عوارض تزریق موضعی کورتون

کورتون عامیانه گروهی از داروهاست که خاصیت مسکن و تضعیف سیستم ایمنی بدن را داشته و در درمان تعداد زیادی از بیماری‌ها کاربرد دارند. علمی این داروها کورتیکواستروئید است و به شکل قرص، آمپول، اسپری و پمادهای موضعی در بازار وجود دارند.

عوارض تزریق موضعی کورتون

پردنیزولون، بتامتازون، دگزامتازون، متیل پردنیزولون، تریامسینولون، هیدروکورتیزون و کلوبتازول همه از انواع کورتون‌ها هستند.

برای درمان برخی بیماری‌ها، به عنوان مسکن فوری از انواع کورتون‌ها استفاده می‌شود، مثلا در حساسیت‌های شدید (مثلا بعد از تزریق پنی‌سیلین)، تزریق یک آمپول کورتون می‌تواند نجات‌بخش باشد، یا در حملات شدید آسم، استفاده از کورتون خوراکی یا تزریقی باعث باز شدن راه‌های هوایی و بهبودی می‌شود.

در بسیاری از بیماری‌های پوستی حاد نیز پمادهای حاوی کورتون برای تسکین علامتی به کار می‌روند.

برای درمان نارسایی غده آدرنال (فوق کلیوی) و زمانی که کورتون در بدن ترشح نمی‌شود، نیز از داروهای کورتونی استفاده می شود.

موارد بی‌شماری از کاربرد این داروها در درمان درازمدت بیماری‌ها وجود دارد که قابل جایگزینی با هیچ داروی دیگری نیستند و به دلیل خاصیت تضعیف ایمنی کورتون‌ها، استفاده وسیع از این داروها برای درمان بیماری‌های خود ایمنی صورت می‌گیرد.

مثلا برای درمان روماتیسم مفصلی، انواعی از بیماری‌های کلیوی، نوعی از هپاتیت که هپاتیت خودایمنی یده می‌شود و انواعی از بیماری‌های پوستی مزمن، استفاده از کورتون به مدت طولانی کاربرد دارد.

درمان بیماری کرون که یک بیماری روده‌ای است و بیماری ام‌اس نیز در مراحل مختلف با کورتون‌ها صورت می‌گیرد.

اسپری‌های تنفسی مثال خوبی برای این فرم دارو هستند. اسپری بکلومتازون و فلوتیکازون در حال حاضر اساس درمان درازمدت آسم هستند و خوشبختانه عوارض بسیار کمی دارند. اسپری بینی این داروها نیز موجود است که با کمترین عارضه در درمان حساسیت‌های فصلی به کار می‌روند.

در مورد بیماری‌های مفصلی نیز در صورتی که مصرف دارو لازم باشد، تزریق داخل مفصل موثرتر و با عارضه کمتری همراه است.

اخیرا انواعی از کورتون موضعی به شکل انما برای درمان بیماری‌های روده‌ای نیز به بازار عرضه شده است.

عوارض کورتون‌ها کدامند؟

بعد از چند روز از مصرف کورتون، قرمزی و پف کردن صورت توجه اطرافیان را جلب می‌کند. در صورت ادامه مصرف دارو، جمع شدن چربی در پشت گردن و بین کتف‌ها باعث به هم خوردن تناسب اندام خواهد شد.

از عوارض دیگری که به دنبال مصرف طولانی کورتون به وجود می‌آید، رشد موهای زاید روی ران، تنه و صورت که برای خانم‌ها آزاردهنده است.

همچنین استفاده طولانی مدت در افراد مستعد می‌تواند باعث بالا رفتن قند خون و دیابت شود.

پوکی استخوان نیز از عوارض شناخته شده مصرف طولانی مدت این داروهاست.

از عوارض دیگر باید به افسردگی و فشار خون اشاره شود.

به دلیل خاصیت ضد التهابی قوی کورتون‌ها، متاسفانه این داروها مورد استفاده بیش از حد و خارج از قاعده قرار می‌گیرند و عوارض زیادی برجا می‌گذارند، مثلا در مورد انواع دردهای معمول اسکلتی و عضلانی گاهی از کورتون تزریقی استفاده می‌شود که اثر آن تسکین موقتی درد است و بیمار شروع به استفاده مرتب از این داروها می‌کند و عوارضی که پیشتر برشمرده شد، گریبانگیر او می‌شود.

در سال‌های اخیراستفاده از دگزامتازون تزریقی برای تسکین گلودردهای ویروسی رایج شده است که به دو دلیل خطاست: اول این‌که گاهی باعث افت قدرت ایمنی شده و بیماری عفونی شدیدتری را به دنبال خواهد داشت و دوم این‌که اگر مرتب تکرار شود، عوارض دارو بی‌جهت به بیمار تحمیل می‌شود.

برای کاهش عوارض کورتون ها چه باید کرد؟

مصرف کورتون البته در درمان بسیاری از بیماری‌ها حیاتی و لازم است و باید عوارض آن را به نوعی پذیرفت. خوشبختانه تمهیداتی برای کاهش این عوارض وجود دارد که به آنها اشاره می‌شود:

1 ـ کورتون‌ها را باید فقط زمانی که لزوم مصرف آن مشخص است، استفاده کنیم.

2 ـ کمترین میزان ممکن را استفاده کنیم و در کوتاه ترین زمان، درمان را به پایان برسانیم.

3 ـ تا حد امکان از فرم موضعی مثلا اسپری یا تزریق در مفصل استفاده کنیم.

عوارض تزریق موضعی کورتون

4 ـ عوارض دارو را با درمان‌های کمکی کم کنیم، مثلا برای کاهش عارضه پوکی استخوان استفاده از کلسیم و ویتامینD و برای کاهش فشار خون، محدودیت نمک مصرفی موثر است.

5 ـ تا حد امکان از داروهای کوتاه اثر مثل هیدروکورتیزون و پردنیزولون استفاده شود.

یادآوری این نکته لازم است که برای بسیاری از بیماری‌ها، استفاده کوتاه مدت کورتون و برای برخی بیماری‌ها استفاده درازمدت و حتی مادام‌العمر کورتون‌ها لازم است، ولی باید عوارض این داروها را بدانیم و هرگز آنها را بیجا مصرف نکنیم.

کورتون را خودسرانه مصرف نکنید

بعضی افراد برای افزایش وزن از ترکیبات کورتون‌دار استفاده می‌کنند که این داروها در آنها باعث احتباس آب و نمک در بدن شده و در نتیجه افزایش وزن را موجب می‌شود.

یکی دیگر از عوارض داروهای کورتونی، عوارض گوارشی در کسانی که زخم‌های اثنی عشری و معده دارند، است و در این موارد باید احتیاط کرد و در کنار داروهای کورتونی یکسری داروهای گوارشی تجویز کرد.

بیمارانی که سابقه فشار خون دارند یا ترکیبات افزایش‌دهنده ادرار (دیورتیک) مصرف می‌کنند، باید به تداخل آن با داروهای کورتونی توجه کنند.

اگر مصرف داروهای کورتونی زیرنظر پزشک معالج باشد، نحوه مصرف و دوز مصرفی می‌تواند عوارض را کاهش دهد.

مصرف کورتون را فقط تحت‌نظر پزشک معالج، قطع کنید

کاهش و یا قطع مصرف داروی کورتونی در افرادی که به مدت طولانی مصرف‌‌کننده این دارو هستند، باید تحت‌نظر پزشک معالج صورت گیرد، زیرا قطع ناگهانی و خودسرانه این دارو عواقب ناگواری در پی دارد.

علت بروز این حالت، به سیستم بین غده هیپوفیز و غده فوق‌کلیه در بدن مربوط می‌شود. در افرادی که به علت ابتلا به روماتیسم یا بیماری‌های دیگر، به مدت طولانی از کورتون استفاده می‌کنند، این سیستم بلوکه می‌شود، از این‌رو این احتمال وجود دارد که در صورت قطع ناگهانی داروی کورتون، با هیجانی کوتاه مدت، فرد وارد حالت اغما شود.

از پماد کورتونی برای مدت طولانی استفاده نکنید

پمادهای کورتونی تا 7 درصد باعث بهبود بیماری‌های پوستی فرد می‌شود، اما استفاده طولانی مدت و بیش از دو تا سه هفته از پمادهای کورتونی، به علت بروز برخی عوارض ممنوع است.

هدف و اثر اصلی درمان با پمادهای کورتونی، اثر ضدالتهابی و ضد خارشی آنهاست.

پمادهای کورتونی برای درمان اگزماها مناسب هستند، ولی حتی‌الامکان باید از مصرف کورتون‌های قوی در نوزادان خودداری کرد و در بزرگسالان نیز نباید بیش از دو تا سه هفته از پمادهای کورتون استفاده کرد.

نازکی پوست و عروق سطحی پوست و در پی آن افزایش عفونت‌های ویروسی قارچی از عوارض استفاده ناسب و طولانی مدت پمادهای کورتونی است.

در کودکان از پماد کورتونی ضعیف استفاده کنید

در دوره کودکی باید از پمادهای کورتونی ضعیف استفاده شود، زیرا در غیر این صورت با توجه به وسعت زیاد سطح پوست بدن کودک نسبت به وزنشان باعث می‌شود که جذب بیشتری از این مواد صورت گیرد و کودکان در معرض عوارض ناشی از مصرف این پمادها هستند.

در روی صورت، نواحی چین‌ها، نواحی تناسلی و ناحیه پوشک بچه یعنی در چین‌های کشاله ران جذب پمادهای کورتونی بسیار زیاد است. در این نواحی به دلیل نازکی پوست و فضای بسته چین‌ها قدرت جذب بسیار بالاست که این پمادها وارد سیستم عمومی بدن شده و می‌توانند بر رشد کودکان اثر منفی و معکوس بگذارد.

مصرف پمادهای کورتونی در اطراف چشم و مخصوصا در کودکان باعث ایجاد بیماری‌هایی همچون آب مروارید، آب سیاه و افزایش فشار چشم می‌شود.

استفاده از کورتون با قدرت زیاد بر روی سطح وسیعی از پوست، به خصوص در کودکان باعث جذب داخلی کورتون می‌شود که این جذب داخلی باعث بلوکه شدن ترشحات کورتون داخلی از قشر سورنال شده و فرد ممکن است دچار حملات آدیسونی و یا حملات ناشی از کم کاری هورمون کورتون شود که در برخی موارد سبب مرگ، به ویژه در کودکان و نوزادان می‌شود.

فرآوری: نیره ولدخانی

بخش سلامت تبیان

منابع:

جام جم – دکتر رضا کریمی ، متخصص بیماری‌های داخلی

ایسنا – دکتر سید حسن صیرفی ، فوق تخصص پوست و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

ایسنا – دکتر احمدرضا جمشیدی ، عضو هیات مدیره انجمن روماتولوژی

ایسنا – دکتر شادنیا، داروساز و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

مطالب مرتبط:

کورتون ها؛ داروهایی بحث برانگیز

عوارض خود درمانی با قطره های کورتون چشمی

حقایقی درباره داروهای کورتیکواستروئید

زدن آمپول بهتر از خوردن داروست؟

دارو درمانی در آسم

کلینیک درد مهرگان –

اگر کورتون من را بهتر از قبل خواهد ساخت ، چرا من نباید تزریق دیگری داشته باشم!

در زیر ده دلیل آورده شده برای اینکه شما یک تزریق کورتونی نداشته باشید.

آسیب شناسی که وجود دارد اینست که بدن با التهاب بهبود می یابد. بدون التهاب، هیچ بهبودی نخواهد بود. این یک واقعیت است. هنگامی که مچ پا یک شخص رگ به رگ می شود، تورم مداوم برای یک تا سه روز تلاش بدنی برای التیام این منطقه است. اگر شما می خواهید جلوی بهبودی را بگیرید، التهاب را متوقف کنید. این دقیقا همان چیزی است که کورتون انجام می دهد.

طب مدرن اولین قانون شفا را فراموش کرده است: بدن با التهاب بهبود می یابد. طیف آبشار التهابی، از جمله فاگوسیتوز (سلول های ایمنی تمیز کننده منطقه)، رگ زایی (تشکیل عروق خونی جدید)، و تشکیل فیبروبلاست (تشکیل کلاژن جدید) توسط کورتون مهار می شود. کورتیزون همچنین مهاجرت سلول های ایمنی به ناحیه آسیب دیده را مهار می کند. این روند مهاجرت و ترمیم چیزی است که باعث درد می شود. مهار کورتیزونی این ترمیم، طوری است که فرد احساس می کند بهتر شده است. فرد یک تزریق کورتون برای کنترل درد انجام می شود. این یک انتخاب بد است چرا که آنها با تفکر بهبودی ساختار را تضعیف می کنند- به طوری که آنها همچنان به انجام ورزش و فعالیت های بدنی خود ادامه می دهند، متوجه نیستند که آنها روند تحلیل برنده را تسریع می بخشند.

عوارض تزریق موضعی کورتون

کورتون، با مهار ترمیم نرمال واکنش التهابی، روند تحلیلی در تاندونها، رباطها، مفاصل و که در آن تزریق می شود را تسریع می کند. همچنین به فرد یک حس کاذب از بهبودی این منطقه می دهد، در حالیکه این طور نیست. ترکیبی از یک تزریق کورتون و پیگیری ورزش، یک ترکیب فوق العاده مرگبار برای غضروف است.

چیزی جز اصلاح آرتروسکوپی که نابودی غضروف را سرعتر می کند، نخواهد بود. مطالعات بر روی حیوانات نشان داده است که حتی یک تزریق کورتون به یک منطقه به علت روند بیوشیمیایی آسیب غیر قابل برگشتی به مفاصل و غضروف ها وارد خواهد کرد. یکی از سریع ترین راه ها برای از بین بردن غضروف و یا مفصل ران و زانو جایگزینی یک تزریق کورتونی به این مناطق است.

کورتیزون، با مسدود کردن روند بهبودی، اجازه نمی دهد که ساختار آسیب دیده، یک سیگنال درد که نشان دهنده یک رویداد نادرست و یا خرابی در منطقه است، را ارسال نماید. کورتیزون، در بهترین حالت، پس از آن فقط ماسکی برای درد و آسیب است. آسیب ادامه می یابد، اما به دلیل اینکه هیچ سیگنال دردی وجود ندارد، فرد فکر می کند همه چیز خوب است، در حالیکه این چنین نیست. تنها چیزی که می تواند رخ دهد این است که آسیب با سرعت ادامه می یابد.

اگر تزریق کورتونی واقعا موفق باشد، ساختار آسیب دیده ممکن است برای همیشه قادر به شروع یک سیگنال درد نبوده، و در نتیجه هیچ آسیبی نخواهد بود. آنچه که معمولا اتفاق می افتد این است که ساختار در نقطه ای که اثرات مهاری تزریق کورتونی را دریافت کرده رو به وخامت گذاشته و شروع به صدمه زدن می کند. مشکل این است که فرد به ارتوپد خود برای دیگر مشکلات ناشی از تزریقات کورتیزونی بر می گردد؛ در حالیکه هرگز متوجه نمی شود که تزریق بسیار باعث درد شده و تخریب مفاصل سرعت می بخشد. چنین شخصی بر روی یک شیب لغزنده قرار می گیرد که می تواند زندگی ورزشی حرفه ای خود را پایان دهد.

هیچ چیز نمی تواند یک مفصل را سریعتر از حد نابود سازد به جز یک تزریق کورتون (البته، شاید، آرتروسکوپی غضروف و منیسک نیز باعث اینحالت گردند). احتمال نیاز شما به یک تعویض مفصل در حدود یک در ده است. ده درصد از مردم در ایالات متحده یک تعویض مفصل خواهند داشت.

حدس بزنید چه درصد از افرادیکه نیازمند تعویض مفصل هستند یک تزریق کورتون داشته اند؟ درست است، در حدود ۱۰۰٪. شما می خواهید یک تعویض مفصل داشته باشید؟ تنها با داشتن تزریق کورتون یا خانواده هایی از آن به مفاصل، رباط ها، تاندون ها. کورتیزون سمی برای بافت همبند بدن، از جمله غضروف، عضلات، لیگامانها، مینیسک، و تاندون می باشد. بنابراین، هنگامی که کورتیزون به این ساختارها تزریق می شود، مرگ این سلولها مشاهده می شود.

افزایش موقتی قند خون یکی از این عوارض است، که در افراد دیابتی می تواند نگران کننده باشد. اگر شما داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید، ممکن است نیاز به قطع مصرف آنها را برای چند روز قبل از تزریق کورتون برای کاهش خطر خونریزی یا کبودی داشته باشید. برخی مکمل های غذایی نیز اثر رقیق کننده خون دارند که باید نسبت به مصرف آنها قبل از تزریق احتیاط های لازم را مدنظر داشته باشید چرا که این روش می تواند در برخی موارد همراه با خونریزی ناشی از پارگی عروق کوچک باشد. افزایش وزن، بالا رفتن فشار خون می تواند جزو عوارض طولانی مدت آن محسوب گردد.

پیری سالم شامل بخش فعالی از زندگی است. اگر از عوارض ناشی از پیری در رنج هستید و می خواهید روزهای بازنشستگی بدون دردی را تجربه کنید بهتر است برای اینکار به تزریق کورتیزونی متوصل نشوید. چرا که با اینکار با خطرات بیشتری روبه رو خواهید شد.

بعد از تزریق شما شاهد نازک شدن پوست و بافت نرم اطراف محل تزریق خواهید بود. این عوارض پوستی به اینجا ختم نمی شود بلکه می تواند باعث سفید یا روشن تر شدن رنگ پوست اطراف تزریق گردد. نازک شدن استخوان ( پوکی استخوان) و مرگ استخوان ( استئونکروز) و عفونت مفصلی مواردی است که می تواند با تزریق کورتیزونی به وجود بیاید.

افراد راه آسان را ترجیح می دهند. با گرفتن یک تزریق کورتون و پوشش درد، مردم نیازی به گرفتن درمان های بهبود دهنده نمی بینند. هر درمانی که گردش خون به منطقه را افزایش دهد، کمک کننده خواهد بود. درمان ها مانند ورزش، آزاد کردن انرژی، مغناطیسی، ماساژ، فیزیوتراپی کایروپراکتیک،  طب سوزنی، گیاهان دارویی، ویتامین ها، در واقع می توانند به التیام جراحت ها تا حدی کمک کنند.

تزریق کورتون و تزریق درمانهای تکثیری مثلا ازون تراپی دو جریان مخالف هم هستند. مثلا در درمان با ازون تراپی مواردی مانند اثر بر بهبودی، تاثیر بر ترمیم، تاثیر بر روی رشد کلاژن، و بر روی رشد تاندون، و بر مقاومت رباط، و روی رشد غضروف، اثرات بهبود یافته ای مشاهده شده، که در مقایسه با کورتیزون این موارد همگی مهار می شوند.

در کلینیک درد مفتخریم تا خدمات تخصصی و فوق تخصصی زیر را ارائه دهیم:

– درمان آرتروز زانو
– درمان دردهای شانه
– درمان اختلالات ستون فقرات
– درمان کلیه دردهای عضلانی و اسکلتی
– درمان دردهای لگن
– درمان دردهای گردن و کمر
– درمان تنگی کانال نخاعی
– تعویض مفصل زانو و لگن با جراحی
– درمان کلیه مشکلات ارتوپدی
– درمان تنگی کانال مچ دست
– اوزون درمانی
– نوار عصب و عضله
– انجام کلیه روش های تشخیصی جهت مشکلات عصبی و عضلانی

مطلب قبلی

علت زانو درد من چیست؟

مطلب بعدی

علل و مراحل ابتلا به آرتروز زانو

ورزش تصویری برای تقویت زانو

درمان دیسک کمر با استفاده از دیسکوژل(+هزینه)

ورزش برای کمردرد و زانو درد (آموزش تصویری)

تفاوت اوزون تراپی با تزریق كورتون‎

نوبت دهی و اطلاعات تماس

راه های درمان ورم‌ زانو و درد شدید آن‌ چیست؟

علائم استئوآرتریت زانوها

چه عواملی سبب آسیب و پارگی تاندون آشیل و درد مچ پا میشود؟

سیستم عصبی‌ نخاع چه مسیری دارد و آسیب به آن چه عواقبی؟!!

شکستگی استخوان لگن چگونه رخ می دهد؟

ورزش برای درمان درد پشت زانو

پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.1