قرص wellban بوپروپیون

خواص دارویی و گیاهی

قرص wellban بوپروپیون
قرص wellban بوپروپیون


Bupropion, sold under the brand names Wellbutrin and Zyban among others, is a medication primarily used to treat major depressive disorder and to support stopping smoking.[7] It is an effective antidepressant on its own, but is also used as an add-on medication in cases of incomplete response to first-line SSRI antidepressants.[7][8] Bupropion is taken in tablet form and is available only by prescription in most countries.[7]

Common side effects include dry mouth, trouble sleeping, agitation, and headaches.[7] Serious side effects include an increased risk for epileptic seizures and suicide.[7] The risk of seizures caused the drug to be withdrawn from the market for some time and then the recommended dose to be reduced.[9] In comparison to some other antidepressants, it does not cause as much sexual dysfunction or sleepiness, and may result in weight loss.[9] It is unclear if use during pregnancy or breastfeeding is safe.[7][10]

Bupropion is an atypical antidepressant.[11] It acts as a norepinephrine–dopamine reuptake inhibitor (NDRI) and a nicotinic receptor antagonist.[9][12][12][13] Chemically, bupropion is an aminoketone that belongs to the class of substituted cathinones and is similar to phenethylamines.[1][14]

Bupropion was first made by Nariman Mehta and patented by Burroughs Wellcome in 1974.[15] It was first approved for medical use in the United States in 1985.[7] It was originally called by the generic name amfebutamone, before being renamed in 2000.[16] In the United States the wholesale cost per dose is less than US$0.50 as of 2018.[17] In 2016 it was the 28th most prescribed medication and 4th most prescribed antidepressant in the United States with more than 23 million prescriptions.[18]

قرص wellban بوپروپیون

A 2018 meta-analysis found only weak evidence supporting use of bupropion for depression, with only a few available trials; and the little evidence that was available showed that bupropion had a weak antidepressant effect.[19] A 2016 meta-analysis found that bupropion therapy for depression is superior to placebo.[20] Most of the trials which compared bupropion to other drugs for depression showed similar effectiveness, but this finding is based in part upon low-quality evidence.[20] A meta-analysis from 2009 found that bupropion is as effective as several other widely prescribed drugs, including fluoxetine and paroxetine, although trends favoring the efficacy of escitalopram, sertraline, and venlafaxine over bupropion have been observed.[21] It also found that mirtazapine is more effective than bupropion.[21]

Bupropion was approved by the U.S. Food and Drug Administration (FDA), in 2006, for the prevention of seasonal affective disorder (SAD).[22] In some countries (including Australia, New Zealand and the UK) depression treatment and SAD prevention are off-label uses.[23][24] A Cochrane review on the use of extended-release bupropion for the treatment of seasonal affective disorder found that bupropion is effective in preventing the recurrence of the disorder;[25] however, three out of four individuals who take the drug will not benefit from treatment and may be at risk for harm.[25]

Bupropion has several features that distinguish it from other antidepressants: for instance, unlike the majority of antidepressants, it does not usually cause sexual dysfunction.[26] Bupropion treatment also is not associated with the sleepiness or weight gain that may be produced by other antidepressants.[27] In depressed people who experience symptoms of sleepiness and fatigue, bupropion has been found to be more effective than selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) in alleviating these symptoms.[28] There appears to be a modest advantage for the SSRIs over bupropion in the treatment of anxious depression.[29]

The addition to a prescribed SSRI is a common strategy when people do not respond to the SSRI, even though this is not an officially approved indication.[30] The addition of bupropion to an SSRI (most commonly fluoxetine or sertraline) may result in an improvement in some people who have an incomplete response to the first-line antidepressant.[30]

Bupropion is prescribed as an aid for smoking cessation.[31][32] Bupropion reduces the severity of nicotine cravings and withdrawal symptoms.[33] The effectiveness of bupropion for maintaining abstinence from smoking decreases over time, with 20% of persons remaining abstinent from smoking at one year.[34] Bupropion increases the likelihood of quitting smoking by approximately 1.6 fold.[35] The effectiveness of bupropion is comparable to nicotine replacement therapy, but less effective than varenicline.[33]

Animal studies indicate that administration of bupropion at less than the recommended therapeutic dose may actually enhance the rewarding properties of nicotine, i.e., low doses augment nicotine self-administration and high doses attenuate it.[36] In Australia and the UK, smoking cessation is the only licensed use of bupropion.[23][24] In the US, the FDA granted approval for marketing of bupropion for depression and smoking cessation.[37]

It is uncertain whether bupropion is safe or effective for treatment of ADHD in children. The 2007 guideline on the ADHD treatment from American Academy of Child and Adolescent Psychiatry notes that the evidence for bupropion is “far weaker” than for the FDA-approved treatments. Its effect may also be “considerably less than of the approved agents … Thus it may be prudent for the clinician to recommend a trial of behavior therapy at this point, before moving to these second-line agents.”[38] Similarly, the Texas Department of State Health Services guideline recommends considering bupropion or a tricyclic antidepressant as a fourth-line treatment after trying two different stimulants and atomoxetine.[39]

It is also uncertain whether bupropion is safe or effective for treatment of ADHD in adults, as the available evidence comparing bupropion to placebo for treatment of ADHD is of low-quality.[40]

Bupropion is less likely than other antidepressants to cause sexual dysfunction.[41] A range of studies demonstrate that bupropion not only produces fewer sexual side effects than other antidepressants, but can actually help to alleviate sexual dysfunction.[42] According to a survey of psychiatrists, it is the drug of choice for the treatment of SSRI-induced sexual dysfunction, although this is not an indication approved by the U.S. Food and Drug Administration. There have also been several studies suggesting that bupropion can improve sexual function in women who are not depressed, if they have hypoactive sexual desire disorder (HSDD).[43]

Bupropion, when used for treating obesity over a period of 6 to 12 months, may result in weight loss of 2.7 kg (5.9 lbs) over placebo.[44] This is not much different from the weight loss produced by several other medications, such as sibutramine or orlistat.[44] It has been studied in combination with naltrexone.[45] Concerns from bupropion include an increase in blood pressure and heart rate.[45] In September 2014, a combination (bupropion/naltrexone) was approved by the US FDA for the treatment of obesity.[46]

There has been controversy about whether it is useful to add an antidepressant such as bupropion to a mood stabilizer in people with bipolar depression, but recent reviews have concluded that bupropion in this situation does no significant harm and may sometimes give significant benefit.[47][48] Bupropion has shown no effectiveness in the treatment of cocaine dependence, but there is weak evidence that it may be useful in treating methamphetamine dependence.[49] Based on studies indicating that bupropion lowers the level of the inflammatory mediator TNF-alpha, there have been suggestions that it might be useful in treating inflammatory bowel disease or other autoimmune conditions, but very little clinical evidence is available.[50] Bupropion—like other antidepressants, with the exception of duloxetine (Cymbalta)[51]—is not effective in treating chronic low back pain.[52] It does, however, show some promise in the treatment of neuropathic pain.[53]

The drug label advises that bupropion should not be prescribed to individuals with epilepsy or other conditions that lower the seizure threshold, such as anorexia nervosa, bulimia nervosa, active brain tumors, or concurrent alcohol and/or benzodiazepine use and/or withdrawal. It should be avoided in individuals who are also taking monoamine oxidase inhibitors (MAOIs). When switching from MAOIs to bupropion, it is important to include a washout period of about two weeks between the medications.[4] The label recommends that caution should be exercised when treating people with liver damage, severe kidney disease, and severe hypertension, and in children, adolescents and young adults due to the increased risk of suicidal ideation.[4]

Epileptic seizures are the most important adverse effect of bupropion. A high incidence of seizures was responsible for the temporary withdrawal of the drug from the market between 1986 and 1989. The risk of seizure is strongly dose-dependent, but also dependent on the preparation. The sustained-release preparation is associated with a seizure incidence of 0.1% at daily dosages of less than 300 mg of bupropion and 0.4% at 300–400 mg.[54] The immediate release preparation is associated with a seizure incidence of 0.4% for dosages below 450 mg; the incidence climbs to 5% for dosages between 450–600 mg per day.[54] For comparison, the incidence of unprovoked seizure in the general population is 0.07 to 0.09%, and the risk of seizure for a variety of other antidepressants is generally between 0.1 and 1.5% at recommended dosage levels.[55] Clinical depression itself has been reported to increase the occurrence of seizures, and a study examining FDA clinical trial data has suggested that in most cases, low to moderate doses of antidepressants may not actually increase seizure risk at all.[56] However, this study also found that bupropion and clomipramine were unique among antidepressants in that they were associated with increased incidence of seizures.[56]

The prescribing information notes that hypertension, sometimes severe, was observed in some people taking bupropion, both with and without pre-existing hypertension. The frequency of this adverse effect was under 1% and not significantly higher than found with placebo.[4] A review of the available data carried out in 2008 indicated that bupropion is safe to use in people with a variety of serious cardiac conditions.[57]

In the UK, more than 7,600 reports of suspected adverse reactions were collected in the first two years after bupropion’s approval by the Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency as part of the Yellow Card Scheme, which monitored side effects. Approximately 540,000 people were treated with bupropion for smoking cessation during that period. The MHRA received 60 reports of “suspected [emphasis MHRAs] adverse reactions to Zyban which had a fatal outcome”. The agency concluded that “in the majority of cases the individual’s underlying condition may provide an alternative explanation.”[58] This is consistent with a large, 9,300-subject safety study that showed that the mortality of smokers taking bupropion is not higher than the natural mortality of smokers of the same age.[59]

The FDA requires all antidepressants, including bupropion, to carry a boxed warning stating that antidepressants may increase the risk of suicide in persons younger than 25. This warning is based on a statistical analysis conducted by the FDA which found a 2-fold increase in suicidal thought and behavior in children and adolescents, and 1.5-fold increase in the 18–24 age group.[60] For this analysis the FDA combined the results of 295 trials of 11 antidepressants in order to obtain statistically significant results. Considered in isolation, bupropion was not statistically different from placebo.[60]

Suicidal behavior is less of a concern when bupropion is prescribed for smoking cessation. According to a 2014 Cochrane review, while there is an association with suicide it is unclear if bupropion was the cause.[61] In 2016 the FDA removed the black box warning about psychiatric problems when used for stopping smoking.[62]

In 2009 the FDA issued a health advisory warning that the prescription of bupropion for smoking cessation has been associated with reports about unusual behavior changes, agitation and hostility. Some people, according to the advisory, have become depressed or have had their depression worsen, have had thoughts about suicide or dying, or have attempted suicide.[63] This advisory was based on a review of anti-smoking products that identified 75 reports of “suicidal adverse events” for bupropion over ten years.[64]

Bupropion-induced psychosis may develop in select populations, or worsen a pre-existing psychotic syndrome.[65] Symptoms may include delusions, hallucinations, paranoia, and confusion. In most cases these symptoms can be reduced or eliminated by reducing the dose, ceasing treatment or adding antipsychotic medication.[4][65] However, adding a benzodiazepine to treat psychosis, instead of an antipsychotic, may become a valid alternative according to the model of amphetamine-induced psychosis.[66] Psychotic symptoms are associated with factors such as higher doses of bupropion, a history of bipolar disorder or psychosis, concomitant medications, for example, lithium or benzodiazepines, old age, or substance abuse.[65][67]

In a large-scale study of programs where bupropion was used for smoking cessation or treatment of depression, no withdrawal symptoms were observed.[68] As of 2002 there were two case reports of people experiencing withdrawal symptoms when discontinuing bupropion taken to aid smoking cessation;[69] the prescribing information states that dose tapering is not required when discontinuing treatment for smoking cessation.[2]

Bupropion is considered moderately dangerous in overdose.[70][71] For significant overdoses, seizures have been reported in about a third of all cases; other serious effects include hallucinations, loss of consciousness, and abnormal heart rhythms. When bupropion was one of several kinds of pills taken in an overdose, fever, muscle rigidity, muscle damage, hypertension or hypotension, stupor, coma, and respiratory failure have been reported. While most people recover, some people have died, and before they died suffered multiple uncontrolled seizures and heart attacks.[4]

In the majority of childhood exploratory ingestions involving one or two tablets, children show no apparent symptoms.[72]

Since bupropion is metabolized to hydroxybupropion by the enzyme CYP2B6, drug interactions with CYP2B6 inhibitors are possible: this includes medications like paroxetine, sertraline, fluoxetine, diazepam, clopidogrel, and orphenadrine. The expected result is the increase of bupropion and decrease of hydroxybupropion blood concentration. The reverse effect (decrease of bupropion and increase of hydroxybupropion) can be expected with CYP2B6 inducers, such as carbamazepine, clotrimazole, rifampicin, ritonavir, St John’s wort, phenobarbital, phenytoin and others.[73] Conversely, because bupropion is itself a strong inhibitor of CYP2D6 (Ki = 21 μM),[2][36] as is its active metabolite, hydroxybupropion (Ki = 13.3 μM), it can slow the clearance of other drugs metabolized by this enzyme.[2][3][4][73] As an example, the ratio of dextromethorphan (a drug that is mainly metabolized by CYP2D6) to its major metabolite dextrorphan increased approximately 35-fold when it was administered to people being treated with 300 mg/day bupropion, indicative of a major drug interaction with a common over-the-counter medicine.[73]

Bupropion lowers the threshold for epileptic seizures,[74] and therefore can potentially interact with other medications that also lower it, such as carbapenems, cholinergic agents, fluoroquinolones, interferons, chloroquine, mefloquine, lindane, theophylline, systemic corticosteroids (e.g., prednisone), and some tricyclic antidepressants (e.g., clomipramine).[4] The prescribing information recommends minimizing the use of alcohol, since in rare cases bupropion reduces alcohol tolerance, and because the excessive use of alcohol may lower the seizure threshold.[4] Also, bupropion should not be taken by individuals undergoing abrupt cessation of alcohol or benzodiazepine use.

Caution should be observed when combining bupropion with a monoamine oxidase inhibitor (MAOI), as it may result in hypertensive crisis.[75]

Bupropion is a norepinephrine-dopamine reuptake inhibitor (NDRI).[12] It has also been found to act as a releasing agent of dopamine and norepinephrine (NDRA), similarly to other cathinones.[81][82][83] However, when ingested orally by humans, bupropion is extensively converted in the body into several active metabolites with differing activities and influences on the effects of the drug during first-pass metabolism.[12][81] These metabolites are present in much higher concentrations in the body compared to bupropion itself.[12][81][84] The most important example is the major metabolite of bupropion, hydroxybupropion, a selective norepinephrine reuptake inhibitor (and likely releasing agent) and nicotinic acetylcholine receptor (nAChR) antagonist that lacks significant dopaminergic actions, and which, with oral bupropion treatment, can reach area under the curve (AUC) plasma concentrations that are as much as 16–20 times greater than those of bupropion itself.[12] Hence, the effects of bupropion cannot be understood unless its metabolism is also considered.[12][81][85]

Bupropion inhibits the reuptake of dopamine through the human dopamine transporter and norepinephrine transporter;[86][87][88] the inhibition of dopamine reuptake through the norepinephrine transporter is most pronounced in the prefrontal cortex of humans.[86] The binding affinity (Ki) and inhibitory potency (i.e., the half maximal inhibitory concentration or IC50) of bupropion at the human dopamine transporter are 526 nanomolar (nM) and 443 nM, respectively.[87][88]

Bupropion is also known to act as a non-competitive antagonist of the α3β2, α3β4, α4β2, and, very weakly, α7 nACh receptors,[81][89] and these actions appear to be importantly involved in its beneficial properties not only in smoking cessation, but in depression as well.[12][81][84][90] The metabolites of bupropion also act as non-competitive antagonists of these nACh receptors, and hydroxybupropion is even more potent in comparison.[12][91][92][93][94] At therapeutically-relevant concentrations bupropion and hydroxybupropion act as negative allosteric modulators of the serotonin 5-HT3A receptor.[95] Pharmacological data on bupropion and its metabolites are shown in the table. Bupropion is known to weakly inhibit the α1 adrenergic receptor, with a 14% potency of its dopamine uptake inhibition, and the H1 receptor, with a 9% potency.[76]

Bupropion causes antidepressant activity as it selectively inhibits dopamine and noradrenaline re-uptake.[96] Bupropion can also stimulate the release of noradrenaline and dopamine from the presynaptic neuron. The primary metabolite, hydroxybupropion has the same effect as bupropion to block noradrenaline and dopamine re-uptake, so it extends the drug’s duration of action.[96] Bupropion is also a non-competitive antagonist of nicotinic acetylcholine receptors so helps people to stop smoking as binding of the drug to these receptors causes their activation and reduces the craving for cigarettes.[97]

Bupropion is metabolized in the liver by the cytochrome P450 isoenzyme CYP2B6.[54] It has several active metabolites: R,R-hydroxybupropion, S,S-hydroxybupropion, threo-hydrobupropion and erythro-hydrobupropion, which are further metabolized to inactive metabolites and eliminated through excretion into the urine. Both bupropion and its primary metabolite hydroxybupropion act in the liver as potent inhibitors of the enzyme CYP2D6, which metabolizes not only bupropion itself but also a variety of other drugs and biologically active substances.[36] This mechanism creates the potential for a variety of drug interactions.

The biological activity of bupropion can be attributed to a significant degree to its active metabolites, in particular to S,S-hydroxybupropion. GlaxoSmithKline developed this metabolite as a separate drug called radafaxine,[98] but discontinued development in 2006 due to “an unfavourable risk/benefit assessment”.[99]

Bupropion is metabolized to hydroxybupropion by CYP2B6, an isozyme of the cytochrome P450 system. Alcohol causes an increase of CYP2B6 in the liver, and persons with a history of alcohol use metabolize bupropion faster. Bupropion is metabolized to threo-hydrobupropion via cortisone reductase.[100] The metabolic pathway responsible for the creation of erythro-hydrobupropion remains elusive.

The metabolism of bupropion is highly variable: the effective doses of bupropion received by persons who ingest the same amount of the drug may differ by as much as 5.5 times (with a half-life of 12–30 hours), while the effective doses of hydroxybupropion may differ by as much as 7.5 times (with a half-life of 15–25 hours).[4][6][101] Based on this, some researchers have advocated monitoring of the blood level of bupropion and hydroxybupropion.[102] The half-lives of erythrohydrobupropion and threohydrobupropion are roughly 23–43 hours and 24–50 hours respectively.[2][4]

There have been reported cases of false-positive urine amphetamine tests in persons taking bupropion.[103][104][105]

In 2016, three new major metabolites of bupropion, all formed exclusively by CYP2C19, were identified.[106] These include 4′-OH-bupropion, erythro-4′-OH-hydrobupropion and threo-4′-OH-hydrobupropion, and represent 24% of a dose of bupropion excreted in urine.[106] For comparison, bupropion and its three previously known primary metabolites, hydroxybupropion, threohydrobupropion, and erythrohydrobupropion represent 23% of a dose of bupropion excreted in urine.[106]

قرص wellban بوپروپیون

Bupropion is a unicyclic aminoketone that belongs to the class of substituted cathinones and the more general class of substituted phenethylamines.[1][14]

It is synthesized in two chemical steps starting from 3′-chloro-propiophenone. The alpha position adjacent to the ketone is first brominated followed by nucleophilic displacement of the resulting alpha-bromoketone with t-butylamine and treated with hydrochloric acid to give bupropion as the hydrochloride salt in 75–85% overall yield.[15][107]

Bupropion was invented by Nariman Mehta of Burroughs Wellcome (now GlaxoSmithKline) in 1969, and the US patent for it was granted in 1974.[15] It was approved by the United States Food and Drug Administration (FDA) as an antidepressant on 30 December 1985, and marketed under the name Wellbutrin.[108] However, a significant incidence of epileptic seizures at the originally recommended dosage caused the withdrawal of the drug in 1986. Subsequently, the risk of seizures was found to be highly dose-dependent, and bupropion was re-introduced to the market in 1989 with a lower maximum recommended daily dose.[109]

In 1996, the FDA approved a sustained-release formulation of bupropion called Wellbutrin SR, intended to be taken twice a day (as compared with three times a day for immediate-release Wellbutrin).[110] In 2003, the FDA approved another sustained-release formulation called Wellbutrin XL, intended for once-daily dosing. Wellbutrin SR and XL are available in generic form in the United States and Canada. In Canada, generic XR bupropion is distributed by Mylan. In 1997, bupropion was approved by the FDA for use as a smoking cessation aid under the name Zyban.[110] In 2006, Wellbutrin XL was similarly approved as a treatment for seasonal affective disorder.[111]

In France, marketing authorization was granted for Zyban on 3 August 2001, with a maximum daily dose of 300 mg;[112] only sustained-release bupropion is available, and only as a smoking cessation aid. Bupropion was granted a licence for use in adults with major depression in the Netherlands in early 2007, with GlaxoSmithKline expecting subsequent approval in other European countries.[113]

On 11 October 2007, two providers of consumer information on nutritional products and supplements, ConsumerLab.com and The People’s Pharmacy, released the results of comparative tests of different brands of bupropion.[114] The People’s Pharmacy received multiple reports of increased side effects and decreased efficacy of generic bupropion, which prompted it to ask ConsumerLab.com to test the products in question. The tests showed that “one of a few generic versions of Wellbutrin XL 300 mg, sold as Budeprion XL 300 mg, didn’t perform the same as the brand-name pill in the lab.”[115] The FDA investigated these complaints and concluded that Budeprion XL is equivalent to Wellbutrin XL in regard to bioavailability of bupropion and its main active metabolite hydroxybupropion. The FDA also said that coincidental natural mood variation is the most likely explanation for the apparent worsening of depression after the switch from Wellbutrin XL to Budeprion XL.[116] On 3 October 2012, however, the FDA reversed this opinion, announcing that “Budeprion XL 300 mg fails to demonstrate therapeutic equivalence to Wellbutrin XL 300 mg.”[117] The FDA did not test the bioequivalence of any of the other generic versions of Wellbutrin XL 300 mg, but requested that the four manufacturers submit data on this question to the FDA by March 2013.[117] As of October 2013[update] the FDA has made determinations on the formulations from some manufacturers not being bioequivalent.[118]

In April 2008, the FDA approved a formulation of bupropion as a hydrobromide salt instead of a hydrochloride salt, to be sold under the name Aplenzin by Sanofi-Aventis.[119]

In 2012, the U.S. Justice Department announced that GlaxoSmithKline had agreed to plead guilty and pay a $3-billion fine, in part for promoting the unapproved use of Wellbutrin for weight loss and sexual dysfunction.[120]

Bupropion is the International Nonproprietary Name (INN) and British Approved Name (BAN) while bupropion hydrochloride is the United States Adopted Name (USAN). Amfebutamone was the former INN.

According to the US government classification of psychiatric medications, bupropion is “non-abusable”.[121] However, in animal studies, squirrel monkeys and rats could be induced to self-administer bupropion intravenously, which is often taken as a sign of addiction potential.[36] There have been a number of anecdotal and case-study reports of bupropion abuse, but the bulk of evidence indicates that the subjective effects of bupropion via the oral route are markedly different from those of addictive stimulants such as cocaine or amphetamine.[122] That said, bupropion, via non-conventional routes of administration (e.g., injection, insufflation), is reported to be abused in the United States and Canada, notably in prisons.[123][124][125]

It is sold under many trade names worldwide and in combinations with naltrexone.[126]

It is sold under many trade names worldwide including Aplenzin, Budeprion SR, Bup, Bupredol, Buproban, Bupropion GSK, BuPROPion HCL SR Watson, Bupropion Hydrochloride Anchen, Bupropion Hydrochloride Apotex, BuPROPion Hydrochloride Cadista, Bupropion Hydrochloride Mylan, Bupropion Hydrochloride Sandoz, buPROPion Hydrochloride SR actavis, Bupropion Hydrochloride Sun Pharma, buPROPion Hydrochloride Torrent Pharma, Bupropion Hydrochloride Wockhardt, buPROPion Hydrochloride XL actavis, BuPROPion Hydrochloride XL Watson, Bupropion SR Sanis Health, Bupropionhydrochlorid HEXAL, Bupropionhydrochloride GSK, Buprotrin, Butrin, Buxon, Carmubine, Depnox-SR, Elontril, Elontril XL, Forfivo XL, Funnix, Global buPROPion HCL, Le Fu Ting, Odranal, PMS-Bupropion SR, Prewell, Quomem, ratio-Bupropion SR, Sandoz Bupropion SR, Voxra, Wellbutrin, Wellbutrin Retard, Wellbutrin SR, Wellbutrin XL, Wellbutrin XR, Yue Ting, Zetron, Zyban, Zyban LP, Zybex SR, ZyGenerics Bupropion Hydrochloride XL, and Zyntabac.[126]

It is sold as a combination drug with naltrexone as Contrave.[126]

In Russia bupropion is banned as a narcotic drug (derivative of methcathinone).[127]


The pregnancy category of a medication is an assessment of the risk of fetal injury due to the pharmaceutical, if it is used as directed by the mother during pregnancy. It does not include any risks conferred by pharmaceutical agents or their metabolites in breast milk.

Every drug has specific information listed in its product literature. The British National Formulary used to provide a table of drugs to be avoided or used with caution in pregnancy, and did so using a limited number of key phrases, but now Appendix 4 (which was the Pregnancy table) has been removed. Appendix 4 is now titled “Intravenous Additives”.[1] However, information that was previously available in the former Appendix 4 (pregnancy) and Appendix 5 (breast feeding) is now available in the individual drug monographs.[2]

American law requires that certain drugs and biological products must be labelled very specifically. Title 21, Part 201.57 (9)(i) of the Code of Federal Regulations lists specific requirements regarding the labeling of drugs with respect to their effects on pregnant populations, including a definition of a “pregnancy category”. These rules are enforced by the Food and Drug Administration.

To supplement this information, FDA publishes additional rules regarding pregnancy and lactation labeling.[3]

The FDA does not regulate labeling for all hazardous and non-hazardous substances. Many substances, including alcohol, are widely known to cause serious hazards to pregnant women and their fetus, including fetal alcohol syndrome. Many other pollutants and hazardous materials are similarly known to cause reproductive harm. However, some of these substances are not subject to drug labeling laws, and are therefore not assigned a “Pregnancy Category” per 21 CFR 201.57.

قرص wellban بوپروپیون

One characteristic of the FDA definitions of the pregnancy categories is that the FDA requires a relatively large amount of high-quality data on a pharmaceutical for it to be defined as Pregnancy Category A. As a result of this, many drugs that would be considered Pregnancy Category A in other countries are allocated to Category C by the FDA.

On December 13, 2014, the FDA published the Pregnancy and Lactation Labeling Final Rule (PLLR), which changed the labeling requirements for the pregnancy and lactation sections for prescription drugs and biological agents.[3] The final rule removed the pregnancy letter categories, and created descriptive subsections for pregnancy exposure and risk, lactation, and effects to reproductive potential for females and males. Labeling changes from this rule began on June 30, 2015, with all submissions for prescription drugs and biological agents using the labeling changes immediately. Previously approved drugs from June 30, 2001 will switch to the new labeling gradually. The rule does not affect the labeling of over-the-counter drugs.

Australia has a slightly different pregnancy category system[4] from the United States – notably the subdivision of Category B. (For drugs in B1, B2 and B3 categories, human data are lacking or inadequate. Subcategorisation is based on animal data, and allocation of a B category does not imply greater safety than C category).[5] The system, as outlined below, was developed by medical and scientific experts based on available evidence of risks associated with taking particular medicines while pregnant. Being general in nature it is not presented as medical advice to health professionals or the public.

Some prescribing guides, such as the Australian Medicines Handbook, are shifting away from using pregnancy categories since, inherent in these categories, there is an implied assumption that the alphabetical code is one of safety when this is not always the case. Categorisation does not indicate which stages of fetal development might be affected and does not convey information about the balance between risks and benefits in a particular situation. Additionally, categories are not necessarily maintained or updated with availability of new data.[6]

The data presented is for comparative and illustrative purposes only, and may have been superseded by updated data.

The pregnancy category of a medication is an assessment of the risk of fetal injury due to the pharmaceutical, if it is used as directed by the mother during pregnancy. It does not include any risks conferred by pharmaceutical agents or their metabolites in breast milk.

Every drug has specific information listed in its product literature. The British National Formulary used to provide a table of drugs to be avoided or used with caution in pregnancy, and did so using a limited number of key phrases, but now Appendix 4 (which was the Pregnancy table) has been removed. Appendix 4 is now titled “Intravenous Additives”.[1] However, information that was previously available in the former Appendix 4 (pregnancy) and Appendix 5 (breast feeding) is now available in the individual drug monographs.[2]

American law requires that certain drugs and biological products must be labelled very specifically. Title 21, Part 201.57 (9)(i) of the Code of Federal Regulations lists specific requirements regarding the labeling of drugs with respect to their effects on pregnant populations, including a definition of a “pregnancy category”. These rules are enforced by the Food and Drug Administration.

To supplement this information, FDA publishes additional rules regarding pregnancy and lactation labeling.[3]

The FDA does not regulate labeling for all hazardous and non-hazardous substances. Many substances, including alcohol, are widely known to cause serious hazards to pregnant women and their fetus, including fetal alcohol syndrome. Many other pollutants and hazardous materials are similarly known to cause reproductive harm. However, some of these substances are not subject to drug labeling laws, and are therefore not assigned a “Pregnancy Category” per 21 CFR 201.57.

قرص wellban بوپروپیون

One characteristic of the FDA definitions of the pregnancy categories is that the FDA requires a relatively large amount of high-quality data on a pharmaceutical for it to be defined as Pregnancy Category A. As a result of this, many drugs that would be considered Pregnancy Category A in other countries are allocated to Category C by the FDA.

On December 13, 2014, the FDA published the Pregnancy and Lactation Labeling Final Rule (PLLR), which changed the labeling requirements for the pregnancy and lactation sections for prescription drugs and biological agents.[3] The final rule removed the pregnancy letter categories, and created descriptive subsections for pregnancy exposure and risk, lactation, and effects to reproductive potential for females and males. Labeling changes from this rule began on June 30, 2015, with all submissions for prescription drugs and biological agents using the labeling changes immediately. Previously approved drugs from June 30, 2001 will switch to the new labeling gradually. The rule does not affect the labeling of over-the-counter drugs.

Australia has a slightly different pregnancy category system[4] from the United States – notably the subdivision of Category B. (For drugs in B1, B2 and B3 categories, human data are lacking or inadequate. Subcategorisation is based on animal data, and allocation of a B category does not imply greater safety than C category).[5] The system, as outlined below, was developed by medical and scientific experts based on available evidence of risks associated with taking particular medicines while pregnant. Being general in nature it is not presented as medical advice to health professionals or the public.

Some prescribing guides, such as the Australian Medicines Handbook, are shifting away from using pregnancy categories since, inherent in these categories, there is an implied assumption that the alphabetical code is one of safety when this is not always the case. Categorisation does not indicate which stages of fetal development might be affected and does not convey information about the balance between risks and benefits in a particular situation. Additionally, categories are not necessarily maintained or updated with availability of new data.[6]

The data presented is for comparative and illustrative purposes only, and may have been superseded by updated data.

InChI=1S/C13H18ClNO/c1-9(15-13(2,3)4)12(16)10-6-5-7-11(14)8-10/h5-9,15H,1-4H3 YKey:SNPPWIUOZRMYNY-UHFFFAOYSA-N Y

بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین، زیبان (Wellbutrin, Zyban) و ولبان یک داروی ضدافسردگی و آرامبخش آتیپیک است که به‌عنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از ابتدای کشف این دارو به‌عنوان ضدافسردگی، از آن به‌عنوان دارویی مؤثر در ترک سیگار (به صورت غیر مستقیم) نیز نام برده شده‌است. بیش از ۲۰ میلیون از این دارو در سال ۲۰۰۷ فروش رفته و پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود. این دارو آستانهٔ تحریک تشنج را پایین می‌آورد و در متون پزشکی از قدرت تشنج‌زایی آن یاد شده‌است. هر چند در مقادیر (دوزهای) توصیه شده میزان ریسک تشنج‌زایی آن با برخی از سایر داروهای ضدافسردگی برابر است. بوپروپیون به‌تنهایی داروی ضدمیگرن و ضدافسردگی مؤثری است اما بیشتر هنگامی که فرد به یک داروی ضدافسردگی جواب کاملی نداده، به عنوان مکمل درمان استفاده می‌شود.
این دارو برخلاف برخی از دیگر داروهای ضدافسردگی (به جز SSRI‌ها) معمولاً باعث افزایش وزن و کاهش میل جنسی نمی‌شود اما در عوارض جانبی آن احتمال افزایش یا کاهش وزن ذکر شده‌اند.

بوپروپیون مهارکنندهٔ بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین (که در مغز از دوپامین ساخته می‌شود) و همچنین آنتاگونیست رسپتور نیکوتینی استیل‌کولین است، همچنین نظراتی در مورد مهارکنندگی بازجذب سروتونین نیز، توسط بوپروپیون موجود است. از نظر شیمیایی یک آمینوکینون است. از نظر ساختمانی به محرک‌های کاتینون و دیاتیل پروپیون شباهت دارد و به‌طور کلی شبیه فنتیل آمین‌ها می‌باشد.

بوپروپیون در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۵ به‌عنوان داروی ضدافسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد، اما در پی بروز تشنج با مصرف این دارو که در دوزهای ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرمی آن رخ داد از بازار جمع‌آوری شد و در نهایت پس از آنکه متوجه شدند ریسک تشنج وابسته به دوز بالای آن است مجدداً در سال ۱۹۸۹ معرفی و توصیه شد که حداکثر دوز مصرفی آن۴۵۰ میلی‌گرم در روز باشد.
در سال۱۹۹۷، FDA نوع آهسته (یا پیوسته) رهش آن را با نام Zyban به‌عنوان داروی ترک سیگار پذیرفت و در سال ۲۰۰۶ انواع آهسته‌رهش آن را در درمان اختلالات خلقی فصلی توسط FDA تأیید کرد.

بوپروپیون انرژی افرادی را که با مصرف SSRI از توان‌شان کم شده‌است، افزایش می‌دهد و همچنین خلق و انگیزش فرد را بالا می‌برد. این دارو روی شناخت فرد اثر خوبی دارد و عملکرد جنسی را بهبود می‌بخشد. افرادی که از بوپروپیون استفاده می‌کنند، احساس بهتری دارند و آن را بهتراز داروهای دیگر تحمل می‌کنند.

قرص wellban بوپروپیون

قاعدتاً به‌عنوان یک ماده محرک روان دارای خاصیت افزایش اضطراب است. این خواص متضاد آن کمتر قابل درک است و در تناقض با دیگر خواص آن قرار می‌گیرد.

دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند. میزان مؤثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر می‌کند.

بوپروپیون می‌تواند باعث افزایش تیک در کودکانی که دچار ADHD و سندرم توره هستند، شود.


بی قراری (آشفتگی)، اضطراب و بیخوابی اغلب در طی مراحل اولیه شروع درمان با این دارو دیده می‌شود. دیگر عوارض شایع گزارش شده شامل: تب، خشکی دهان، سردرد یا میگرن، گیجی، تکرر ادرار، تهوع و استفراغ، یبوست، افزایش تعریق و راش‌های پوستی است. واکنش‌های ازدیاد حساسیت از خارش و کهیر گرفته تا موارد کمتر شایع مثل آنژیوادما، تنگی نفس و واکنش‌های آنافیلاکتیوئید که می‌توانند علائم مطرح‌کننده بیماری

سرم باشند، رخ می‌دهد. گزارشات نادری از سندرم استونس جانسون و اریتم مولتی فرم داده شده‌است. افزایش تعداد ضربان قلب، درد سینه، افزایش فشار خون (گاهی شدید) یا گاهی اتساع عروق

و کاهش فشار خون وضعیتی، تپش قلب و سنکوپ نیز گزارش شده‌است. حملات جنون، گیجی، کابوس‌های شبانه، اختلال حافظه، dysguisa بی اشتهایی و کاهش وزن، گزگز شدن، وزوز گوش و اختلالات بینایی نیز گزارش شده‌است. تشنج (seizure) که نسبتاً وابسته به دوز است ممکن است با این دارو رخ دهد و به خصوص در بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی قابل توجه است، خطر این عارضه در بیماران با سابقه اختلالات تشنجی یا سایر عوامل مستعدکننده افزایش می یابد شیوع کلی تشنج در بیماران دریافت‌کننده دوز درمانی بوپروپیون 4/0-1/0 % بوده‌است. علائم مسمومیت شامل توهم، تهوع و استفراغ، افزایش تعداد ضربان قلب، کاهش هوشیاری و مرگ (بدنبال مسمومیت شدید)، تشنج در یک سوم موارد رخ می‌دهد.

لاواژمعده وشارکول

فعال میزان جذب دارو را در صورتی که بلافاصله بعد از مسمومیت خورده شود، کاهش می‌دهد. درمان حمایتی است. بنزودیازپین‌ها برای تشنج ممکن است بکار رود. دیورز، دیالیز و هموپرفوزیون به نظر نمی‌رسد مؤثر باشند.
[۱]

بوپروپیون چیست؟


InChI=1S/C13H18ClNO/c1-9(15-13(2,3)4)12(16)10-6-5-7-11(14)8-10/h5-9,15H,1-4H3 YKey:SNPPWIUOZRMYNY-UHFFFAOYSA-N Y

بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین، زیبان (Wellbutrin, Zyban) و ولبان یک داروی ضدافسردگی و آرامبخش آتیپیک است که به‌عنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از ابتدای کشف این دارو به‌عنوان ضدافسردگی، از آن به‌عنوان دارویی مؤثر در ترک سیگار (به صورت غیر مستقیم) نیز نام برده شده‌است. بیش از ۲۰ میلیون از این دارو در سال ۲۰۰۷ فروش رفته و پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود. این دارو آستانهٔ تحریک تشنج را پایین می‌آورد و در متون پزشکی از قدرت تشنج‌زایی آن یاد شده‌است. هر چند در مقادیر (دوزهای) توصیه شده میزان ریسک تشنج‌زایی آن با برخی از سایر داروهای ضدافسردگی برابر است. بوپروپیون به‌تنهایی داروی ضدمیگرن و ضدافسردگی مؤثری است اما بیشتر هنگامی که فرد به یک داروی ضدافسردگی جواب کاملی نداده، به عنوان مکمل درمان استفاده می‌شود.
این دارو برخلاف برخی از دیگر داروهای ضدافسردگی (به جز SSRI‌ها) معمولاً باعث افزایش وزن و کاهش میل جنسی نمی‌شود اما در عوارض جانبی آن احتمال افزایش یا کاهش وزن ذکر شده‌اند.

بوپروپیون مهارکنندهٔ بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین (که در مغز از دوپامین ساخته می‌شود) و همچنین آنتاگونیست رسپتور نیکوتینی استیل‌کولین است، همچنین نظراتی در مورد مهارکنندگی بازجذب سروتونین نیز، توسط بوپروپیون موجود است. از نظر شیمیایی یک آمینوکینون است. از نظر ساختمانی به محرک‌های کاتینون و دیاتیل پروپیون شباهت دارد و به‌طور کلی شبیه فنتیل آمین‌ها می‌باشد.

بوپروپیون در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۵ به‌عنوان داروی ضدافسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد، اما در پی بروز تشنج با مصرف این دارو که در دوزهای ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرمی آن رخ داد از بازار جمع‌آوری شد و در نهایت پس از آنکه متوجه شدند ریسک تشنج وابسته به دوز بالای آن است مجدداً در سال ۱۹۸۹ معرفی و توصیه شد که حداکثر دوز مصرفی آن۴۵۰ میلی‌گرم در روز باشد.
در سال۱۹۹۷، FDA نوع آهسته (یا پیوسته) رهش آن را با نام Zyban به‌عنوان داروی ترک سیگار پذیرفت و در سال ۲۰۰۶ انواع آهسته‌رهش آن را در درمان اختلالات خلقی فصلی توسط FDA تأیید کرد.

بوپروپیون انرژی افرادی را که با مصرف SSRI از توان‌شان کم شده‌است، افزایش می‌دهد و همچنین خلق و انگیزش فرد را بالا می‌برد. این دارو روی شناخت فرد اثر خوبی دارد و عملکرد جنسی را بهبود می‌بخشد. افرادی که از بوپروپیون استفاده می‌کنند، احساس بهتری دارند و آن را بهتراز داروهای دیگر تحمل می‌کنند.

قرص wellban بوپروپیون

قاعدتاً به‌عنوان یک ماده محرک روان دارای خاصیت افزایش اضطراب است. این خواص متضاد آن کمتر قابل درک است و در تناقض با دیگر خواص آن قرار می‌گیرد.

دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند. میزان مؤثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر می‌کند.

بوپروپیون می‌تواند باعث افزایش تیک در کودکانی که دچار ADHD و سندرم توره هستند، شود.


بی قراری (آشفتگی)، اضطراب و بیخوابی اغلب در طی مراحل اولیه شروع درمان با این دارو دیده می‌شود. دیگر عوارض شایع گزارش شده شامل: تب، خشکی دهان، سردرد یا میگرن، گیجی، تکرر ادرار، تهوع و استفراغ، یبوست، افزایش تعریق و راش‌های پوستی است. واکنش‌های ازدیاد حساسیت از خارش و کهیر گرفته تا موارد کمتر شایع مثل آنژیوادما، تنگی نفس و واکنش‌های آنافیلاکتیوئید که می‌توانند علائم مطرح‌کننده بیماری

سرم باشند، رخ می‌دهد. گزارشات نادری از سندرم استونس جانسون و اریتم مولتی فرم داده شده‌است. افزایش تعداد ضربان قلب، درد سینه، افزایش فشار خون (گاهی شدید) یا گاهی اتساع عروق

و کاهش فشار خون وضعیتی، تپش قلب و سنکوپ نیز گزارش شده‌است. حملات جنون، گیجی، کابوس‌های شبانه، اختلال حافظه، dysguisa بی اشتهایی و کاهش وزن، گزگز شدن، وزوز گوش و اختلالات بینایی نیز گزارش شده‌است. تشنج (seizure) که نسبتاً وابسته به دوز است ممکن است با این دارو رخ دهد و به خصوص در بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی قابل توجه است، خطر این عارضه در بیماران با سابقه اختلالات تشنجی یا سایر عوامل مستعدکننده افزایش می یابد شیوع کلی تشنج در بیماران دریافت‌کننده دوز درمانی بوپروپیون 4/0-1/0 % بوده‌است. علائم مسمومیت شامل توهم، تهوع و استفراغ، افزایش تعداد ضربان قلب، کاهش هوشیاری و مرگ (بدنبال مسمومیت شدید)، تشنج در یک سوم موارد رخ می‌دهد.

لاواژمعده وشارکول

فعال میزان جذب دارو را در صورتی که بلافاصله بعد از مسمومیت خورده شود، کاهش می‌دهد. درمان حمایتی است. بنزودیازپین‌ها برای تشنج ممکن است بکار رود. دیورز، دیالیز و هموپرفوزیون به نظر نمی‌رسد مؤثر باشند.
[۱]

بوپروپیون چیست؟


InChI=1S/C13H18ClNO/c1-9(15-13(2,3)4)12(16)10-6-5-7-11(14)8-10/h5-9,15H,1-4H3 YKey:SNPPWIUOZRMYNY-UHFFFAOYSA-N Y

بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین، زیبان (Wellbutrin, Zyban) و ولبان یک داروی ضدافسردگی و آرامبخش آتیپیک است که به‌عنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از ابتدای کشف این دارو به‌عنوان ضدافسردگی، از آن به‌عنوان دارویی مؤثر در ترک سیگار (به صورت غیر مستقیم) نیز نام برده شده‌است. بیش از ۲۰ میلیون از این دارو در سال ۲۰۰۷ فروش رفته و پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود. این دارو آستانهٔ تحریک تشنج را پایین می‌آورد و در متون پزشکی از قدرت تشنج‌زایی آن یاد شده‌است. هر چند در مقادیر (دوزهای) توصیه شده میزان ریسک تشنج‌زایی آن با برخی از سایر داروهای ضدافسردگی برابر است. بوپروپیون به‌تنهایی داروی ضدمیگرن و ضدافسردگی مؤثری است اما بیشتر هنگامی که فرد به یک داروی ضدافسردگی جواب کاملی نداده، به عنوان مکمل درمان استفاده می‌شود.
این دارو برخلاف برخی از دیگر داروهای ضدافسردگی (به جز SSRI‌ها) معمولاً باعث افزایش وزن و کاهش میل جنسی نمی‌شود اما در عوارض جانبی آن احتمال افزایش یا کاهش وزن ذکر شده‌اند.

بوپروپیون مهارکنندهٔ بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین (که در مغز از دوپامین ساخته می‌شود) و همچنین آنتاگونیست رسپتور نیکوتینی استیل‌کولین است، همچنین نظراتی در مورد مهارکنندگی بازجذب سروتونین نیز، توسط بوپروپیون موجود است. از نظر شیمیایی یک آمینوکینون است. از نظر ساختمانی به محرک‌های کاتینون و دیاتیل پروپیون شباهت دارد و به‌طور کلی شبیه فنتیل آمین‌ها می‌باشد.

بوپروپیون در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۵ به‌عنوان داروی ضدافسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد، اما در پی بروز تشنج با مصرف این دارو که در دوزهای ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرمی آن رخ داد از بازار جمع‌آوری شد و در نهایت پس از آنکه متوجه شدند ریسک تشنج وابسته به دوز بالای آن است مجدداً در سال ۱۹۸۹ معرفی و توصیه شد که حداکثر دوز مصرفی آن۴۵۰ میلی‌گرم در روز باشد.
در سال۱۹۹۷، FDA نوع آهسته (یا پیوسته) رهش آن را با نام Zyban به‌عنوان داروی ترک سیگار پذیرفت و در سال ۲۰۰۶ انواع آهسته‌رهش آن را در درمان اختلالات خلقی فصلی توسط FDA تأیید کرد.

بوپروپیون انرژی افرادی را که با مصرف SSRI از توان‌شان کم شده‌است، افزایش می‌دهد و همچنین خلق و انگیزش فرد را بالا می‌برد. این دارو روی شناخت فرد اثر خوبی دارد و عملکرد جنسی را بهبود می‌بخشد. افرادی که از بوپروپیون استفاده می‌کنند، احساس بهتری دارند و آن را بهتراز داروهای دیگر تحمل می‌کنند.

قرص wellban بوپروپیون

قاعدتاً به‌عنوان یک ماده محرک روان دارای خاصیت افزایش اضطراب است. این خواص متضاد آن کمتر قابل درک است و در تناقض با دیگر خواص آن قرار می‌گیرد.

دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند. میزان مؤثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر می‌کند.

بوپروپیون می‌تواند باعث افزایش تیک در کودکانی که دچار ADHD و سندرم توره هستند، شود.


بی قراری (آشفتگی)، اضطراب و بیخوابی اغلب در طی مراحل اولیه شروع درمان با این دارو دیده می‌شود. دیگر عوارض شایع گزارش شده شامل: تب، خشکی دهان، سردرد یا میگرن، گیجی، تکرر ادرار، تهوع و استفراغ، یبوست، افزایش تعریق و راش‌های پوستی است. واکنش‌های ازدیاد حساسیت از خارش و کهیر گرفته تا موارد کمتر شایع مثل آنژیوادما، تنگی نفس و واکنش‌های آنافیلاکتیوئید که می‌توانند علائم مطرح‌کننده بیماری

سرم باشند، رخ می‌دهد. گزارشات نادری از سندرم استونس جانسون و اریتم مولتی فرم داده شده‌است. افزایش تعداد ضربان قلب، درد سینه، افزایش فشار خون (گاهی شدید) یا گاهی اتساع عروق

و کاهش فشار خون وضعیتی، تپش قلب و سنکوپ نیز گزارش شده‌است. حملات جنون، گیجی، کابوس‌های شبانه، اختلال حافظه، dysguisa بی اشتهایی و کاهش وزن، گزگز شدن، وزوز گوش و اختلالات بینایی نیز گزارش شده‌است. تشنج (seizure) که نسبتاً وابسته به دوز است ممکن است با این دارو رخ دهد و به خصوص در بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی قابل توجه است، خطر این عارضه در بیماران با سابقه اختلالات تشنجی یا سایر عوامل مستعدکننده افزایش می یابد شیوع کلی تشنج در بیماران دریافت‌کننده دوز درمانی بوپروپیون 4/0-1/0 % بوده‌است. علائم مسمومیت شامل توهم، تهوع و استفراغ، افزایش تعداد ضربان قلب، کاهش هوشیاری و مرگ (بدنبال مسمومیت شدید)، تشنج در یک سوم موارد رخ می‌دهد.

لاواژمعده وشارکول

فعال میزان جذب دارو را در صورتی که بلافاصله بعد از مسمومیت خورده شود، کاهش می‌دهد. درمان حمایتی است. بنزودیازپین‌ها برای تشنج ممکن است بکار رود. دیورز، دیالیز و هموپرفوزیون به نظر نمی‌رسد مؤثر باشند.
[۱]

بوپروپیون چیست؟


InChI=1S/C13H18ClNO/c1-9(15-13(2,3)4)12(16)10-6-5-7-11(14)8-10/h5-9,15H,1-4H3 YKey:SNPPWIUOZRMYNY-UHFFFAOYSA-N Y

بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین، زیبان (Wellbutrin, Zyban) و ولبان یک داروی ضدافسردگی و آرامبخش آتیپیک است که به‌عنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
از ابتدای کشف این دارو به‌عنوان ضدافسردگی، از آن به‌عنوان دارویی مؤثر در ترک سیگار (به صورت غیر مستقیم) نیز نام برده شده‌است. بیش از ۲۰ میلیون از این دارو در سال ۲۰۰۷ فروش رفته و پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود. این دارو آستانهٔ تحریک تشنج را پایین می‌آورد و در متون پزشکی از قدرت تشنج‌زایی آن یاد شده‌است. هر چند در مقادیر (دوزهای) توصیه شده میزان ریسک تشنج‌زایی آن با برخی از سایر داروهای ضدافسردگی برابر است. بوپروپیون به‌تنهایی داروی ضدمیگرن و ضدافسردگی مؤثری است اما بیشتر هنگامی که فرد به یک داروی ضدافسردگی جواب کاملی نداده، به عنوان مکمل درمان استفاده می‌شود.
این دارو برخلاف برخی از دیگر داروهای ضدافسردگی (به جز SSRI‌ها) معمولاً باعث افزایش وزن و کاهش میل جنسی نمی‌شود اما در عوارض جانبی آن احتمال افزایش یا کاهش وزن ذکر شده‌اند.

بوپروپیون مهارکنندهٔ بازجذب دوپامین و نوراپی‌نفرین (که در مغز از دوپامین ساخته می‌شود) و همچنین آنتاگونیست رسپتور نیکوتینی استیل‌کولین است، همچنین نظراتی در مورد مهارکنندگی بازجذب سروتونین نیز، توسط بوپروپیون موجود است. از نظر شیمیایی یک آمینوکینون است. از نظر ساختمانی به محرک‌های کاتینون و دیاتیل پروپیون شباهت دارد و به‌طور کلی شبیه فنتیل آمین‌ها می‌باشد.

بوپروپیون در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۵ به‌عنوان داروی ضدافسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد، اما در پی بروز تشنج با مصرف این دارو که در دوزهای ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرمی آن رخ داد از بازار جمع‌آوری شد و در نهایت پس از آنکه متوجه شدند ریسک تشنج وابسته به دوز بالای آن است مجدداً در سال ۱۹۸۹ معرفی و توصیه شد که حداکثر دوز مصرفی آن۴۵۰ میلی‌گرم در روز باشد.
در سال۱۹۹۷، FDA نوع آهسته (یا پیوسته) رهش آن را با نام Zyban به‌عنوان داروی ترک سیگار پذیرفت و در سال ۲۰۰۶ انواع آهسته‌رهش آن را در درمان اختلالات خلقی فصلی توسط FDA تأیید کرد.

بوپروپیون انرژی افرادی را که با مصرف SSRI از توان‌شان کم شده‌است، افزایش می‌دهد و همچنین خلق و انگیزش فرد را بالا می‌برد. این دارو روی شناخت فرد اثر خوبی دارد و عملکرد جنسی را بهبود می‌بخشد. افرادی که از بوپروپیون استفاده می‌کنند، احساس بهتری دارند و آن را بهتراز داروهای دیگر تحمل می‌کنند.

قرص wellban بوپروپیون

قاعدتاً به‌عنوان یک ماده محرک روان دارای خاصیت افزایش اضطراب است. این خواص متضاد آن کمتر قابل درک است و در تناقض با دیگر خواص آن قرار می‌گیرد.

دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند. میزان مؤثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر می‌کند.

بوپروپیون می‌تواند باعث افزایش تیک در کودکانی که دچار ADHD و سندرم توره هستند، شود.


بی قراری (آشفتگی)، اضطراب و بیخوابی اغلب در طی مراحل اولیه شروع درمان با این دارو دیده می‌شود. دیگر عوارض شایع گزارش شده شامل: تب، خشکی دهان، سردرد یا میگرن، گیجی، تکرر ادرار، تهوع و استفراغ، یبوست، افزایش تعریق و راش‌های پوستی است. واکنش‌های ازدیاد حساسیت از خارش و کهیر گرفته تا موارد کمتر شایع مثل آنژیوادما، تنگی نفس و واکنش‌های آنافیلاکتیوئید که می‌توانند علائم مطرح‌کننده بیماری

سرم باشند، رخ می‌دهد. گزارشات نادری از سندرم استونس جانسون و اریتم مولتی فرم داده شده‌است. افزایش تعداد ضربان قلب، درد سینه، افزایش فشار خون (گاهی شدید) یا گاهی اتساع عروق

و کاهش فشار خون وضعیتی، تپش قلب و سنکوپ نیز گزارش شده‌است. حملات جنون، گیجی، کابوس‌های شبانه، اختلال حافظه، dysguisa بی اشتهایی و کاهش وزن، گزگز شدن، وزوز گوش و اختلالات بینایی نیز گزارش شده‌است. تشنج (seizure) که نسبتاً وابسته به دوز است ممکن است با این دارو رخ دهد و به خصوص در بیماران مبتلا به بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی قابل توجه است، خطر این عارضه در بیماران با سابقه اختلالات تشنجی یا سایر عوامل مستعدکننده افزایش می یابد شیوع کلی تشنج در بیماران دریافت‌کننده دوز درمانی بوپروپیون 4/0-1/0 % بوده‌است. علائم مسمومیت شامل توهم، تهوع و استفراغ، افزایش تعداد ضربان قلب، کاهش هوشیاری و مرگ (بدنبال مسمومیت شدید)، تشنج در یک سوم موارد رخ می‌دهد.

لاواژمعده وشارکول

فعال میزان جذب دارو را در صورتی که بلافاصله بعد از مسمومیت خورده شود، کاهش می‌دهد. درمان حمایتی است. بنزودیازپین‌ها برای تشنج ممکن است بکار رود. دیورز، دیالیز و هموپرفوزیون به نظر نمی‌رسد مؤثر باشند.
[۱]

بوپروپیون چیست؟


مجری طرح پایلوت : انجمن داروسازان اصفهان

تحت نظارت معاونت غذا و دارو

مسئولیت صحت اطلاعات بر عهده داروخانه می باشد

*دریافت دارو فقط بصورت حضوری در محل داروخانه و با نسخه کامل امکان پذیر است*

چنانچه در خصوص “بوپروپیون” سوالی دارید، عارضه خاصی مشاهده نموده اید و یا مطلب ویژه ای به نظرتان می رسد با دیگران به اشتراک بگذارید

2 روز قبل

3 روز قبل

5 روز قبل

6 روز قبل

1 هفته قبل

قرص wellban بوپروپیون

1 هفته قبل

2 هفته قبل

2 هفته قبل

2 هفته قبل

2 هفته قبل

2 هفته قبل

2 هفته قبل

2 هفته قبل

3 هفته قبل

3 هفته قبل

3 هفته قبل

3 هفته قبل

4 هفته قبل

4 هفته قبل

4 هفته قبل


نام کاربری و یا ایمیل:


رمز عبور:

من را به خاطر بسپار


کاربر جدید هستم!

0

موضوعات داغ

داروی بوپروپیون چیست و چه کاربردهایی دارد؟ در چه شرایطی و به چه صورت مصرف می شود؟ عوارض جانبی آن کدامند؟ چه داروهایی را نباید به طور همزمان با داروی بوپروپیون مصرف کرد؟ این سوالات، به همراه نکات و اطلاعات مهم درباره‌ی این دارو، در مطلب پیش‌رو بررسی خواهد شد.

اگر به افسردگی مبتلا هستید و یا می‌خواهید در مورد داروهای ضد افسردگی بیشتر بدانید، پیشنهاد می‌کنیم سایر داروهای افسردگی را که در انتهای همین مطلب – در قسمت مقالات مرتبط – آمده، نیز مطالعه کنید.

داروی بوپروپیون (Bupropion)، که با نام های تجاری آپلنزین (Aplenzin)، بوپروبان (Buproban)، فورفیوو (Forfivo XL)، ولبوترین (Wellbutrin)، زایبان (Zyban)، بودوپریون (Budeprion) نیز شناخته می‌شود، یک داروی ضد افسردگی است که برای اختلالات افسردگی مزمن و اختلالات عاطفی استفاده می‌شود. برند زایبان، از خانواده‌ی بوپروپیون، برای کمک به افراد در ترک کردن سیگار و کاهش گرایشات، به کار می‌رود. داروی بوپروپیون ممکن است در موارد دیگری نیز استفاده گردد.

اگر شما تشنج یا اختلالاتی در خوراک دارید، یا به صورت ناگهانی مصرف الکل، داروهای تشنج یا آرام‌بخش‌ها را متوقف کرده‌اید، بهتر است از بوپروپیون استفاده نکنید. اگر از ولبوترین برای درمان افسردگی استفاده می‌نمائید، از داروی زایبان برای ترک سیگار به طور همزمان استفاده نکنید.

۱۴ روز قبل و بعد از استفاده از داروهای مهار کننده MAO – مثل ایزوکاربکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگلین، سلگیلین یا ترانیلسیپرومین و غیره – بوپروپیون را مصرف نکنید.

برخی از افراد، در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی برای اولین بار، دچار افکار خودکشی می‌شوند. نسبت به تغییرات خلق و خو و علائم و نشانه‌های خود، آگاه باشید. هر گونه علائم جدید و یا بدتر شدن علائم خود را به دکتر اطلاع دهید.

بوپروپیون ممکن است باعث ایجاد تشنج – خصوصاً در افرادی که وضعیت سلامت خاصی دارند و یا از داورهای مخصوصی استفاده می‌کنند – شود. در مورد وضعیت سلامت خود و داروهایی که مصرف می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید.

هرگونه بدتر شدن علائم و یا ایجاد علائم جدید در خود را به دکتر گزارش دهید؛ مانند: تغییرات رفتاری یا خلق و خو، اضطراب، مشکلات خواب، یا اگر احساس زودرنجی، تشویش، خصومت، تحریک پذیری زیاد، بی‌قراری، بیش‌فعالی، افسردگیِ بیشتر، افکار خود کُشی یا صدمه به خود دارید.

اگر در ۱۴ روز گذشته، از داروهای مهار کننده MAO استفاده کرده‌اید، بوپروپیون را مصرف نکنید. زیرا تداخل داروییِ خطرناکی ممکن است اتفاق بیفتد. داروهای مهار کننده MAO شامل ایزوکاربکسازید، لینزولید، فنلزین، رازاگلین، سلگیلین یا ترانیلسیپرومین و غیره هستند.

اگر نسبت به بوپروپیون آلرژی (حساسیت) دارید و یا موارد زیر را دارید، بهتر است از این دارو استفاده نکنید:

باز هم تاکید می‌شود که اگر در ۱۴ روز گذشته، از داروهای مهار کننده MAO استفاده کرده‌اید، بوپروپیون را مصرف نکنید. زیرا تداخل داروییِ خطرناکی ممکن است اتفاق بیفتد.

قرص wellban بوپروپیون

از این دارو، تنها برای درمان یک اختلال استفاده کنید نه بیشتر. مثلاً اگر از بوپروپیون برای درمان افسردگی استفاده می‌نمائید، از آن برای ترک کردن سیگار نیز استفاده نکنید.

بوپروپیون ممکن است باعث ایجاد تشنج – خصوصاً در افرادی که وضعیت سلامت خاصی دارند و یا از داورهای مخصوصی استفاده می‌کنند – شود. در مورد وضعیت سلامت خود و داروهایی که مصرف می‌کنید، به دکتر خود اطلاع دهید.

برای اطمینان از اینکه مصرف داروی بوپروپیون برای شما خطراتی را در پی ندارد، اگر موارد زیر را دارید، به دکتر خود اطلاع دهید:

برخی از افراد، در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی برای اولین بار، دچار افکار خودکشی می‌شوند. در دوره‌ی مصرف این دارو، وضعیت بهبودی شما باید توسط پزشک مرتباً بررسی شود. خانواده و نزدیکان شما نیز باید نسبت به تغییرات خلق و خوی شما و یا تغییرات در علائمتان هوشیار باشند.

هنوز مشخص نشده است که آیا مصرف داروی بوپروپیون، باعث آسیب به جنین می‌شود یا خیر؛ در دوره‌ی مصرف این دارو، اگر باردار هستید و یا قصد باردار شدن دارید، به دکتر خود اطلاع دهید.

این دارو، می‌تواند در شیر مادر نفوذ پیدا کرده و باعث آسیب به نوزاد شود؛ بنابراین در دوره‌ی مصرف بوپروپیون، از شیردهی به نوزاد بپرهیزید.

بوپروپیون را حتماً با تجویز پزشک مصرف کنید و قبل از مصرف، تمامی مواردی که روی جلد این دارو نوشته شده است را به دقت مطالعه نمایید. همچنین از مصرف دوز بیشتر یا کمتر از مقداری که برای شما تجویز شده است، خودداری کنید و فقط در همان دوره ی زمانی که برای شما تجویز شده، آن را مصرف کنید. استفاده‌ی بیش از حد از این دارو می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به تشنج در فرد شود.

قرص بوپروپیون را نجوید و تکه‌تکه نکنید؛ آن را به طور کامل قورت دهید.

بهتر است به صورت ناگهانی، مصرف این دارو را قطع نکنید و همچنین در دوز مصرفی خود تغییرات ناگهانی اعمال ننمائید. مگر اینکه در دوره‌ی مصرف بوپروپیون، دچار تشنج شوید. قطع مصرف ناگهانی این دارو، ممکن است باعث ایجاد علائم نامطلوبی در شما شود. از دکتر خود در مورد چگونگی قطع مصرف بوپروپیون سوال کنید.

اگر از زایبان برای راحت‌تر ترک کردن سیگار استفاده می‌نمائید، ممکن است تا حدود یک هفته بعد از اینکه این دارو را استفاده می‌کنید، همچنان سیگار بکشید. روزِ ترک کردن خود را، در دومین هفته پس از مصرف این دارو قرار دهید. اگر حداقل ۷ هفته است که از زایبان برای ترک سیگار استفاده می‌کنید ولی در ترک سیگار هنوز مشکل دارید، با دکتر خود در میان گذارید. دکتر ممکن است برای شما بسته یا آدامس نیکوتین تجویز کند تا ترک سیگار شما راحت‌تر انجام شود. از دستورالعمل مصرف نیکوتین به دقت تبعیت کنید. اگر از نیکوتین به همراه داروی زایبان استفاده می‌کنید، در هر زمانی که می‌خواهید، نباید سیگار بکشید. چرا که میزان بیش از حد نیکوتین، ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی جدی شود.

بعد از ترک اعتیاد، ممکن است نشانه‌های از دست دادن نیکوتین در بدنتان را مشاهده کنید. مثلاً  افزایش اشتها، افزایش وزن، مشکلات خواب، مشکلات تمرکزی، ضربان قلب آهسته‌تر، تمایل به سیگار کشیدن، احساس اضطراب، بی‌قراری، افسردگی، عصبانیت، ناامیدی و رنجش. این علائم ممکن است با مصرف زایبان یا بدون مصرف آن اتفاق بیفتد.

ترک کردن سیگار، ممکن است باعث ایجاد یا بدتر شدن مشکلات روحی – مانند افسردگی – شود.

مصرف این دارو ممکن است باعث جواب آزمایش داروییِ اشتباه در فرد گردد. بنابراین اگر یک آزمایش ادرار می‌دهید، به مسئول مربوطه اطلاع دهید که شما در حال مصرف بوپروپیون می‌باشید.

دارو را در دمای اتاق نگهداری کرده و دور از گرما و رطوبت قرار دهید.

اگر یک بار مصرف این دارو را فراموش کردید، به محض اینکه به یاد آوردید، آن را مصرف کنید. اما چنانچه زمانِ به یادآوری شما، بسیار نزدیک به زمانِ مصرفِ بعدی بود، دوز فراموش شده را مصرف نکنید. فقط در نوبت بعدی، بوپروپیون را مصرف کنید.

چنانچه بیشتر از میزان مورد نیاز، این دارو را مصرف کردید، به موارد اورژانسی در مورد مصرف زیاد این دارو مراجعه کنید و یا از پزشک کمک بگیرید. مصرف بیش از حد بوپروپیون، می‌تواند حتی کُشنده باشد. علائم بیش از حد مصرف کردن این دارو عبارتند از: سفت شدن ماهیچه‌ها، توهم، ضربان قلب تند یا نامنظم، تنگی نفس، یا غش کردن.

نوشیدن الکل در زمان مصرف داروی بوپروپیون، ممکن است باعث افزایش خطر تشنج در فرد گردد. اگر مرتباً الکل می‌نوشید، قبل از تغییر در میزان نوشیدن خود، با دکتر مشورت کنید. بوپروپیون همچنین ممکن است باعث ایجاد تشنج در افرادی که مصرف الکل بالایی دارند و به طور ناگهانی مصرف الکل را متوقف می‌کنند تا از این دارو استفاده کنند، شود.

بوپروپیون احتمال دارد که باعث اختلال در اندیشیدن یا واکنش نشان دادن شما شود. بنابراین اگر رانندگی می‌کنید و یا کاری انجام می‌دهید که به هوشیاری زیادی نیاز دارد، مراقب باشید.

اگر هر گونه علائم آلرژیکی نسبت به این دارو – شامل کهیر، به دشواری نفس کشیدن، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو – در خود مشاهده کردید، حتماً به دکتر اطلاع دهید.

هرگونه بدتر شدن علائم و یا ایجاد علائم جدید در خود را به دکتر گزارش دهید؛ مانند: تغییرات رفتاری یا خلق و خو، اضطراب، مشکلات خواب، یا اگر احساس زودرنجی، تشویش، خصومت، تحریک پذیری زیاد، بی‌قراری، بیش‌فعالی (جسمی یا روحی)، افسردگیِ بیشتر، افکار خود کُشی یا صدمه به خود دارید.

اگر موارد زیر را دارید، بلافاصله به دکتر اطلاع دهید:

عوارض جانبی متداول در اثر مصرف داروی بوپروپیون عبارت است از:

البته لازم است ذکر شود که ممکن است عوارض جانبی دیگری نیز در صورت استفاده از این دارو رخ دهد. چنانچه موارد دیگری را مشاهده نمودید، به دکتر مراجعه کنید.

اگر از داروهای خاصی در دوره مصرف قرص بوپروپیون استفاده می‌کنید، ممکن است احتمال تشنج در شما افزایش پیدا کند.

بسیاری از دارو ها ممکن است با بوپروپیون تداخل داشته باشند. هر دارویی که مصرف می‌کنید یا قصد شروع یا قطع مصرف آن را دارید، با دکتر در میان گذارید؛ این داروها شامل ویتامین ها و داروهای گیاهی نیز می‌شوند.

ترجمه ی اختصاصی تیم مجله قرمز/ با اندک تلخیص

منبع : drugs.com

اگر این مطلب برای شما مفید بود، لطفاً نظرات خود را با ما در میان گذارید و به بهبود مطالب سایت کمک کنید.

در صورتی که این مطلب مورد علاقه‌ی شما واقع شد، پیشنهاد می‌شود مطلب داروی ضد افسردگی ونلافاکسین را نیز مطالعه نمائید.

کپی شد

سلام
با تشکر بابت مطلب مفیدتون
من بابت افسرگی با تجویز پزشک دارم ولبان مصرف می‌کنم، میخواستم بدونم اگه همزمان قرص آهن هم بخورم مشکلی پیش میاد یا نه؟

سلام من مریضی افسورده گی دارم وبعضی روزها ازین قرص استفاده میکنم آیا ضرر داره یانه لطفآ معلومات دهید.

سلام دوست گرامی؛ ابتدا متذکر می شویم که شما باید حتماً با تجویز پزشک اقدام به مصرف این قرص کنید و هر گونه سوالی دارید، از پزشک متخصص و حاذق درباره ی آن بپرسید. مسلماً هیچ فردی به خوبی پزشک خودتان که با شرایط روحی و جسمی شما آشناست، نمی تواند شما را به درستی راهنمایی کند که آیا مصرف این دارو برایتان مضر است یا خیر. در وهله ی بعد، به این موضوع توجه داشته باشید که داروهایی که برای بیماران مبتلا به افسردگی تجویز می شود، با همدیگر متفاوتند و مصرف هر یک از این داروها نیز کاملاً… ادامه مطلب

سلام و وقت بخیر
واقعا ممنونم-توی کل صفحات فارسی معمولا آینه کاری خیلی زیاد و بیش از حد انجام میشه، خوشحال شدم مطالب کاملا جدید تر و به روز تر در مورد این دارو در این صفحه مطالعه کردم- بیشتر از همه برای من همزمانی مصرف این دارو با آدامس نیکوتین دار مطرح بود. به یکباره توسط این دارو طبق تجویز پزشک اقدام به ترک کردم و الان توی روز چهارم هستم و میانگین روزانه حدود ۵ عدد آدامس نیکوتین دار مصرف کردم.
احساس خوبیه ☻، بازم ممنون- موفق باشید ☼♪♫

سلام.
ممنون از لطف شما.
مطلب مورد نظر، صرفاً ترجمه ای از یکی از سایت های اطلاعات دارویی معتبر بود و پیشنهاد می کنیم در مورد هر دارویی، حتماً دستورالعمل های مصرف دارو را نیز از دکتر متخصص سوال کنید و در میزان مصرف دارو دقت لازم را مبذول دارید تا عوارض جانبی آن به حداقل برسد.
ممنون از اظهار لطف شما؛ اگر مطالب ترجمه شده در مجله قرمز، برای حتی تعداد کمی افراد مفید واقع شود، برای ما مایه‌ی مسرت است.

اگر به افسردگی، وسواس فکری، افکار ناخواسته، یا حتی شیزوفرنی مبتلا هستید دور دارو خوردن را خط بکشید و یکراست برید RTMS بکنید. مرحله اول حدود ۱۰ جلسه هست و تو جلسه اول معمولا بهبودی را حس خواهید کرد. معمولا بعد ۱۰ جلسه میتونید بهبودی کامل داشته باشید اما در برخی موارد بیماری بعد چند ماه بر میگرده که باید ۱۰ جلسه نگهدارنده بعدی را شروع کنید!
به احتمال خیلی زیاد با این روش بدون دارو خوردن این مرض کثیفو میتونید از سر خودتون بیرون کنید!
RTMS را تو گوگل سرچ کنید متوجه میشید چی میگم!

تازه‌های دنیای مد

داغ ترین بحث ها

تازه‌های سلامت

مقالات زیبایی

مقالات سلامت

مقالات آشپزی

مقالات تغذیه

سلامت

۱۶ تیر ۱۳۹۸

۱۴ تیر ۱۳۹۸

۱۳ تیر ۱۳۹۸

دنیای مد

۲۰ خرداد ۱۳۹۸

۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۸

۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۸

داغ ترین بحث ها

بیشتر دیده شده

391,340

283,924

263,525

کلیه حقوق مادی و معنوی متعلق به وب سایت مجله قرمز می‌باشد. بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است.

قرص ولبان با نام دیگر بوپروپیون (Bupropion) از داروهای ضدافسردگی و آرامبخش است که به عنوان داروی کمکی و با کم کردن اشتیاق به مصرف نیکوتین برای ترک سیگار هم مورد استفاده قرار می گیرد.

– قرص ولبان با نام دیگر بوپروپیون (Bupropion) از داروهای ضدافسردگی و آرامبخش است که به عنوان داروی کمکی و با کم کردن اشتیاق به مصرف نیکوتین برای ترک سیگار هم مورد استفاده قرار می گیرد.

بی قراری، اضطراب، بی خوابی، تب، خشکی دهان، سردرد یا میگرن و سرگیجه برخی از عوارض مصرف قرص ولبان است.

ستاره سرویس سلامت – خوشبختانه برای کنترل بیماری ها و اختلالات روانی مثل از بیماری های روحی است که در صورت ابتلا به آن نه تنها بیمار بلکه اطرافیان او هم آسیب می بینند.

قرص wellban بوپروپیون

افسردگی یکی از بیماری های مربوطه به اختلالات روانی است که در آن فرد وضعیت متفاوتی را تجربه می کند.

در چنین شرایطی فرد بیمار دچار وسواس فکری شده و سعی می کند کمتر در جمع دوستان و آشنایان حاضر شود.

این افراد معمولا خواب را به تفریحات دوستانه ترجیح می دهند و اگر به موقع درمان نشوند افسردگی آن ها به اضطراب شدید تبدیل می شود.

مصرف الکل و مواد مخدر، ضربه های شدید روحی و روانی مثل از دست دادن یکی از افراد نزدیک خانواده، شکست مالی و.

طبقه بندی مارتیندل : داروهای ضد افسردگی
طبقه بندی درمانی : داروهای موثر بر سیستم اعصاب مرکزی > داروهای روان درمانی > داروهای ضدافسردگی > دارو های متفرقه ضدافسردگی

بوپروپیون با نام تجاری ولبوترین(Wellbutrin) ، زیبان (Zyban) و ولبان در سال ۱۹۶۹ کشف و در سال ۱۹۸۵ به‌عنوان داروی ضدافسردگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شد، اما در پی بروز تشنج با مصرف این دارو که در دوزهای ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلی‌گرمی آن رخ داد از بازار جمع‌آوری شد و در نهایت پس از آنکه متوجه شدند ریسک تشنج وابسته به دوز بالای آن است مجدداً در سال ۱۹۸۹ معرفی و توصیه شد که حداکثر دوز مصرفی آن۴۵۰ میلی‌گرم در روز باشد. در سال۱۹۹۷، FDA نوع آهسته (یا پیوسته) رهش آن را با نام Zyban به‌عنوان داروی ترک سیگار پذیرفت و در سال ۲۰۰۶ انواع آهسته‌رهش آن را در درمان اختلالات خلقی فصلی توسط FDA تأیید کرد.

این دارو در مقایسه با ضد افسردگیهای سه حلقه ای بلوکر نورونی ضعیفی برای باز جذب سروتونین و نورآدرنالین است، در عین حال باز جذب دوپامین را نیز مهار می کند. اثر ضد افسردگی آن ممکن است تا 4 هفته بعد از شروع درمان مشهود نباشد. این دارو در کمک به ترک سیگار نیز کاربرد دارد.
فرم خوراکی آن به صورت هیدروکلراید است. برای به حداقل رساندن عوارضی چون بی قراری، اضطراب و بی خوابی که در مراحل شروع درمان دیده می شود و نیز برای کاهش خطر تشنج بایستی افزایش دوز تجویزی باشد.


قرص wellban بوپروپیون

مجموع دوز روزانه بایستی بوپروپیون به صورت منقسم در مقدارهای برابر تجویز شود و از میزان حداکثر دوز تعیین شده در هر وعده و نیز میزان دوز به تنهایی نباید فراتر رفت. بی خوابی در شروع درمان را می توان با حذف دوز شبانه دارو، کاهش داد. در بیماران دچار اختلال کبدی و کلیوی نیز بایستی دوز را کاهش داد.

مکانیسم اثر این دارو هنوز دقیقا مشخص نیست. بازدارنده بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین؛ ممکن است از طریق مسیرهای dopaminergic یا noradrenergic عمل کند.

بوپروپیون از دستگاه گوارش به خوبی جذب می شود و ممکن است متابولیسم گذر اول وسیعی داشته باشد چندین متابولیت این دارو از نظر فارماکولوژیک فعال تر و نیمه عمر طولانی تری دارند و سطح پلاسمایی بالاتری نسبت به ترکیب مادر ایجاد می کنند. هیدروکسی بوپروپیون، متابولیت اصلی بوده که از نظر قدرت (potency) معادل با خود بوپروپیون است. تریوهیدروبوپروپیون و اریتروهیدروبوپروپیون از طریق هیدروکسیلاسیون و یا رداکسیون تولید شده و حدود یک دهم تا یک دوم ترکیب اولیه قدرت دارند. این دارو به میزان 80% یا بیشتر با پروتئینهای پلاسما باند می شود. نیمه عمر نهایی بوپروپیون تازه آزاد شده حدود 14 ساعت و در مورد بوپروپیون Mediated Release حدود 20 ساعت است. متابولیت های این دارو عمدتاً از طریق ادرار دفع شده و حدود 1% ترکیبات بدون تغییر دفع می شود. بوپروپیون و متابولیت هایش از جفت عبور کرده و در شیر مادر نیز پخش می شوند.


افسردگی: بوپروپیون در درمان افسردگی با بسیاری از داروهای متداول بدون آنکه موجب افزایش وزن یا اختلالات جنسی در فرد شود، برابری می‌کند. این دارو در درمان اختلال پرخوابی و اختلال خستگی در افراد افسرده بیشتر از داروهای مهار کننده بازجذب انتخابی سروتونین (SSRI) اثر دارد. SSRI اندکی بیش از بوپروپیون در درمان افسردگی همراه با اضطراب مؤثر است، اما در درمان بیماران افسرده‌ای که میزان اضطراب کم یا متوسط دارند میزان اثربخشی هر دو دارو برابر است.

بوپروپیون انرژی افرادی را که با مصرف SSRI از توان‌شان کم شده‌است، افزایش می‌دهد و همچنین خلق و انگیزش فرد را بالا می‌برد. این دارو روی شناخت فرد اثر خوبی دارد و عملکرد جنسی را بهبود می‌بخشد. افرادی که از بوپروپیون استفاده می‌کنند، احساس بهتری دارند و آنرا بهتراز داروهای دیگر تحمل می‌کنند.

میگرن: یکی از روش‌های روانپزشکان در استفاده از این دارو اضافه کردن آن به داروی بیمارانی است که به SSRI جواب کامل نداده‌اند. به‌طور مثال اضافه کردن بوپروپیون به سیتالوپرام اثربخشی بیشتری نسبت به تعویض آن دارد و نیز افزودن آن به یک SSRI مانند فلوکستین یا سرترالین باعث ۷۰ تا ۸۰ درصد بهبودی بیشتر نسبت به استفادهٔ تنهای این داروها می‌شود.

اضطراب: این دارو در درمان اجتماع هراسی(Social phobia) و اضطراب همراه با افسردگی مصرف می‌شود اما در حملات پانیک و آگورافوبیا مؤثر نیست. میزان ضداضطراب بودن آن با سرترالین و داکسیپن برابر است اما مانند متیل فنیدیت در برخی از بیماران در مصرف با دوز بالا سبب افزایش اضطراب می‌شود.
قاعدتاً به‌عنوان یک ماده محرک روان دارای خاصیت افزایش اضطراب است. این خواص متضاد آن کمتر قابل درک است و در تناقض با دیگر خواص آن قرار می‌گیرد.

ترک سیگار: بوپروپیون اشتیاق به نیکوتین را کم می‌کند و از علائم ترک آن می‌کاهد. پس از ۷ هفته از درمان تنها ۲۷ درصد افرادی که بوپروپیون مصرف کرده‌اند در مقایسه با ۵۶ درصد آنانی که از پلاسبو استفاده کردند مشتاق سیگار هستند. در همان مطالعه ۲۱ درصد مصرف‌کنندگان بوپروپیون در مقایسه با ۳۲ درصد از گروه پلاسبو دچار نوسانات خلقی شدند. در یک مطالعه مستقیم وارنیکلین (Varenicline) اثرات بهتری نشان داده‌است. پس از ۱ سال میزان ترک برای پلاسبو ۱۰ درصد، برای بوپروپیون ۱۵ درصد و برای وارنیکلین ۲۳ درصد گزارش شده است.
دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد. در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند. میزان مؤثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است. بوپروپیون شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر می‌کند.

اختلالات جنسی: بوپروپیون یکی از معدود ضدافسردگی‌هایی است که اختلال جنسی ایجاد نمی‌کند. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد بوپروپیون داروی انتخابی در درمان اختلالات جنسی ناشی از مصرف SSRI است هر چند که این اندیکاسیون درمانی توسط FDA تأیید نشده‌است.







گردآوری توسط بخش سلامت


مجله دلگرم

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.

الف ـ افسردگي.
ب) اختلال خلقي فصلي( فرآورده آهسته رهش).
پ) ترك سيگار (فرآورده آهسته رهش).

اثر ضدافسردگي: مكانيسم اين اثر دارو شناخته شده نيست. بوپروپيون يك مهاركننده ضعيف بازجذب نوراپي‌نفرين ، دوپامين و سروتونين است. احتمالاً مكانيسم دارو توسط سيستم نورآدرنرژيك يا دوپامينرژيك يا هردو مي‌باشد.

موارد منع مصرف: حساسيت به دارو ، بيماراني كه ظرف 14 روز اخير MAOI مصرف كرده باشند نبايد از از اين دارو استفاده كنند؛ تشنج يا سابقه پرخوري عصبي يا بي‌اشتهايي عصبي (بعلت افزايش ريسك تشنج ) ؛ بيماراني كه تحت ترك يكباره الكل يا خواب آورها (بنزوديازپين‌ها و…) ‌قرار مي‌گيرند.
موارد احتياط: بيماران با سابقه اخير سكته قلبي، بيماري قلبي ناپايدار ، نارسايي كبدي يا كليوي.

اعصاب مركزي: بي‌قراري ، آكينزي، اضطراب، گيجي، توهم، سرگيجه، سرخوشي، خستگي، تب، سردرد، پرخاشگري، تغيير كيفيت خواب، بي‌خوابي، خواب آلودگي، تشنج، سنكوپ، لرزش.
قلبي ـ عروقي: آريتمي، افزايش فشار خون، كاهش فشار خون، افزايش ضربان نبض، تاكيكاردي.
چشم، گوش: اختلالات شنوايي، تاري ديد.
دستگاه گوارش: بي‌اشتهايي، يبوست، اسهال، خشكي دهان، سوءهاضمه، افزايش اشتها، تهوع، تغيير حس چشايي، استفراغ.
ادراري- تناسلي: ناتواني جنسي، تغييرات قاعدگي، تكرر ادرار، احتباس ادرار.
متابوليك: هيپرگليسمي، تغييرات وزن.
عضلاني ـ اسكلتي : آرتريت.
پوست: تغييرات دماي پوست، بثورات جلدي، خارش.
ساير عوارض: لرز، كاهش ميل جنسي.

كاربامازپين مي‌تواند سطح بوپروپيون را كم كند. بوپروپيون مي‌تواند عوارض جانبي (از جمله تشنج) را در مصرف همزمان با اين داروها افزايش دهد : لوودوپا، MAOIs، فنوتيازين‌ها، قطع يك باره و اخير بنزوديازپين‌ها، TCAها.
در مصرف همزمان فرآورده‌هاي حاوي نيكوتين براي ترك سيگار مي‌تواند باعث افزايش فشار خون شود.
ريتوناوير مي‌تواند سطح بوپروپيون را افزايش دهد، بيمار از نظر عوارض دارويي مانيتور شود. الكل مي‌تواند آستانه تشنج را تغيير دهد، همزمان مصرف نشوند.
سيگار مي‌تواند فارماكوكينتيك بوپروپيون را تغيير دهد.
با مصرف دارو اگر بيمار در معرض آفتاب قرار بگيرد، ممكن است حساسيت به نور افزايش يابد.
 

قرص wellban بوپروپیون

FDA طبقه بندی : C.

 بدليل افزايش ريسك عوارض جانبي خطرناك در نوزاد ، شير دادن حين درمان توصيه نمي‌شود.

برای اطلاع از مقدار و نحوه مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.

1- تا بهبود قابل توجه افسردگي احتمال افزايش ريسك خودكشي با مصرف دارو وجود دارد. بيماراني كه در ريسك بالايي هستند بايد به طور مرتب تحت نظر باشند (بخصوص در ابتداي درمان). براي كاهش احتمال خودكشي با مصرف زياد دارو ، بايد مقادير اندكي در نسخه نوشته شود. داروهاي ضدافسردگي ريسك خودكشي را در كودكان، نوجوانان و جوانان (24-18 سال) ‌مبتلا به افسردگي و يا ساير اختلالات سايكوتيك افزايش مي‌دهند. بيماران بايد از اين لحاظ به طور مرتب تحت نظر باشند (بخصوص در 2-1 ماه اول درمان و يا افزايش و كاهش دوز). بوپروپ يون جهت استفاده در كودكان تاييد نشده است.
2- در صورتيكه ميزان مصرف دارو زير mg/day 450 باشد، احتمال تشنج كمتر مي‌گردد، همچنين، مصرف دارو به‌صورت دوزهاي منقسم (در سه دوز مساوي ) ‌اين احتمال را كمتر مي‌كند. در هنگام افزايش ميزان دارو، نبايد بيش از mg 100 ظرف 3 روز اول افزايش يابد. بيماراني كه تشنج مي‌كنند عموماً داراي زمينه‌هايي چون ضربه به سر، سابقه تشنج، تومور CNS يا مصرف داروهاي كاهش دهنده آستانه تشنج مي‌باشند. بروز تشنج به واسطه دارو وابسته به دوز مي‌باشد.
3- براي تغيير از فرم معمولي دارو به فرم آهسته رهش، همان ميزان دارو به‌صورت يك جا تجويز شود.
4- بيماراني كه دچار اختلال دو قطبي هستند، ممكن است با مصرف ضدافسردگي‌ها دچار افزايش ريسك حملات مانيا شوند.
5- مصرف تحقيقاتي دارو شامل درمان اختلال دو قطبي و ADHD كودكان مي‌باشد.
6- بوپروپيون مي‌تواند سايكوز را در برخي بيماران بدتر نمايد و يا باعث بروز مانيا يا هيپومانيا گردد. اين دارو جهت مصرف در بيماري دو قطبي تاييد نشده است .
7- واكنش‌هاي حساسيتي تأخيري شامل درد مفاصل، درد عضلات، تب و راش (مشابه بيماري سرم) گزارش شده است.
8- در بيماران مبتلا به بيماري‌هاي قلبي عروقي با احتياط مصرف شود، زيرا دارو باعث افزايش فشار خون مي‌گردد.
9- در نارسايي كبد و كليه با احتياط مصرف شود.
10- دارو مي‌تواند ريسك ECT را افزايش دهد ، توصيه مي‌شود در صورت امكان قبل از ECT قطع شود.

1- بيمار از مصرف الكل اجتناب نمايد.
2- بدليل اثرات CNS دارو ، بيمار فعاليتهايي كه مستلزم هوشياري كامل است، انجام ندهد.
مصرف در سالمندان: بعلت احتمال تجمع دارو در مصرف طولاني با احتياط مصرف شود ، كاهش دوز ضروري است.توضیحات موارد مصرف توضیحات موارد مصرف

Tablet: 75, 100mg
Tablet, Extended Release: 150mg

اكسير     تولید شده            TABLET     BUPROPION-EXIR® 100MG TAB
عبيدي     تولید شده                       TABLET     BUPROPION 100MG TAB
عبيدي     تولید شده           TABLET     BUPROPION-ABIDI® 100MG TAB
اكسير     تولید شده          F.C. Tablet     BUPROPION-EXIR® 75MG TAB
عبيدي     تولید شده                        TABLET     BUPROPION 75MG TAB
عبيدي     تولید شده            TABLET     BUPROPION-ABIDI® 75MG TAB
فوريتهاي داروئي يارا طب خاورميانه     تولید شده     TABLET     BUPROPION (WATSON) 150MG TAB
فوريتهاي داروئي يارا طب خاورميانه     تولید شده                 TABLET     BUPROPION SR 150MG TAB
فوريتهاي داروئي يارا طب خاورميانه      تولید شده                            TABLET     ZYBAN® 150MG TAB
فوريتهاي دارويي آکام دارو اهورا     تولید شده                TABLET     BUPROPION SR 150MG TAB
فوريتهاي دارويي آکام دارو اهورا     تولید شده                            TABLET     ZYBAN® 150MG TAB
فوريتهاي دارويي دارو گستران مبين     تولید شده                 ABLET     BUPROPION SR 150MG TAB
فوريتهاي دارويي دارو گستران مبين     تولید شده                           TABLET     ZYBAN® 150MG TAB
فوريتهاي دارويي رشد دارو     تولید شده                TABLET     BUPROPION SR 150MG TAB
فوريتهاي دارويي رشد دارو     تولید شده                           TABLET     ZYBAN® 150MG TAB
فوريتهاي دارويي سپاکو دارو     تولید شده       TABLET     BUPROPION (FARABI) 150MG TAB
فوريتهاي دارويي سپاكو دارو     تولید شده                TABLET     BUPROPION SR 150MG TAB
فوريتهاي دارويي فرازآوران درمان     تولید شده       TABLET SR     WELLBUTRIN® 150MG SR TAB
فوريتهاي دارويي نوين آوران     تولید شده                TABLET     BUPROPION SR 150MG TAB


${Body}

بانک اطلاعات

ابزارهای بارداری و زایمان

ابزارهای رشد کودک

ابزارهای سنجش سلامت

پاسخ سوالات بر اساس تاریخ پرسش سوال

مطلب از سایر رسانه ها

مطالب پر بازدید

مطالب پیشنهادی

افسردگی اختلالی است که ممکن است برای هر فردی بنا به دلایل مختلف اتفاق بیفتد. استفاده از داروها و قرص های ضد افسردگی ممکن است اولین گزینه ای باشد که برای درمان افسردگی به ذهن شما می آید. اما بهتر است قبل از مصرف این داروها این نکته را یادآور شویم که مصرف بی‌رویه و بدون تجویز پزشک نه تنها افسردگی را درمان نمی‌کند بلکه باعث ایجاد مشکلات جدی‌تری برای فرد مصرف‌کننده می‌شود.

قرص wellban بوپروپیون

بوپروپیون (Bupropion) یک داروی ضدافسردگی آتیپیک است که به‌ عنوان داروی کمک به ترک سیگار نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. بوپروپیون پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود. این دارو آستانه تحریک تشنج را پایین می‌آورد و در متون پزشکی از قدرت تشنج‌زایی آن یاد شده‌ است. بوپروپیون در درمان افسردگی با بسیاری از داروهای متداول بدون آنکه موجب افزایش وزن یا اختلالات جنسی در فرد شود، برابری می‌کند.

– بوپروپیون اشتیاق به نیکوتین را کم می‌کند و از علائم ترک آن می‌کاهد.
– دوره درمان ۷ تا ۱۲ هفته طول می‌کشد.
– در ۱۰ روز اول فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند.
– میزان مؤثر بودن آن مانند جایگزینی با نیکوتین است.
– این دارو شانس ترک سیگار را پس از ۳ ماه دو برابر می‌کند.

این دارو به صورت قرص‌های 50، 100 و 150 میلی‌گرمی تهیه می‌شود.

چنانچه دچار افسردگی خفیف شده اید و تمایلی ندارین برای درمان آن به انواع داروهای شیمیایی متوسل شوید پیشنهاد می کنیم لینک های زیر را بخوانید.

میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک متخصص تعیین گردد. لازم به ذکر است که از میزان حداکثر دوز تعیین شده در هر وعده و نیز میزان دوز به تنهایی نباید فراتر رفت. بی‌خوابی در شروع درمان را می‌توان با حذف دوز شبانه دارو، کاهش داد. در بیماران دچار اختلال کبدی و کلیوی نیز بایستی دوز را کاهش داد.

توجه: بوپروپیون باعث القاء تشنج شده لذا در بیماران صرعی منع مصرف دارد. همچنین در بیماران دچار بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی که نسبت به این عارضه مستعدترند و نیز در کسانیکه در حال ترک الکل یا بنزودیازپین هستند نیز منع مصرف دارد. لذا بایستی با نهایت احتیاط در بیماران دارای سابقه تشنج و سایر عوامل مستعدکننده مثل سیروز شدید کبدی یا تومورهای سیتم عصبی مرکزی، به کار رود. همچنین مصرف این دارو در بیماران دوقطبی و سایکوتیک بایستی با احتیاط باشد در چنین بیمارانی استفاده از این دارو جهت ترک سیگار ممکن است ممنوع باشد.

توجه: در صورتيكه ميزان مصرف دارو زير mg/day 450 باشد، احتمال تشنج كمتر مي‌گردد، همچنين، مصرف دارو به‌صورت دوزهای منقسم (در سه دوز مساوی) ‌اين احتمال را كمتر می‌كند. در هنگام افزايش ميزان دارو، نبايد بيش از 100 میلی‌گرم ظرف 3 روز اول افزايش يابد.

منبع: گروه سلامت ستاره

موضوعات مرتبط

مطالب مرتبط

کلیه حقوق محفوظ و متعلق به مجله پزشکی دکتر سلام است بازنشر مطالب فقط با ذکر لینک مستقیم مجاز است

هماهنگی جهت تبلیغات: 02184215883 – 09128833237

۲۵ فروردین, ۱۳۹۷ دکتر پرویز علی وردی داروهای روانپزشکی 100

-داروی بوپروپیون(Bupropion)  یا ولبان(wellban)  یک داروی ضد افسردگی جدید و مدرن است که از طریق  افزایش نوراپی نفرین و دپامین در  مغز اثر می کند.این دارو بخاطر تاثیر خوبی که بر بهبود قوای جنسی(برخلاف داروهای سروتونینی که میل و قوای جنسی را کاهش می دهند) دارد و همچنین بخاطر افزایش تمرکز  و نیز نداشتن خواب آلودگی در طول روز  و نداشتن افزایش وزن  و پایین نیانداختن فشار خون هنگام ایستادن( هیپوتانسیون اورتواستاتیک) و نیز نداشتن عوارض آنتی کولینرژیکی( مثل احتباس ادرار )،سودمندی بالاتر و عوارض کمتری نسبت به داروهای قدیمی تر (مانند سه حلقه ای ها) دارد و می تواند شادی و نشاط و انگیزه  را برای فرد مبتلا به افسردگی بهمراه آورده و او را به زندگی قبلی خود برگرداند.علاوه بر این یک تاثیر ِ ویژه این دارو ، کمک به ترک سیگار می باشد( فقط فرم zyban).

۱- اختلال افسردگی ماژور (major depressive disorder)

۲- برای ترک سیگار(فقط فرم zyban):در  کنار رفتاردرمانی در کسانیکه انگیزه ی قوی برای ترک دارند.اینکار با تحریک دپامین در ناحیه پاداش مغز و یا با مهار گیرنده های استیل کولینی نیکوتین انجام می شود.

۳-درمان افسردگی فصلی(Seasonal affective disorder)…مثل افسردگی زمستان

قرص wellban بوپروپیون

 

۸- فاز سرخوشی (مانیا) در بیماران دو قطبی

۹- سه ماه اول حاملگی

۱۰- شیردهی

۱۲- نارسایی کلیوی

۱۳- در کسانیکه مستعد سو مصرف مواد هستند(ممکنه به این دارو وابسته بشن)

۱۴-توجه : گاهی در بیماران زیر  بیست و چهار سال در دوهفته ی اول مصرف این دارو افکار ناگهانی خودکشی گزارش شده است.پس اطرافیان باید این نشانه ها را تحت نظر بگیرند و به پزشک خود گزارش بدهند:تغییر و نوسان خلق -تحریک پذیری-عصبانی شدن- دیر به خواب رفتن -اضطراب و سرآسیمگی -خصومت بی دلیل -پرفعالیتی- حملات پانیک- تکانشگری- بیقراری

۱۵- آلرژی

۱۶-گلوکوم( آب سیاه چشم)

۱۷-دیابت

۶-اگر یک وعده از قرص را فراموش کردید می‌توانید آن را بمحض اینکه متوجه شدید مصرف کنید ولی اگر تقریبا چند ساعتی بیشتر به مصرف وعدهٔ بعدی نمانده است این کار را نکنید و فقط قرص وعدهٔ بعدی را بخورید. در هر صورت از دوبرابر کردن قرص برای جبران وعدهٔ فراموش شده اجتناب کنید.

۷-قرص را در دمای معمولی اتاق و دور از رطوبت و نور نگه دارید. 

۹-لیست همه ی داروها حتی ویتامینهای مصرفی خودتان را به پزشکتان اطلاع دهید.

۱۰- این دارو بصورت کپسولهایی تهیه شده است که محتویات خود را بصورت آهسته آهسته(DELAYED RELEASE) آزاد میکند

۱-اگر احساس کرده اید که با مصرف این دارو حالتان خوب شده است آن را ناگهانی قطع نکنید چون دچار عوارض ترک ناگهانی خواهید شد.

۱-اگر دچار آلرژی هستید یا اگر دچار شُدید این قرص را مصرف نکنید. علایم آلرژی می‌تواند این‌ها باشد: سرفه، تنگی نفس، خس خس سینه، ورم کردن لب یا زبان یا صورت، ورم کردن گلو، خارش و قرمزی و دون دون شدن پوست، کهیر در هر نقطه از پوست. 

۲- مقادیر و دوزهای بالاتر ممکن است منجر به تشنج(seizure) گرد.که در اینصورت دارو باید درجا قطع شود.در غیر اینصورت قطع ناگهانی دارو صلاح نیست و منجر به علایم ترک ناگهانی می گردد

۳- قرص آهسته رهش(Extended-release) را نجوید و نشکنید بلکه یکجا قورت دهید.همچنین ممکن است تکه هایی از قرص آهسته رهش را در مدفوع خود مشاهده کنید که لازم به نگران شدن نیست.

۴- این قرص ممکن است ۴ هفته طول بکشد تا اثرات خوبش را نشان بدهد پس لطفا زود قضاوت نکرده و دارو را تا آنموقع قطع نکنید.

-زیبان (zyban)برای ترک سیگار:

عوارض بوپروپیون: 

۲- عوارض جدی:   احتمال بروز این عوارض کم است و فقط باید نسبت به بُروز آنها هوشیار باشید و سریعا به بیمارستان مراجعه نمایید: ۱-حمله ی تشنجی

-علایم مسمومیت:

در صورت خوردن تعداد زیادی قرص و مسمومیت با آن( چه اشتباهی و چه به قصد آسیب زدن به خود )  علایم سفتی عضلات ،افزایش فشار خون،توهمات،ضربان های تپنده ی قلب(تاکیکاردی سینوسی) ،تنفس کم عمق و سطحی و تشنج و غش کردن بروز پیدا می کند ….فورا فرد مبتلا را به مرکز درمان مسمومیتهای دارویی (در تهران: بیمارستان لقمان ) برسانید.

گزارش یک هیستری

حال خوب با ونلافاکسین

سلام و عرض ادب و احترام

در حال حاظر ظهرها سرترالین ۵۰ بعلاوه بوپروپیون ۷۵ بعلاوه بوسپیرون ۵ با هم می خورم … قبل از این بوپروپیون رو نداشتم . و سرترالین را تا حدود ۱۵۰ میلی گرم هم با نظر پزشک بالا بردم . کلا اواسط مصرف سرترالین جالب نبود ، این آخرا هم احساس انرژی کاذب داشتم . ولی اواسطش احساس می کردم نوری در ذهنم روشن شده و مرا به ترغیب کارهایم وادار می کرد . ۲۸ ساله ام دانشگاه روی هوا ، گرفتن مدرک تافل روی هوا ، گرفتن مدارک کامپیوتری ام روی هوا … یعنی اواسط همه ی این ها رو ول می کنم . دلیلش هم نمی دانم چیست . ولی اواسط مصرف آسنترا مدت کوتاهی به زندگی برگشتم ولی بعد اثراتش کم رنگ شد . الان چهار روز است بوپروپیون هم اضافه کرده ام طبق نظر پزشک . ولی انگار نه انگار . تازه احساس می‌کنم کمی دچار اختلال حافظه هم شده ام . یعنی به ان چیزی که فکر می کردم دیگر نمی توانم فکر کنم البته روز اولی که بوسپیرون هم به سرترالین و بوپروپیون اضافه کردم این اختلال وحشتناک بود ولی روز دوم کم رنگ تر شایدم اصلا احساس نکردم . بعد از این خط درمان باید چه کرد ؟ چه داروهایی پیشنهاد می شود ؟؟؟ خیالتان جمع با مشورت پزشکم جلو می روم . می خواهم بدانم .

همین داروها خوب و کافی ان فقط ممکنه دوزشون بیشتر بشه شما بیشتر مشکل انگیزه و هدفمندی دارید تا انرژی…بنظرم ازینجا به بعد یک مشاور خوب نیاز دارید

سلام ممنون از اطلاعات خوب و مفید شما

سلام اقای دکتر من یه پسر ۱۸ ساله کنکوری هستم که متاسفانه پدرم رو زمانی که کلاس سوم ابتدایی بودم از دست دادم تا زمانی که پدرم بود از اون خونواده هایی بودیم که همیشه خانه اقوام ومسافرت وبیرون وخلاصه اجتماعی بودن ولی بعدش به دلیل مزاحمت ها یی که برای مادرم میشد کاملا به همراه داداشام که هفت سال از من کوچکترن منزوی شدیم البته که اونا کوچیک بودن و به من خیلی سخت گذشت که اقوامی که تا دیروز خوب بودن و مدام در رفت و امد الان دشمنای درجه اولم شدن با همه این تفاسیر گذشت تامن دبیرستان رو تیزهوشان مرکز استان قبول شدم و به شهر غریبی مهاجرت کردیم و اون هم دوباره ماجرا داشت تا این که پارسال برای مادرم خواستگار اومد من هم که ارزوم بود دوباره رفت و امد باشه نگاه تلخ مردم به عنوان بچه یتیم و زن بیوه بهمون نباشه و از لج اقوام با ازدواج موافقت کردم ولی اون (نا)مرد از همون اول مثل دیکتاتور رفتار کرد و مدام به مادرم جلوی همه سرکوفت زد که تو رو با سه تا بچه کسی نمیگرفت من هم جوون ۱۸ ساله باغرور و با کلی ارزو بر باد رفته و … مادرم هم با این شرایط قصد جدایی گرفت که الان یکساله هر روز در کش و قوس دادگاهیم و هر روز با استرس … امسال من کنکور دارم و مادرم مدام میگه باید پزشکی قبول بشی و دلیل جدایی من از این اقا این هست که تو درس بخونی و …ولی من که همه تحصیلم شاگرد زرنگه مدارس خاص بودم الان به شدددددت افت کردم به طوری که حتی موندم درس های امسال چهارمم رو چطور پاس کنم همه کار میکنم جز درس درحالی که میدونم باید درس بخونم تا حالا هم اسنترا ۱۰۰ و ولبان ۷۵ رو مصرف کردم که چون نتیجه نداد ولش کردم ببخشید که طولانی شد به نظرتون چیکار کنم

خوبن این دو تا دارو رو زیر نظر پزشک بخورید و دوزشون بیشتر کنید جواب میگیرید

سلام ببخشید اقای دکتر چند مورد داشتید که به خاطر خوردن بوپرپیون تشنج کرده اند ؟ خیلی ها به خاطر این عارضه تشنج از خوردن این قرص خودداری میکنند؟ با چه داروهایی خورده شود احتمال تشنج را افزایش میدهد؟ و چرا صلا فقط در عوارض این دارو تاکید شده که احتمال تشنج است یا لاقل از داروهای دیگر بیشتر احتمال تشنج دارد؟؟ ممنون لطفا دوستان را راهنمایی کنید ممنون از کار انسان دوستانه شما

نه تا بحال تشنج ندیدیم

قرص wellban بوپروپیون

سلام…من نمیتونم اثرات جانبی داروهای ضد افسردگی رو تحمل کنم…بیش از هفت متخصص حاذق رفته ام اما داروهایشان را نتوانستم ادامه بدهم…واقعا نمیتوانم…راه دیگری برای درمان هست؟ …ممنون

تی ام اس

درود و عرض ادب مجدد . من همان کسی هستم که فرمودید بیشتر مشکل انگیزه و هدف مندی دارم . بعد از دو هفته از مصرف بوپروپیون ۷۵ بعلاوه آسنترا ۵۰ رفتم پیش دکترم گفتم بوپرو داروی خوبی نیست . اذیت کننده است . حالت تهوع شدید ، کاهش میل جنسی شدید ، تداخل حافظه اصلی ترین عوارضش بود برعکس آن چیزی که می گویند بوپرو باعث کاهش میل جنسی نمی شود . راستش وقتی میل جنسی ام کم می شود دنیا تیره و تار می شود . البته شریک جنسی هم ندارم . ولی همین که فکر کنم میل جنسی کم نشده احساس خوب که نه ولی حداقل بدی ندارم . وقتی هم که میل جنسی ام خوب باشد خودارضایی می کنم و بعدش خود خوری می کنم البته نه به خاطر باورهای غلط بیشتر به خاطر اینکه خودم را تحقیر شده می پندارم که باید اینطور خودم را ارام کنم . به دکترم گفتم انگیزه و اعتماد به نفس و میل جنسی بالا می خواهم . به جای پوپروپیون ، اس سیتولاپرام ۵ میلی گرم بعلاوه اسنترا ۵۰ را جایگزین کرد . نظر شما چیست نسبت به این فرمول ؟ از زحمات شما پیشاپیش تشکر می کنم .

کاهش میل مال سرترالین بوده نه بوپروپیون

سلام اقای دکتر مردی ۳۷ ساله هستم به علت اضطراب زیاد دکتر برام ولبان ۷۵ و سرترالین ۵۰ نوشته . ولبان رو صبح ها ساعت ۱۰ و نصف سرترالین ۵۰ رو ظهر ساعت ۱ میخورم ولی بعد از خوردن سرترالین حالت بدی بهم دست میده انگار روحم میخواد از بدنم جدا شه اینا علایم اضطرابه درمان نشدست یا از عوارض مصرف یکی از داروهاست یا مصرف هر دو دارو با هم؟ ممنون میشم اگه جواب بدید.

بتدریج برطرف میشه

سلام اون بخشی که نوشتید از یک مارک و.تولید یک شرکت همیشه استفاده کنید برای من واقعا اتفاق افتاد من مدت ۴ ماه عبیدی رو مصرف میکردم عالی بود، اما سری جدیدی که رفتم دکترم نوشت مال شرکت دیگه بود و این مارک از ولبان بشدت برام یبوست میاره و.متاسفانه بعدش که باز رفتم ولبان عبیدی گرفتم این یبوست از بین نمیره هیچ راهی نیست عین روز اول بشم موقع مصرف ولبان؟

سلام آقای دکتر. من از سال ۸۴ سیتالوپرام و لورازپام مصرف میکنم. تشخیص پزشک افسردگی بود و خیلی هم افسردگی شدیدی بود. چند سال ۸۰ میلی سیتالوپرام میخوردم. کم کم دوزشو کم کردم و الان ۵ میلی سیتالوپرام در روز مصرف میکنم. اما انگار خیلی وقته دیگه به من اثر نداره. افسردگی خیلی داره اذیت میکنه. بر عکس زمان قبل از درمان که علائمم شدید بود و خیلی گریه زاری میکردم الان یک جورایی حسم زیاد کار نمیکنه و به یک درماندگی و بی حسی رسیدم. به نظرتون اگه سیتالوپرام عوض کنم و از داروی دیگه ای مثل این استفاده کنم تآثیر بیشتری داره ؟ لورازپام اصلآ نمیتونم قطع کنم چون خیلی اوضاع خوابم افتضاحه

اینهمه طولانی دارو خوردن نشون میده شما از روشهای روانشناسی و ورزش و …استفاده نمیکنی در افسردگی مزمن دارو بتنهایی کارساز نیست

بوپروپیون واقعا کارساز و عالی بود واسم.از سگ سیاه افسردگی بکلی خلاص شدم تو سه ماه..ولی تقریبا نصف حجم موهام رو از دس دادم.گذاشتمش کنار.آقای دکتر دزیپرامین هم تو بازار پیدا نمیشه.چکار باید کرد؟

خب درمان افسردگی دوره چند ماهه داره قرار نیست تا اخر عمر اینها رو بخوری

سلام اقای دکتر. من دکترم برام دپاکین ۵۰۰ شبی نصفی تجویز کرده با توجه به اینکه قبلا حدود دو ماه بوپروپیون ۷۵ مصرف میکردم ایشون بوپروپیونو کلا قطع کردن و گفتن نمیشه بوپروپیون با دپاکین با هم خورد و دپاکین ۵۰۰ شبی نصفی تجویز کردن الان دو روزه بوپروپیونو نمیخورم و دپاکینم هنوز شروع نکردم فقط بوپروپیون حذف شده . الان احساس کسلی و دمقی و بیحالی و خواب الودگی دارم امکانش هست مال قطع کردن بوپروپیون باشه؟اگر هست چقدر طول میکشه تا رفع شه؟ ممنون از شما.

خب یه مدت ۱ هفته ای برای قطع تدریجیش زمان بدید

با سلام خدمتتون ببخشید دو تا سوال داشتم از خدمتتون اگه محبت کنید جواب بدید ممنون میشم.

۱-بوپروپیون ضد اضطرابم هست یا نه؟ ۲-امکانش هست با مصرف سرترالین افسردگی بدتر شه؟ مرسی.

۱خیر ۲ بعیده

سلام من خانمی هستم که به علت اضطراب پاروکستین و دلوکستین و الانزاپین .و والپروکس سدیم مصرف میکنم.از وقتی دارو مصرف میکنم در رسیدن به ارگاسم مشکل دارم.امکان دارد بوپروپیون این مشکلم را حل کنه؟خواهش میکنم راهنمایی کنید و بفرمایید این مشکل مال کدوم قرص مصرفی من است

بیشتر پاروکستین بله با بوپروپیون خوب مییشید

ممنون واقعا اقای دکتر که جواب دادی.فقط این افزایش وزن با رژیم و ورزش روندش کند میشه؟چه میشه کرد؟

شاید فقط بشه ثابت نگهش داشت که بیشتر نشه

سلام اقای دکتر شرمنده باز مزاحم میشم دیروز پیش دکترم رفتم و ایشون بخاطر مشکلی که تو رابطه زناشویی داشتم بوسپیرون رو به داروهام اضافه کردن.سوالم اینه که بوسپیرون هم اثرش رو رابطه مثل بوپریپیون هست؟و بعد یک بار قرص خوردن مشکل برطرف میشه یا مثل داروهای دیگه اعصاب اثر مفیدش رو رابطه بعد چن هفته ایجاد میشه؟

بله دوهفته طول میکشه احتمالا فقط برای رفع اضطراب دادند تا در حین رابطه مانع عملکرد ارگانهای شما نشه

سلام.مصرف بوپروپیون با پروپرانولول تداخل دارد؟؟؟ ممنون از پاسختون

منظورتون چه تداخلیه

با سلام مجدد تداخلی که منفی باشه و حال ادمو بد کنه مثلا فشار خونو بیاره پایین چون شما نوشته بودید با متوپرولول تداخل داره و باعث کاهش فشار خون میشه البته چون من صبح مصرف میکنم بوپروپیونو میخواستم ببینم پروپرانولولم میشه همون موقع مصرف کنم ؟ ۲-مصرف پروپرانولول ۱۰ صبح و شب باعث سردی دست و پا ممکنه بشه؟ عذر میخوام طولانی شد ممنون ازتون.

خب اگر ضرورت داشته باشه پزشک تجویز میکنه

سلام اقای دکتر . بنده صبح ها یکعدد ولبان ۷۵ و ظهرها یکعدد سرترالین ۵۰ به دستور پزشک مصرف میکنم اما اصلا خواب خوبی ندارم و بدخوابی دارم. حتی شبها هم نمیدونم راحت بخوابم و همین موضوع اذیتم میکنه. در ضمن من از ولبان اصلا تاثیر خاصی در درمان اضطراب ندیدم. سوالم اینه آیا ولبان اگه صبح مصرف کنی ممکنه روی خواب شب تاثیر بزاره و باعث بد خوابی بشه؟

بیخوابیتون از سرترالینه باید قرص خواب هم بهتون بدن

سلام جناب دکتر.من سالهاست که اضطراب و افسردگی دارم شاید به اندازه نصف عمرم ولی وقتی دوسال پیش دکتر رفتم اون تشخیص داد که مشکلم چیه و این بیماری ها هم یه مقدار جنبه ارثی دارن از اون جهت که تو خانواده مادری من مورداش زیادن. اون موقع برام سیتالوپرام و لاموتریژین و کلرودیازپوکساید و پروپرانولول تجویز کرد که از هفته سوم مصرف اثر خوبش رو دیدم ولی بعد مدتی سر خود قطع کردم چون به پزشکم دسترسی نداشتم.مدتی دوباره اذیت های بیماری شروع شد تا اینکه الان به اوج رسیده.این دفعه پیش دکتر دیگه ای رفتم و اون برام بوپروپیون و فلوکستین و هالوپریدول نوشته ولی واقعا برعکس اون داروهای قبلی توی این سه روز اول که دارم می خورم نه اثر بد و نه اثر خوبی حس کردم جز اینکه اشتهام خوشبختانه خیلی کم شده.دو سوال دارم:۱٫از کی اثر خوب داروها رو حس می کنم؟ ۲٫آیا این اضطراب و افسردگی دوره ای هست؟یعنی هیچ وقت کامل درمان نمیشه یا ممکنه در دوره ای خوب بشه بعد دوباره برگرده؟

۱ دو هفته ۲ چرا انشالا خیلی بهتر میشه

ممنون دکتر عزیز از پاسخگوییتون.

سلام اقای دکتر از ولبان به عنوان یک محرک یاد میشه. من مشکل خواب دارم و دکترم ولبان بهم دادن تا انرژیم بیشتر شه. قبلا یه دکتر دیگه بهم مدافنیل داده بودن که زیاد خوشم نیومد ازش باهام نمیساخت و فک میکنم مدافنیل چیز خوبی نبود. این ولبان هم عملکردش مثل مدافنیله؟

خیر ولی داروی خوبیه

سلام آقای دکتر. من الان مدتیه دارم این دارو رو مصرف میکنم. من سابقه ضربه مغزی دارم و دکترم هم میدونه. آیا دارم مصرف میکنم مضر هست؟ یه سوال دیگهه اینکه من آلرژی ارثی دارم. مثل خارش بدن خیلی وقتها و خلط گلو بعضی وقتها. ماله بابام خیلی شدیدتره. اما از زمان مصرف این دارو عارضه ای بر من نداشته. فقط به نظر میرسه یکم پوستمو تیره کرده. مصرف دارو برام اشکالی نداره؟

اگر زیر نظر و کنترل پزشک هستید نه خیر،اصلا ایرادی نداره

سلام اقای دکتر پسر ٢٧ ساله هستم. به دلیل اضطراب و افسردگی دارم ولبان و فلوکسامین میخورم. ایا خوردن قرص اهن با این داروها تداخلی داره؟

نه اینهمه حساسیت بخرج ندید رو هر چیزی…اینجوری تبدیل به ربات میشید

سلام واقعا تمام مطالبتون در مورد داروها عالی و بجاست توضیخات خوبی و کاملی در مورد( موارد مصرف تداخل و عوارض) میدهید این نشان دهنده علم و مهارت شماست باتشکر فراوان از شما

سلام و عرض ادب خدمت دکتر گرامی. آقای دکتر من بعلت افسردگی و خواب الودگی هام به مدت سه ماه است که تحت درمان قرار گرفتم و یکی از داروهام که برای در طول روز فعال تر بودن روزم بهم دادن بوپروپیون هست که واقعا کارش تو این زمینه خوب بوده و من راضیم. اما بالاخره بعد از چند ماه که درمانم تموم شه من باید این داروهارو کنار بذارم. از محضر شما سوالم اینه که آیا بعد اینکه بوپروپیون رو قطع کنم این انرژی که الان دارم و راضی ام رو دیگه نخواهم داشت؟ با تشکر فراوان

انشالا که همینجور میمونید

سلام اقای دکتر.۲ماهه که با تجویز پزشک اسنترا ۵۰مصرف می کنم وافسردگیم خیلی خوب شده ولی بی خوابی شبانه نابودم کرده(چون دانشجو ام وباید صبح ها کلاس برم ).ضمنا دکتر برای مشکل خواب به طور متناوب ملاتونین -زولپیدم-الپرازولام تجویز کردن ولی پس از مصرف دچار سردردهای وحشتناک وکاهش حافظه عجیب وغریب شدم.واقعا موندم با اسنترا با این هم خوبی مشکل خوابشو چیکار کنم ممنون میشم راهنمایی کنید

البته قرص خواب نهایتا وابستگی میاره خواب رو باید جورای دیگه و با روشهای گفته شده بهبود داد هیچی مثل ورزش خوابو خوب نمیکنه قرص خواب نهایتا بی اثر میشه مگر اینکه کوتاه مدت و فقط برای تنظیم خواب مصرف بشه خب برای شما شاید تجویز ترانکوپین کمک کننده باشه ولی فرداش هم شمارو گیج میکنه ک امکان چاقی هم وجود داره…به ترازودون هم میشه فکر کرد

سلام دکتر وقتتون بخیر. آقای دکتر من الان دو ماهه که دارم بوپروپیون ۷۵ مصرف میکنم و جدیدا یکم سر درد پیشانی میگیرم. این سر درد یعنی برام زیاده و مثلا باید نصفش رو بخورم؟

بیشتر داروها اولش ازینجور عوارض دارن که بعد بتدریج عادت میشه و برطرف میشه

دکتر جان سلام آقای دکتر آیا خوردن بوپروپیون با دوز ۷۵ برای ۶ ماه مشکلی ایجاد میکنه؟ البته مصرف سرخود نیست و دکترم تجویز کردن و گفتن که فعلا برای خستگیات بهش نیاز داری. منظورم اینه که مثل داروهایی که میگن مدت طولانی نباید خورد که نیست؟ مرسی

تجویز خوبیه بله مشکل خاصی نیست

سلام آقای دکتر. من برای مدت ۲ماه فلووکسامینو ولبان مصرف میکردم که دیدم فلوکسماین اثر نداره قطعش کردم اما نکته جالب اینه که تو این مدت که به تنهایی ولبان رو استفاده کردم خودش تونسته جلو افکار مزاحمم رو نسبتا بگیره و حس شاید بهبودی نسبی دارم شاید درصد بهبودی. آیا ولبان هم درمان کنندست یا اینکه فقط به عنوان داروی کمکیه؟

بله خودش واسه خودش کسیه

سلام اقای دکتر…سوالم اینه مصرف همزمان ولبان ۷۵ دو بار در روز با بوسپیرون ۵ دو بار در روز مشکلی ایجاد نمیکنه؟؟؟

منظورتون چه مشکلیه

سلام دکتر من دو سه ماهی هست ک ولبان میخورم و حس میکنم بعد یک ماه روی پوست بالای سینم قرمز شده و جوش های ریز زده ک میخاره، البته الان دو ماهی شده ک هستن و رفع نشده. خودم چون اذیتم نمیکردو گسترش پیدا نکرده بود زیاد نگرانش نشدم. دکتر این از عوارض قرصه؟ و اینکه بی تفاوت باشم تا اینکه بعد درمان خودش محو شه؟

چیز خطرناکی نیست پیش پزشک عمومی هم برید میتونه درمانش کنه

سلام آقای دکتر من صبح یک عدد ولبان ۷۵ میخورم و شب یک عدد کلومیپرامین ۵۰ سوال اول: آیا اینها با هم تداخل دارویی دارن؟؟؟ سوال دوم: چند ماه طول میشکه تا کاملا خوب بشم؟؟؟

۲_ پیش بینی خوب شدن به حدود ده فاکتور بستگی داره.واقعا نمیتونم بگم ۱-قبلا هم گفتم همه داروها برهم تداخل دارن مثلا ممکنه دوتایی فشار خونو کم کنند یا زیاد کنند یا دهانو خشک کنند یا یبوست بدند یا خواب آلود کنند یا بیخواب کنند یا چاق کنتد یا لاغر کنند …یا ممکنه اثرهمو خنثی کنند مثلا یکی چاق کنه اون یکی لاغر.یکی گیج کنه یکی هوشیار…بنابرین جواب به این سوال خیلی سخت و زمانبره اما اگر مثل خیلی از بیماران عزیز فقط قصدتون ازین سوال اطمینان جوییه که فاجعه یا خطری رخ نده…باید بگم که احتمال زیاد خطرناک نیست …ولی باید هر اتفاق تازه ای تو بدنتون افتاد به پزشکتون در ویزیتهای بعدی خبر بدید

سلام..آقای دکتر باتوجه به اینکه ترشح دوپامین در انسان باعث لذت و شادی میشود اگر ما بتوانیم از طریقی دوپامین در مغز رو زیاد کنیم مثل استفاده از داروی لوودوپا چقدر میتونیم افسردگی رو کنترل کنیم و باعث شادی فرد بشیم؟ اصلا دادوی لوودوپا تاثیر در شادی فرد افسرده داره؟

اگر میشد قبل از شما چند صد هزار دانشمند داروساز تو کشورهای مختلف اینکارو کرده بودن لوودوپا کارکرد دیگه ای داره هر دارویی ده ها سال آزمایش و تست میشه تا به بازار بیاد و همه ی تاثیراتش بارها بررسی میشه لطفا تو کارهای دارویی دخالت نکنید.فتوا ندید.سرخود مصرف نکنید.سر خود به دیگران توصیه نکنید.با جون خودتون و دیگران بازی نکنید.

سلام و عرض ادب آقای دکتر بنده تا حدودی به افسردگی خفیف و بیشتر وسواس فکری مبتالا هستم. دکترم برای افزایش انرژیم نزدیک به ۵ ماهه که ولبان ۷۵ میلی تجویز کردند که مصرف میکنم و در کنارش داروهایی مثل فلوکستین، فلوکسامین، سیتالوپرام و … رو تست کردم که بعد از این ها *آسنترا ۵۰* به من ساخت و روی افسردگی و وسواسم تاثیر خوبی داشت. فقط آقای دکتر ولبان از اون موقع تا الان باعث میشده که سردرد کمی همیشه داشته باشم و اینکه از همون اول که استفاده از ولبان رو شروع کردم حساسیت های پوستی هم گریبانم رو گرفت البته تحمل کردم. آقای دکتر سوالم اینه که آیا اگر کم کم ولبان رو حذف کنم، آسنترا که به من ساخته به تنهایی میتونه مانع وسواس فکریم بشه یا اینکه حتما به دارویی کمکی مثل ولبان نیاز خواهد داشت؟ متشکر

بله تتهایی هم کافیه

سلام. مدتیه اسنترا۵۰وبوپروپیون۱۵۰مصرف میکنم.دوشب متوالی با لرزش شدید بدن وضربان قلب زیاد از خواب پریدم و صبحها هم سردرد پیشانی ومخصوصا پشت سر دارم.به نظر می رسه ترکیب این دو با بدنم نمیسازه در حالی که با اسنترا مشکلی نداشتم.ممنون از راهنماییتون

خب با دوز نصف بخورید

سلام اقای دکتر. ۲۸ ساله ام .با مصرف سرترالین ۵۰و بوپروپیون ۷۵ فشارم بالا رفته.از طرفی حال خوبی رو .که پیدا کردم رو نمی خوام از دست بدم.ایابا نصف کردن دوز داروها تاثیر درمانی حفظ میشه؟

باید ببینید افزایش فشار از کدوم داروست اونو نصف یا حذف کنید

سلام آقای دکتر ببخشید من روزی یک عدد ولبان ٧۵ میخورم الان بعد از ۵ هفته قفسه سینم یه کم تیر میکشه. تازه هم یک ماه پیش چک آپ قلب شدم و مشکلی نداشتم. به نظرتون به قرص مربوط میشه؟؟ من چون وسواس فکری هم دارم، الان این موضوع خیلی نگرانم کردی

گذراست.جدی نگیر

اقای دکتر سلام. قرص بوپروپیون ولبان رو هیچ داروخونه ای نداره جدیدا… داروی جایگزین چی هست؟؟ سرترالین ۵۰ میخورم وبرای پایین آوردن اثرات سرترالین استفاده می کردم

اگر منظورتونه کاهش میل جنسیه داروهای مکمل زیادی وجود داره

با عرض سلام خدمت دکتر عزیز و ممنون از وب سایت زیبا شما من مدتی قرص آسنترا مصرف میکردم که دارای عوارضی بود که مهمترینش برام از خواب بیدار شدن شبانه و دوباره به خواب رفتن سخت بود که به توصیه پزشکی دیگر دارو را با اس سیتالوپرام تغیییر دادم اما همچنان اون عوارض را همراه داشت و یکی از عوارض دیگر کاهش میل جنسی بود البته از جهت انزال زودرس که بهش مبتلا بودم خیلی خوب بود ولی لذت بخش نبود . خواستم بدونم این دارو ولبان برای درمان افسردگی و وسواس فکری مناسبه و باعث انگیزه و نشاط میشه و درمان زود انزالی بدون افت میل جنسی میشه؟ چه پیشنهادی میفرمایید؟

سپاس فراوان

اون عوارض با قرصهای مکمل که پزشکتون تجویز کنه برطرف میشه

سلام وقت بخیر آیا ولبان موجب احساس ضعف در عضله و ماهیچه ها هم میشه؟ بنده بعد از ۲هفته مصرف این دارو، هنگام ورزش خیلی سریع تر از قبل احساس خستگی و فشار و گرفتگی عضله میکنم، حتی در باشگاه باید وزنه های سبک تری نسبت به قبل استفاده کنم! ممکنه از اثرات ولبان باشه؟ سوال دیگه اینکه از اونجایی که بوپروپیون مانع فعالیت رسپتورهای نیکوتینی استیل کولین میشه در طولانی مدت اثرات سوء دیگری هم میتونه داشته باشه؟ و آیا این اثر بازدارنده ممکنه باعث سرکوب رسپتور ها بشه یا پس از قطع دارو قابل برگشت به حالت طبیعی هست؟ سپاس فراوان از وقتی که برای پاسخگویی صرف میکنید

سوال یک) بله اوایل مصرف اینجوریه سوال دومتون زیادی فیلسوفانه بود .نفهمیدم

با سلام آقای دکتر بنده مشکل اعتیاد به تریاک رو داشتم ، مدتی با ونلافاکسین و الانزاپین مشکلم حل شد اما بعد از سه سال ولع مصرف مورفین باعث شد درمانم رو قطع کنم و دارو ها رو ناگهانی قطع کنم و متاسفانه تریاک و مورفین جایگزین اونا شد بعد از مدتی مواد رو هم بطور قاطع ترک کردم ، و دوباره رفتم دکتر بهم بوپروپیون و آمیتیریپتیلین داد با بوپروپیون حالت مسخ شدگی شدید و خیره شدن بهم دست میداد و تنها با مصرف یکبار آمیتیریپتیلین حالت مرگ و سکته بهم دست داد ، من دو سوال دارم ، آیا اون حالت میخ شدن ولبان مربوط به اوایل مصرفه یا اینکه تا ابد میمونه با آدم ؟ و سوال دوم ازونجایی که بدلیل سابقه ی اعتیاد بدنم به بیشتر دارو ها واکنش شدید نشون میده خصوصا داروهای سه حلقه ای و بنزودیازپین ها اگر فرض رو برین بزارم که بوپروپیون رو شروع کنم دوباره شما چه دارویی برای خواب برام پیشنهاد میکنید که در جا منو بخوابونه ، از زمان ترک اعتیاد بی خوابی نابودم کرده تا دیروقت بیدارم و صبح ها هم از کارم میفتم و چرت میزنم . ضمنا مسکل پرکاری تیروئید دارم که با متی مازول تحت درمان هستم . کوئتیاپین ؟ الانزاپین ؟ زولپیدم ؟ . . . فقط یه دارو برای خواب بهم بگین . با تشکر

به دکتر شهرام حسام بختیاری مراجعه کنید در زمینه ترک اعتیاد متبحرن

سلام خسته نباشید من ۲۳ سالمه به خاطر کم بودن شدید میل جنسیم دکتر پوپروپیون تجویز کردن. من خیلی ازاین میترسم ک اعتیاد آور باشه.خیلی ها گفتن لاغر کننده و باعث ریختن موها میشه آیا درسته؟ممنون میشم جوابمو بدین.مرسی از این ک وقت میزارین

نه اعتیاد نداره ریزش مو رو هم من تا حالا از کسی نشنیدم

سلام اقای دکتر.. من به دلیل استرس و اضطراب و کمی افسردگی سرترالین با دوز ۱۰۰+۵۰ ولبان ۷۵ سه بار در روز و کلونازپام ۱ یک بار صبح مصرف میکنم ..سوالم اینه که میتونم به جای کلونازپام کلردیازپوکساید مصرف کنم؟؟ کلردیاز با ولبان تداخل نداره ؟؟

بهترهم هست اتفاقا اینجوری

آقای دکتر فرمودین بوپروپیون ریزش مو نمیاره ولی من خودم تجربه ریزش مو رو دارم باهاش.داروی فوق العاده ایه.تو سایتی به اعتبار drug.com هزاران نفر از ریزش مو بواسطه ولبوترین شاکی اند.آقای دکتر شبیه ترین جایگزین بوپروپیون واسه انرژی و انگیزه و سرحالیش کدوم دارو هست؟حتی مودافنیل هم بهم جواب نداده.بوپروپیون عالی بود که ریزش مو داره واسم.

خب شما این عارضه رو داشتید و نمیشه تعمیم داد به همه. شاید دزیپرامین هم بخاطر اثرات تحریکیش بتونه جایگزین خوبی باشه

سلام خسته نباشید پدر بنده ۴۸ ساله هست که چند سالی میشه دچار بیماری افسردگی شده و دارو های سرترالین ۱۰۰ روزی ۲ تا صبح و شب بوسپیرین ۱۰ روزی ۲ تا صبح و شب ولبان ۷۵ روزی ۲ تا صبح و شب و دپاکین کرونو ۵۰۰ روزی ۱ عدد و گاباپنتین ۱۰۰ شبی ۱ عدد چون تو خواب دچار پرش هستن مصرف میکنه میخواستم بدونم این دارو ها و ترکیبشون باهم چطوره و مناسب هست یا خیر و تا چند سال باید مصرف بشه ؟ این بیماری بهبودی کامل داره یا خیر ؟ بعضی اوقات هم رفتاری ازش سر میزنه که قبلا انجام نمیداد ایا برای مصرف این دارو هاست یا نه ؟ ما چطور میتونیم کمکش کنیم و چه کار هایی تو بهبودیش اثر گذار هستش ؟! ممنون از پاسخگویی تون

داروها که خوبن بقیه سئوالات رو هم حق میدید که وقتی مریضو نمیشناسم و ندیدم چطوری میتونم حواب بدم؟ از پزشک خودش چرا نمیپرسید؟

با سلام و عرض خسته نباشید. من در سن ۲۹ سالگی به علت اختلال در انجام امور و بیخیالی و عدم انرژی و انگیزه و عقب انداختن کارهامو زود رنجی و … برای اولین بار به روانپزشک مراجعه کردم. برای من تری فلوپرازین ۵ (هر شب یکی)و ولبان ۷۵ (هر صبح یکی) تجویز شد.عارضه‌ای را مشاهده نکردم. پس از یک ماه دوز بوپروپیون به۱۵۰ تغییر کرد.تری فلوپرازین همچنان بود. در ماه چهارم تری فلوپرازین من ناگهانی توسط پزشک قطع شد. بوسپیرون تجویز شد. بعد از یک هفته شروع به خوردن بوسپیرون در کنار بپروپیون کردم (برند بوپروپیون همزمان عوض شده بود). در روز دوم پس از این ناگهان دچار تپش قلب و نگرانی و اضطراب و خمیازه و تنگی نفس خفیف شدم. بوسپیرون رو دیگر نخوردم. علایم بعد از ده روز همچنان بود با تپش قلب کمتر. پزشکم گفت از داروهات نیست. ولی بوسپیرون رو نخور. من بعد از کلی سرچ چون توی سایت شما دیدم که نباید برند دارو رو عوض کرد مجدد ولبان رو به هزار زحمت پیدا کرردم. ولی بعد از یک هفته همچنان علایم تنگی نفس وخمیازه هست. واقعا کلافه و نگرانم. یکی اینکه نمیدونم دقیقا این علائم ناشی از کدوم مورده و دو اینکه اگر دائمی باشه چی؟ لطفا راهنماییم کنید.وحشتناک نگرانم. دو سه هفته است از کار و زندگی افتادم و فکر این علائمم.

خب قاعدتا وقتی این علایم بدنبال تغییر داروها بوده،اونها رو باید عوارض دارویی فرض کرد.

سلام دکتر من میرتازاپین ۳۰ولیتیوم ۳۰۰وبپروپیون ۱۵۰ارهرکدوم روزی یه دونه استفاده میکردم ولی بعد از دوماه که من این قرصها رااستفاده میکردم وقتی قرصها تمام شد من نتونستم هیچ کدوم پیدا کنم ودوباره رفتم دکتر وبازهم همون قرصها راتجویز کرد ولی اینبار لیتیوم۳۰۰ وبپروپیون ۱۵۰دوبار درروز افزایش داد ویه قرص جنسینگ هم اضافه کردسوالم اینکه حدود یک هفته میشه من این قرصها رادوباره میخورم ولی اینبار احساس تنگی نفس میکنم وکمی هم عصبی میشم به نظر شما دوز داروها روکم کنم یا بعد چند روز این علائم از بین میره واین علائم ازکدام قرص میتونه باشه ممنون

بله خوب هر چه افزایش دارو تدریجی تر باشه میزان تحمل بدن بالاتر میره مثلا یک قرص رو ابتدا فقط یکچهارمشو زیاد کنید…بعد یک دوم..بعد سه چهارم..

سلام آقای دکتر آیا میشه از ال کارنتین بعنوان مکملی برای کاهش اضافه وزن ناشی از قرص های روانپزشکی استفاده کرد؟مؤثره؟ممنون از راهنماییتون

ما این کار رو انجام دادیم ولی نتیجه نگرفتیم بهتره دربین هر رده ی دارویی اونی رو که کمتر موجب چاقی میشه انتخاب کرد همچنین از داروهای گوارشی یا غددی که موجب کاهش وزن میشه بعنوان مکمل استفاده کرد.بخاطر احتمال سواستفاده و مصرف سرخود،نمیتونم اینجا اسامیشونو بگم

سلام آقای دکتر وقتتون بخیر من ۴ماهه به خاطر انرژی کم بوپروپیون آهسته رهش ۱۵۰مصرف میکنم،بهتر شدم، اما نه خیلی خوب میخواستم ببینم اگه ناگهان قطعش کنم اتفاقی میافته؟

حالا چرا ناگهان مثلا اگر یک هفته نصف بخوری بعد قطع کنی ،کار سختیه؟یا یک روز در میونش کنی

با سلام، و تشکر از دکتر عزیز، آیا افسردگی میتواند ….

داروهایی مثل ولبان یا ونلافاکسین یا دزیپرامین میتونه به شما کمک کنه.و داروهای سروتونینی خالص برای شما مفید نیست

با درود و عرض ادب.من قبلا دو سال برای افسردگیم زیر نظر پزشک سرترالین و ریسپیریدون استفاده کردم.خوب شدم و دکتر داروم رو به تدریج قطع کرد.بعد از دو سال دوباره عود داشتم.این سری بوپروپیون در کنار ولبان بهم تجویز شده.نظر شما در مورد این ترکیب جدید چطور هست جناب دکتر؟ممنوناز توجه تون.

هر ترکیبی که روانپزشکان بنویسند ما هم نظرمون مثبته

سلام من حدودا ٢٠ روزه ولبان مصرف می کنم اول اضطراب داشتم که خوب شد امروز کهیر زدم اگه قرص ضد حساسیت بخورم اشکالی نداره؟

اگر لازمه باید مصرف بشه

ایمیل شما نمایش داده نخواهد شد

نظر

نام*

ایمیل*

آدرس

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

من دکتر پرویز علی وردی،متخصص اعصاب و روان(روانپزشک) هستم.بنده در ابتدا به مدت هفت سال در رشته ی پزشکی عمومی تحصیل کرده و سپس  وارد دپارتمان روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران شدم .در سال ۱۳۷۹با شماره نظام پزشکی(۵۰۲۴۴)فارغ التحصیل گشته و اینک عضو انجمن روانپزشکان ایران می باشم. در مجموع (با احتساب دوران طبابت عمومی )حدود 18 سالی هست که در حال خدمت رسانی پزشکی از جنوب تا شمال شهر به مردم تهران می باشم.سالها بعنوان روانپزشک در مراکز مشاوره ی “نیک اندیشان”،”ذهن و جسم”،”مِهر”،”دانشکده روانشناسی تهران”،”کلینیک آتیه”و…شاغل بوده ام و همچنین برای سازمانها و ادارات مختلفی از جمله سازمان هواپیمایی کشوری،بعنوان “پزشک معتمد” فعالیت داشته ام. برای تشخیص صحیح با نگاه کلی نگر (پزشکی+روانشناختی+اجتماعی)مراجعین خود را ویزیت نموده و سپس بهترین راه درمان را به آنها پیشنهاد می دهم.اگر ضرورت داشته باشد کم عارضه ترین دارو های روز دنیا را تجویز می کنم و در غیر اینصورت روش های غیر دارویی ِ شناختی،رفتاری،تحلیلی،واقعیت درمانی،نروفیدبک و غیره را به مراجع ِ خود معرفی می کنم.. به کار تیمی اعتقاد دارم و در مجموعه ام از روانشناس کودک،زوج درمانگر و سکس تراپ همکاری می گیرم.در صورت نیاز حتی از طب  های مکمل مانند طب سنتی  و گیاهی  نیز بهره می گیرم  تا نور امید را در دل بیمار دردمند برای رسیدن به شفای کامل روشن نگه دارم. بنده در این سایت در نظر دارم به سهم خود به ارتقای فرهنگ مشاوره ی روانپزشکی و روانشناسی کمک کرده و سوتفاهم هایی که مانع ارتباط موثر ِ مردم با این حرفه میشود را بزبانی ساده(و نه تخصصی و دور از فهم ِ عموم) مطرح و سپس گره گشایی کنم.امیدم این است که افراد بیشتری از جامعه بتوانند به مَدَدِ مفاهیم با ارزش ِاین رشته،زندگی ِ پویا و بالنده تری را بدست آورند.

Copyright © 2019 | WordPress Theme by MH Themes

قرص wellban بوپروپیون
قرص wellban بوپروپیون
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *