خواص دارویی و گیاهی
قرص ژلوفن سینوس قرص ژلوفن در شیردهی عوارض مصرف قرص ژلوفن عوارض خوردن قرص ژلوفن ژلوفن فرم ژلهای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین تجاری آن بروفن است. این مسکن ها جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند.ژلوفن (GELOFEN)ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی است
قرص ژلوفن چیست؟
درباره تفاوت بین ژلوفن و ایبوپروفن میتوان گفت ژلوفن فرم ژلهای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین تجاری آن بروفن است. قرص ژلوفن ۴۰۰ به صورت قرص یا کپسول نرم ژلاتینی و جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است. در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژلهای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژلهای عوارض قرص را به حداقل میرساند و جذب دارو را سریعتر میکند. این دارو خاصیت ضد درد، ضد التهاب، ضد تب دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با ایبوپروفن استفاده میکنند.
موارد مصرف قرص ژلوفن ۴۰۰ گرمی کدام است؟
از این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، درد بعد از کشیدن دندان و درد قاعدگی استفاده میشود و دوره آن در افراد بالغ از ۲۰۰ میلیگرم تا ۸۰۰ میلیگرم و روزی ۳ یا ۴ بار است. در درمان و کاهش دردها و التهابهای ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب , دردهای خفیف تا متوسط به کار میرود. همچنین در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار میرود.
طبق گفته محققان، تجویز ژلوفن یا ایبوپروفن تنها در کودکان بالای 3 ماه که بیش از 5 کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.
ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر 3 سال نیز تجویز کنند. در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک معالج امکانپذیر است. دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئینها مؤثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحتهای عضلانی اسکلتی به شمار میرود.
مصرف قرص ژلوفن در بارداری
خوردن قرص ژلوفن در سه ماهه دوم بارداری بایستی با تجویز پزشک صورت گیرد و در این صورت می تواند بی ضرر باشد. به گزارش نی نی سرچ با این حال خوردن ژلوفن در سه ماهه سوم بارداری جزء داروهای مضر برای جنین محسوب شده و مصرف آن می تواند عوارض و اختلالات جنینی را به همراه داشته باشد.
مصرف داروی ژلوفن در مواردی منع مصرف دارد که نداشتن آگاهی در این خصوص می تواند باعث بروز مشکلاتی شود.
– افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.
– مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا میرود.
– افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
– این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است.
– چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتیهای خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع ژلوفن هستند.
– ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.
– افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان میشود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
– ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور میشود.
– لازم است که مصرف این داور به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.
عوارض مصرف قرص ژلوفن
داروهای شیمیایی باوجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد. ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود. در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم می خورد.
افزایش حملات قلبی با مصرف قرص ژلوفن در بیماران قلبی
مصرف ژلوفن در افرادی که ریسک فاکتور بیماری های قلبی، عروقی و یا سابقه سکته مغزی و قلبی دارند؛ می تواند خطر حملات قلبی را افزایش دهد به همین دلیل باید با احتیاط تجویز شود. وی با اظهار اینکه مصرف قرص ژلوفن و داروهای این رده در بیماران آسمی می تواند منجر به افزایش خطر حملات آسمی شود، در پایان خاطر نشان کرد:داروهایی که به صورت OTC و بدون نسخه عرضه می شوند، به این معنا نیست که عاری از عوارض هستند بلکه باید با مشورت پزشک مصرف شوند.
تداخلات دارویی قرص ژلوفن
بررسیها نشان میدهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته شود. یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده میکنند. در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن میتواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.
همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپرین خطر خونریزی معده را بالا میبرد. علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقادی دارند، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا میبرد.
قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن
قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن
قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن
قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن
کلیه حقوق مادی و معنوی برای روزگار محفوظ است. هرگونه کپی از مطالب یا قسمتی از یک مطلب بدون ذكر منبع و لینک فعال به همان مطلب در روزگار پیگرد قانونی دارد
خانهموبایل
ژلوفن در درمان و کاهش دردها موثر است.
اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری میشوند. پای ثابت این جعبهها معمولا مسکّنهایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار میگیرند. ژلوفن یکی از قویترین مسکنهایی است که در این موارد به کار میرود.
در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهابهای ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار میرود.
علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دنداندرد و دردهای عضلانی نیز استفاده میشود. در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار میرود.
ترشح پروستاگالاندینها در مغز باعث بروز التهاب و درد میشوند.
ژلوفن و تأثیرات مثبت آنژلوفن مسکن ژلهای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژلهای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکنهای ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوتاند. مهمترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطههای شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح میشود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد،گیرندههای درد را نسبت به محرکهای مکانیکی یا شیمیایی حساس میکند و به این صورت از فعالیت تکانههای درد جلوگیری میکند.
این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب میشوند، درد و التهاب را در افراد کاهش میدهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم میکند. ترشح پروستاگالاندینها در مغز باعث بروز التهاب و درد میشوند.
پزشکان توصیه میکنند افرادی که از برخی بیماریها رنج میبرند مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارساییهای خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماریهای قلبی، بیماریهای عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه خونریزی معده داشتهاند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.
مصرف زیاد ایبوپروفن در زنان باعث کاهش قدرت باروری می شود.
خطراتی که شما را تهدید میکندداروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماریها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض میتواند جان مصرفکنندگان را به خطر بیندازد. ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوءهاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا رودهها جزو عوارض شایع این مسکنها و ضد التهابها به شمار میرود.
در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنشهای حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرفکنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم میخورد. بیمارانی که دچار چنین علائمی میشوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.
ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خونآلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم میخورد.
محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیدهاند که زنان به دنبال استفاده طولانیمدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری میشوند ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان میتوانند بارداری را تجربه کنند. از سوی دیگر، محققان توصیه میکنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مانند خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دستها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.
با مصرف ژلوفن ممکن است مشکل حاد و مهلکی چون بیماریهای کبدی نیز رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشمها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.
البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید چرا که ادامه این علائم میتواند جان شما را به خطر بیندازد.
مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماریهای کلیوی و نارساییهای قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند. از این رو، متخصصان توصیه میکنند افراد در طول روز به اندازه کافی آّب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کمآبی بدن جلوگیری شود.
علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزیهای معده را به دنبال داشته باشد، به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا میبرد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه میکنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.
مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همچنین حساسیت به نور آفتاب را بالا میبرد. از اینرو، قرار گرفتن طولانیمدت در برابر خورشید میتواند احتمال آفتابسوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتابها و لباسهای پوشیده میتواند خطر را کاهش دهد.
مصرف ژلوفن در کودکان طبق گفته محققان، تجویز ژلوفن یا ایبوپروفن تنها در کودکان بالای 3 ماه که بیش از 5 کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر 3 سال نیز تجویز کنند.
در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک معالج امکانپذیر است. دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئینها مؤثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحتهای عضلانی اسکلتی به شمار میرود.
مصرف ژلوفن و ایبوپروفن حساسیت به نور آفتاب را بالا میبرد.
تداخلات داروییبررسیها نشان میدهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته شود. یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده میکنند.
در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن میتواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپرین خطر خونریزی معده را بالا میبرد. علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقادی دارند، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا میبرد.منبع:jamejamonline.ir
بخوانید تا سالم بمانید
باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .9