قرص متفورمین برای پسر دار شدن

خواص دارویی و گیاهی

${Body}

بانک اطلاعات

ابزارهای بارداری و زایمان

ابزارهای رشد کودک

ابزارهای سنجش سلامت

قرص متفورمین برای پسر دار شدن

پاسخ سوالات بر اساس تاریخ پرسش سوال

مطلب از سایر رسانه ها



خانه

موبایل

بیشترین احتمال پسردار شدن، از ۲۴ ساعت قبل از تخمک گذاری تا ۱۲ ساعت بعد از آن است

قرص متفورمین برای پسر دار شدن

این روش ها بسیار کم هزینه اند و فقط با تغییرات خاص در بدن خانم ها به پسردار شدن کمک می کند:

استرس کمتر برای پسردار شدنشغل پدر بچه  به شدت در فرزند آوری زوج تاثیر دارد.  آمار ها نشان می دهند احتمال پسردار شدن در افرادی که در محیط های استرس زا  کار می کنند و  در معرض آلودگی های مختلف مانند دود سیگار یا کشیدن سیگار هستند، کمتر است. مثلا شغل هایی مانند رانندگی، تکنیسین های کارخانه های بزرگ و حتی خلبان ها که دائما در استرس اند دختردار می شوند.

اندازه گیری PH بدنبدن هر انسانی PHخاصی دارد که با عوامل مختلف مانند بیماری ها، مواد غذایی و خصوصیات ژنتیکی تغییر می کند. معمولا ساختار بدن حالت اسیدی دارد اما اسپرم ها در محیط های قلیایی زنده می مانند. اما سوال اینجاست که محیط بدن و به خصوص ناحیه تناسلی شما قلیایی است یا اسیدی؟ این کار با خریدن دستگاه اندازه گیری PH امکان پذیر است که در داروخانه ها قابل دسترسی است. احتمال پسردار شدن در محیط های قلیایی است.

بهترین زمان داشتن رابطههمه می دانند که باید در روز های تخمک گذاری رابطه داشته باشند تا احتمال فرزند آوری را کنند اما داشتن رابطه در یک زمان خاص در تخمک گذاری احتمال پسر شدن فرزند شما را می کند. بیشترین احتمال پسردار شدن داشتن رابطه جنسی از ۲۴ ساعت قبل از تخمک گذاری تا ۱۲ ساعت بعد از آن است. برای این کار حتما باید تاریخ دقیق تخمک گذاری را بدانید.

ژلاتین بخوریدیکی از روش های پسردار شدن افزایش سطح تستسترون بدن است. هر چه سطح تستسترون در بدن باشد احتمال داشتن فرزند پسر است. مصرف ژلاتین را در بره روزانه خود جای دهید. خوردن ژلاتین باعث به وجود آمدن آمینو اسید های زیادی در بدن می شود و به هضم راحت تر غذا کمک می کند. از طرفی هم اسپرم هایی که در محیط های مغذی نگه داری می شوند احتمال پسر شدن فرزند را می کنند.

خوردن لیمو بیشترلیمو در دسته مرکبات است و همه فکر می کنند این میوه بدن را اسیدی می کند اما این باور غلط است. با خوردن لیمو محیط بدن قلیایی می شود و احتمال پسردار شدن زیاد می شود. پس اگر می خواهید پسردار شوید حتما لیمو را در رژیم غذایی خود جای دهید.بهترین روش استفاده لیمو درست کردن لیموناد تازه بدون شکر است. هرگز لیمو را با شکر استفاده نکنید چون بدن شما اسیدی می شود و نتیجه عکس می گیرید. استفاده آبلیمو همراه با سالاد هم توصیه می شود.

نوشیدن چای اسطوخودوسنوشیدن چای اسطوخودوس علاوه بر داشتن آرامش به پسردار شدن هم کمک می کند. ترکیب این چای با رزماری هم بسیار مفید است.قبل از خواب یک فنجان چای اسطوخودوس بنوشید یا پایین شکم خود را با روغن اسطوخودوس یا کرم حاوی اسطوخودوس ماساژ دهید که به قلیایی شدن بدنتان کمک کند.همه ی این روش هایی که گفته شد با هزینه بسیار کم قابل اجرا هستند و به پسردار شدن کمک می کنند و حتی اگر نتیجه ای نگیرید ضرری نکرده اید چون هیچ کدام از این توصیه ها عوارض جانبی ندارند. 

منبع: nabzema.ir

بارداری و زایمان راحت با

فروش ویژه لوازم ساختمانی

تخفیف مواد غذایی تا 3 درصد

وسایل بازی پلاستیکی با تخفیف ویژه

3 % تخفیف ویژه ویدئوت با کد تخفیف : beytoote

خرید انلاین محصولات زناشویی،6 درصد تخفیف

خرید بلیط زیر قیمت بازار

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

زوج های عزیز و گرامی اگر تمایل به داشتن نوزاد دختر یا پسر هستید، بایستی یک سری اصول تغذیه ای و غیره موثر در این امر را با همکاری یکدیگر رعایت کنید. البته توجه داشته باشید رعایت این اصول (مخصوصا رژیم غذائی) باید حداقل از دو ماه قبل از بارداری آغاز شود و اگر دچار بیماری خاصی هستید حتما تحت نظر یک متخصص تغذیه اقدام به گرفتن رژیم کنید.

قرص متفورمین برای پسر دار شدن

3- برای پسر دار شدن محیط واژن در حين لقاح بایستی قلیائی باشدبنابراين اولا زمان مقاربت باید روز تخمک گذاری انجام گردد دخول بایستی عمیق باشد و خانم به ارگاسم برسد همچنین خانمها قبل از لقاح از محلول جوش شیرین رقیق شده با آب برای شستشوی خود استفاده کنند .

بطور کلی مادرانی که قبل از بارداری صبحانه مفصل تر و غنی از غلات استفاده می کنند و رژیم پرکاری دارند احتمال پسر بودن نوزادشان است.

بطور کلی محیط اسیدی واژن احتمال دختر دار بودن را به میزان زیاد افزایش می دهد.

برای ایجاد محیط اسیدی اولا مقاربت بایستی 4-3 روز قبل یا بعد از تخمک گذاری صورت گیرد زیرا در این زمان ترشحات دهانه رحم کمتر قلیایی است.

دقت کنید دخول عمیق نباشد و خانم به ارگاسم نرسد زیرا در هنگام ارگاسم زنانه ترشحات قلیایی تر است قبل از نزدیکی از محلول رقیق شده سرکه و آب برای شستشو استفاده کنید تا محیط اسیدی شود.

بطور کل خانمها از 3-2 ماه قبل از بارداری می بایست از غذاهایی با کلسیم و منیزیم بالا و پتاسیم و سدیم کمتر استفاده کنند، بنابراین می بایست مصرف لبنیاتی مانند شیر و ماست، ترشی، کرفس، پیاز، تخم مرغ ، کاکائو، غذاهای شیرین، نخود سبز و لوبیا سبز، ماهی ساردین، خاویار، شلغم، سبزیجات تیره برگ مانند اسفناج، بادام، قهوه، جوانه گندم، سویا، از میوه جات و سبزیجات سیب، خیار، لوبیا سبز، کلم، کدو، فلفل سبز، پیاز و ترب استفاده گردد و مواد غذایی که در رژیم پسر دار شدن لازم است را مصرف نکنند.

مادرانی که قبل از بارداری صبحانه نمی خورند و یا رژیم غذایی کم کالری دارند نوزاد دختر به دنیا می آورند.

دقت کنید خانمها چه در مورد فرزند دختر یا پسر از 3 ماه قبل از بارداری بایستی مصرف اسید فولیک را آغاز کنند باز هم در اینجا متذکر می شویم تمامی این نکات در صورتی موثر واقع می شود که از حدود 3-2 ماه قبل از بارداری آغاز شود و تا هنگام مثبت بودن آزمایش بارداري ادامه یابد در غیر این صورت حتی یک روز بعد از لقاح رعایت هیچگونه اصولی فایده ندارد.

والدین عزیز نقش تغذیه در تعیین جنسیت نوزاد تا حدود 75 در صد به اثبات رسیده است، بنابراین اگر تمایل زیادی به داشتن نوزاد دختر یا پسر دارید حتما از حدود 6-5 ماه قبل از بارداری همراه با رعایت اصول تغذیه ای به یک متخصص ژنتیک نیز مراجعه فرمائید.

هنگام مقاربت و بعد از ورود اسپرم به رحم زن ، اسپرم در طول رحم حرکت می‌کند و  بطرف بالا می‌رود، اگر در این زمان  تخمکی در رحم وجود داشته باشد،لقاح در داخل رحم صورت می گیرد.  درعمل لقاح اسپرم مرد با تخمک زن ترکیب می شود و جنین شکل می گیرد، اگر  جنین در داخل رحم زن  لانه‌گزینی کند، سبب حاملگی می شود و اگر نتواند لانه‌گزینی کند از بدن دفع می شود.

اسپرم مردان حاوی دو نوع مختلف از گامت می باشد. برخی دارای گامتx و برخی دارای گامتy   هستند.

اما تخمک زن تنها حاوی یک نوع گامتx است.اگر گامتy مرد با گامتx ترکیب شود فرزند پسر می شود ، اگر گامتx مرد با گامت xزن ترکیب شود ، فرزند دختر می شود.

بنابراین تعیین جنسیت جنین بستگی به مرد دارد و این گامتهای موجود در اسپرم مرد هستند که در هنگام لقاح تعیین میکنند فرزند پسر یا دختر باشد و این بستگ دارد که کدام نوع  اسپرم زودتر به تخمک برسد و با آن ترکیب شود.

عواملی که در تعیین  جنسیت جنین موثرند شامل: محیط اسیدی داخل رحم زن، نوع تغذیه و سلامت روانی و روحی و همچنین  زمان  مقاربت بستگی دارد.

افسردگی، فشارهای عصبی، استرس ،هوای گرم و آلوده ،مصرف دخانیات ، شرایط محیطی بد، امکان دختر شدن جنین را می کند.

روشهای تعیین جنسیت قبل از لقاح

استفاده از رژیم  غذایی  خاص:

قرص متفورمین برای پسر دار شدن

در این روش برای رسیدن به جنین پسر،  باید  نسبت سدیم و پتاسیم بالاتر از نسبت  کلسیم و منیزیوم باشد تا  متابولیسم تخمک و به مخصوصا  لایه خارجی آ ن را به نحوی تغییر دهد که اسپرم های حامل جنسیت پسر به طرف آن جذب شوند و برعکس برای جذب اسپرم های جنسیت دختر به وسیله تخمک، لازم است میزان کلسیم و منیزیوم خون بالاتر از  میزان پتاسیم و سدیم خون باشد.

غذاهای حاوی سدیم شامل : گوشت ، تخم مرغ، جگر گوساله، هویج ، اسفناج، شیر، نمک طعام

غذاهای حاوی پتاسیم شامل: فراورده های گوشتی، میوه ها مخصوصا  ( موز ، خرما)، سبزیجات مخصوصا  ( سیب زمینی و هویج) و غلات می باشند

غذاهای حاوی منیزیوم شامل: قهوه، کاکائو، غلات، سبزی ها، مخمر آبجو، سویا، چغندر، گردو، جوانه گندم است

غذاهای حاوی کلسیم:شیرکاکائو، ماست، بستنی، شلغم، بادام و ساردین است

بنابراین غذاهایی که برای لقاح پسر مناسب هستند شامل: غذاهای شور، خرما ، هویج، جگر ، گوشت، موز، تخم مرغ، سیب زمینی،

غذاهایی که برای لقاح دختر مناسب هستند شامل:بادام ، کاکا ئو ،شیر و فرآورده های آن مانند ماست و پنیر و ، ماهی ساردین، خاویار، جوانه گندم و کلم، کدو و فلفل سبز

رژیم غذایی که  کم‌انرژی  هستند و دارای  حداقل کالری و مواد معدنی و مواد مغذی  می باشند  منجر به ایجاد جنین دختر در رحم می شوند.

با مصرف میوه‌ها و مواد شیرین   قند خون بالا می رود و با بالا رفتن گلوکز در ترشحات مخاطی دهانه رحم در روزهای تخمک گزاری، محیط  رحم را برای جذب اسپرم  پسر مناسب تر می کند زیرا اسپرم نوع پسر از تحرک بیشتری  نسبت به لسپرم دختر برخوردار است.

غذاهای شیرین شامل: عسل، آب نبات،  کشمش، خرما، غلات صبحانه شیرین شده، هویج، بیسکوئیت، سیب زمینی پخته، نان گندم سفید، نوشابه های دارای شکر می باشند.

همانطور که قبلا ذکر کردیم  مردها دارای دو نوع اسپرم هستند .اسپرمی که حاوی کروموزوم Y واسپرمی که حاوی کروموزوم X است.تخمک یک سلول درشت است که حرکت آن بسیار کم و سنگین است و در حدود ۷۲ ساعت می تواند در محیط  رحم زنده بماند. آقایان دارای دو نوع اسپرم هستند اسپرمی که حاوی کروموزوم X است و اسپرمی که حاوی کروموزوم Y است.اسپرمX سر بیضی شکل دارد ، درشت و سنگین تر  از اسپرم Y است . حرکتش کندتر از اسپرم نوع Yاست ولی طول عمر آن است. اسپرمY نیز دارای سر گرد اما کوچکتر است و دم بلندتری دارد و دارای  سرعت بیشتری می باشد  اما طول عمر آن کوتاه تر است و بسیار کم جان تر و ضعیفتر است. تفاوت این دو نوع اسپرم باعث انتخاب جنسیت فرزند می باشد. نکته مهم این است که اگر چه اسپرمهای Y ضعیفتر و دارای عمر کوتاه تری هستند ولی تعدادشان از اسپرمهای اسپرمهایX  بیشتراست و این جبران کننده نقطه ضعف آنهاست . و باعث  یکسان شدن تعداد فرزند دختر و پسر می شود. اسپرمهایY نسبت به محیط اسیدی حساس هستند و در این محیطها از بین می روند و در مقابل اسپرمهایX در محیط  اسیدی مقاومت بیشتری دارند و به این علت در تعیین جنسیت از شستشوهای اسیدی یا قلیایی استفاده می شود.

بنابراین اگر  PH واژن قلیایی باشدچون اسپرم مولد پسر ( Y ) در این محیط زنده می ماند و می تواند سریعتر حرکت کند ، پس در این شرایط احتمال اینکه این  اسپرم بتواند تخمک را بارور کند بسیار بالاست،

اگر PH واژن اسیدی باشد، چون اسپرم مولد پسر ( Y ) در این محیط خیلی سریع از بین می رود و نمی تواند با سرعت خودش را به تخمک برساند بنابر این امکان دختر دارشدن زیاد تر است  چون اسپرم مولد دختر( X)که  با شرایط اسیدی سازگار است و  طول عمر بیشتری دارد با تخمک ترکیب می شود.

به طور معمول  در روز تخمک گذاری و حتی  ۲ روز پس از تخمک گذاری، PH واژن قلیایی  می باشد، بنابراین  توصیه می‌شود در این موقع برای پسر دار شدن آمیزش شود، اما بعد از سپری شدن این زمان PH واژن به مرور اسیدی‌تر می‌شود و زمان مناسبی  برای دختر دار شدن است،

بنابراین اگر می خواهید صاحب فرزند دختر شوید  باید  ۴۸ ساعت قبل یا بعد از تخمک گذاری آمیزش داشته باشید .برای اینکه از روز تخمک گذاری مطلع شوید،  به پزشک زنان مراجعه کنید تا روش اندازه گیری حرارت رحم را به شما آموزش دهند سپس از روز اول پریود دمای بدن خود  را با دماسنج بگیرید و آنرا را یادداشت کنید. اینکار را هر روز انجام دهید تا روزی که دمای بدن شما بین نیم تا یک درجه بالاتر از روزهای قبل برسد، آن روز روز تخمک گذاری است، چون دمای بدن بالا می رود.

برای اینکه PH واژن را بطور مصنوعی قلیایی یا اسیدی کرد، تمی توانید ضمن استفاده از روش تعیین زمان تخمک گذاری، از محلول جوش شیرین رقیق شده برای شستشوی واژن قبل از نزدیکی کنیدتا احتمال پسر دار شدن در زمان ۴۸ ساعت پس از تخمک گذاری  شود ،زیرا این محلول PH واژن را به شدت قلیایی می‌کند، همچنین از محلول رقیق شده سرکه سفید استفاده کنید تا PH واژن اسیدی‌تر شود و احتمال دختر دار شدن می شود.

قبل از استفاده این محلولها و برای شستشوی مهبل با آنها، حتما با  متخصص زنان و زایمان مشورت فرمایید.

عامل دیگری که  در انتخاب جنسیت جنین موثر می باشدارگاسم زن ( رسیدن زن به اوج نقطه لذت جنسی را گویند ) در هنگام نزدیکی است. هنگام ارگاسم زنانه ترشحات  دهانه واژن قلیایی می شود که همزمان با انقباضات عضلات واژن باعث بالا راندن اسپرمهای پسر و کمک به حرکت ان ها به سمت رحم می شود بنابراین اگر خواهان فرزند پسر هستید رابطه عاشقانه تری در هنگام نزدیکی با همسرتان داشته باشید.

ديابت حاملگي نوعي ديابت است كه زنان حامله به آن مبتلا مي شوند. بين 2 تا 7 درصد زنان حامله دچار اين نوع ديابت مي شوند و به اين دليل اين بيماري يكي از شايعترين عوارض حاملگي است.

سيستم گوارش بيشتر غذاي خورده شده را به نوعي قند به گلوكز مي شكند. گلوكز وارد خون شده و با كمك انسولين (هورموني كه از لوزالمعده يا پانكراس ترشح مي شود) سوخت لازم براي سلول هاي بدن را فراهم مي كند. در ديابت حاملگي هم نظير ديابت هاي تيپ 1 و 2 (كه در افراد غير حامله بروز مي كند)، گلوكز به جاي رفتن به درون سلول ها و تبديل شدن به انرژي در داخل خون باقي مي ماند. اما چرا در حاملگي چنين اتفاقي رخ مي دهد؟

در طي حاملگي، هورمون ها استفاده از انسولين را براي بدن سخت مي كنند و از اين رو لوزالمعده بايد انسولين بيشتري توليد كند. در بيشتر زنان حامله اين مسئله مشكلي ايجاد نمي كند و پانكراس انسولين بيشتري ترشح مي كند. ولي در صورتيكه پانكراس نتواند به اندازه لازم انسولين ترشح كند و سطح گلوكز در خون بالا رود ديابت حاملگي رخ مي دهد.

بيشتر زنان مبتلا به ديابت حاملگي بعد از تولد كودك بهبود مي يابند. با اين حال ابتلا به اين بيماري احتمال ابتلا در حاملگي هاي بعدي و يا در آينده را افزايش مي دهد.

امروزه بيشتر زنان مبتلا به ديابت حاملگي كودكان سالمي بدنيا مي آورند. پزشك معالج بيمار را تحت نظر گرفته و قند خون با استفاده از رژيم درماني و ورزش و در صورت لزوم تزريق انسولين در حد طبيعي نگه داشته مي شود. اما در صورتيكه ديابت بخوبي كنترل نشود مي تواند عواقبي جدي براي مادر و كودك به همراه داشته باشد.

در بيشتر زنان حامله مهمترين نگراني اين است كه قند خون بالا سبب بالا رفتن قند خون جنين مي شود. در نتيجه، لوزالمعده جنين بايد براي سوزاندن گلوكز اضافي انسولين بيشتري ترشح كند. مجموعه اين اتفاقات سبب مي شود بدن جنين چربي بيشتري توليد كرده و وزن جنين بويژه در بالا تنه افزايش يابد.

افزايش وزن در بالا تنه جنين منجر به وضعيتي به ماكروزومي مي شود. كودك ماكروزوم ممكن است خيلي بزرگ باشد بطوريكه در زايمان طبيعي نتواند از كانال زايماني خارج شود. يا سر كودك در هنگام زايمان وارد كانال شود ولي شانه هايش گير كند. در اين وضعيت كه “ديستوشي شانه” خوانده مي شود پزشك بايد براي خارج كردن جنين از رحم از مانور هاي خاصي استفاده كند. زايمان طبيعي گاهي در اين وضيعت منجر به شكستگي استخواني يا آسيب به اعصاب مي شود كه در هر دو حالت مشكل در 99% كودكان متولد شده بدون بجاي گذاشتن عوارض دائمي بهبود مي يابد. (در بعضي موارد خيلي نادر كودك ممكن است بدليل نرسيدن اكسيژن كافي در حين زايمان دچار مشكلات مغزي گردد.) مانور هاي انجام شده همچنين ممكن است سبب آسيب به ناحيه مهبلي مادر نيز شده و يا نيازمند يك اپيزيوتومي بزرگتر باشد.

به دليل اين خطرات، در صورتيكه پزشك به بزرگ بودن جنين مشكوك باشد ممكن است سزراين توصيه شود. خوشبختانه، در صورتيكه ديابت حاملگي كنترل شود، تنها در درصد كمي از موارد جنين بيش از حد بزرگ مي شود.

به فاصله كوتاهي پس از تولد، قند خون كودك ممكن است افت كند زيرا بدن وي همچنان در حال توليد مقادير اضافي انسولين است. به همين دليل، بلافاصله در اتاق زايمان، قند خون كودك با استفاده از خون گرفته شده از پاشنه پايش كنترل مي شود. در صورتيكه قند خون پايين باشد كودك بايد در اسرع وقت چه با شير مادر و چه با شير خشك و يا آب قند تغذيه شود. (در موارد شديد افت قند خون ممكن است گلوكز وريدي به كودك داده شود.)

در اين كودكان خطر ابتلا به يرقان نوزادي، پلي سيتمي (بالا بودن تعداد گلبول هاي قرمز خون)، و هيپو كلسمي (پايين بودن كلسيم خون) نيز بيشتر است. در صورتيكه ديابت حاملگي بخوبي كنترل نشود ممكن است بر عملكرد قلب جنين نيز تأثير بگذارد. بعضي مطالعات نشان داده اند كه ميان ديابت حاملگي شديد و افزايش خطر مرده زايي در دو ماه آخر حاملگي رابطه وجود دارد. و در نهايت، ديابت حاملگي خطر ابتلابه پره اكلامپسي را دو برابر مي كند.

بسته به شدت بيماري و اينكه مادر مشكلات ديگري در زمينه حاملگي دارد يا خير، پزشك معالج ممكن است جنين را با دقت بيشتري در دو يا سه ماه آخر حاملگي تحت نظر بگيرد. پزشك به مادر آموزش خواهد داد كه چگونه در سه ماهه سوم حاملگي تعداد دفعات حركت جنين را بشمارد و در صورت برخورد با كاهش تحرك جنين بلافاصله وي را مطلع سازد.

در صورتيكه قند خون كنترل نشود و يا بقدري بالا باشد كه نياز به انسولين وجود داشته باشد و يا مشكلات ديگري وجود داشته باشد، احتمال نياز به كنترل قلب جنين (nonstress test) يا سونوگرافي دوره اي در حدود هفته 32 وجود دارد. (اين نوع از سونوگرافي “بيوفيزيكال پروفايل” خوانده مي شود.) در صورتيكه قند خون بدون نياز به تزريق انسولين در حد مجاز كنترل شود و بيمار مشكل ديگري نداشته باشد ممكن است نيازي به اين تست ها تا چند هفته آخر حاملگي يا زمان زايمان وجود نداشته باشد.

پزشك معالج همچنين ممكن است حوالي هفته هاي 29 تا 33 يك سونوگرافي به منظور اندازه گيري جنين و تخمين وزن او درخواست كند. در اين زمان، اگر جنين بيش از حد بزرگ باشد ممكن است انسولين تجويز شود. در صورتيكه پزشك به بزرگ بودن جنين مشكوك باشد ممكن است سونوگرافي ديگري در نزديكي زمان زايمان انجام دهد، هرچند سونوگرافي در اواخر حاملگي چندان در تخمين اندازه جنين دقيق نيست. بسته به شرايط، ممكن است زايمان قبل از موعد مقرر القاء شود يا سزارين انجام گردد.

توجه: اگر ديابت حاملگي در نيمه اول دوران حاملگي تشخيص داده شود احتمال اينكه بيمار از قبل از حاملگي دچار ديابت بوده ولي تشخيص داده نشده است بيشتر است. در اين موارد، پزشك ممكن است يك اكوكارديوگرافي از قلب جنين درخواست كند زيرا خطر نواقص زايماني بويژه ناهنجاري هاي قلبي در مواردي كه قند خون در طي 8 هفته اول حاملگي بالا باشد (زماني كه بدن جنين در حال شكل گرفتن است) بيشتر است.

مادر ممكن است متوجه شود كه نسبت به شرايط معمول بيشتر تشنه، گرسنه و خسته مي شود و يا دچار تكرر ادرار شده است ولي اينها همگي علائم شايعي در زمان حاملگي هستند و طبيعي تلقي مي شوند. واقعيت اين است كه ديابت حاملگي اغلب بدون علامت است. به همين دليل است كه تقريباً در تمام زنان حامله بين هفته هاي 24 و 28 قند خون اندازه گيري مي شود.

با اين حال، در صورتيكه خطر ابتلا به ديابت در مادر بيشتر باشد و يا علائمي از آن را داشته باشد (نظير وجود قند در ادرار ) اندازه گيري قند خون در اولين ويزيت زمان حاملگي و بعد از آن در صورتيكه نتيجه آزمايش اول منفي باشد بين هفته هاي 24 و 28 انجام مي شود. مثبت بودن آزمايش قند خون دليل بر ابتلا به ديابت حاملگي نيست ولي بيمار بايد براي تشخيص قطعي مجدداً مورد آزمايش قرار گيرد.

طبق نظر انجمن ديابت آمريكا عوامل زير خطر ابتلا به ديابت حاملگي را افزايش داده و قند خون در اين موارد بايد زودتر اندازه گيري شود:

بعضي پزشكان عوامل زير را نيز به ليست بالا اضافه مي كنند:

توجه داشته باشيد كه بسياري از زناني كه به ديابت حاملگي مبتلا مي شوند هيچيك از اين فاكتور ها را ندارند. به همين دليل است كه بيشتر پزشكان اندازه گيري قند خود را براي تمام بيمارنشان در هفته هاي 24 تا 28 بصورت روتين درخواست مي كنند. از سوي ديگر، در درصد كمي از زنان حامله ممكن است احتمال ابتلا بقدري كم باشد كه اصلاً نيازي به آزمايش نداشته باشند. خصوصيات اين زنان عبارتند از:

درمان ديابت حاملگي به شدت بيماري بستگي دارد. بيمار بايد قند خود را با استفاده از دستگاه هاي خانگي كنترل قند خون و يا نوار هاي حساس به قند خون كنترل كند. رژيم غذايي بره ريزي شده مي تواند كمك كننده باشد.

در رژيم غذايي، بايد تعادل صحيحي ميان پروتئين، چربي و كربوهيدرات وجود داشته باشد. همچنين ويتامين هاي لازم، مواد معدني و كالري لازم بايد تأمين شود. از مصرف مواد شيرين بايد پرهيز كرد و يا مصرف آنها را به حداقل رساند. همچنين پرهيز از حذف وعده هاي غذايي، بويژه صبحانه، بر ثابت نگه داشتن قند خون مؤثر است.

رعايت رژيم غذايي ممكن است در ابتدا كمي نگران كننده باشد ولي اگر به آن عادت كنيد ديگر چندان سخت نيست. همچنين مادر نبايد خود را تحت رژيم غذايي خاص يا محدود كننده بداند. اصول حاكم بر رژيم غذايي ديابتي براي همه افراد مفيد است بنابراين اگر ديگر اعضاء خانواده هم اين رژيم غذايي را رعايت كنند فرصتي فراهم شده است تا همه از يك تغذيه سالم تر بهره مند شوند.

مطالعات نشان مي دهند كه ورزش سبك هم به بهبود توانايي بدن در سوزاندن گلوكز كمك كرده و سبب كاهش قند خون مي شود. 3 دقيقه فعاليت هوازي در روز، نظير پياده روي يا شنا، براي بسياري از زنان مبتلا به ديابت حاملگي سودمند است. ورزش شديد براي همه توصيه نمي شود، بنابر اين براي آگاهي از ميزان فعاليت ورزشي مناسب و مفيد بهتر است با پزشك مشورت شود.

در صورتيكه قند خون با رژيم غذايي و ورزش كنترل نشود پزشك ممكن است انسولين تزريقي نيز تجويز كند. حدود 15 درصد زنان مبتلا به ديابت حاملگي به انسولين نياز پيدا مي كنند. اخيراً بعضي پزشكان به جاي انسولين، داروهاي خوراكي نظير قرص هاي گليبنكلاميد يا متفورمين تجويز مي كنند ولي هنوز در مورد مؤثر بودن اين داروها ترديدهايي وجود دارد.

احتمالاً نه. فقط درصد كمي از زنان مبتلا به ديابت حاملگي بعد از زايمان ديابتيك باقي مي مانند و به عقيده محققين بيشتر اين زنان قبل از حاملگي دچار ديابت تشخيص داده نشده بوده اند. براي اطمينان، بايد حدود 6 تا 12 هفته پس از زايمان قند خون اندازه گيري شود. اين آزمايش بايد ناشتا انجام شود (مثل بسياري از آزمايشات خون بيمار بايد حداقل 12 تا 14 ساعت چيزي نخورد. به عبارت ديگر شام زود صرف شود و صبحانه هم خورده نشود).

بله. حدود دو سوم زنان مبتلا به ديابت حاملگي در حاملگي هاي بعدي نيز به اين عارضه مبتلا مي شوند. تعداد كمي از مطالعات نشان داده اند كه حدود 5% زناني كه به ديابت حاملگي مبتلا مي شوند طي 5 سال اول بعد از زايمان دچار ديابت تيپ 2 مي شوند. وجود شرايط زير خطر ابتلا را افزايش مي دهد:

پزشك معالج به بيمار توصيه خواهد كرد كه چند وقت يك بار بايد آزمايش قند خون بدهد. اين زمان در صورتيكه آزمايشات بعد از زايمان طبيعي باشند معمولاً هر يك تا سه سال است. پايين نگه داشتن وزن، رژيم غذايي سالم، و ورزش مي توانند بسيار كمك كننده باشند. همچنين ممكن است لازم باشد بيمار از مصرف قرص هاي ضد بارداري كه فقط پروژستين دارند خودداري كند. در زناني كه به تازگي ديابت حاملگي داشته اند، خطر ابتلا به ديابت حاملگي تيپ 2 افزايش مي يابد.

در كودك نيز احتمال چاقي در سنين كودكي يا بزرگسالي و نيز ابتلا به ديابت افزايش مي يابد. كمك به كودك براي داشتن يك تغذيه خوب، نگه داشتن وزن در حد مناسب، و تحرك فيزيكي كافي بسيار مهم است. در صورت ابتلا به ديابت حاملگي اين مسئله را حتماً به متخصص كودكاني كه كودك خود را پيش او مي بريد اطلاع دهيد.

جنين ديگر در خطر نيست

 داروها براساس خطري که براي جنين دارند، طبقه‌بندي مي‌شوند. گروه A کمترين خطر و گروه X بيشترين خطر را براي جنين دارند.

نقايص مادرزادي از هر نوع بر زندگي کودک، والدين و اطرافيان تاثيرگذار است. در حال حاضر پزشکان در تلاش‌اند تا چنين مشکلاتي را در دوران جنيني تشخيص دهند. در اين صورت پيشگيري يا درمان در همان دوران، زندگي متفاوتي را براي جنين رقم خواهد زد. برخي از مشکلات پزشکي جنين با مداخلات جراحي درمان مي‌شوند و برخي ديگر نياز به درمان دارويي دارند.

نقايص لوله عصبي

ميزان شيوع نقايص لوله عصبي، يک در هر هزار بارداري است. همان‌طور که مي‌دانيم لوله عصبي مسوول تشکيل طناب نخاعي، مغز و استخوان‌هاي اطراف آن در جنين است. کمبود سطح اسيدفوليک در بدن مادر تا حدودي در وقوع نقايص لوله عصبي نقش دارد. بنابراين تمام مادران باردار بايد مکمل اسيدفوليک با دوز روزانه 4/ ميلي‌گرم مصرف کنند. مکمل‌هاي اسيدفوليک بايد يک ماه قبل از وقوع بارداري احتمالي شروع و تا پايان 3 ماهه اول بارداري ادامه يابد. اگر سابقه نقص لوله عصبي در جنين قبلي زن باردار وجود داشته، بايد دوز اسيدفوليک را تا 4 ميلي‌گرم در روز افزايش داد. در اين زنان هم بايد اسيدفوليک يک ماه قبل از بارداري احتمالي شروع و تا پايان 3 ماهه اول بارداري ادامه يابد.

در عين حال پزشکان بايد نسبت به مصرف داروهايي که باعث افت ميزان اسيدفوليک بدن مي‌شوند، آگاه باشند. آنتي‌هيستامين‌ها، سولفويدها، کاربامازپين، فني‌تويين، پيريميدون، فنوباربيتال، والپروييک ‌اسيد، تريامترن، تري‌متوپريم و پيريمتامين باعث کاهش سطح اسيدفوليک در بدن مي‌شوند. البته ميان داروهاي برده، فني‌تويين و فنوباربيتال کمترين اثر سوء را بر رشد لوله عصبي جنين دارند.هيپرپلازي مادرزادي آدرنال

هيپرپلازي مادرزادي آدرنال، بيماري‌اي است که درنهايت منجر به ناتواني در سنتز کورتيزول در قشر آدرنال مي‌شود. شايع‌ترين نوع هيپرپلازي مادرزادي آدرنال (بيش از 9 درصد از موارد) مرتبط با کمبود آنزيم 21-هيدروکسيلاز است. غيرفعال بودن آنزيم 21- هيدروکسيلاز، توليد آلدوسترون و کورتيزول را تحت تاثير قرار مي‌دهد و باعث تجمع مشتقات کورتيزول و آندروژن با منشأ آدرنال مي‌شود. سطوح ناکافي کورتيزول و آلدوسترون باعث دفع نمک و افزايش توليد آندروژن‌هاي آدرنال (نظير تستوسترون و دي هيدروتستوسترون) مي‌شود.

کمبود آنزيم 21- هيدروکسيلاز با اندازه‌گيري سطح 17- هيدروکسي پروژسترون و ساير استروييدها در مايع آمنيوتيک يا با روش‌هاي ژنتيک مولکولي تشخيص داده مي‌شود. هيپرپلازي مادرزادي آدرنال مرتبط با افزايش آزادسازي کورتيکوتروپين از غده هيپوفيز در پاسخ به پايين بودن سطح خوني کورتيزول است. بررسي رشد جنين نشان داده که قشر آدرنال در هفته 4 بارداري شکل مي‌گيرد و در هفته 6 يا 7 بارداري، ترشح استروييدها را آغاز مي‌کند. بنابراين هدف از درمان، تجويز داروي صحيح در زمان مناسب است تا آزادسازي کورتيکوتروپين را در بدن جنين کاهش دهد. دگزامتازون در کاهش سطوح کورتيکوتروپين موثر شناخته شده است. تجويز دارو براي مادر بايد از هفته هفتم بارداري آغاز و تا زمان کامل شدن جنين ادامه يابد. داروهايي نظير لوودوپا، متوکلوپراميد و آمفتامين‌ها باعث تحريک آزادسازي کورتيکوتروپين مي‌شوند. بنابراين تجويز اين داروها در دوران بارداري بايد با احتياط انجام شود.

پرکاري تيروييد جنين

عملکرد تيروييد در مادر باردار، عملکرد تيروييد را در جنين تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. حدود 1 تا 5 درصد از زنان باردار دچار بيماري گريوز، جنين يا نوزاداني مبتلا به پرکاري تيروييد خواهند داشت. اين وضعيت ناشي از انتقال آنتي‌بادي‌هاي گيرنده هورمون محرک تيروييدي از طريق جفت به جنين است. به علاوه، بالا بودن سطوح هورمون‌هاي تيروييدي در مادر ممکن است باعث تيروتوکسيکوز جنين شود. زايمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، مشکلات تکامل استخوان‌ها و افزايش ضربان قلب همراه با پرکاري تيروييد جنين شايع‌تر است. بنابراين بايد بلافاصله پس از تشخيص اين بيماري، درمان شروع شود. تجويز داروهايي نظير پروپيل‌تيواوراسيل و متي‌مازول بايد با درنظر گرفتن زمان بارداري و با کمترين ميزان دوز موثر انجام شود تا احتمال وقوع کم‌کاري تيروييد در جنين به حداقل برسد.

کم‌کاري تيروييد جنين

اين بيماري هنگامي رخ مي‌دهد که سطح هورمون محرک تيروييدي افزايش و سطح T4 آزاد در سرم جنين کاهش يابد. اگر کم‌کاري تيروييدي در جنين تشخيص داده نشود، به آسيب مغزي و مشکلات عصبي- رواني در مراحل بعدي زندگي کودک منجر مي‌شود. براي بهبود بيماري جنين با تشخيص کم‌کاري تيروييد، داروهاي ضدتيروييدي بيمار باردار بايد به کمترين و در عين حال موثرترين دوز تعديل شوند. مکمل‌هاي يد‌دار بايد فقط طي 3 ماهه اول يا دوم توصيه شوند. اگر اين روش‌ها موثر نبودند، تزريق داخل آمنيوتيکي لووتيروکسين به صورت هفتگي يا يک هفته در ميان، قدم بعدي است. داروهايي نظير هيدروکورتيزون، آمينودارون، ليتيوم، پروپرانولول و سولفونيل‌اوراز ممکن است کم‌کاري تيروييد را القا کنند.

القاي بلوغ ريوي

در صورتي که نوزاد در سن بارداري کمتر از 34 هفته متولد شود، با ريه نارس متولد خواهد شد. چنين ريه‌اي قادر به تبادل گاز نيست، زيرا هنوز نمي‌تواند سورفاکتانت توليد کند. در نوزادان با ريه نارس، کورتون‌درماني آغاز مي‌شود تا ساخت و آزادسازي سورفاکتانت در فضاهاي آلوئولي تحريک شود. تزريق داخل عضلاني 12 ميلي‌گرم بتامتازون هر 24 ساعت يکبار براي 2 دوز توصيه شده است.

آريتمي جنين

درمان آريتمي جنيني با تجويز دارو براي مادر باردار يا مستقيما براي خود جنين انجام مي‌شود. تاکي‌کاردي فوق‌بطني جنيني شايع‌ترين آريتمي‌هاست. ديگوکسين انتخاب اول براي درمان تاکي‌کاردي فوق‌بطني جنيني است. ابتدا بايد ديگوکسين را براي مادر باردار شروع کرد. اگر اين عارضه با ديگوکسين درمان نشد، تجويز داروهاي ديگري نظير آميودارون و سوتالول توصيه مي‌شود. در کل، تاکي‌کاردي‌هاي جنيني را مي‌توان با تجويز داروهايي از جمله پروپرانولول، پروکايييد و ليدوکايين کنترل کرد، اما ديگوکسين تاکي‌کاردي بطني را وخيم‌تر خواهد کرد.

هر سه ماهه مشخصات مربوط به خود را دارد؛ در سه ماهه اول ضربان قلب جنین شنیده می شود، در سه ماهه دوم اولین حرکات جنین توسط مادر احساس می شود، و در سه ماهه آخر برخی از مادران انقباضات کاذب زایمانی موسوم به برکستون- هیکز را تجربه می کنند. بعضی از آزمایشات مانند نمونه برداری از پرزهای جفتی در سه ماهه اول و آمنیوسنتز در سه ماهه دوم انجام می شوند. برخی از مسائل مانند دیابت بارداری، در سه ماهه آخر تظاهر می کنند. در این دوران عواطف و احساسات شما نیز مانند بدنتان دستخوش تغییراتی می شود و شرایط زندگی برای خانواده بتدریج آماده پذیریی از کودک آینده خواهد شد. 1