داروی ریتالین برای چیست

خواص دارویی و گیاهی

پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید

آدرس موردنظر یافت نشد

بازگشت به صفحه اصلی



خانه

موبایل

 والدینی که کودکان بیش فعال با یا بدون نقص توجه دارند، عموما در مورد مصرف داروها به خصوص ریتالین که شایع ترین داروهای مصرفی این کودکان است، نگرانی های زیادی دارند. از جمله اینکه این دارو بر روی چه قسمتی از مغز تاثیر می گذارد؟ میزان اثر آن چقدر است؟ آیا برای همه کودکان مفید است؟ آیا عوارض دارد؟ چگونه با عوارض این دارو می توان مقابله کرد؟ تا کی به مصرف آن باید ادامه داد؟ و بسیاری از سوالات دیگر، که در مقاله حاضر سعی در پاسخگویی به اینگونه سؤالات را خواهیم داشت.رایج ترین دارو برای کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه دارویی به «متیل فنیدیت» با تجاری «ریتالین» است. این دارو به شکل قرص در بازار دارویی موجود است. ریتالین با اثر بر قشر مغز و تالاموس از بازجذب مجدد دوپامین در سلول های عصبی جلوگیری می کند (دوپامین یکی از مواد شیمیایی است که در انتقال عصبی نقش دارد).مدت اثر این دارو چهار تا شش ساعت است؛ بنابراین باید این دارو را یک یا دو بار در روز مصرف کرد. بین کودکان از نظر پاسخ هایشان به این داروها تفاوت های زیادی وجود دارد، برخی کودکان سریعا و به مقدار کم دارو پاسخ می دهند، در حالی که کودکان دیگر فقط به مقدار زیاد دارو پاسخ می دهند. در صورت عدم تاثیر این دارو در مورد فرزندتان، باید با پزشک مشورت کنید تا علت را بیابد.آنچه اثبات شده این است که استفاده از داروهای محرکی همچون ریتالین موجب کاهش بیش فعالی، افزایش توجه، کاهش تکانشگری، کاهش رفتارهای منفی، بهبود تعامل اجتماعی و افزایش موفقیت تحصیلی (دارو بر هوش آنها تاثیر نمی گذارد، بلکه به آنها کمک می کند قابلیت های اصلی را به نحو مؤثرتری به کار برند) تا حدود 8-7 درصد می شود. این مقدار اثربخشی در مطالعات مختلف اثبات شده است و این یعنی هیچ جای شکی برای استفاده از این دارو باقی نمی ماند.در واقع و به زبانی شفاف تر، ریتالین جزو داروهایی است که برای درمان کودکان بیش فعال خط اول درمان توسط پزشک تشخیص داده می شوند و البته احتمال عوارضی برای آن مطرح است. ناگفته نماند که همه داروها دارای عوارض هستند اما وقتی دارو توسط پزشک تجویز می شود، سود و مزیت آن با احتمال عوارض سنجیده می شود و بعد از تشخیص قطعی، دارو داده می شود. مانند انسولین که برای بیماری دیابت تجویز می شود؛ کسی که دیابت ندارد اگر به او انسولین تزریق شود حتما وارد شوک خواهد شد و باید بستری شود؛ ریتالین هم دارویی است که فقط اگر با تشخیص قطعی بیش فعالی توسط پزشک داده شود، حتما باید در آن استفاده کرد.عوارض این دارو قابل کنترل است. پزشکان عموما قبل از تجویز این دارو یک ارزیابی قبل از درمان، که دربرگیرنده بررسی عملکرد قلبی بیمار، وجود اختلالات حرکتی و عملکرد کبدی و کلیوی است، انجام می دهند و در صورت وجود مشکل در این اعضا و اختلالات متابولیسم، میزان مصرف داروها را کاهش یا از داروی دیگری استفاده می کنند.قبل از آنکه به عواض این دارو و روش های کنترل آن اشاره بکنیم، توجه شمار را به این نکات جلب می کنم که دارو درمانی برای کودکان بیش فعال دارای تاثیر فوق العاده اما کوتاه مدتی بر علائم رفتاری آنان است. به محض قطع مصرف دارو نشانه های بیش فعالی با همان شدت قبلی ظاهر می شود. بسیاری از والدین نیز در مورد استفاده از این داروها دچار تردیدند و رغبت چندانی به استفاده از این داروها برای درمان فرزندشان نشان نمی دهند. همچنین به علت اینکه ثابت شده این بیماری ناشی از عدم تعادل مواد شیمیایی مغز و ارثی است، مصرف این دارو ممکن است طولانی مدت باشد. بنابراین به دلیل کوتاه مدت بودن اثر این دارو و خاصیت مهارکنندگی آن، و نگرانی والدین از عوارض بلندمدت و همچنین برای هدایت درست این کودکان باید از مداخلات روانشناختی و رفتاری، در کنار این دارو بهره برد.شایع ترین عوارض جانبی ناشی از مصرف ریتالین عبارتند از بی اشتهایی، تهوع، کاهش وزن، بی خوابی، کابوس های شبانه، گیجی، تحریک پذیری، ملال، کج خلقی، بی قراری که عموما زیر نظر پزشک قابل کنرتل هستند.می تواید برخی روش های کنترل آن را در جدول زیر مشاهده کنید؛ اما به یاد داشته باشید از این روش ها قبل از مشورت با پزشک استفاده نکنید. برخی عوارض مانند افزایش تیک ها نیز غالبا پس از مدتی خود به خود از بین می روند. شاید مهمترین عارضه جانبی این داروها، بروز وابستگی فیزیکی و روانی است که نشان می دهد، مصرف این دارو باید زیر نظر پزشک تجویز کننده، قرار گیرد.اثرات جانبی

 اثرات جانبی

داروی ریتالین برای چیست

 روش کنترل و درمان

 بی اشتهایی، تهوع

 مصرف دارو همراه با غذا

 کاهش وزن

 استفاده از مواد کمکی کالری زا، از اجبار به غاذا خوردن بپرهیزید، آزمایشات عملکرد کبدی را کنترل کنید.

بیخوابی،کابوس های شبانه

 مصرف دارو در ساعات اولیه روز، استفاده از داروهای کوتاه اثر، قطع مصرف بعدازظهر یا غروب، استفاده از درمان های کمکی.

 گیجی

 کنترل فشار خون، تشویق مصرف مایعات، استفاده از داروهای طولانی اثر.

تحریک پذیری

کاهش میزان مصرف، ارزیابی علائم اختلالات همراه، استفاده از درمان های کمکی.

ملال، کج خلقی، بی قراری

در نظر گرفتن تشخیص اختلالات همزمان (نظیر اختلالات خلقی)، کاهش میزان مصرف یا استفاده از اشکال طولانی اثر، استفاده از درمان ها و داروهای کمکی.

بازی یک ریتالین است!یکی از مواردی که متخصصان برای درمان و کاهش علائم اختلال بیش فعالی نقص توجه توصیه می کنند، انجام فعالیت های ورزشی و تفریحی برای این کودکان است. متخصصان می گویند ورزش تمرکز را بهبود می بخشد و جریان انتقال دهنده های عصبی را افزایش می دهد. پونتم یکی از پژوهشگران در زمینه این بیماری درباره ورزش به عنوان یک درمان متناوب برای اختلال بیش فعالی نقص توجه معتقد است: تاثیر ایروبیک بر روی مغز مشابه ریتالین یا دیگر داروهای تحریک زای روانی است که تاثیری موقتی دارند. این ورزش می تواند تاثیرات مثبت دیگر بر سلامت روانی و فزییکی کودک شما داشته باشد.پژوهشگران دانشگاه ایلی نویز بر اساس مطالعات خود دریافته اند، فعالیت های خارج از خانه مانند استفاده از اوقات فراغت، رفتن به پارک، شهربازی، ورزش و برای این کودکان مفید است. طبق مطالعاتی که در سپتامبر 24 در مجله آمریکایی سلامت عمومی انجام شد، نتیجه این درمان روی کودکان پنج تا هجده ساله، کاهش شدید علائم را نشان می دهد.در واقع فعالیت های فیزیکی همواره به سود مبتلایان به اختلال بیش فعالی نقص توجه است. ورزش و تحرک انرژی اضافی کودک را تخلیه می کند، مغز را به فعالیت وامی دارد و تحریکش می کند. همچنین شرکت در بازی ها و کارهای گروهی مهارت های اجتماعی او را تقویت می کند و پیروی از نظم و انضاط را تعلیم می دهد. البته زمانی پیش می آید که کودک خجالتی است و تمایل به شرکت در گروه ها و بازی های تیمی را ندارد؛ در این حالت بازی های انفرادی مثل دونچرخه سواری یا شنا می توانند مناسب و کمک کننده باشند. همچنین هنر و سرگرمی های ذهنی می توانند، مفید باشند. مثلا نقاشی کشیدن، کاردستی درست کردن یا موسیقی، فعالیت هایی هستند که فرصت های خلاقانه ای را فراهم می کنند.نکته مهمی که در این مقوله وجود دارد، نظارت بر پیشرفت کودک است. اگر ببینیم در انجام کار خاصی مثلا ورزش فوتبال یا نقاشی پیشرفتی ندارد، باید فعالیت دیگری را جایگزین آن کنیم. آگاهی از محدودیت ها، توانایی ها، علاقه ها و خواست های حقیقی کودکان بیش فعال، به پدر و مادری هاشان کمک می کند تا بهتر و ساده تر از پس تعدیل و حل این مشکل برآیند.

سپیده داناییمنبع:bartarinha.ir

برای داشتن بچه های سالم تر بخوانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

متیل فنیدیت (Methylphenidate) با تجاری «ریتالین» دارویی است که توسط کمپانی داروسازی «نوارتین » در سال 1954 به بازار دارویی دنیا عرضه شد. قرص «ریتالین» خواصی شبیه آمفتامین (مانند قرصهای اکستازی) دارد.

قرص های ریتالین در وهله اول برای درمان یکی از انواع اختلال بیماریهای روانی دوران کودکی به “بیش فعالی همراه با نقص توجه استفاده می شود، در مواقعی نیز توسط پزشکان برای درمان بیماران مبتلا به حمله خواب تجویز می شود که کاربرد آن برای افراد مسنی است که به علت کهولت، قسمت عمده شبانه روز را در خواب به سر می برند. اما دقت کنید که مصرف این دارو و یا موارد دیگر حتما با تجویز پزشک است و دُز مشخصی دارد.

برخی از دانشجویان بدون آگاهی از اثرات زیانبار آن، در شبهای امتحان از این قرص استفاده می کنند تا بتوانند چندین ساعت متوالی بیدار مانده و به شکل غیر معمولی تمرکز خود را در مدت طولانی حفظ کنند. دارویی که عوارض آن بهائی بیش از چند ساعت بیدار ماندن برای درس خواندن دارد اما مصرف کنندگانش از آن بی خبرند.

بهتر است افرادی که نیاز به بیدار ماندن در شب یا افزایش تمرکز دارند با خواب کوتاهی در روز، ورزش، تغذیه مناسب و یا حداقل استفاده از قهوه و چای به این هدف برسند.

از آنجا که ریتالین دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود، مصرف کنندگان تصور می کنند این قرص ها بی‌خطرند و آن بد ی مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد مواد دیگر نظیر کوکایین و آمفتامین باشد. شایع ترین عوارض مصرف خود سرانه قرص های ریتالین عبارتند از:داروی ریتالین برای چیست

عوارض مصرف مقادیر زیاد ریتالین:

برخی گمان می‌کنند مصرف چنین دارویی مانند استامینوفن بدون خطر است و واکنش چندانی از سوی آنها در مقابل استفاده از این دارو صورت نمی‌گیرد. این بی‌تفاوتی می‌تواند در آینده عوارض جبران‌ناپذیری را در پی داشته باشد.

ریتالین صرفا برای بیماران خاص و پس از تکمیل مدارک و با ارائه مجوزهای خاص صورت گرفته از سوی پزشکان متخصص ارائه می‌شود. عرضه آن دربرخی مراکز مانند آرایشگاه‌های زنانه به عنوان داروی لاغری، جوار برخی خوابگاه‌های دانشجویی و دانشگاهی سبب شده است این دارو با قرص دانشجویی برای تقویت حافظه در دسترس خریداران آن قرار داشته باشد.

منابع: + + +

با جستجو در گوگل می‌توانید اطلاعات بیشتری پیدا کنید

متیل فنیدات (Methylphenidate) که به تجاری آن ریتالین (Ritalin) شناخته می شود از مشتقات گروه آمفتامین ها است که برای درمان بیش فعالی، نشانه های نارکولپسی و برخی از مبتلایان به افسردگی تجویز می شود. از این دارو همچنین در درمان خواب آلودگی مزمن (Narcolepsy) در میان افراد میانسال و کهنسال استفاده می شود.

مصرف این دارو برای افراد دارای اضطراب زیاد، فشار عصبی، عصبانیت همراه با بی قراری، حساسیت مفرط نسبت به دارو، فشار خون بالا، گلوکوم، افسردگی های قابل درمان با داروهای ضد افسردگی رایج، تیک های حرکتی و کودکان زیر 6 سال منع می شود.

ریتالین در سال 1954 به بازار دارویی جهان عرضه شد که در ابتدا دارویی برای درمان افسردگی، خواب آلودگی در طول روز و سندرم خستگی مزمن بود اما به تدریج و با مطالعات از آن در درمان بچه‌های بیش فعال استفاده شد اما در سال 1998، دانشجویان، دانش‌آموزان دبیرستانی و نوجوانانی که قصد داشتند در شبهای امتحان بیدار بمانند به مصرف کنندگان قهار این قرص پیوستند. تقویت حافظه، افزایش تمرکز و دقت دانشجویان در هنگام درس خواندن به ویژه شب‌های امتحان از علل گرایش دانشجویان به قرص ریتالین است. فرد بعد از مدتی که قرض را به طور موقتی و برای موقعیت‌های خاصی استفاده می کند به مرور به این ماده اعتیاد پیدا می‌کند. زرد شدن رنگ پوست، مشکلات کبدی، نارسایی کلیه، اضطراب، بی‌قراری، پرخاشگری، رفتار عصبی از عوارض روحی و جسمی شایع در این افراد است و بعد از مدتی فرد را از پا در می آورد.

تبلیغات در جواب یاب

اخبار

سیستم امتیازدهی

دسترسی کاربران

داغ ترین سوال ها

پربازدیدترین سوال ها

© ۱۳۹۱-۱۳۹۷ کلیه حقوق این سایت متعلق به جواب یاب می باشد.

مشارکت های کاربران، تحت مجوز  cc by-sa 3. می باشد مگر مواردی که توسط کاربران ذکر شده باشد و یا محتوا به صورت صریح یا ضمنی به جای دیگری ارجاع داده شده باشد.1