قرص رانیتیدین برای کودکان

خواص دارویی و گیاهی

مادرانی که بچه های تان هر چی شیر می خورند و بالا میاورند یا زیاد سکسکه دارند و می دانید علتش رفلاکس اسید معده بچه ها است. برای درمان این مشکل در نوزادان, شربت رانیتیدین تجویز می شود که ما در این مقاله از هر آنچه لازم است از این دارو بدانید, گفته ایم.

بعضی نوزادان تا یک و نیم سالگی دچار رفلاکس اسید معده می باشند که به این علت ممکن است علایمی همانند نفخ کردن, استفراغ, نخوردن غذا, تف کردن, سکسکه و گریه ناگهانی از خود بروز بدهند. در مراجعه با متخصص اطفال بعد از معاینه برای کاهش ترشح اسید معده و کم کردن سوزش و درد معده, شربت رانیتیدین تجویز می شود که ما در این مقاله از تمام فواید و عوارض این شربت نوشته ایم.

برای درمان رفلاکس معده نوزاد، برای جلوگیری از سوزش مری و درد نوزاد تجویز می شود. گاهی اوقات هم از شربت رانیتیدین برای رفع کهیر مزمن که یک حساسیت پوستی در نوزاد است, استفاده می کنند.

در برگشت یا رفلاکس اسید معده به مری علاوه بر اینکه این مشکل می تواند به مری آسیب بزند, دردناک نیز هست و نوزاد را اذیت می کند. به همین خاطر پزشکان برای کاهش ترشح اسید معده, شربت رانیتیدین را تجویز می کنند, که به کم شدن این حالت کمک کند.

نوع شربت رانیتیدین که می توان به نوزاد داد پانزده میلی گرم می باشد که تنها با نسخه پزشک می توان آن را تهیه کرد. شکل دیگری از دارو که بدون تجویز و نسخه پزشک به فروش می رسند فقط برای افراد بالای دوازده سال مورد مصرف می باشند. در نوزادانی که کمتر از شش ماه سن دارند استفاده از این دارو هر یک میلی گرم به ازای یک کیلو گرم وزن نوزاد می باشد که دو تا سه بار در روز مورد استفاده قرار می گیرد. در صورتی که این دوز برای نوزاد کافی نباشد پزشک تا نه میلی گرم در هر کیلو گرم در روز به دفعات دو تا سه بار را تجویز می کند. در صورت اینکه نوزاد هر گونه اختلالات کلیوی داشته باشد باید مصرف دوز دارو 5 درصد کاهش پیدا کند.

شربت رانیتیدین و دیگر اشکال این دارو معمولا بی خطر هستند و کم و زیاد دادن آنها مشکلی ایجاد نمی کند اما اگر احساس می کنید از اندازه به نوزاد دارو خورانده اید با پزشک او تماس بگیرید.

رانیتیدین یک دارو برای جلوگیری از ترشح بیش از اندازه اسید معده به منظور پیشگیری از رفلاکس مداوم اسید معده به مری می باشد و یک داروی ضد استفراغ نیست, پس در صورتی که نوزاد تنها رفلاکس معده داشته باشد نیازی به مصرف این دارو نمی باشد و بهتر است از مصرف بدن نیاز آن خودداری شود. هر چند که مصرف رانیتیدین به طور کلی بی خطر است.

مصرف این دارو در نوزادان عوارض جانبی شایع و بارزی ندارد و گاها مصرف آن اسهال, دل درد و یبوست را برای نوزاد به وجود می آورد. و در مواردی بسیار اندک و کم باعث به وجود آمدن التهابات کبدی و کم شدن سلول های خونی در نوزاد می شود.

همانطور که اشاره شد از مصرف سر خود و تجویز سر خود استفاده این دارو برای نوزاد خود و دیگران جدا خودداری کنید, زیرا بیماری های مشابهی با علایم یکسان وجود دارند که با استفاده داروی اشتباهی نه تنها به درمان آنها کمکی نمی شود بلکه احتمال دارد اثرات سو نیز بر روی آن بگذارد.

منبع : آرگا


اگر می خواهید عمل زیبایی انجام دهید، بخوانید!



دروازه هند ، یادگاری از آمدن و رفتن استعمار


برای انجام جراحی زیبایی به کدام دکترها اعتماد کنیم؟


باغ ادویه گرمسیری پنانگ، جزیره ای رویایی در مالزی


برای پاکسازی پوست چرب از این روش های مطمئن استفاده کنید



هیچوقت این جملات را به زبان نیاورید!

نشانی شما منتشر نخواهد شد.


دکتر ابوالفضل زارعی، جراح پلاستیک و زیبایی بینی، صورت، پلک





نشان‌گذاری

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]

&gt


حتما شما هم دیده‌اید افرادی را که از درد معده رنج می‌برند و اولین و تنهاترین راه درمان را قرص رانیتیدین می‌دانند. رانیتیدین به طبقه‌ای از داروها تعلق دارد که «مهارکننده گیرنده‌های H2» دارند. از این دارو برای کاهش میزان ترشح اسید معده و کاهش دردهای ناشی از زخم یا تسهیل درمان زخم معده استفاده می‌شود. رانیتیدین یکی از پرمصرف‌ترین قرص‌های حاضر است که بدون تجویز پزشک نیز به فروش می‌رسد.

به طور کلی رانیتیدین برای درمان زخم‌های گاستریک(زخم‌های معده) و اثنی‌عشر و همچنین ریفلاکس اسید معده به مری استفاده می‌شود. این دارو برای درمان مشکل ترشح بیش از اندازه اسید معده تجویز می‌شود. رانیتیدین یکی از داروهایی است که بدون نسخه در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد و مردم برای کاهش درد معده از آن استفاده و البته به همدیگر نیز تجویز می‌کنند.

نحوه مصرف

رانیتیدین به صورت قرص، آمپول و شربت در داروخانه‌ها موجود است. برای افراد بزرگسال دوز تجویز شده برای زخم معده وسوء هاضمه مزمن مقدار 15 میلی‌گرم دو بار در روز یا 3 میلی‌گرم هنگام خواب برای مدت چهار تا هشت هفته مصرف می‌شود.

برای کودکان 2 تا 4 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دو بار در روز می‌توان از آن استفاده کرد. می‌توان رانیتیدین را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد.

برای پیشگیری از بروز علائم مربوط به مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنی‌ها بهتر است قرص رانیتیدین 3 تا 6 دقیقه قبل از غذا مصرف شود. حداکثر دوز قابل مصرف 3 میلی‌گرم در روز است. توصیه می‌شود بدون نظر پزشک این دوز از دارو بیش از دو هفته مصرف نشود.

آمپول رانیتیدین در بیمارستان‌ها و در برخی شرایط که بیمار نمی‌تواند قرص بخورد، استفاده می‌شود. دوز عادی تزریق رانیتیدین 5 میلی‌گرم و هر 6 تا 8 ساعت است.

میزان مصرف دارو در موارد مختلف

عوامل متعددی از قبیل وزن، شرایط بدنی و مصرف داروهای دیگر در تجویز مقدار مورد نیاز دارو برای افراد دخالت دارد. اگر پزشک معالج دوز متفاوت از آنچه در بالا اشاره شد تجویز کرده باشد بیمار باید مطابق دستور پزشک عمل کند. اگر بیمار مصرف دارو را فراموش کند به محض یادآوری باید آن را مصرف کند. اما اگر فاصله مصرف با نوبت بعدی کم باشد لازم است از مصرف آن صرف‌نظر کرده و نوبت بعدی را مصرف کند.

شیوه نگهداری

قرص، شربت و آمپول رانیتیدین باید در دمای محیط، دور از تماس نور و رطوبت و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

عوارض جانبی

داروها عوارض جانبی متعددی دارند. یکی از عوارض جانبی نسبت به هر دارویی واکنش ناسبی است که بدن نسبت به مصرف آن نشان می‌دهد. ممکن است این واکنش جزئی یا شدید، زودگذر یا دائمی باشد. داروی رانیتیدین نیز از این قاعده مستثنی نیست. البته عوارض آن در همه افراد یکسان نیست و کمتر از یک درصد آنهایی که این دارو را مصرف می‌کنند از عوارض جانبی آن شکایت می‌کنند. اگر با مصرف رانیتیدین دچار عوارض جدی و ناراحت‌کننده شدید حتما پزشک را در جریان قرار دهید. ممکن است مصرف قرص رانیتیدین با عوارضی مثل یبوست، اسهال، سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، خواب آلودگی، اختلالات خواب و استفراغ همراه باشد. نشانه‌هایی مثل افزایش ضربان قلب، دردهای عضلانی، ضایعات پوستی یا کهیر، خستگی، جزو عوارض ناشایع مصرف رانیتیدین است. با وجود این‌که این علائم جزو عوارض شایع این دارو نیست اما ممکن است باعث بروز مشکلات جدی برای بیمار شود. در نتیجه در صورت مشاهده علائم گفته شده حتما به پزشک مراجعه کنید.

موارد منع مصرف

مصرف رانیتیدین برای افرادی که به این دارو و دیگر داروهای «مهارکننده گیرنده H2» مثل سایمتیدین و فاموتیدین حساسیت دارند، توصیه نمی‌شود. بیماران مبتلا به نارسایی کبد وکلیه ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز داشته باشند. کشیدن سیگار هم موجب کاهش اثر این دارو می‌شود.‌ قبل از تجویز این دارو پزشک باید اطلاعات لازم را از بیمار بگیرد. بنابراین اگر هر یک از شرایط زیر را دارید از مصرف خودسرانه رانیتیدین اجتناب کنید و حتما پزشکتان را در جریان قرار دهید.

مشکلات کلیوی: افرادی که عملکرد کلیه‌هایشان مشکل دارد قبل از مصرف رانتیدین با پزشک مشورت کنند. لازم است پزشک با توجه به شرایط بدنی هر فرد دوز مناسب را تجویز کند.

بیماری پورفیری حاد: افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند نباید رانیتیدین مصرف کنند.

مشکلات گاستریت جدی: مصرف رانیتیدین به افرادی که به طور مکرر استفراغ می‌کنند، مشکل بلع غذا دارند، در مدفوع خود خون دیده‌اند، بدون دلیل خاصی وزن زیادی کم کرده‌اند، توصیه نمی‌شود. این افراد حتما باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنند.

مصرف داروهای ضدالتهاب: افرادی که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل دیکلوفناک، ایبوپروفن و ناپروکسن و مصرف می‌کنند نباید خودسرانه رانیتیدین مصرف کنند بخصوص اگر سالمند هستند یا از زخم معده رنج می‌برند.

بارداری: مصرف رانیتیدین در دوره بارداری توصیه نمی‌شود. اگر در حین مصرف رانیتیدین بارداری اتفاق بیفتد، لازم است موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.

شیردهی: مصرف رانیتیدین برای خانم‌های شیرده توصیه نمی‌شود. چون این دارو وارد شیرمادر می‌شود. اگر در حین شیردهی از رانیتیدین استفاده کنید فرزندتان نیز اثرات آن را دریافت خواهد کرد. بنابراین از مصرف خودسرانه رانیتیدین در این دوره بپرهیزید.

اختلالات دارویی

مصرف همزمان رانیتیدین با داروهای دیگر امکان اختلال دارویی را بالا می‌برد. مصرف رانیتیدین با داروهایی مثل ایتراکونازول، کتوکونازول، وارفارین و فنی‌تویین باعث اختلال دارویی می‌شود. اگر شما هم تحت درمان با این داروها هستید حتما مساله را با پزشک در میان بگذارید. در صورت استفاده از آنتی‌اسید‌ها باید حداقل نیم ساعت بین مصرف این داروها با رانیتیدین فاصله باشد.‌مصرف خودسرانه دارو در بین مردم زیاد است. لازم است فرهنگ عدم خوددرمانی یا دیگردرمانی در بین مردم نهادینه شود. در صورت مراجعه به پزشک حتما داروهایی را که مصرف می‌کنید با دقت عنوان کنید. حتی اگر از گیاهان دارویی یا مکمل خاصی استفاده می‌کنید به پزشک اطلاع دهید.

مریم بهاری ساروی – پزشک داروساز

9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *