خواص دارویی و گیاهی

کلمه تی وی – شرکت بزرگ “هلدینگ داروگر “که یکی از صاحبان اصلی آن “بیژن اسماعیلی” نماینده سپاه است، نزدیک به دو ماهه که تعطیل شده است .

وضعیت کارگران شاغل در این شرکت شخص است وهیچ مسئولى حاضر به پاسخگویی آنان نیست .

گفته می شود ، این شرکت ۴۰۰۰ کارمند دارد .

در همین حال ، یکی از کارمندان این شرکت به گزارشگر کلمه گفته نزدیک به چهارماه است که کارکنان شرکت مذکور حقوق نگرفته اند .

این منبع همچنین می گوید : اسماعیلی ۷سال است که حتی کوچکترین سودسهام “هلدینگ داروگر ” رابه سهامداران نیز پرداخت نکرده است .

بسته شدن داروگر

منبع مذکوردرباره دلیل تعطیلی شرکت های وابسته به “هلدینگ داروگر ” می گوید: این موضوع با فرمان سپاه انجام گرفته است.

آنگونه که این منبع می گوید: سپاه درصدد است که بازار را خالی از مواد شوینده و دیگر مواد تولیدی کند تا اینکه قیمت مواد یاد شده افزایش بی رویه یابد وسپس سود کلانی به حساب های آنان واریز شود . همچنین مشکلات مالی و امنیتی حسین طائب نیز از دیگر علت های متوقف شدن شرکت های یاد شده است .

هفته گذشته ، کارکنان تولی پرس قزوین ( از شرکت های وابسته به “هلدینگ داروگر “) در اعتراض به عدم دریافت حقوق دست به تجمع اعتراضی زدند.

تعطیلی کارخانه پودرشوینده داروگر درشهرصنعتی اشتهارد

آنان نسبت به تعطیلی شرکت بدون دلیل و قطع کردن مزایای پرسنل معترض هستند.

درخبری که امروز ( یکشنبه، ۱۵ مهر ) بدستمان رسیده ، معاون اقتصادی استاندار، فرماندار البرز و جمعی از مدیران از شرکت تولی پرس دیدن کرده وبعد از آن در خبر گزاری ها مدعی شدند که با پیگیری ویژه مدیریت استان و نمایندگان مجلس شرکت تولی پرس به چرخه تولید بازگشته است .

همزمان کارکنان این شرکت از ادامه فعالیت شرکت تولی پرس قزوین مطمئن نيستند ومعتقدند كه این موضوع بيشتر جنبه تبليغاتى ورسانه اى داشته است . به گفته آن ها ، امروز چند نفر از کارکنان را برای تبلیغات فراخوانده اند وسپس شرکت را مجددا تعطیل کرده اند .

شرکت تولی‌پرس در سال ۱۳۴۳ در شهر صنعتی شهرستان البرز استان قزوین تاسیس و راه اندازی شده است.

این گزارش در حالی افشا می شود که طی یک سال گذشته، اخبار زیادی از وضعیت ناسب هلدینگ داروگر (که شرکت‌های متعددی ازجمله کارخانه داروگردرتهران،کارخانه تولی پرس درقزوین،کارخانه روغن جهان درزنجان،کلوچه وکیک کام درهمدان ،کارخانه پودرشوینده داروگر در اشتهارد و غیره را دربر دارد) منتشر شده بود؛ اما مسئولان و مدیران این هلدینگ، همواره این اخبار را تکذیب کرده اند .

براساس برخی گزارش ها ، ۴۰%بازارشوینده درایران متعلق به هلدینگ داروگر ” است.

گفته می شود که این شرکت ازروی عمدتولیدرا متوقف کرده تا اینکه درآینده بتواند مواد مورد نیاز مردم را گرانتربفروشد؛همانندروغن جامدکه قیمتش۴برابرگردید.

براساس تحقیقاتی که گزارشگر کلمه انجام داده است، شرکت “هلدینگ داروگر” یکی ازشرکت های بزرگی است که برای سپاه پولشویی میکند.

در همین ارتباط ، گزارش های رسیده می گوید: بیژن اسماعیلی کارگزار حسین طائب رئیس سازمان اطلاعات سپاه پاسداران است واز زمانی که طائب دچار مشکل شده ( تحت بازجویی قرار گرفته ) ، مشکلات شرکت های وابسته به اسماعیلی هم افزایش یافته است .

گفته می شود، حساب های حسین طائب مسدود شده ، از این رو مشکلات شرکت های وابسته به وی نیز افزایش یافته است .

همزمان اسماعیلی نیز بدون دلیل به مدت ۱۳ روز در شرکت یاد شده حضور نیافته و از دیده ها پنهان بوده است .

گزارش هایی که از داخل شرکت یاد شده به دست گزارشگر کلمه رسیده می گوید : هرچند حسین طائب رسما سمتی در شرکت مذکور ندارد، اما پیش تروی مستقیما”به اسماعیلی امرونهی می کرد.”

دراین راستا ، صاحبان شرکت های یاد شده از جمله بیژن اسماعیلی بخشی زیادی از سرمایه ودرآمد این شرکت ها را وارد بازارملک ودلار کرده اند. گفته می شود ،اکثر ساخت وساز برجهای سعادت اباد نیز دراختیار اسماعیلی است .

براساس گزارش ها، بیژن اسماعیلی، عضو سپاه پاسداران، مالک ۱۹ مجموعه صنعتی است که همه را در دوره دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد با پرداخت ۱۰ تا ۱۵ درصد قیمت از سازمان اقتصادی کوثر متعلق به بنیاد شهید گرفته است .

درباره سهم شرکت یادشده ،گفته می شود۴۹% به بنیاد شهید و۵۱% به بیژن اسماعیلی اختصاص دارد .ظاهرا سهم بنیاد شهید جنبه صوری دارد .

عضویت در کانال تلگرام

ما را در دنبال کنید

پر بیننده ترین ها

“داروگر” احیا می‌شود

مهر/ شرکت داروگر که کارگران خود را به دلیل مشکلات اقتصادی به مرخصی اجباری فرستاده بود، از سه هفته دیگر فعالیت خود را با بازگشت به کار تمام کارگران آغاز می کند.یکی از معظلات امروز اقتصادی کشور، وجود بنگاه‌های اقتصادی مشکل دار است که در عمده فعالیت‌های اقتصادی از جمله صنعتی، خدماتی و کشاورزی دیده می‌شوند. برخی از بنگاه‌های اقتصادی ناشی از همین مشکلات، با تعدیل نیروی کار مواجه شدند؛ همچنین برخی از این واحدها برای کاهش هزینه‌های تمام شده خود، در آستانه تعدیل نیروی کار قرار گرفتند که زنگ خطر بیکاری را به صدا درآورد؛ اما در بین بنگاه‌های مشکل دار کارخانجات قدیمی کشور نیز به چشم می خورد که بعضا با تعدیل نیرو یا کاهش کمی و کیفی تولیدات و محصولات، تلاش می کنند خود را از خطر تعطیلی و ورشکستگی نجات دهند.هر چند این وضعیت ریزش نیروی کار را در برخی از واحدهای اقتصادی در بر داشت، اما در عین حال با تشکیل کارگروه ملی تسهیل و رفع موانع تولید، در سال گذشته از ریزش ۵۰۰ هزار شغل جلوگیری شد. با این حال در بین شرکت های قدیمی، هلدینگ داروگر نیز در زمره بنگاه‌های مشکل دار قرار گرفت و بر اساس آمارهای ارائه شده ۴۰۰ کارگر قراردادی و رسمی این شرکت از اواخر مردادماه به اجبار به مرخصی رفتند که ظاهرا این مرخصی در سه نوبت تمدید شد.در همین زمینه کریم یاوری، مدیر کل حمایت از پایداری مشاغل و بیمه بیکاری وزارت کار در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص آخرین وضعیت فعالیت داروگر و شرکت های وابسته به عنوان یکی از قدیمی ترین کارخانجات در حوزه مواد شوینده و بهداشتی گفت: فعالیت این شرکت از حدود سه هفته پیش به دلیل مشکلات پیش آمده متوقف شد اما خوشبختانه با ورود ستاد تسهیل رفع موانع تولید و رسیدگی به وضعیت این شرکت قدیمی، شرکت تولی پرس یکی از شرکت های وابسته به هلدینگ داروگر فعالیت خود را از روز گذشته آغاز کرد.وی ادامه داد: همچنین با ورود ستاد ملی تسهیل رفع موانع تولید، مقدمات فعالیت شرکت مادر داروگر نیز فراهم شده که پس از بازسازی ساختاری تا سه هفته آینده شرایط برای فعالیت مجدد این شرکت فراهم می‌شود.مدیرکل حمایت از مشاغل و بیمه بیکاری وزارت کار در خصوص مرخصی اجباری به برخی از کارگران این شرکت گفت: قانون کار هیچ مجوزی برای مرخصی اجباری به کارگران یک شرکت از سوی کارفرما نمی دهد. بنابراین مرخصی اجباری از سوی وزارت کار پذیرفتنی نیست و تمام کارگران کارخانه داروگر مشغول بکار می شوند.این مقام مسئول در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباره مشکل این شرکت قدیمی گفت: عمده مشکل واحدهای صنایع بهداشتی و شوینده بالا رفتن هزینه های مواد اولیه مورد نیاز است ضمن اینکه موضوعات مالیاتی و تامین اجتماعی از دیگر مشکلات این شرکت ها محسوب می شوند.بر اساس این گزارش، پیش از این مدیر کل حمایت از مشاغل وزارت کار درباره آخرین آمار از بررسی وضعیت بنگاه های مشکل دار، با اشاره به شناسایی ۱۳۵۱ بنگاه مشکل دار در سطح کشور تا پایان خرداد ۹۷، «کمبود نقدینگی و سرمایه درگردش» را نخستین عامل «درون کارگاهی» مشکلات بنگاه‌های اقتصادی اعلام کرد و اظهار داشت: پس از آن بدهی معوق، مطالبات از دستگاه‌های دولتی، اختلاف بین سهامداران، بالا بودن هزینه های تولید، انباشت محصول و در بعضی از بنگاه های اقتصادی سوء مدیریت بیشترین مشکلات بنگاه‌های اقتصادی از منظر درون کارگاهی را شامل می‌شوند.به گفته وی، ۱۴۰ هزار نیروی کار در بنگاه‌های شناسایی شده مشکل دار مشغول به کار هستند که به تفکیک نوع قرارداد کارگران نیز، ۷۷ درصد کارگران شاغل در بنگاه‌های مشکل دار اقتصادی به صورت «قرارداد موقت»، ۱۹ درصد به صورت «دائم» و ۴ درصد نیز به صورت سایر اَشکال قراردادی مشغول به کار هستند.ما را در کانال «آخرین خبر» دنبال کنید

8:2 صبح

8:5 صبح

7:53 صبح

بسته شدن داروگر

1:7 دیروز

1: دیروز

9:47 دیروز

9:31 دیروز

9:26 دیروز

8:37 دیروز

8:32 دیروز

7:24 دیروز

7:6 دیروز

6:5 دیروز

6:38 دیروز

6:33 دیروز

5:37 دیروز

4:17 دیروز

3:54 دیروز

3:4 دیروز

3:37 دیروز

3:8 دیروز

3: دیروز

2:32 دیروز

2:26 دیروز

2:21 دیروز

1:49 دیروز

1:47 دیروز

1:34 دیروز

1:3 دیروز

1:21 دیروز

1:19 دیروز

1:19 دیروز

12:54 دیروز

12:51 دیروز

12:47 دیروز

12:7 دیروز

11:5 دیروز

11:49 دیروز

بسته شدن داروگر

11:46 دیروز

11:44 دیروز

11:42 دیروز

11:7 دیروز

11:1 دیروز

1:46 دیروز

1:31 دیروز

1:14 دیروز

1: دیروز

9:52 دیروز

9:19 دیروز

8:27 دیروز

پیام هایی که در حدود قانون و ادب بوده و حاوی تهمت، توهین و هتک حرمت شخصیت های حقیقی و قومیتی نباشید، پس از بررسی منتشر می شود

به گزارش خبرنگار بورس خبرگزاری فارس؛ داروگر به عنوان نخستین واحد صنعتی که تولید فرآورده های بهداشتی و آرایشی را در کشور بنا نهاد،به عنوان پایه گذار تولید صنعتی صابون و پودر لباسشویی در کشور در سال 137 یعنی چیزی حدود هشت دهه پیش اولین محصول خود را با صابون سوبلمه در شهر اصفهان تولید و به بازار عرضه کرد.

س از سیزده سال فعالیت به منظور گسترش بره های تولیدی کارخانه این شرکت از اصفهان به تهران منتقل و در سال 1336 تحت عنوان شرکت داروگر به ثبت رسید.

84 سال قبل شرکت داروگر از طریق شرکت صابون سازی اصفهان ایجاد و امروز به عنوان یکی از برندهای ملی کشور مطرح می باشد. این شرکت با دارا بودن 16 نوع محصول مختلف آرایشی و بهداشتی، همیشه در سبد مصرفی خانوارهای ایرانی حضور داشته و کسی در کشور نیست که حداقل یک بار صابون کف به تن او نخورده باشد.

در همین رابطه صابون نخل زیتون داروگر بیش از 7 سال سابقه حضور در بازار مصرف داخلی را داشته و یا شامپوهای خمره ای یا همان تخم مرغی این شرکت تاریخچه ای 64 ساله را با خود دارد.

بر اساس آخرین برآوردهای صورت گرفته تا پایان سال 1389 از نظر پودر لباسشویی و مایعات شستشو البته غیر از محصولات خمیری، شرکت داروگر به ترتیب سهم 75 درصدی و 7 درصدی بازار مصرف ایران را به خود اختصاص می داده است.

بسته شدن داروگر

طی سال 1352 شرکت داروگر به شرکت کف (سهامی عام) تغییر یافت و این همزمان بود با توسعه و افزودن به تنوع محصولات این شرکت؛ بطوریکه همگام با تولید پودر لباسشویی، برای اولین بار در ایران توانست مایع ظرفشویی با “ریکا” را تولید کند که برای خیلی از مردان و زنان پا به سن گذاشته شنیدن این برند یادآور خاطرات نوستالژیک است .

با این همه شرکت کف (داروگر) در حالی بیست و شش سال قبل پذیرش سهام خود در بورس اوراق بهادار (اسفند 1368) را تجربه کرد که سهامداران خرد و کلان این شرکت که انبوهی از کارگران و مستمری بگیران بازنشسته آنرا شامل می شوند برخلاف همیشه علاقه ای برای مرور خاطرات دیروز و امروز این برند ملی ندارند.

چرا که همزمان با تغییر و تحول مدیریتی و مالکیتی ، نماد معاملاتی “شکف” از چهارم اسفند ماه 89 تا سال 1392 در بورس تهران در حالی متوقف می شود که طی ابلاغیه ای این نماد معاملاتی به همراه چند نماد معاملاتی دیگر در اسفند ماه همان سال به بازار پایه توافقی فرابورس اخراج می شود.

در آن دوره احتمال خروج بخشی از نقدینگی این شرکت به نفع سهامدار عمده و برخی مدیران باعث بروز شایعاتی مبنی بر باد رفتن دارایی های سهامداران و تضییع حقوق صاحبان سهام این شرکت شد.

بیژن اسماعیلی مالک تعاونی های محصولات آرایشی و بهداشتی در ایران بوده و پیشتر مدیریت و مالکیت شرکت هایی همچون شرکت تجزیه شیمی را بر عهده داشته است که تولیدکننده مواد و محصولات سفید کننده بوده است.

ورود اسماعیلی برای خرید سهام عمده کف به اسفند ماه سال 88 بازمی‌گردد، زمانیکه دو شرکت سرمایه گذاری گروه توسعه ملی ایران و سرمایه گذاری توسعه ملی به ترتیب تصمیم به واگذاری بلوک 16.2 درصدی و 2 درصدی سهام شرکت کف گرفتند.

اسماعیلی با خرید این دو سهام بلوکی گرچه توانایی به دست آوردن 2 تا 3 کرسی ترکیب هیأت مدیره را بدست آورده بود اما به هر دلیل با برخورداری از یک کرسی هیأت مدیره و با همان ساختار سابق و چینش قبلی ترکیب آن تا زمان عرضه بلوک 36.86 درصدی سهام کف از سوی سازمان اقتصادی کوثر، با این وضعیت مدارا کرد.

بر این اساس با خریداری بلوک مذکور در اواخر شش ماهه دوم سال 89، وی به عنوان سهامدار عمده، اولین جلسه مجمع عادی فوق العاده شرکت برای انتخاب اعضای هیأت مدیره جدید را برگزار و تمام کرسی ها را بدست آورد.

زمانی که مجمع سال 89 شرکت برگزار شد و سود تقسیمی 35 تومانی یعنی بیش از 95 درصد سود تحقق یافته میان سهامداران مورد تصویب قرار گرفت اعلام شد که شرکت تصمیم دارد سهام 2 شرکت دیگر را خریداری کند.

شرکت با چنین تقسیم سود بی سابقه ای نسبت به دیگر صنایع بورسی، با سازمان بورس و اوراق بهادار به بهانه اینکه نقل و انتقالاتی که صورت گرفته منجر به خروج یکسری دارایی ها از شرکت شده که احتمال حادث شدن زیان از جانب آن برای سهامداران وجود دارد،وارد چالش شد. این پروسه دقیقاً از ابتدای نیمه دوم سال 89 و همزمان با ورود رسمی اسماعیلی در ترکیب اصلی هیأت مدیره شروع و با توقف نماد معاملاتی شرکت در بورس از سال 89 تا 1392 همچنان ادامه یافت.

تنها فازی که سازمان بورس نسبت به آن با شرکت داروگر زاویه پیدا کرد مربوط به معاملات درون گروهی سهام یکسری شرکت ها بود که منجر به جابجایی وجوه پولی و جایگزین کردن آن با برخی دارایی ها شده است.

طبق یادداشت‌های توضیحی صورت های مالی منتهی به پایان اسفند ماه 89 ، شرکت در تاریخ 89.12.25 با عقد موافقت ه ای بین کف و دنیای شیمی پلیمر(متعلق به اسماعیلی)، میزان 1 درصد سهام شرکت تولید دارو تاکستان به شرکت کف واگذار و مبلغ 146 هزار و 362 میلیون ریال از این بابت به عنوان پیش پرداخت خرید لحاظ گردیده که در سامانه کدال قابل رویت است.

در عین حال بنا بر موافقت‌ه مورخ 89.12.25 بین شرکت کف و فروشندگان، تعداد 11 میلیون و 739 هزار و 284 سهم از شرکت کیوان تجارت دارو واگذار و مبلغ 13 هزار و 13 میلیون ریال به عنوان پیش پرداخت خرید در حساب ها منظور گردیده است.

این در حالی است که شرکت کف در سال 89 مطالباتی به مبلغ 153 هزار و 1 میلیون ریال از شرکت تولید دارو تاکستان و 13 هزار و 131 میلیون ریال از کیوان تجارت دارو داشته که پس از انتخاب اعضای جدید هیأت مدیره و ایجاد هماهنگی های اولیه، تصمیم به خرید سهام این شرکت مطابق با تکالیف قانونی مجمع عادی سالیانه 89.12.29 سهامداران مبنی بر انتقال قطعی آنها تا پایان شهریور 9 گرفته شد.

به این ترتیب دو دارایی پر آوازه در کنار سایر زیر مجموعه های قبلی شرکت از جمله شرکت های صنایع بهداشتی یاس خرمشهر (سهامی خاص)، شرکت کیمیان ایران در اصفهان، صنایع بسته بندی داروگر در رشت و ارزش آفرینان سرمایه قرار گرفت منتها در خصوص شرکت بورسی کیوان برای قطعیت معامله نیاز به بازگشایی نماد و درج قیمت در تابلو معاملات بوده که مراتب آن به سازمان بورس اعلام شده است.

اسماعیلی بلوک کنترلی تولی پرس را نیز به قیمت هر سهم 4228 ریال در نیمه تیر ماه 9 از شرکت سرمایه گذاری البرز خریداری کرد چرا که معتقد بود برند مایع ظرفشویی جام و پودر لباسشویی دریا و شوما به عنوان برترین برندهای این شرکت، می تواند برای شرکت کف مزیت نسبی در بازار رقابتی را ایجاد کند و عملاً با شکل دادن یک مجموعه هلدینگ شوینده، سهم بیشتری در بازار محصولات آرایشی و بهداشتی به خود اختصاص دهد.

 در آن برهه زمانی برخی از آگاهان شرکت داروگر عنوان می کردند که « سازمان بورس و اوراق بهادار بدون توجه به تحصیل این دارایی ها برای مجموعه کف، دائماً دلیل خروج وجوه مالی را خواستار می شود اما نمی خواهد بداند که کلیه انتقال های صورت گرفته بر اساس تکالیف مجمع 89 و حضور یک گروه کارشناسی رسمی و زبده انجام گرفته و طی گزارش های الحاقی که همراه با صورت های مالی شش ماهه اول امسال به بورس ارسال شد، حسابرس و بازرس قانونی از بر طرف شدن این بند حسابرسی در گزارش خود خبر داده است.»

در این میان برخی از منتقدان به عملکرد سازمان بورس معتقدند:« قانون تجارت به هیأت مدیره شرکت اختیاراتی داده تا معاملاتی را بر اساس اهداف خود داشته باشند و این نمی تواند در عمل کار عجیب و ناشناخته ای باشد.»

از نظر اسماعیلی اما حجم وسیع امور شرکت داری امکان مدیریت همزمان دو شرکت مشابه در دو گروه مجزا که ضمناً رقیب شدید یکدیگر نیز هستند را فراهم نمی‌کند،از این رو به منظور حفظ آثار رقابتی آنها و از طرفی جلوگیری از وارد شدن لطمه به برند محصول تولیدی گروه اصلی در بازار مصرف، بهترین راه انتقال این شرکت ها در یک مجموعه متمرکز بوده تا بتوان بر اساس نیازهای بازار و با توجه به برندهای رده اول بازار، عرضه و فروش صورت گیرد.

این در حالی است که به نظر می‌رسد متولیان بازار سرمایه نگران این هستند که با خرید شرکت های زیانده از سوی کف، تجربه سالیان گذشته برخی شرکت ها مبنی بر بی رمق نمودن توان مالی شرکت اصلی و به زمین زدن آن تکرار شود.

به هر ترتیب نماد معاملاتی کف پس از حدود بیست و سه سال همراه با تولی پرس و کیوان به بازار پایه توافقی فرابورس اخراج می شوند اما از کاخ آرزوهای اسماعیلی در صنعت شوینده با تیک آور سهام شرکت های زیانده از طریق منابع نقدینگی کف همچنان آب می رود.

در نهایت آنچه که امروز داروگر را به آن مبتلا کرده نه آروزهای کوچک و بزرگ سهامدار عمده بلکه مجموعه ای از اقدام هایی است که باعث شده این شرکت با تعدیل نیروی گسترده و زیان انباشته 228 میلیارد تومانی مواجه باشد . شاید اگر در زمان واگذاری این برند ملی به شخص سرمایه گذار اهلیت وی و یا دستکم اصول مدیریت مالی نیز مشاوره داده می شد امروز داروگر و تولی پرس و کیوان به زمین نخورده بودند.

اینکه بجای استفاده از تکنیک های به روز فروش روش های منسوخ شده ای همچون تمرکز بر فروش محصول ارزان برای دهک های پایین درامدی در روستا ها و شهرهای کوچک در دستور کار مدیریت قرار گیرد طبیعی است که نه تنها درآمد فروش حاصل نخواهد شد بلکه علاوه بر تحقق زیان فرصت تازه ای برای به حراج گذاشتن دارایی های ثابت این برند ملی فراهم خواهد کرد.

گزارش از رضا امامی

انتهای پیام/م

1