فواید کلاژن چیست؟ کلاژن ، فراوان ترین پروتئین در بدن است که در استخوان ها و بافت های همبند یافت می شود و در حالی که تکه ای از شام شب گذشته ممکن است سبب زیبایی بیش از حد نباشد، این قسمت ها حاوی مواد مغذی و ترکیباتی هستند که می توانند پوست شما را فربه و نرم نگه دارند، از تشکیل سلولیت ها جلوگیری کرده و آنها را بهبود بخشند و مو و ناخن هایتان سریع تر رشد یابند و سالم تر باشند. بیایید
رژیم غذایی MIND چیست؟ براساس تحقیقات اخیر، حداقل یکی از سه مورد بیماری آلزایمر، در سراسر جهان قابل پیشگیری است. یکی از آشناترین چیزهایی که ما در مورد درمان طبیعی آلزایمر می دانیم، داشتن یک رژیم غذایی سالم و ضد التهاب است. غذاهایی مانند سبزیجات، میوه، آجیل و ماهی سرشار از آنتی اکسیدان ها، چربی های سالم و دیگر مواد فوتوشیمیایی هستند که از مغز در برابر بیماری آلزایمر، محافظت می کنند. در این مقاله از بخش تغذیه دکتر سلام به بررسی رژیم غذایی MIND
عوارض دیازپام در بارداری
سوم مارچ برابر با ۱۲ اسفندماه ۱۳۹۷، روز جهانی شنوایی با شعار «شنوایی خود را ارزیابی کنید» است. به مناسبت این روز، در سراسر دنیا بره هایی برای
لیپوماتیک یکی از جدیدترین، پیشرفته ترین و ایمن ترین روش های لیپوساکشن در کره ی جنوبی است و همچنین می توان یک روش جدید و نوین برشمرد که
فواید ریشه سنبل الطیب چیست؟ در مورد کاربرد این گیاه دارویی چقدر می دانید؟ سنبل الطیب که از گیاهان بومی اروپاست، به صورت وحشی در مراتع رشد کرده
علت دندان داشتن نوزاد هنگام تولد چیست؟ دندان درآوردن معمولا در اولین سال تولد نوزاد اتفاق می افتد. عمدتا، هنگامی که نوزادان در 6 تا 8 ماهگی خود
فواید کلاژن چیست؟ کلاژن ، فراوان ترین پروتئین در بدن است که در استخوان ها و بافت های همبند یافت می شود و در حالی که تکه ای
سرکه سیب برای خشک کردن زگیل ها و کشتن ویروس ها مفید است. خواص ضد میکروبی قوی دارد که در از بین بردن زگیل های تناسلی موثر است. اسید استیک موجود در سرکه سیب می تواند برخی از ویروس ها و باکتری ها را از بین ببرد.
روغن بابونه رومی یک ضد التهاب معروف است که هم برای انسان و هم برای سگ در صورت داشتن مشکلات پوستی مشابه مانند سوزش، سوختگی، جراحات، زخم یا اگزما بسیار عالی می باشد. این یک روغن بسیار ملایم است که به آرام کردن استرس سگ نیز کمک می کند.
روغن اسطوخودوس یک درمان مهم موضعی برای مشکلات پوستی سگ مانند آلرژی و سوختگی است. این روغن یک انتخاب رایج در بین روغن های ضروری برای زخم ها و خارش پوست سگ می باشد.
برای درمان افسردگی و بد اخلاقی، صبح یک عدد موز بخورید. این میوه سروتونین مغز را افزایش داده و خوش اخلاقی را برایتان به ارمغان می آورد.
برای افزایش سوخت و ساز بدن، ناشتا آب بنوشید. نوشیدن آب لیمو ناشتا، باعث چربی سوزی می شود و میل کردن آب هویج ناشتا، کبد چرب را درمان می کند. همچنین خوردن آب سیب ناشتا، باعث درمان جوش و آکنه می شود.
جوشانده شنبیله می تواند خارش پوست سر را درمان کند. برای این منظور کمی شنبیله را در آب در حال جوش ریخته و پس از 15 دقیقه آن را صاف کنید و موهای خود را با این مایع بشویید. شما همچنین شاهد خوش حالتی موهای خود خواهید بود.
اثبات شده است که رژیم پالئو برای بهبود عدم تحمل گلوکز مفید است و به طور خاص، رژیم غذایی پالئو بیش از یک رژیم غذایی مدیترانه ای به منظور بهبود تحمل گلوکز در افراد مبتلا به بیماری های قلبی اثر بخش بوده است.
هر دو رژیم غذایی اتکینز و پالئو، افراد را به مصرف تمام غذاهای مغذی، از جمله گوشت تازه، ماهی، غذاهای دریایی، سبزیجات تازه، چربی های سالم و تشویق می کنند.
گزینه سالمی که برای مبتلایان به سرطان پروستات مناسب می باشد، خوردن گوجه فرنگی پخته است. گوجه فرنگی سرشار از آنتی اکسیدانی قوی به لیکوپن می باشد که زمانی که گوجه فرنگی پخته می شود، بدن به راحتی می تواند آن را جذب کند.
آلوئه ورا به علت خواص ضد باکتری و ضد التهابی، برای درمان زخم ها به طور طبیعی مفید است. همچنین باعث آبرسانی به پوست شده و چربی بیش از حد پوست را از بین می برد. علاوه بر این، یک نرم کننده طبیعی است که مرمت پوست آسیب دیده کمک می کند.
آیا امکان بزرگ کردن سینه ها وجود دارد؟ از افتادگی و شل بودن سینه های خود خسته شده اید؟ ما یک راه حل ساده
چگونه میتوان باعث افزایش قد در نوجوانان شد؟ هر کسی، خواهان یک اندام متناسب با قدی ایده آل می باشد، به ویژه نوجوانان. اگرچه
اکثر افراد هنگام سردرد، سرماخوردگی های ساده یا از این دست بیماری های جزئی، داروهای بدون نسخه تهیه و مصرف می نمایند. اما در دوران بارداری باید از این کار اجتناب کرد.
در دوران بارداری مقاومت بدن در برابر ابتلا به عفونت و سایر بیماری ها افزایش می یابد؛ با این حال نباید هیچ دارویی را خودسرانه مصرف کرد. در این دوران، متخصص زنان، شما را از مصرف برخی از داروهای بدون نسخه منع می کند؛ زیراممکن است باعث ایجاد اختلالات مادرزادی در نوزاد شوند.
به ویژه در هشت هفته اول که ریه ها، مغز و قلب جنین در حال تشکیل شدن هستند. نگران نباشید! ما تعدادی از این داروهای ممنوعه را به شما معرفی می کنیم.عوارض دیازپام در بارداری
هشدارهای لازم:
هنگامی که پزشک، شما را از مصرف برخی داروهای بدون نسخه منع می کند، می توانید برای رفع بیماری به اقدامات غیر دارویی و طبیعی متوسل شوید. برای مثال هنگامی که تحت فشار روانی شدید هستید، می توانید از روش هایی همچون مدیتیشن، ورزش، یوگا یا حتی پیاده روی استفاده کنید. این روش ها ممکن است باعث رفع سردرد و استرس شما گردند.
سعی کنید در دوران بارداری رژیم غذایی متعادلی را دنبال کنید و تمامی مواد مغذی ضروری و مواد معدنی لازم را در بره غذایی خود بگنحانید. مواد غذایی مغذی به رشد و نمو جنین کمک می نمایند.
استراحت کافی و نوشیدن مایعات به طور مرتب، می تواند برای درمان سرماخوردگی های ساده، موثر باشد.
هرگز در دوران بارداری هیچ نوع از داروهای بدون نسخه را بدون مشورت پزشک مصرف نکنید. زیرا ممکن است پزشک بر اساس نیاز شما دوز پایین تری را تجویز کند.
هرگز در مراحل بحرانی بارداری از داروهای ترکیبی استفاده نکنید. این داروها به طور بالقوه برای جنین خطرناک هستند. داروهای رفع همزمان سرماخوردگی و حساسیت، می توانند رشد کودک را مختل کرده و عوارض جدی ایجاد نمایند.
برخی از داروهای بدون نسخه، ممکن است حاوی کافئین یا الکل باشند که مصرف آن ها در بارداری اکیدا ممنوع است.
برای مثال ویکس حاوی الکل و آسپرین حاوی کافئین است.
منبع: momjunction
نویسنده :
تیم تالیف و ترجمه نی نی پلاس
منبع: نی نی پلاس
مصرف دارو در بارداری
مصرف دارو در بارداری
مصرف دارو در بارداری
مصرف دارو در بارداری
مصرف دارو در بارداری
مصرف دارو در بارداری
مصرف دارو در بارداری
این بخش در حال طراحی می باشد
با دلگرم همراه باشید تا با دیازپام و عوارض مصرف بیش از حد این دارو آشنا شوید.
عوارض دیازپام در بارداری
قرص های 2 و 5 و 1 میلی گرمی در جعبه های 1 عددی .
با اثر برگيرنده اختصاصی درغشای سلولی عصبی اثر مهاری گاماآمينوبوتيريک اسيد (GABA) را که در تمام‌نواحی CNS باعث مهار پيش سيناپسی وپس سيناپسی می گردد، تسهيل کرده ياافزايش می دهد.
فارماکونتیک
از راه خوراکی سريع و به‌خوبی جذب می شود. جذب آن از راه‌عضلانی به محل تزريق بستگی دارد وممکن است آهسته و نظم صورت گيرد.
اگر به عضله دلتوئيد تزريق گردد جذب آن‌معمولا سريع و کامل خواهد بود. اتصال‌آن به پروتئين‌های پلاسمايی تا 99 درصدمی باشد. در کبد متابوليزه شده و به‌متابوليت دزمتيل ديازپام و اگزازپام تبديل می شود.
نيمه عمر ديازپام در پلاسما 1-2 روز است در حالی که نيمه‌عمر دزمتيل ديازپام حدود 6 ساعت‌است. متابوليت دارو از طريق کليه دفع‌می شود.
دیازپام دارویی مسکن و خواب‌آور است که در رده درمانی بنزودیازپین های طولانی اثر قرار می‌گیرد و متابولیتهای کبدی آن نیز فعال هستند. دیازپام برای تسکین اضطراب، اختلالات خواب و اختلالات هراس تجویز میشود. این دارو همچنین به‌عنوان ضد تشنج و شل‌کننده ماهیچه اسکلتی، درمان انقباض عضلانی و تشنج (تب و تشنج در کودکان یا حمله صرع) نیز استفاده میشود.
بنزودیازپین‌ها مهم‌ترین گروه از داروهای ضد اضطراب و خواب‌آور هستند. این گروه داروها را میتوان به 3 دسته کوتاه اثر، متوسط اثر و طولانی اثر تقسیم‌بندی كرد. از داروهای کوتاه اثر میتوان اگزازپام، میدازولام و تریازولام را برد. داروهای متوسط اثر نیز شامل آلپرازولام، کلونازپام، نیترازپام و تمازپام هستند و در دسته داروهای طولانی اثر داروهایی نظیر دیازپام، کلردیازپوکساید و فلورازپام قرار میگیرند. البته ناگفته نماند که داروهای دیگری نیز از خانواده بنزودیازپین‌ها در این گروه‌ها قرار میگیرند و در اینجا تنها داروهای رایج را بردیم.
در جواب به این سؤال که آیا این داروها اعتیادآور هستند یا خیر باید بگویم بله؛ در حدود 4 نفر از هر 1 نفر که این ترکیبات را هر روز به مدت بیش از 8 هفته استفاده می‌کنند، دچار اعتیاد میشوند که نشانه‌های ساده‌ای برای تشخیص آن وجود دارد، از جمله:
1. فرد متوجه میشود بعد از مدتی باید دوز بیشتری استفاده کند تا همان اثر قبلی را دریافت کند.
2. احساس نیاز به داروی مورد نظر در طول روز.
3. تجربه نشانه‌های ترک دارو در صورت متوقف کردن مصرف که شامل بی‌خوابی، آشفتگی، اضطراب، سرگیجه، احساس طعم فلزی غیر عادی در دهان، احساس شوک الکتریکی در بازوها و پاها، تاری دید و حساسیت به نور میشود.
در بعضی افراد این نشانه‌ها شدیدتر است و حتی ممکن است شامل توهمات دیداری و شنیداری نیز بشود. البته این نکته نباید فراموش شود که این ترکیبات در صورتی که زیر نظر پزشک معالج تجویز شده باشند نه تنها ممکن است مضر نباشند بلکه سودمند هم هستند.
عوارض دیازپام در بارداری
برای درمان اضطراب،2 ميلیگرم سه بار در روز و در صورت‌نياز تا mg/day 15-3 در مقاديرمنقسم مصرف می شود. در افراد کهنسال‌نصف اين مقدار مصرف شود در درمان‌بیخوابی همراه با اضطراب، 5-15ميلیگرم در موقع خواب مصرف می شود.مقدار مصرف در افراد مسن نصف مقدار تجويز شده برای افراد بالغ‌است.
در درمان راه رفتن در خواب وترس بچه‌ها، 1-5 ميلیگرم در موقع خواب‌مصرف می شود.
از راه تزريق وريدی در حمله‌مداوم صرعی 1-2 ميلیگرم با سرعت/5 ميلیليتر (2/5 ميلیگرم) طی 3 ثانيه،تجويز می شود و در صورت لزوم 3-6دقيقه بعد تکرار میگردد.ممکن است پس‌از تزريق اول، انفوزيون وريدی تا حداکثرmg/kg 3 در طول 24 ساعت انجام شود.دردرمان اضطراب حاد شديد، کنترل حملات‌پانيک حاد و درمان علائم حاد قطع مصرف‌دارو، مقدار 1 ميلیگرم مصرف می شودکه در صورت نياز بعد از 4 ساعت می توان‌آن را تکرار کرد.
مقدار mcg/kg 2-3يا 1ميلیگرم به ازای هر سال سن مصرف‌می شود.موارد منع مصرف: در ضعف تنفسی،نارسايی حاد ريوی، حالات فوبيک،نارسايی کبدی، سايکوز مزمن، دپرسيون‌و اضطراب همراه آن نبايد مصرف شود.
بنزودیازپین‌ها در افراد زیر نباید استفاده شوند:
خطر مرگ!
مصرف طولانی مدت بنزودیازپین‌ها میتواند باعث نقص ادراکی، مشکلات رفتاری و احساسی، احساس آشفتگی و هیاهو، مشکل در تفکر درست و منطقی، کاهش توان جنسی، ترس از اجتماع، افزایش اضطراب و افسردگی، کاهش توجه به کارهای مورد علاقه و عدم توانایی در بیان احساسات شود.
تمام این عوارض در افرادی که طولانی مدت این ترکیبات را استفاده می‌کنند به طور کامل بروز نمی‌کنند اما حداقل یک یا دو مورد در اکثر بیماران مشاهده میشود. مصرف خودسرانه این داروها بدون نظر پزشک بسیار اشتباه بوده و علاوه بر تشدید عوارض جانبی در بعضی موارد ممکن است باعث استفاده بیش از اندازه دارو (overdose) شده یا به علت تداخل با ترکیبات دیگر حتی به مرگ فرد منجر شود.
هشدار در مورد دیازپام
1 ـ در بيماری تنفسی، ضعف‌عضلانی، بيماران با سابقه مصرف نابجای دارو يا افراد با اختلال شخصيتی با احتياط مصرف شود.
2 ـ در افراد مسن، نارسائی کبدی و کليوی مقدار مصرف دارو بايد کاهش داده شود.
3 ـ از مصرف طولانی مدت خودداری گردد.
4 ـ در صورت مصرف طولانی مدت برای جلوگيری از بروز عوارض قطع مصرف،دارو را بايد به‌تدريج قطع کرد.
5 ـ در موقع تزريق وريدی، وسايل لازم‌برای برگرداندن ضعف تنفسی و تهويه‌مکانيکی، بايد در دسترس باشد.
6 ـ در موقع انفوزيون وريدی اين دارو بايدکاملا احتياط نمود چون کاملا خطرناک‌است، بايد انفوزيون وريدی ديازپام درپخش مراقبت‌های ويژه انجام شود.
7 ـ تزريق سريع وريدی آن ممکن است‌منجر به بروز آپنه، کاهش فشار خون،برادی کاردی يا ايست قلبی شود. (تزريق‌هر پنج ميلیگرم دارو حداقل بايد يک دقيقه‌طول بکشد).
8 ـ تزريق وريدی ديازپام نبايد دروريدهای کوچک (مانند مچ دست و پا)انجام شود و بايد دقت نمود که داخل‌شريان تزريق نشده و سوزن تزريق نيز ازرگ خارج نشود تا از بروز ترومبوزوريدی، فلبيت، تحريک موضعی، ورم وبندرت صدمه عروقی جلوگيری شود.
9 ـ از تزريق عضلانی، زمانی استفاده‌می شود که مصرف خوراکی و وريدی ممکن نيست.
1 ـ در افراد کهنسال با احتياط مصرف‌شود و مقادير مصرف دارو با توجه به‌کارکرد کبد و کليه تنظيم گردد.
تداخلات داروئی
خواب آلودگی روز بعد ازمصرف، گيجی و آتاکسی (به‌خصوص درافراد مسن) فراموشی، وابستگی،تحريک‌پذيری غيرعادی و در برخی مواردسردرد، سرگيجه، افت فشار خون، افزايش‌ترشحات بزاق، کرامپ و درد در ناحيه‌شکم، بثورات جلدی، اختلال بينائی، تغييردر ميل جنسی، احتباس ادرار، اختلالات‌خونی و يرقان از عوارض احتمالی اين‌دارو است.درد، ترومبوفلبيت و ندرتاً آپنه‌و افت فشار خون با تزريق اين داروگزارش شده‌است.
چگونگی مصرف دیازپام
دیازپام بسته به شرایط متفاوت و در افراد متفاوت با مقادیر متفاوتی تجویز می شود. هیچگاه یا کمتر از مقدار تجویز شده مصرف نکنید.از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. شکل های مایع دیازپام را می توان با غذاهای مایع یا نیمه جامد مثل پوره مخلوط کرده نگذارید دیازپام مایع یخ بزند.
اگر یک نوبت را فراموش کردید ، به مجردی که آن را به یاد آوردید مصرفش کنید. اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دارو رسیده است ، نوبت فراموش شده را رها کرده به بره دارویی منظمتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
علایم ترک دارو عبارتند از:
موارد احتیاط
هنگام مصرف دیازپام توصیه می شود
راهنمائیهای عمومی
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک خود مشورت نمائید :
شرایط نگهداری دیازپام
نکاتی مهم در رابطه با دیازپام
* از آنجايی که اين داروايجاد وابستگی می کند، بايستی بيش ازمقدار توصيه شده مصرف نشود.
* اگر بعد از چند هفته اثر درمانی داروکاهش يافت به پزشک مراجعه شود.
* ـ ديازپام به‌عنوان ضدتشنج بايد کامل ومرتب مصرف شود.
* در صورت بروز خواب‌آلودگی،سرگيجه، منگی، از دست دادن مهارت درانجام کار به‌خصوص در افراد مسن، داروبا احتياط مصرف شود.
اعتیادآوری دیازپام
عوامل متعددی در شکل گیری اعتیاد به دیازپام و سایر قرص‌های آرام بخش دخیل هستند. افرادی که به طور دائمی از این داروها استفاده می‌کنند به تدریج به آن وابسته شده و برای دستیابی به همان میزان آرامش قبلی، مجبور به مصرف میزان بیشتری از آن هستند.
با مصرف دوزهای بالاتر، فرد دچار تالورنس و مقاومت بدن شده و نه تنها به مصرف آرام بخشها وابسته میشود، بلکه میزان مصرف خود را نیز دائماً افزایش می‌دهد. عامل دیگری که باعث وابستگی افراد میشود، بعد روانی نیاز به مصرف است. برای مثال افرادی که برای درمان عصبانیت تحت تجویز قرص‌های آرامبخش قرار میگیرند، از نظر روحی نیز به آن وابسته شده و عادت میکند تا برای پیشگیری از بروز عصبانیت، همواره به قرص‌های آرام بخش پناه ببرند.
این افراد به احساس آرامش و نئشگی ناشی از مصرف مواد وابسته شده و به سرعت باعث رشد و توسعه بیماری اعتیاد میشوند. معتادان به آرام بخشها استفاده از این قرص‌ها را به عنوان یک راه حل موقت برای تسکین دردهای جسمی و روحی خود انتخاب کرده و خواه ناخواه مرز بین مصرف درمانی، و سوء استفاده از مواد را گم می‌کنند. همین امر سبب میشود که به راحتی در دام چرخه اعتیاد گرفتار شده و باعث گسترش هرچه این وابستگی شوند. .”
گردآوری شده ی مجله ی اینترنتی دلگرم
مرجان امینی
پاسخ به سوالات پزشکی ، مامایی و جنسی شما (توسط پزشک و ماما مجله دلگرم)
© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.
عوارض دیازپام در بارداری
آرایش
مدل مو
مدل لباس
برای آن که جنین رشد خوب و سالمی داشته باشد،مادران باردار باید در نحوه استفاده از قرص و داروهای دقت داشته باشند.
پزشکان تحت شرایط و بنا بر وضعیت جسمی داروهایی را به زنان باردارتجویز می‌کنند که در این راستا،با در نظر گرفتن پزشک،پرهیز از مصرف هر نوع دارو را باید کنار گذاشت و فقط به توصیه‌های پزشک متخصص عمل کرد.
دکتر شهلا چایچیان،متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه دراین‌باره گفت:مصرف دارو در بین زنان باردار باید تحت شرایط خاصی باشد،ولی نباید مصرف تمامی داروها را نفی کنیم و بگوییم هیچ دارویی در این زمان نباید مصرف شود.به گفته وی،گاهی هم مصرف دسته‌ای از داروها قبل از بارداری باعث بروز ناهنجاری‌هایی در جنین میشود مثلا مصرف اسید فولیک ، 4 ماه قبل از بارداری،نه تنها لازم است بلکه باعث میشود مادر با فقر آهن و عوارض آن مواجه نشود و از احتمال بیماری‌های «نقص لوله عصبی» که جزو ناهنجاریهای جنینی است، جلوگیری به عمل آید.این عضو هیات علمی دانشگاه درخصوص مصرف ویتامین در این دوران می‌افزاید:مصرف ویتامینها و املاح در ماه‌های بارداری متفاوت است و پزشک متخصص تصمیم به تجویز و نحوه مصرف می‌گیرد.این متخصص زنان و زایمان اظهار میکند:گاهی اوقات براساس نوع بیماری،پزشک داروهای مختلفی را برای زن باردار تجویز میکند که متاسفانه عده‌ای از آنها با نظرخواهی اطرافیان خود،خودسرانه داروی خود را قطع می‌کنند،در صورتی که امروزه ثابت شده برخی از داروها به کاهش و حتی عدم سقط جنین،کمک شایانی میکند.
مصرف آنتی‌بیوتیک در بارداری
دسته دیگری از داروها که در این ایام مصرف میشوند «آنتی‌بیوتیک‌ها» هستند،دکتر چایچیان در این باره می‌گوید:این که انواع مختلفی از آنتی‌بیوتیک‌ها میتوانند طی زمان‌های مختلف بارداری،جنین را دچار عوارض خفیف و یا شدید کند،امری اجتناب‌ناپذیر است ولی در بسیاری از موارد،برای درمان عفونت‌ها،چاره‌ای جز تجویز آنتی‌بیوتیک به زن باردار نیست.وی در ادامه یادآور میشود: تحقیقات نشان می‌دهد عفونتهای لثه و دندان در زنان باردار،باعث بروز زایمان زودرس،پارگی زودرس کیسه آب و عوارض خطیر دیگری برای جنین و نوزاد میشود در صورتی که میتوان عفونت لثه را با دوره کوتاهی از آنتی‌بیوتیک درمان کرد.
بنابر این،اصرار عدم مصرف دارو در این ایام، امری بیهوده تلقی میشود.«گاهی به دلیل تهوع‌های شدید بارداری، پزشک مجبور به تجویز دارو جهت جلوگیری از برخی مشکلات در خون میشود» این متخصص زنان و مامایی با اظهار این مطلب خاطرنشان میکند:مادران باید در نظر داشته باشند که به هنگام بروز بیماری در این ایام،پزشک معالج خود را از «هفته بارداری» مطلع سازند تا مشکلی برای وی و جنین به وجود نیاید.وی خفیف‌ترین عوارض مصرف آنتی‌بیوتیک در زن باردار را ایجاد آلرژی به این دارو در آینده کودک عنوان میکند و یادآور میشود،برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها همانند «تتراسایکلین» نیز میتواند جوانه‌های دندان جنین را تیره کند پس بهتر است تا آن‌جاکه ممکن است از تجویز این دارو خودداری شود و یا مادرانی که دارای بیماری‌های خونی هستند،نباید از آنتی‌بیوتیک‌های «سولفامید» استفاده کنند، که مطمئنا پزشک معالج این جوانب را مدنظر خواهد داشت.
عوارض دیازپام در بارداری
شیمی درمانی و بارداری
برخی از اوقات،زن باردار مجبور به استفاده از داروهای شیمی‌درمانی است چرا که با عدم مصرف این دارو،مادر از دست خواهد رفت.دکتر چایچیان با اشاره به این مطلب می‌گوید:از آنجایی که سلامت جنین،نهفته در سلامت مادر است،بهتر است در این شرایط به توصیه‌های پزشک اهمیت بیشتری داد.
مسکن‌ها
شایعترین مصرف مسکن در دوران بارداری،استامینوفن است که طبق تحقیقات صورت گرفته،تاکنون عارضه‌ای از آن در انسان،گزارش نشده است.این عضو هیات علمی دانشگاه خاطر نشان میکند:گاهی دردهای شدید،عوارض بیشتری نسبت به مصرف مسکن‌ها در پی خواهد داشت.وی در ادامه ابراز میکند:در برخی موارد حاد،اگر زنی دچار «میوم رحمی» (غده خوش‌خیم) باشد،طبق نظر پزشک،بیمار میتواند از استامینوفن‌های کدئین نیز مصرف کند.دکتر چایچیان یادآور میشود:گاهی شاهد آن هستیم که مصرف بی‌رویه برخی از ویتامینها در دوران بارداری،دارای اثرات سوء است، بنابراین مادران باید توجه داشته باشند که با مصرف بی‌رویه ویتامین، خود و جنین خود را به دردسر نیندازند.به گفته وی،پزشک میتواند با تجویز قرص فولیک اسید،آهن و دادن یک رژیم غذایی مناسب،بیمار خود را تحت کنترل داشته باشد.در غیر این صورت و مشاهده کمبود برخی از ویتامینها و املاح،پزشک معالج اقدام به تجویز «ویتامین‌های مخصوص حاملگی» میکند.
مادران فست‌فودی
آمارها نشان می‌دهند که این روزها به دلیل اشتغال مادران،اغلب آنها از تغذیه صحیحی استفاده نمی‌کنند و جای میوه و سبزی در وعده‌های غذایی آنها خالی است که پزشکان با علم به این حقیقت، اقدام به تجویز برخی از داروهای مکمل برای آنان می‌کنند،ولی باید توجه داشت که مصرف غذاهای حاضری (فست‌فود) به جز چاقی مادر و جنین،هیچ ثمری را به همراه نخواهد داشت و سکته‌های زودرس و بیماری دیابت را میتوان از عوارض مادر و جنین چاق محسوب کرد و حتی گزارش شده است،دخترانی که در دوران حاملگی مادر خود،دچار چاقی بوده‌اند،بعدها در آینده از سایرین دچار سرطان پستان شده‌اند. دکتر چایچیان در پایان خاطرنشان میکند:بیماران تیروئیدی باید آگاه باشند که مصرف دارو طی دوران بارداری،یکی از ملزومات آنهاست،چراکه ممکن است قطع دارو در این مرحله به قلب و چشم مادر صدمه وارد کند و یا احتمال زایمان زودرس را در آنها کند.
یکی از مقولات مهم دوران بارداری استفاده از داروها در این دوران و تاثیرات آن بر جنین می باشد.هرچند در اغلب موارد پزشک در صورت اطلاع از بارداری در تجویز دارو دقت کافی دارد اما دانستن یکسری اطلاعات برای همه خانمهای باردار و کسانی که قصد بارداری دارند میتواند مفید باشد.
هر عاملی که طی دوره تکامل رویانی و جنینی موجب تغییر دائمی در شکل یا کارکرد بخشهای مختلف بدن جنین شود تراتوژن یا آسیب زا وبعبارتی خطرناک یده می شود .این کلمه ریشه یونانی دارد و به معنی هیولاست.
تراتوژنهایی که تاکنون شناخته شده اند شامل مواد شیمیایی – ویروسها – عوامل محیطی – فاکتورهای فیزیکی و داروهاست. داروهایی که به طور شایع در بارداری استفاده می شوند: ضد استفراغ، آنتی اسیدها، ضد درد، آنتی بیوتیکها، داروی کاهنده فشار خون، آرام بخشها، خواب آورها، داروهای مدر( ادرارآور) هستند.
برای اینکه ماده ای را تراتوژن یا اسیب زا بدانیم باید چند شرط داشته باشد:
. اول اینکه دارو قابلیت عبور از جفت را داشته باشد.
. بیمار در زمان بحرانی مربوطه در معرض آن قرار گرفته باشد.
. رابطه علت و معلولی بین آسیب و آن ماده وجود داشته باشد.
. ماده تراتوژن باید به اندازه کافی از جفت عبور کند تا بتواند روی تکامل جنین اثر بگذارد.
حال این سوال مطرح میشود که وقتی میگوییم دارویی برای حاملگی و جنین مضر است آیا در تمام طول بارداری باید ازمصرف این دارو اجتناب کرد؟
برای پاسخ به این سوال بهتر است ابتدا به این نکته اشاره کنیم که دوران بارداری شامل سه مرحله است :
. دوره قبل از لانه گزینی: دو هفته بعد از لقاح
. دوره رویانی:هفته 2 تا 8 بارداری
. دوره جنینی: هفته 9 تا پایان بارداری
دوره قبل از لانه گزینی به دوره همه یا هیچ خوانده می شود.یعنی در این دوره اگر دارویی تراتوژن مصرف شود یا سبب مرگ جنین می شود یا اگر چنین پیامدی نداشته باشد جنین زنده خواهد ماند و دچار ناهنجاری دیگری نمی شود.بعبارت دیگر یا جنین میمیرد و یا زنده و سالم می ماند.پس اگر بعد از مصرف دارویی تراتوژن فرد متوجه بارداری شود در صورتی که جنین سقط نشود جای نگرانی دیگری نیست.
در طی 8 هفته اول شکل گیری و تکامل اعضای جنینی شکل می گیرد بنابراین بحرانی ترین دوره از نظر ایجاد ناهنجای ساختمانی است. مثلا قسمت عمده تکامل قلب در 5/3 تا 6 هفتگی است و در 8 هفتگی به طور کامل شکل گرفته، داروهایی که باعث ناهنجاری قلبی می شوند، تنها در صورتی اثر گذار خواهند بود که طی این مدت مصرف شوند و چنانچه بعد از این دوره مصرف شوند تاثیر مخربی نخواهد داشت. بعنوان مثال داروی ایزوترتینوئین در صورت مصرف در سه ماهه اول موجب ناهنجاریهای عمده جنینی در سر و صورت، گوشها،شکاف کام و .. می شود و یا داروهای هورمونی مردانه حاوی آندروژنها و یا پروژسترونهای قوی از هفته 7 تا 12 جنینی موجب مردانه شدن ظاهر دستگاه تناسلی جنین دختر می شود.
داروها برحسب خطر آنها در بارداری براساس تقسیم بندی سامان غذا و داروی آمریکا( FDA) به 5 دسته تقسیم می شود:
1.گروه A : داروهایی که در این دسته قرار می گیرد مطالعات شاهد دار بی خطربودن آنها را در بارداری به اثبات رسانده اند و تحقیقات انجام شده روی زنان باردار خطری را برای جنین آنها به اثبات نرسانده است. برخی ویتامینها مانند اسید فولیک در این دسته قرار می گیرند.
2.گروه B : در این دسته داروهایی قرار دارند که شواهدی در مورد خطرناک بودن آنها درانسان وجود ندارد. حتی اگر این داروها روی حیوانات خطری را نشان داده باشند روی انسان خطری وجود ندارد. داروهایی مانند آنتی بیوتیکهایی( مانند پنی سیلین – آموکسی سیلین- سفیکسیم – سفالکسین در این دسته قرار می گیرند.)
3.گروه C : در مورد داروهای این دسته ، نمی توان امکان بی خطری را کاملا رد کرد مطالعات انسانی روی این داروها انجام نشده است. و مطالعات حیوانی هم یا انجام نشده است یا اگر انجام شده است، خطری را نشان داده است. در مورد این داروها باید فواید را در برابر مضرات سنجید . و بعد آنها را برای خانمهای باردار تجویز نمود.
4.گروه D : این گروه شامل داروهایی است که شواهدی از بروز خطر به دنبال مصرف آن در انسان گزارش شده است. داده های به دست آمده از پژوهشها پس از به بازار آمدن این داروها بروز خطراتی را در جنین نشان داده است. در عین حال در شرایط خاصی منافع استفاده از این داروها به مضرات آن غلبه می کند و اگر بیماری خطرناک باشد و داروی کم خطرتری وجود نداشته باشد بهتر است این داروها مورد استفاده قرار گیرند.
5.گروه X : این داروها در بارداری به طور کلی منع مصرف دارند و مطالعات انجام شده روی انسان و حیوان نشاندهنده بروز خطرات جدی است.
با توجه به موارد ذکر شده در ادامه لیستی از داروهایی آمده که معمولا در بارداری مصرف میشوند و گروه دارویی آنها جهت آگاهی مصرف کننده ذکر شده :
. آ اس آ : رده D
. ارگوتامین سی : رده X
. اریترومایسین : رده B
. اسپیرونولاکتون : رده D
. استامینوفن : رده B
. استامینوفن کدئین : رده C
. استروژن کونژوگه و قرص های ضد بارداری و کلا داروهای دارای هورمونی زنانه : رده X
. اسید فولیک : رده A
. اکسپکتورانت : رده C
. اکسپکتورانت کدئین : رده C
. آلپرازولام : رده D
. امگا 3 : رده C
. آلومینیوم ام جی اس : رده C
. آموکسی سیلین : رده B
. امپرازول : رده C
. آنتی هموروئید : رده C
. ایبوپروفن (ژلوفن – ادویل) : رده B
. ایزو ترتینوئین (روآگوتان- آکوتان) : رده X
. ایمی پرامین : رده D
. ایندومتاسین : رده B (البته در سه ماهه سوم رده D)
. بتامتازون : رده C
. برم هگزین : رده C
. بلادونا: رده D
. بیزاکودیل : رده C
. بیسموت : رده D
. پروپرانولول ( ایندرال ) : رده C
. پرومتازین : رده C
. پزودوافدرین : رده C
. پماد آسیکلوویر( برای تبخال ) : رده C
. پماد سوختگی :NR
. پنی سیلین ها : رده B
. پیروکسیکام : رده C
. تاموکسیفن : رده D
. تتراسایکلین خوراکی : رده Dو موضعی B
. ترامادول : رده C
. ترانکسامیک اسید : رده X
. تریامترن اچ : رده B
. تریامسینولون : رده C
. تریپل سولفا : رده C
. جمفیبروزیل : رده C
. جنتامایسین : رده C
. داکسی پین : رده C
. داکسی سایکلین : رده D
. دانازول : رده X
. دایجستیو : رده C
. دایمتیکون :NR
. دکسترومتورفان : رده B و دکسترومتورفان پی : رده C
. دگزامتازون : رده C
. دهانشویه بنزیدآمین : رده C
. دی سیکلومین : رده B
. دی هیدروارگوتامین : رده X
. دیازپام : رده D
. دیفن هیدرامین : رده B و کامپاند : رده C
. دیفنوکسیلات : رده C
. دیکلوفناک : رده B
. دیمن هیدرینات : رده B
. رانیتیدین : رده B
. سفالکسین : رده B
. سفتریاکسون : رده B
. سفیکسیم : رده B
. سلکوکسیب : رده B و سه ماهه سوم رده D
. سلنیوم سولفاید ( لوسیون شامپو برای شوره سر ) : رده C
. سوربیتول : رده C
. سوکرالفات : رده B
. سولفاستامید : رده C
. سیپروترون استات : رده C و کامپاند رده X
. سیپروفلوکساسین : رده C
. سیپروهپتادین : رده B
. سیتالوپرام : رده C
. سیتریزین : رده B
. فاموتیدین : رده B
. فروس سولفات ( کلا قرص های حاوی آهن مثل فرفولیک و فولیکوفر و ففول و فولایرون و فروگلوبین) : رده A
. فوروزماید : رده C
. فلوکسیتین : رده C
. فلوکونازول : رده C
. فنازوپیریدین : رده B
. فنیل افرین : رده C
. فورازولیدون رده C
. فیناستراید ( همان پروپشیا یا Finpecia که برای جلوگیری از ریزش مو هم مصرف می شود) : رده X
. قرص سرماخوردگی بزرگسالان یا آدولت کلد : رده B
. کاپتوپریل : رده C
. کاربامازپین : رده D
. کتوتیفن : رده C
. کتوکونازول : رده C
. کرومولین سدیم : رده B
. کلردیازپوکساید : رده D
. کلرفنرآمین : رده B
. کلرهگزیدین : رده B
. کلرید سدیم ( برای شستشوی بینی و .. ) : رده C
. کلسیم دی : رده C
. کلسیم فورت جوشان : رده A
. کلوتریمازول : رده B
. کلومیفن : رده X
. کلیدینیوم سی : رده D
. کوآموکسی کلاو : رده B
. کوتریموکسازول : ردهC و اواخر بارداری ممنوع
. گاباپنتین : رده C
. گایافنزین : رده C
. گلی بنکلامید : رده B
. لاینسترنول : رده X
. لوپرامید : رده B
. لوراتادین : رده B
. لورازپام : رده D
. لوزارتان : رده C و سه ماهه دوم و سوم رده D
. لوواستاتین ، سیمواستاتین و داروهای منتهی به پسوند استاتین که برای کاهش چربی خون هستند : رده X
. لووتیروکسین : رده A
. ماینوکسیدیل : رده C
. مترونیدازول : رده B
. متفورمین : رده B
. متوکاربامول : رده C
. متوکلوپرامید ( پلازیل ) : رده B
. متی مازول : رده D
.متیل دوپا : رده B
. متیل سالیسیسلات : رده C
. متیل فنیدات ( ریتالین ) : رده C
. مفیک اسید : رده C
. مولتی ویتامین معمولی : رده B ، مینرال و تراپیوتیک : رده A
. ناپروکسن : رده B
. نالیدیکسیک اسید : رده C
. نفازولین : رده C
. نیتروفورانتوئین : رده B
. نیستاتین : رده B
. وارفارین : رده X
. والپروآت سدیم ( دپاکین ) : رده D
. ویتامین A : رده B ولی در صورت مصرف بیش از حد مجاز رده Dو حتی X
. ویتامین C: رده C
. ویتامین آ د : رده B
. ویتامین ب 6 : رده A
. ویتامین ب کمپلکس : رده C
. هیدروکسی زین : رده C
. هیدروکسید منیزیوم : رده B
. هیدروکلرتیازید : رده B
. هیدروکورتیزون : رده C
. هیدروکینون : رده C
. هیوسین :رده C
. یدوکینول : ردهC
در ادامه نیز توضیحاتی در رابطه با چند گروه دارویی مهم آمده که اطلاع از آنها برای کلیه زنان باردار مفید میباشد.
. مشتقات پنی سیلین (آموکسی سیلین و آمپی سیلین ) : در دوران بارداری بی خطرهستند. مصرف پنی سیلین ها در دوران شیردهی مشکلی ایجاد نمی کند.
. سفالوسپورینها : این داروها در بارداری بدون خطر هستند.
. مترونیدازول : مترونیدازول برای انسانها کارسینوژن نیست وسبب اختلالات جنین نمی شود. ولی برخی اعتقاد دارند که بهتر است از مترونیدازول بعد از سه ماهه اول بارداری استفاده شود. مترونیدازول در شیردهی بدون خطر است. البته توصیه می شود که بدنبال تجویز دوز ۲ گرمی دارو ، شیردهی برای ۲۴ – ۱۲ ساعت قطع شود.
. آمینوگلیکوزیدها : تجویز این داروها به مادر با افزایش خطر اتوتوکسیسیته(آسیب رسانی به گوش) در جنین همراه است بنابراین بهتر است فقط در عفونتهای گرم منفی شدید از آن استفاده شود. آمینوگلیکوزیدها در دوران شیردهی منع مصرف ندارند.
. کوتریموکسازول : تماس با این دارو در سه ماهه اول بارداری مختصری بر خطر ایجاد نقایص هنگام تولد ( بویژه نقایص قلبی عروقی ) می افزاید. برخی مطالعات بر افزایش خطرابتلا جنین به نقایص لوله عصبی خبر داده اند. بهتر است این دارو در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود. در نوزادان این دارو می تواند باعث افزایش هیپربیلی روبینمی(زردی) شود. بنابراین بهتر است نزدیک به زمان وضع حمل استفاده نشود. در دوران شیردهی این دارو مشکلی ایجاد نمی کند.
. نیتروفورانتوئین : در بیماران مبتلا به کمبود G6PD (فاویسم) نیتروفورانتوئین می تواند سبب آنمی همولیتیک (حالتی از شعله ور شدن بیماری که توام به کم خونی ناشی از سلولهای قرمز خون است)شود. بهتر است این دارو نزدیک به زایمان استفاده نشود. این دارو دردوران شیردهی منع مصرف ندارد.
. اریترومایسین وآزیترومایسین : به عنوان جایگزین پنی سیلینها استفاده می شوند. مصرف این داروها در شیردهی بلامانع است.
. تتراسیکلینها : این داروها میتوانند سبب رنگی شدن دندان و اختلالات اسکلتی شوند. در مورداستفاده ازاین داروها در بارداری باید خطرات و فواید در برابر هم سنجیده شود. سیاه زخم از جمله مواردی است که در آن فایده مصرف داکسی سیلین برعوارض آن برتری دارد.
. کینولونها : از جمله سیپروفلوکساسین بر روی غضروف در حال رشد ( درحیوانات)اثر توکسیک یا سمی دارند. بنابراین بجز در موارد شدید نباید ازاین داروها در دوران حاملگی استفاده کرد.
. آنتی هیستامینها : بیشترآنتی هیستامینها در دوران حاملگی بدون خطر هستند، اما برم فنیرامین باافزایش خطر ناهنجاری جنین همراه است. ازجمله آنتی هیستامینهای بی خطر دردوران حاملگی می توان به کلرفنیرامین ، کلماستین ، دیفن هیدرامین وداکسیلامین اشاره کرد. در مورد آنتی هیستامینهای جدیدتر( آستمیزول ،سیتریزین ، لوراتادین ) اطلاعات کافی دردست نیست، بنابراین بهتر است بعنوان خط دوم درمان از آنها استفاده شود.
. دکونژستانها : دکونژستانهای خوراکی داروهای سمپاتومیمتیک هستند. از این داروهامیتوان به پزودوافدرین ، فنیل افرین و فنیل پروپانولامین اشاره کرد. مصرف پزودوافدرین در سه ماهه اول بارداری با گاستروشزی(بیرون ماندن احشا شکمی از دیواره شکم) همراه بوده است.
. داروهای ضد سرفه : این داروها نظیر کدئین و دکسترومتورفان در حاملگی بی خطر هستند.
. داروهای ضد آسم : آسم شایعترین بیماری تنفسی مزمن در دوران حاملگی است که می تواند سبب زایمان زودرس – کاهش وزن نوزاد شود. تمامی بیماران باید سالانه واکسن آنفولانزا دریافت کنند.
. بتاآگونیستها : این داروها نظیر آلبوترول ، تربوتالین و متا پروترنول استنشاقی خط اول درمان آسم حاد هستند. آگونیستهای استنشاقی گیرنده بتا در دوران حاملگی وشیرخوارگی بدون خطر هستند. تمامی این داروها میتوانند سبب تاکی کاردی ودیگر اثرات قلبی عروقی شوند. این اثرات معمولا خفیف وخودمحدود هستند.
. گلوکوکورتیکوئیدها : استروئیدهای استنشاقی ( بکلومتازون ) نیز خط اول درمان آسم هستند که تراتوژن نیستند و در دوران شیردهی نیز می توان استفاده کرد. گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک میتوانند خطر شکاف لب و کام را تا ۵ برابرافزایش دهند.
. داروهای آنتی دوپامینرژیک : نظیر پروکلرپرازین ، متوکلوپرامید ، کلرپرومازین ، پرفنازین ، دروپریدول ،هالوپریدول در مقایسه با آنتی هیستامینها عوارض مادری بیشتری ایجاد می کنندو ممکن است با افزایش مختصر خطر نقایص هنگام تولد همراه باشند. بهتر است از پروکلرپرازین یا متوکلوپرامید به عنوان داروهای خط اول از این دسته استفاده شود. این داروها در شیردهی بدون خطر هستند البته باید نوزاد را ازنظر سداسیون(کاهش سطح هوشیاری) تحت نظر داشت.
. داروهای ضد ریفلاکس : آنتی اسیدها خط اول درمان و بدون خطر هستند. آنتی هیستامینهای H2در دوران حاملگی و شیردهی بدون مشکل هستند. میتوان از داروهای پیش برنده نظیر متوکلوپرامید استفاده کرد. در ارتباط با سیزاپراید اطلاعات کمی وجود دارد. سوکرالفیت ممکن است سبب بهبود علائم شود. مصرف میزوپروستول در دوران بارداری ممنوع است(احتمال سقط را بالا میبرد). بهتر است از مهارکننده های پمپ پروتون هم دربارداری استفاده نشود.
. مسکن ها : آسپیرین براحتی از جفت عبور می کند و مصرف آن در سه ماهه اول بارداری با گاستروشزی همراه است. دوز بالای آسپیرین با جدا شدن زودرس جفت همراهی دارد. بهتر است از آسپیرین در دوران شیردهی استفاده نشود.
ایندومتاسین و ایبوپروفن : می توانند سبب تنگی مجرای شریانی شوند و بنابراین نباید بعد از هفته ۳۲بارداری مورد استفاده قرار گیرند. همچنین بعد از سه ماهه اول می توانند سبب الیگو هیدرآمنیوس شوند ( تاثیر مستقیم روی کلیه جنین ). از این دو دارو میتوان در شیردهی استفاده کرد.
استامینوفن : در دوزهای معمول در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر است. این دارو مسکن انتخابی برای انواع دردها است.
. مسکن های اپیوئیدی : تمامی این داروها از جفت عبور می کنند. مصرف این داروها نزدیک به زمان وضع حمل می تواند سبب دپرسیون نوزاد شود.
. داروهای ضد افسردگی : داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای سبب مالفورماسیون نمی شوند اما در دوران حاملگی بهتر است از نورتریپتیلین- دزیپرامین – آمی تریپتیلین و ایمیپرامین استفاده کرد. اما در مورد استفاده از آمی تریپتیلین و ایمی پرامین در دوران شیردهی هشدار داده شده است.
. فلوکستین : خطر مالفورماسیون های جنینی را افزایش نمی دهد ولی فلوکستین و دیگرSSRIهابا اختلال در تطابق نوزاد ( شامل دشواری تنفس ، سیانوز در هنگام شیر خوردنو لرزش ) همراه هستند. تاثیر فلوکستین بر روی شیرخوار شخص است و میتواند سبب نگرانی باشد.
. پاروکستین : مصرف این دارو می تواند با افزایش خطر نقایص قلبی همراه باشد. همچنین در سه ماهه سوم ، خطر ایجاد هایپرتنشن(فشار خون بالا) پایدار ریوی در نوزاد افزایش می یابد. بنابراین در دوران حاملگی نباید از این دارو استفاده شود.
. داروهای ثابت کننده خلق : لیتیوم – والپروات و کاربامازپین تراتوژن هستند.
مطالعات جدید ارتباط لیتیوم با آنومالی ابشتاین را زیر سوال برده اند. لیتیوم سبب هیدرآمنیوس ( در نتیجه دیابت بی مزه در جنین ) نیز می شود. ازلیتیوم نباید در دوران شیردهی استفاده شود.
والپروات سدیم و کاربامازپین با افزایش خطر ایجاد نقایص لوله عصبی همراه هستند. در صورت استفاده از این داروها باید در سه ماهه دوم سونوگرافی هدفمند انجام شود وغربالگری از نظر آلفافیتوپروتئین سرم مادر صورت گیرد.
. داروهای ضد اضطراب : ممکن است بنزودیازپین ها با افزایش خطر ایجاد شکاف لب همراه باشند. تاثیر این داروها بر روی شیرخوار شخص است و می تواند سبب نگرانی باشد.
. داروهای آنتی سایکوتیک : داروهای ضد سایکوز مانند بوتیروفنون ها ( هالوپریدول ) وفنوتیازین ها بدون خطر هستند. بهتر است هالوپریدول در شیردهی استفاده نشود.
. ویتامین ها و املاح : فولات از وقوع NTD(نقایص لوله عصبی) می کاهد و ممکن است سبب کاهش اختلالات دستگاه قلبی عروقی و ادراری نیز شود.
آهن هماتوکریت در زمان زایمان و ۶ هفته بعد از آنرا بالاتر می برد.
بر اساس برخی مطالعات کلسیم سبب کاهش میزان بروز هایپرتنشن بارداری و پره اکلامپسی می شود.در موارد کمبود روی تجویز آن می تواند بر وزن و دور سر نوزاد بیافزاید.
تنها ویتامین تراتوژن ویتامین A است این ویتامین در دوز بیش از ۱۰۰۰۰ واحددر روز تراتوژن است و می تواند سبب آنومالیهای ستیغ عصبی در جمجمه شود. بهتر است روزانه بیش از ۵۰۰۰ واحد مصرف نشود.
. داروهای ضد تشنج : فنی توئین می تواند سبب سندرم هیدانتوئین جنینی شود که با آنومالی های سری صورتی – اندامها – تاخیر در رشد و تکامل نوزاد مشخص می شود. از این دارومی توان در دوران شیردهی استفاده کرد.کاربامازپین اختلالاتی شبیه فنی توئین ایجاد می کند و علاوه بر آن خطر اسپینا بیفیدا را نیز افزایش می دهد.فنوباربیتال اختلالاتی شبیه به سندرم هیدانتوئین ایجاد میکند و علاوه بر آن سبب اختلالات قلبی و شکاف دهان و صورت نیز می شود.
والپروات سدیم میتواند سبب اسپینابیفیدا در ناحیه لومبوساکرال – اختلالات قلبی – شکاف دهان و صورت واختلالات ادراری تناسلی شود. از این دارو درشیردهی میتوان استفاده کرد.
. داروهای ضد انعقاد : وارفارین تراتوژن است و به راحتی ازجفت عبور میکند.وارفارین میتواند سبب هیپوپلازی بینی- آتروفی دو طرفه اپتیک – نابینایی و عقب افتادگی ذهنی شود.
هپارین (رگولر و با وزن مولکولی کم ) به مقدار زیاد از جفت عبور نمی کند وتراتوژن نیست. از داروهای ضد انعقاد می توان در شیردهی استفاده کرد.
. داروهای ضد سردرد : سوماتریپتان به نظر تراتوژن نمی آید.از بتابلوکرها و بسیاری از داروهای ضد افسردگی برای پیشگیری از سردرداستفاده می شودو به نظر میرسدکه در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر باشند.
. نیکوتین : از جریان خون رحمی جفتی می کاهد و بر خطر زایمان زودرس ، LBW (وزن کم هنگام تولد) بودن نوزاد و سندرم مرگ ناگهانی شیرخوار می افزاید.
. الکل : می تواند سبب سندرم جنین الکلی شود که با تغییرات سری جمجمه ای واختلال در تکامل شناختی مشخص می شود.
. کوکائین : در دوران حاملگی با افزایش خطر جدا شدن جفت ، PROM (پارگی زودرس کیسه آب) وLBW (وزن کم هنگام تولد)بودن نوزاد همراه است.
آمفتامین ها نیزاز جمله شایعترین داروهائی هستند که مورد سوء استفاده قرار میگیرند. در برخی مطالعات افزایش بروز شکاف کام و لب به دنبال مصرف این داروها در دوران حاملگی ذکر شده است. در ارتباط با تاثیر آمفتامین ها برروی رشد جسمانی و تکامل رفتاری و هوشی در دراز مدت نگرانی وجود دارد.
در انتها لیستی ازداروها یا موادی که تراتوژن( آسیب زا) مشکوک یا اثبات شده هستند و بنابراین مصرف انها در بارداری خطرناک است ، آمده است:
. الکل
. داروهای مهار کننده آنزیم ACE مانند کاپتوپریل و انالاپریل
. آمینوپترین متیل مرکوری (METHYLMERCURY )
. بکساروتن (BEXAROTENE)
. متوتروکسات (METHOTROXATE)
. بوزنتان (BOSENTAN)
. میزوپروستول (MISOPROSTOL)
. کاربامازپین (CARBAMEZEPINE)
. میکوفنولات (MYCOPHENOLATE)
. کلرامفنیکل (CHLORAMPHENICOL)
. پاروکسیتین(PAROXETINE)
. کلر بیفنیل (CHLORBIPHENYLS )
. پنی سیلامین (PENICILLAMINE)
. کوکائین (COCAINE )
. فنوباربیتال (PHENOBARBITAL )
. کورتیکو استروئیدها (CORTICOSTEROIDS )
. فنی توئین (PHENYTOIN )
. سیکلوفسفامید (CYCLOPHOSPHAMIDE )
. ید رادیو اکتیو (RADIOACTIVEIODINE )
. دانازول (DANAZOL )
. ریباوارین (RIBAVARIN )
. دی اتیل استیل بسترول ((DES
. تاموکسیفن (TAMOXIFEN )
. ایزوتریتینوئین (ISOTERTINOIN )
. تتراسایکلین (TETRACYCLINE )
. لوفلونومید (LUFLUNOMI )
. لیتیوم (LITHIUM)
. تالیدوماید (TALIDOMIDE)
. تولوئن (TOLUENE)
. تنباکو (TOBACCO)
. ترتینوئین (TERTINOINE)
. والپروات سدیم (VALPROATE SODIUM)
. وارفارین (WARFARIN)
. افاویرنز (EFAVIRENZ)
سایت کودک ، بارداری ، زایمان ، تربیت کودک ، بیماری های کودک ، نی نی1