفید و ضخیم می باشد که روی زخم های قرمز رنگ کشیده شده و گاهی زخم ها ترک خورده و خونریزی می کند.

پسوریازیس از انواع بیماری های التهابی و غیر قابل درمان است، گاهی علائم آن عود کرده و دوباره به حالت خاموش برمی گردد. پسوریازیس خفیف ممکن است فقط نواحی محدودی از پوست را درگیر کند اما نوع شدید آن، با ضایعات پوستی ضخیم و گسترده در کل بدن همراه است.

فلس های پسوریازیس معمولا روی مفاصلی مانند آرنج و زانو ایجاد می شود اما در اندام های دیگر مانند دست ها، پا، گردن، پوست سر و صورت نیز ممکن است بروز کند و در موارد کمتر ناخن ها، دهان یا اندام تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهد.

آمار نشان می دهد حدود 7.5 میلیون نفر از جمعیت آمریکا به بیماری پسوریازیس مبتلا هستند. این عارضه معمولا با بیماری های زیر مرتبط است:درمان بیماری پوستی صدفک

هر دو گروه زنان و مردان در هر سنی از کودکی تا سالمندی ممکن است به این عارضه مبتلا شوند.

به طور کلی 5 نوع پسوریازیس مختلف وجود دارد:

شایع ترین نوع پسوریازیس است که حدود 8 درصد افراد مبتلا، به آن دچار هستند. در پسوریازیس پلاک مانند، زخم های قرمز و ملتهب با فلس های نقره ای-سفید یا سفید رنگ پوشیده شده و معمولا روی آرنج، زانو و پوست سر ظاهر می شود.

این نوع در کودکان شایع تر است و به صورت لکه های صورتی کوچک ظاهر می شود. پسوریازیس خالدار اغلب در نواحی تنه، بازو و پاها دیده می شود و به ندرت مانند پسوریازیس پلاک، ضخیم یا برجسته می شود.

این نوع پسوریازیس در بزرگسالان شایع تر است که به شکل تاول های چرکین و سفید ظاهر شده و نواحی وسیعی از پوست، قرمز و ملتهب می شود. پسوریازیس پوسچولر معمولا ابتدا در نواحی کوچک تر مانند دست یا پا ایجاد شده و ممکن است گسترده تر شود.

این نوع پسوریازیس موجب قرمزی، التهاب و براق شدن برخی نواحی چین خورده پوست از جمله زیر بغل یا سینه، کشاله ران یا اطراف ناحیه تناسلی می شود.

نوع بسیار شدید و نادر پسوریازیس است که معمولا بخش های وسیعی از بدن را درگیر می کند. در پسوریازیس اریترودرمیک پوست آفتاب سوخته به نظر می رسد.

پوسته پوسته شدن شدید، قرمزی و گسترده بودن ضایعات از نشانه های این نوع است. فرد مبتلا ممکن است دچار تب شده و اغلب اوقات بیمار باشد. پسوریازیس اریترودرمیک از انواع خطرناک است و فرد مبتلا باید سریعا به پزشک مراجعه کند.

علائم و نشانه های پسوریازیس از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به نوع پسوریازیس بستگی دارد. ممکن است به صورت پوسته پوسته شدن خفیف در نواحی مانند پوست سر یا آرنج ظاهر شده یا بخش های وسیعی از بدن را درگیر کند.

شایع ترین علائم پسوریازیس عبارتند از:

توجه داشته باشید که همه بیماران تمامی این علائم را تجربه نخواهند کرد و حتی برخی انواع نادر پسوریازیس، علائم کاملا متفاوتی ایجاد می کنند.

علائم بیماری پسوریازیس به صورت دوره ای ظاهر می شود، ممکن است به مدت چند روز یا چند هفته (مخصوصا در فصول سرد سال) علائم مشاهده شده، سپس از بین رفته یا خاموش و غیرقابل تشخیص شود و مجددا مدتی بعد ظاهر گردد یا گاهی در برخی افراد نشانه های پسوریازیس برای همیشه ناپدید می شود.

اگرچه برخی مردم گمان می کنند این بیماری مسری است اما در واقع بیماری پسوریازیس غیر واگیردار بوده و حتی با دست زدن به ضایعات پوست فرد مبتلا، بیماری به فرد دیگر سرایت نخواهد کرد.

همچنین بخوانید : پسوریازیس ناخن چیست؟

در بدن فرد سالم، پوست جدید در لایه های عمیق تر رشد کرده و به مرور به سطح پوست می رسد و در پایان از بدن جدا می شود. این چرخه برای هر پوست جدید یک ماه طول می کشد.

در افراد مبتلا به پسوریازیس فرایند تولید پوست به قدری سریع است که فقط چند روز طول کشیده و سلول های پوست فرصت ریزش ندارند و همین امر باعث تجمع سلول های پوستی می شود.

تاکنون علت دقیق بیماری پسوریازیس مشخص نشده اما نتیجه تحقیقات گسترده در این زمینه نشان می دهد احتمالا دو عامل ژنتیک و سیستم ایمنی در بروز این بیماری نقش دارند.

همانطور که قبلا اشاره شد پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است. بیماری های خود ایمنی به دلیل حمله سیستم ایمنی به سلول های بدن ایجاد می شوند.

در حالی که در بدن فرد سالم، گلبول های سفید مسئول حمله و نابود کردن باکتری های مهاجم و مبارزه با عفونت هستند، در پسوریازیس گلبول های سفید نوع T به اشتباه به سلول های پوستی حمله می کنند و نتیجه آن افزایش سرعت تولید سلول های پوستی می باشد.

برخی افراد ژن هایی را به ارث می برند که احتمال ابتلا به پسوریازیس را افزایش می دهد. دانشمندان تاکنون 25 نوع ژن شناسایی کرده اند که می توانند با تغییر در رفتار سلول های T خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهند.

اگر در افراد خانواده سابقه مشکلات پوستی وجود داشته باشد احتمال ابتلا به این عارضه می شود اما به طور کلی ژنتیک تاثیر زیادی در ابتلا ندارد زیرا حدود 1 درصد افراد این ژن را به ارث برده و از میان آن ها تنها 2 تا 3 درصد به پسوریازیس مبتلا می شوند.

برخی عوامل دیگر در ایجاد یا عود مجدد علائم پسوریازیس موثر هستند که از شایع ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پس از مشاهده علائم اولیه و مراجعه فرد به پزشک، احتمالا پزشک برای تشخیص دقیق دو آزمایش انجام خواهد داد:

به دلیل علائم واضح پسوریازیس، اکثر پزشکان با مشاهده نشانه های ظاهری فرد، قادر به تشخیص پسوریازیس و رد کردن سایر اختلالات پوستی هستند.

اگر علائم پسوریازیس چندان واضح نباشد، پزشک ممکن است از بیوپسی برای نمونه برداری از پوست استفاده کند.

متاسفانه پسوریازیس درمان قطعی ندارد و روش های درمانی ارائه شده به منظور کاهش التهاب، فلس های پوستی و کند کردن سرعت رشد سلول های پوست انجام می شود.

به طور کلی راهکارهای درمانی پسوریازیس به سه دسته تقسیم می شود:

کرم ها و پمادهای موضعی برای کاهش علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط استفاده می شود که به صورت مستقیم به نواحی آسیب دیده اعمال می گردد. از جمله این پمادها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

افراد مبتلا به پسوریازیس متوسط و شدید و بیمارانی که به درمان های دیگر پاسخ نداده اند ممکن است نیاز به مصرف داروهای خوراکی یا تزریقی داشته باشند. اگرچه اغلب این داروها عوارض شدیدی داشته و معمولا برای مدت کوتاه تجویز می شود.

این داروها عبارتند از:

مصرف این دارو در زنان باردار یا خانم هایی که قصد حاملگی در سه سال آینده را دارند ممکن است باعث بروز نقایص زایمان شود.

در این روش از نور ماورا بنفش یا نور طبیعی استفاده می شود، نور خورشید باعث از بین رفتن گلبول های سفید خون – که باعث رشد سریع سلول های پوستی شده اند – می گردد.

هر دو نوع نور UVA یا UVB می تواند در کاهش علائم پسوریازیس خفیف تا متوسط مفید باشد.

نکته: اکثر بیماران مبتلا به پسوریازیس متوسط تا شدید از ترکیبی از درمان ها استفاده می کنند. در برخی موارد از زمان ابتلا تا پایان عمر، یک روش درمانی روی بیمار انجام می شود و در برخی دیگر ممکن است نیاز به تغییر روش درمانی باشد.

تغذیه معمولا در درمان بیماری پسوریازیس تاثیر چندانی ندارد اما رژیم غذایی سالم و تغییراتی در سبک زندگی به کاهش علائم این عارضه کمک می کند. از جمله:درمان بیماری پوستی صدفک

کاهش وزن در مبتلایان می تواند به کاهش شدت بیماری پسوریازیس کمک کند. اگرچه چگونگی ارتباط بین وزن و پسوریازیس مشخص نیست اما کاهش وزن برای سلامتی کلی بدن مفید است حتی اگر تاثیری در کاهش شدت علائم پسوریازیس نداشته باشد.

تا حد امکان از مصرف چربی های اشباع شده که در محصولات حیوانی از قبیل گوشت و لبنیات وجود دارد اجتناب کرده و سعی کنید اسیدهای چرب امگا 3 را در رژیم غذایی خود بگنجانید. از جمله منابع گیاهی امگا 3 می توان به گردو، تخم کتان و سویا اشاره کرد.

برخی مواد غذایی مانند گوشت قرمز، شکر تصفیه شده، مواد غذایی فراوری شده و لبنیات زمینه بروز التهاب در بدن را فراهم می کنند. برای کاهش علائم پسوریازیس از مصرف این غذاها پرهیز کنید.

مصرف نوشیدنی های الکلی نیز در عود ناگهانی علائم پسوریازیس موثر است.

با پزشک خود درباره مصرف مکمل های ویتامین به منظور کاهش نشانه های پسوریازیس مشورت کنید.

استرس از عوامل فوق العاده تاثیرگذار در بیماری پسوریازیس است و مدیریت و کنترل استرس با یوگا، مراقبه، تنفس صحیح و حفظ سلامت عاطفی می تواند به کاهش علائم و عود بیماری کمک کند.

فرد مبتلا ممکن است دچار افسردگی و کاهش اعتماد به نفس ناشی از بیماری – بخصوص در دورهای عود – شود. نقش خانواده، مشورت با روانپزشک و عضویت در گروه بیماران مبتلا در این زمینه بسیار مهم است.

با توجه به احتمال ارثی بودن این عارضه در برخی افراد، گاهی پیشگیری از آن امکان پذیر نیست اما لازم است برای پیشگیری از بروز و عود علائم بیماری پسوریازیس به نکات زیر توجه کنید:

1. از استرس دوری کنید.
2. حداقل سه بار در هفته تمرینات ورزشی انجام دهید.
3. استراحت و تفریحات کافی داشته باشید.
4. از مرطوب کننده استفاده کنید.
5. فضای اتاق را مرطوب نگه دارید.
6. از آب و هوای سرد دوری کنید.
7. نور خورشید مفید است، روزانه 2 دقیقه در فضای باز قدم بزنید.
8. از قرار گرفتن در معرض نور خورشید تا حدی که منجر به آفتاب سوختگی شود اجتناب کنید.
9. قبل از مصرف داروهای تحریک کننده مانند لیتیم، کینیدین، پروپرانولول، ضد مالاریا، اندومتاسین و ایندرال با پزشک مشورت کنید.
1. زخم های باز و بریدگی ها را بپوشانید.
11. از افراد مبتلا به بیماری های ویروسی و مسری دوری کنید.
12. میوه و سبزیجات تازه، مواد غذایی سرشار از فیبر و پروتئین کمتر مصرف کنید.
13. اغلب اوقات دست ها را بشویید.
14. از شامپوی زغالی یا کولتار (شامپو پسوریازیس) استفاده کنید، قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.

در ادامه بخوانید : اگزما چیست؟

منبع: healthline – medicinenet – wikihow

روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ

کپی برداری ممنوع !

© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب کوکا تنها با کسب مجوز مکتوب امکان پذیر است.
هر گونه کپی برداری از محتوای سایت کوکا پیگرد قانونی دارد.

محل لینک سایت شما

مطالب بخش سلامت و پزشکی سایت کوکا فقط جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارند. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان کرد.1