عوارض داروي ريتالين

خواص دارویی و گیاهی

پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید

 ریتالین دارویی است که برای درمان بیش فعالی و افزایش توجه و تمرکز افراد تجویز می شود، اما گاهی افراد بدون نسخه پزشک این دارو را مصرف می کنند. در این مقاله به طور کامل قرص ریتالین معرفی می شود.

داروی ریتالین Ritalin یا متیل فنیدیت Methylphenidate برای درمان اختلال بیش فعالی و نقص توجه یا ADHA استفاده می شود و مصرف آن بدون نسخه پزشک ممنوع می باشد. این دارو از طریق تغییر مقدار برخی مواد طبیعی در مغز کار می کند. ریتالین در گروه داروهای محرک قرار می گیرد. این دارو به افزایش توانایی شما برای توجه کردن، تمرکز بر روی یک فعالیت و کنترل مشکلات رفتاری کمک می کند. همچنین می تواند به سازماندهی وظایف و بهبود مهارت های گوش دادن کمک می کند. ریتالین همچنین برای درمان برخی اختلالات خواب، از جمله نارکولپسی یا حمله خواب Narcolpsy، استفاده می شود.

اگر می خواهید بدانید : حمله خواب چیست؟ عوامل، علائم و درمان

قبل از شروع مصرف قرص ریتالین بهتر است راهنمای مصرف دارو را با دقت مطالعه کنید. اگر درباره نحوه مصرف دارو سوالی دارید، با پزشک مطرح کنید. قرص ریتالین خوراکی است و باید درست طبق دستور پزشک مصرف شود، معمولا 2 یا 3 بار در روز. بهترین زمان مصرف قرص ریتالین 3 تا 45 دقیقه قبل از وعده غذایی است. به هرحال اگر دچار ناراحتی معده هستید، می توانید آن را همراه با غذا یا میان وعده یا بعد از آن مصرف کنید.مصرف دیر هنگام قرص ریتالین در روز ممکن است باعث بی خوابی شود.قرص ریتالین را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین مزیت را از آن بگیرید. برای اینکه زمان مصرف را به خاطر داشته باشید، همیشه در یک زمان خاص در روز قرص ریتالین را مصرف کنید. میزان مصرف قرص ریتالین بر اساس شرایط بیماری و نوع واکنش بدن به دارو تعیین می شود. در زمان مصرف قرص ریتالین پزشک شما را راهنمایی خواهد کرد که میزان مصرف را افزایش یا کاهش دهید. به علاوه اگر برای مدت زیادی است که قرص ریتالین مصرف می کنید، مصرف دارو را به طور ناگهانی و بدون مشورت با پزشک قطع نکنید.قطع ناگهانی مصرف قرص ریتالین ممکن است باعث بروز نشانه های ترک دارو شود، به ویژه اگر برای مدت طولانی و به طور منظم مصرف می شده است.نشانه های ترک دارو عبارتند از افسردگی، فکر به خودکشی یا دیگر مشکلات و تغییرات روحی. برای پیشگیری از بروز نشانه های ترک پزشک مصرف دارو را به تدریج کاهش می دهد. برای جزئیات با پزشک خود مشورت کنید و در صورت بروز هر گونه نشانه به پزشک مراجعه کنید. زمانی که قرص ریتالین برای مدت زیادی مصرف می شود، اثربخشی خوبی مانند قبل نخواهد داشت، بنابراین اگر اثربخشی دارو تغییر کرد به پزشک خود اطلاع دهید. گرچه قرص ریتالین به خیلی ها کمک می کند، اما گاهی اعتیاد آور است. اگر مبتلا به نوعی اختلال سوء مصرف مواد مخدر باشید، احتمال اعتیاد به قرص ریتالین نیز خواهد بود. داروی ریتالین را درست طبق دستور پزشک مصرف کنید تا احتمال بروز هر گونه خطر و اعتیاد را کاهش دهید. در زمان مصرف قرص ریتالین اگر شرایط بیماری شما بهبود پیدا نکرد یا بدتر شد، حتما به پزشک مراجعه کنید.

عوارض داروي ريتالين

رایج ترین عوارض ریتالین عبارتند از:

اگر هر یک از این نشانه ها ادامه داشته یا بدتر شدند، حتما به پزشک مراجعه کنید.به یاد داشته باشید که پزشک با در نظر گرفتن عوارض دارو، ریتالین را تجویز کرده و تشخیص داده است که مزیت های دارو برای شما از عوارض آن است.ریتالین ممکن است باعث افزایش فشار خون شود. فشار خون خود را به طور منظم چک کنید، و در صورت بالا بودن نتیجه حتما به پزشک اطلاع دهید. در صورت مشاهده هر گونه عوارض جانبی جدی بلافاصله به پزشک مراجعه کنید، برخی عوارض جانبی جدی عبارتند از:- بروز علائم مشکل در گردش خون در انگشت های دست و پا (مانند سردی، بی حسی، درد یا تغییر در رنگ پوست)- زخم های غیرعادی بر روی انگشت های دست و پا- ضربان قلب سریع یا نظم- تغییر در روحیات، خلق و خو و رفتار (از قبیل تحریک پذیری، خشونت، نوسانات خلقی، بروز افکار غیر طبیعی و فکر به خودکشی)، حرکات غیرقابل کنترل عضلات، بیان ناگهانی و غیر قابل کنترل لغات و صداها، تغییرات بینایی (مانند تاری چشم).به ندرت رخ می دهد که ریتالین در پسران نوجوان باعث بروز نعوظ دردناک و طولانی مدت شود، نعوظی که از 4 ساعت طول می کشد. والدین باید مراقب بروز این عارضه جانبی جدی در پسرها باشند. در صورت نعوظ طولانی مدت یا دردناک مصرف ریتالین قطع شده و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. برای جزئیات با پزشک مشورت کنید. بروز واکنش های حساسیتی به ریتالین به ندرت بروز می کند، اما در صورت مشاهده هرگونه نشانه حساسیتی، مانند بثورات پوستی، خارش، التهاب (به ویژه در صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید و مشکل تنفسی به پزشک مراجعه کنید. موارد اشاره شده لیست کامل عوارض ریتالین نبودند. اگر عوارض دیگری را مشاهده کردید که در این لیست به آنها اشاره نشده به پزشک مراجعه کنید.

قبل از شروع مصرف ریتالین اگر به این دارو یا هر داروی دیگری حساسیت دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. قرص ریتالین ممکن است حاوی ترکیبات غیرفعال باشد که می توانند باعث بروز واکنش های حساسیتی یا مشکلات دیگر شوند. برای جزئیات با پزشک مشورت کنید. قبل از مصرف ریتالین سوابق پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید، به ویژه اگر دچار هر یک از این مشکلات هستید: فشار خون بالا، مشکل در گردش خون (مانند بیماری رینود*  Raynaud’s disease)، گلوکوم  glaucoma یا آب سیاه، مشکلات قلبی (مانند ضربان نظم قلب، نارسایی قلبی، سابقه ابتلا به حمله قلبی، مشکل در ساختار قلب)، سابقه خانوادگی مشکلات قلبی، مانند مرگ ناگهانی به خاطر بیماری قلبی، ضربان نظم قلب)، شرایط روحی و روانی (مانند اختلال دو قطبی، افسردگی، روان پریشی و فکر به خودکشی)، سابقه خانوادگی یا شخصی ابتلا به حرکات غیرقابل کنترل عضلات (تیک های حرکتی و سندروم تورت یا توره* Tourette’s syndrome)، پرکاری تیروئید و اختلال تشنج.

* بیماری رینودRaynaud’s disease : بیماری رینود شرایطی است که طی آن قسمت‌هایی از بدن مانند انگشتان دست و پا، نوک بینی و گوش‌ها بی‌حس و سرد می‌شوند. در رینود عروق خونی انگشتان دست و پا، بینی و گوش درگیر می‌شوند. استرس و سرما از جمله عوامل مستعد کننده بیماری هستند.

*سندروم تورت یا تورهTourette’s syndrome : سندروم توره یا سندروم تورت مشکلی مربوط به سیستم عصبی است که باعث می شود فرد حرکات یا صداهای ناگهانی تولید کند که تیک یده می شوند و قابل کنترل نیستند.

ریتالین ممکن است باعث سرگیجه شود، بنابراین در زمان مصرف این دارو رانندگی نکنید یا از ماشین هایی که نیاز به دقت بالایی دارند استفاده نکنید و از انجام فعالیت هایی که نیازمند هوشیاری هستند اجتناب کنید. قبل از انجام هرگونه جراحی به پزشک یا دندانپزشک اطلاع دهید که در حال مصرف داروی ریتالین یا داروهای با نسخه و بدون نسخه دیگر، مکمل ها و داروهای گیاهی هستید. مصرف طولانی مدت ریتالین بر روی میزان رشد و وزن کودک و قد نهایی وی در بزرگسالی تاثیر می گذارد. برای کاهش این تاثیر پزشک ممکن است برای کودک مصرف دارو را هر از گاهی متوقف کند. اگر کودک شما در حال مصرف ریتالین است، قد و وزن وی را به طور منظم بررسی کنید و برای جزئیات با پزشک مشورت کنید. بزرگسالان نسبت به عوارض ریتالین آسیب پذیرتر هستند، به ویژه بروز اختلال خواب، کاهش وزن و درد قفسه سینه.

ریتالین در بارداری تنها در صورتی استفاده می شود که مصرف آن کاملا ضروری باشد. در مورد خطرات مصرف ریتالین و مزیت های آن در بارداری با پزشک مشورت کنید.

داروی ریتالین وارد شیر مادر می شود. بنابراین در مورد مصرف ریتالین در شیردهی با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی ممکن است بر روی اثربخشی دارو تاثیر بگذارد و خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد. لیستی از تمام داروهایی که مصرف می کنید، تهیه کنید (از جمله داروهای با نسخه، بدون نسخه و داروهای گیاهی) و این لیست را به پزشک خود ارائه دهید. مصرف دارو را به طور ناگهانی متوقف نکنید و میزان مصرف آن را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید. به علاوه مصرف ریتالین بدون تجویز پزشک به هیچ عنوان توصیه نمی شود. مصرف داروهای مهارکننده مونوآمین اکسیداز Monoamine oxidase inhibitor یا MAO با ریتالین باعث بروز تداخل دارویی جدی و کشنده می شود. در دوران مصرف ریتالین از مصرف داروهای مهار کننده مونوآمین اکسیداز (از جمله ایزوکربوکسازید isocarboxazid، لینزولید linezolid، متیلن آبی methylene blue، موکلوبامید moclobemide، فنلزین phenelzine، پروکاربازین procarbazine، رازاگلین rasagiline، سافیید safinamide، سلگیلین selegiline، ترانیلسیپرومین tranylcypromine) جدا اجتناب کنید.به علاوه بسیاری از داروهای مهار کننده مونوآمین اکسیداز دو هفته قبل از شروع مصرف ریتالین باید کنار گذاشته شوند. در مورد شروع و قطع مصرف این داروها با پزشک مشورت کنید. ریتالین بر روی نتایج برخی آزمایش ها تاثیر می گذارد، از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون و در نتیجه نتایج آزمایش اشتباه خواهد بود. بنابراین قبل از اجام هر گونه آزمایش اطمینان حاصل کنید که پزشک و پرسنل آزمایشگاه در جریان مصرف ریتالین هستند.

اگر کسی ریتالین را بیش از حد مصرف کرد یا به اصطلاح اوردوز کرد، بلافاصله به اورژانس مراجعه کنید. نشانه های اوردوز ریتالین عبارتند از: استفراغ، آشفتگی، سردرگمی، عرق کردن، گرگرفتگی یا فلاشینگ، تکان های عضلانی، توهم، تشنج و از دست دادن هوشیاری.داروی ریتالین را با دیگران به اشتراک نگذارید. در زمان مصرف ریتالین برخی آزمایش ها، مانند فشار خون، تعیین تعداد سلول های خون و کنترل قد و وزن کودک، به صورت مرتب انجام می شود تا اثربخشی دارو و عوارض مربوط به آن بررسی شوند.

اگر می خواهید بدانید : عوارض ریتالین بر قلب، قابل توجه متبلایان به ADHD، اختلال کم توجهی – بیش فعالی

اگر می خواهید بدانید : ریتالین را چقدر می شناسید؟

اگر می خواهید بدانید : ریتالین معجزه شب امتحان نیست

اگر می خواهید بدانید : داروهایی که معتادمان می کنند!

تهیه و ترجمه : گروه سلامت سیمرغseemorgh.com/healthاختصاصی سیمرغ

(اجباری)

آدرس پست الکترونیکی (اجباری است اما نمایش داده نمی‌شود)

مرا برای دیدگاه‌های بعدی به یاد بسپار

تصویر امنیتی جدید

اگر در هر یک از زمینه های خانواده، ترس، اضطراب،افسردگی، روابط عاطفی، روابط زناشویی و مسائل جنسی نیاز به راهنمایی و مشاوره داریدمشکل خود را با یکی از مشاوران آنلاین ما در میان بگذارید

All Rights Reserved – © 218 | باز نشر مطالب پورتال سیمرغ تنها با ذکر و آدرس seemorgh.com مجاز می باشد.

آدرس موردنظر یافت نشد


بازگشت به صفحه اصلی

آدرس موردنظر یافت نشد


بازگشت به صفحه اصلی

پیوندهای فوری دانشکده پزشکی مجلات دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

 

 

عوارض داروي ريتالين

آخرین به روزرسانی

1397/4/5

امیررضا کاتبی
دانشجو، گروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

یاسمینا کاتبی
دانش‌آموز، دبیرستان تیزهوشان فرزانگان، تهران، ایران

روناک شعبانی
استادیار، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی و گروه علوم تشریح، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

اکرم علیزاده
استادیار، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران

مانی رفیعی
دانشجوی دکتری، گروه روان‌شناسی، دانشکده‌ی روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

منصوره سلیمانی
دانشیار، مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی و گروه علوم تشریح، دانشکده‌ی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

لینک مفید جهت داوران

سرقت ادبی و علمی لاتین سرقت ادبی علمی فارسی

ریتالین یک متیل فنیدیت و محرک دستگاه عصبی است. اثرات فارماکولوژیک آن تا حدی شبیه آمفتامین‌ها می‌باشد و به صورت قرص‌ و کپسول‌ در کودکان و در بعضی آسیب‌های مغزی استفاده می‌شود. این ماده مؤثرترین و رایج‌ترین دارو در درمان بیش‌فعالی به شمار می‌رود و سال‌هاست که برای کودکان مبتلا تجویز می‌شود. با این حال، پتانسیل سوء مصرف آن بالا است و در بعضی از اقشار مانند دانشجویان و دانش‌آموزان به منظور افزایش تمرکز و با هدف موفقیت در امتحانات مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصرف دز بالا و به ویژه استفاده‌ی استنشاقی و از طریق بینی و تزریق وریدی آن، می‌تواند عوارض متعددی را ایجاد نماید. استفاده‌ی استنشاقی ریتالین عوارضی شبیه مصرف کوکائین و آمفتامین دارد و عوارض عصبی آن می‌تواند شامل تحریک‌پذیری و رفتارهای پرخطر، پارانویا و سایکوز باشد. در بعضی مدل‌های حیوانی نیز صدمات ساختمانی دستگاه عصبی و برخی ارگان‌ها گزارش شده است. با توجه به این که ریتالین به عنوان بهترین دارو در درمان کودکان مبتلا به بیش‌فعالی مطرح است و پتانسیل سوء مصرف بالایی هم دارد، لازم است کنترل و نظارت زیادی در توزیع و مصرف آن برای افراد تحت درمان وجود داشته باشد و همچنین، از توزیع نابه‌جای آن ممانعت به عمل آید.

Challman TD, Lipsky JJ. Methylphenidate: its pharmacology and uses. Mayo Clin Proc 2 75(7): 711-21.

Kessler RC, McGonagle KA, Zhao S, Nelson CB, Hughes M, Eshleman S, et al. Lifetime and 12-month prevalence of DSM-III-R psychiatric disorders in the United States. Results from the National Comorbidity Survey. Arch Gen Psychiatry 1994 51(1): 8-19.

American Psychiatric Association (APA). Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-IV-TR. 4th ed. Washington, DC: APA 2. p. 85-13.

Goldman LS, Genel M, Bezman RJ, Slanetz PJ. Diagnosis and treatment of attention-deficit/hyperactivity disorder in children and adolescents. Council on Scientific Affairs, American Medical Association. JAMA 1998 279(14): 11-7.

Findling RL, Dogin JW. Psychopharmacology of ADHD: children and adolescents. J Clin Psychiatry 1998 59(Suppl 7): 42-9.

Firestone P, Musten LM, Pisterman S, Mercer J, Bennett S. Short-term side effects of stimulant medication are increased in preschool children with attention-deficit/hyperactivity disorder: a double-blind placebo-controlled study. J Child Adolesc Psychopharmacol 1998 8(1): 13-25.

Morton WA, Stockton GG. Methylphenidate Abuse and Psychiatric Side Effects. Prim Care Companion J Clin Psychiatry 2 2(5): 159-64.

Levin FR, Evans SM, Brooks DJ, Garawi F. Treatment of cocaine dependent treatment seekers with adult ADHD: double-blind comparison of methylphenidate and placebo. Drug Alcohol Depend 27 87(1): 2-9.

Nupponen I. Phagocyte Activation as an Indicator of Systemic Inflammation in the Newborn Infant [Dissertation]. Helsinki, Finland: University of Helsinki 22.

Rafiq A, Shah A. Stimulant-induced psychosis: importance of patient education and compliance. Prim Care Companion CNS Disord 213 15(6).

Dafny N, Yang PB. The role of age, genotype, sex, and route of acute and chronic administration of methylphenidate: a review of its locomotor effects. Brain Res Bull 26 68(6): 393-45.

Zito JM, Safer DJ, dosReis S, Gardner JF, Boles M, Lynch F. Trends in the prescribing of psychotropic medications to preschoolers. JAMA 2 283(8): 125-3.

Wenthur CJ. Classics in Chemical Neuroscience: Methylphenidate. ACS Chem Neurosci 216 7(8): 13-4.

Kermanian F, Mehdizadeh M, Soleimani M, Ebrahimzadeh Bideskan AR, Asadi-Shekaari M, Kheradmand H, et al. The role of adenosine receptor agonist and antagonist on Hippocampal MDMA detrimental effects a structural and behavioral study. Metab Brain Dis 212 27(4): 459-69.

Soleimani M, Katebi M, Alizadeh A, Mohammadzadeh F, Mehdizadeh M. The Role of The A2A Receptor in Cell Apoptosis Caused by MDMA. Cell J 212 14(3): 231-6.

Soleimani AS, Mousavizadeh K, Pourheydar B, Soleimani M, Rahbar E, Mehdizadeh M. Protective effects of N-acetylcysteine on 3, 4-methylenedioxymethamphetamine-induced neurotoxicity in male Sprague-Dawley rats. Metab Brain Dis 213 28(4): 677-86.

Movassaghi S, Nadia SZ, Mohammadzadeh F, Soleimani M. Pentoxifylline Protects the Rat Liver Against Fibrosis and Apoptosis Induced by Acute Administration of 3,4-Methylenedioxymethamphetamine (MDMA or Ecstasy). Iran J Basic Med Sci 213 16(8): 922-7.

Volkow ND, Wang GJ, Fowler JS, Hitzemann R, Angrist B, Gatley SJ, et al. Association of methylphenidate-induced craving with changes in right striato-orbitofrontal metabolism in cocaine abusers: implications in addiction. Am J Psychiatry 1999 156(1): 19-26.

Konstenius M, Jayaram-Lindstrom N, Beck O, Franck J. Sustained release methylphenidate for the treatment of ADHD in amphetamine abusers: a pilot study. Drug Alcohol Depend 21 18(1-2): 13-3.

Meltzer HY. Psychopharmacology: The third generation of progress. New York, NY: Raven Press 1987.

Volkow ND, Wang GJ, Gatley SJ, Fowler JS, Ding YS, Logan J, et al. Temporal relationships between the pharmacokinetics of methylphenidate in the human brain and its behavioral and cardiovascular effects. Psychopharmacology (Berl) 1996 123(1): 26-33.

Volkow ND, Ding YS, Fowler JS, Wang GJ, Logan J, Gatley JS, et al. Is methylphenidate like cocaine? Studies on their pharmacokinetics and distribution in the human brain. Arch Gen Psychiatry 1995 52(6): 456-63.عوارض داروي ريتالين

Levine B, Caplan YH, Kauffman G. Fatality resulting from methylphenidate overdose. J Anal Toxicol 1986 1(5): 29-1.

US Department of Justice. Drug Enforcement Administration Report on Methylphenidate (Ritalin). Washington, DC: Office of Diversion Control, Drug and Chemical Evaluation Section 1995.

Fazelipour S, Tootian Z, Mohammadzadeh Kazergah F, Kiaie B, Chegini HR, Mohammadzadeh Kazergah A, et al. Effect of methylphenidate hydrochloride on oian and pituitary gonadotropin hormone in peripubertal mice. J Gorgan Uni Med Sci 213 15(1): 12-18. [In Persian].

Habel LA, Cooper WO, Sox CM, Chan KA, Fireman BH, Arbogast PG, et al. ADHD medications and risk of serious cardiovascular events in young and middle-aged adults. JAMA 211 36(24): 2673-83.

Cherland E, Fitzpatrick R. Psychotic side effects of psychostimulants: a 5-year review. Can J Psychiatry 1999 44(8): 811-3.

Adler LA, Spencer T, McGough JJ, Jiang H, Muniz R. Long-term effectiveness and safety of dexmethylphenidate extended-release capsules in adult ADHD. J Atten Disord 29 12(5): 449-59.

Outram SM. The use of methylphenidate among students: the future of enhancement? J Med Ethics 21 36(4): 198-22.

Brunton L, Chabner B, Knollman B. Goodman and Gilman’s The Pharmacological Basis of Therapeutics. 12th ed. New York, NY: McGraw-Hill 211.

Jaffe SL. Intranasal abuse of prescribed methylphenidate by an alcohol and drug abusing adolescent with ADHD. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1991 3(5): 773-5.

Joranson DE, Ryan KM, Gilson AM, Dahl JL. Trends in medical use and abuse of opioid analgesics. JAMA 2 283(13): 171-4.

Musser CJ, Ahmann PA, Theye FW, Mundt P, Broste SK, Mueller-Rizner N. Stimulant use and the potential for abuse in Wisconsin as reported by school administrators and longitudinally followed children. J Dev Behav Pediatr 1998 19(3): 187-92.

Fowler JS, Volkow ND. PET imaging studies in drug abuse. J Toxicol Clin Toxicol 1998 36(3): 163-74.

McCormick, Jr, T, McNeel TW. Acute psychosis and Ritalin abuse. Tex State J Med 1963 59: 99-1.

Spensley J, Rockwell DA. Psychosis during methylphenidate abuse. N Engl J Med 1972 286(16): 88-1.

Klein-Schwartz W. Abuse and toxicity of methylphenidate. Curr Opin Pediatr 22 14(2): 219-23.

Porfirio MC, Giana G, Giovinazzo S, Curatolo P. Methylphenidate-induced visual hallucinations. Neuropediatrics 211 42(1): 3-1.

Lewman LV. Fatal pulmonary hypertension from intravenous injection of methylphenidate (Ritalin) tablets. Hum Pathol 1972 3(1): 67-7.

Parran TV, Jr., Jasinski DR. Intravenous methylphenidate abuse. Prototype for preion drug abuse. Arch Intern Med 1991 151(4): 781-3.

McDonald BC, Flashman LA, Arciniegas DB, Ferguson RJ, Xing L, Harezlak J, et al. Methylphenidate and Memory and Attention Adaptation Training for Persistent Cognitive Symptoms after Traumatic Brain Injury: A Randomized, Placebo-Controlled Trial. Neuropsychopharmacology 217.

Schweren LJ, de ZP, Durston S. MR imaging of the effects of methylphenidate on brain structure and in attention-deficit/hyperactivity disorder. Eur Neuropsychopharmacol 213 23(1): 1151-64.

Comim CM, Gomes KM, Reus GZ, Petronilho F, Ferreira GK, Streck EL, et al. Methylphenidate treatment causes oxidative stress and alters energetic metabolism in an animal model of attention-deficit hyperactivity disorder. Acta Neuropsychiatr 214 26(2): 96-13.

Kroft C, Cole JO. Adverse behavioral effects of psychostimulants, in Adverse Effects of Psychotropic Drugs. Kane JM, Lieberman JA, editors. New York, NY 1992. p. 153–62.

Segal D, Janowsky D. Psychostimulant-induced behavioral effects: possible models of schizophrenia. In: Lipton, MA, Di Mascio A, Killam KF, editors. Psychopharmacology: A generation of progress. New York, NY: Raven Press 1978. p. 1113-23.

Volavka J. Neurobiology of Violence. Washington, DC: American Psychiatric Publishing 28.

Maksimowski MB, Tampi RR. Efficacy of stimulants for psychiatric symptoms in individuals with traumatic brain injury. Ann Clin Psychiatry 216 28(3): 156-66.

Bramness JG, Gundersen OH, Guterstam J, Rognli EB, Konstenius M, Loberg EM, et al. Amphetamine-induced psychosis–a separate diagnostic entity or primary psychosis triggered in the vulnerable? BMC Psychiatry 212 12: 221.

Mahmoudi M, Abedi A, Shafie E, Yarmohamadyan A, Karamimanesh V, Fatemi A. Comparing the neuropsychological features in preschool children with and without developmental coordination disorder (DCD). J Isfahan Med Sch 214 31(265): 263-8. [In Persian].

Schuckit MA. Drug and alcohol abuse: A clinical guide to diagnosis and treatment. New York, NY: Springer 26.

Karapinar U, Saglam O, Dursun E, Cetin B, Salman N, Sahan M. Sudden hearing loss associated with methylphenidate therapy. Eur Arch Otorhinolaryngol 214 271(1): 199-21.

Rappley MD. Safety issues in the use of methylphenidate. An American perspective. Drug Saf 1997 17(3): 143-8.

American Hospital Formulary Service. AHFS Drug Information 213. Bethesda, MD: American Society of Health-System Pharmacists 212.

Wender PH. Pharmacotherapy of attention-deficit/hyperactivity disorder in adults. J Clin Psychiatry 1998 59(Suppl 7): 76-9.

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4. Unported License which allows users to read, copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly.1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *