علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

%PDF-1.5
%
1 obj
&gt&gt&gt
endobj
2 obj
&gt
endobj
3 obj
&gt/Pattern&gt/Font&gt/XObject&gt/ProcSet[/PDF/Text/ImageB/ImageC/ImageI] &gt&gt/MediaBox[ 841.68 595.44] /Contents 4 R/Group&gt/Tabs/S/StructParents &gt&gt
endobj
4 obj
&gt
stream
x][o%q~’`APMKV
U}m5ˇo-&gtzGV*BVR
]}Ua^”nMN̪ѕfofKg`Ƽf5mdV+ߥŋR-o2E]KV

Otitis media (OM) واژه پزشکی برای عفونت گوش میانی است. گوش میانی درست در پشت پرده گوش شما قرار دارد. عفونت گوش و وجود مایع در گوش نوزادان و کودکان کوچکتر از بزرگسالان شایع تر است. این به این دلیل است که لوله های باریک (لوله های Eustachian) که از گوش میانی تا بالا در پشت گلو ادامه دارند که باعث تخلیه ترشحات طبیعی گوش می شوند، در کودکان کوتاه تر و افقی تر هستند. در نتیجه، این لوله ها احتمال بیشتری دارند که اشباع شده و آلوده به باکتری ها و ویروس ها شوند. در اکثر موارد، عفونت های گوش خودشان را از بین می برند – این معمولا به این دلیل است که عفونت ویروسی است و با آنتی بیوتیک ها درمان نمی شود. مهم است توجه داشته باشید که اگر گوش درد دارید، هیچ گونه درمانی را که شامل داخل کردن هر چیزی به کانال گوش می شود انجام ندهید، تا زمانی که پزشک قادر به بررسی کانال گوش شما با اتوسکوپ خود نباشد، نمی توان اطمینان حاصل کرد که غشای تیپنیک آسیبی ندیده است .

۱- از روش منتظر بمانید و ببینید چه چیزی پیش می آید استفاده کنید

اوقات، سیستم ایمنی بدن انسان می تواند با صرف کردن کمی زمان (معمولا در دو تا سه روز) عفونت گوش را بهبود بخشد. این که اکثر عفونت های گوش می توانند در حقیقت خودشان را بهبود ببخشند موجب شده است تعدادی از پزشکان از روش “منتظر بمانید و ببینید چه چیزی پیش می آید حمایت کنند که به معنای تسکین دادن درد با استفاده کردن از مسکن ها و استفاده نکردن از آنتی بیوتیک هاست.

۲- آنتی بیوتیک مصرف کنید

علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

اگر عفونت به تنهایی برطرف نشود، پزشک شما احتمالا یک دوره ۱۰ روزه آنتی بیوتیک را تجویز می کند، که می تواند عفونت را درمان کند و بعضی علائم را کوتاه کند. معمولا آنتی بیوتیک های تجویز شده عبارتند از آموکسی سیلین و همچنین زیتروماکس (اگر شما به پنی سیلین حساسیت دارید). آنتی بیوتیک ها اغلب برای افرادی که از عفونت های مکرر رنج می برند یا برای کسانی که عفونت های شدید و بسیار درد آور دارند، تجویز می شود. در اکثر موارد، آنتی بیوتیک ها باید عفونت را از بین ببرند. عوارض جانبی بالقوه شامل بثورات پوستی، تهوع، استفراغ و اسهال است.

۳- از دکونژستانت استفاده کنید

از ضد احتقان ها یا داروهایی که بتواند مایع انباشته شده به وسیله عفونت را از بین ببرد استفاده کنید. شما می توانید آنها را به شکل اسپری بینی یا داروهای خوراکی دریافت کنید و می توانید آن ها را در اکثر داروخانه ها خریداری کنید. اطمینان حاصل کنید که هر دستورالعمل روی برچسب را دنبال کنید. توجه داشته باشید که شواهد کمی وجود دارد که ضد احتقان هاعفونت گوش را بهبود می بخشند و به همین دلیل معمولا مصرف آن ها توصیه نمی شود.

۴- عمل میرینگوتومی انجام دهید

جراحی گوش ممکن است در موارد عفونت های گوش مکرر که از طریق مصرف آنتی بیوتیک ها از بین نمی رود یک گزینه خوب باشد. جراحی به میرینگوتومی، شامل تخلیه مایع از گوش میانی و وارد کردن لوله تهویه به پرده گوش است. معمولا برای تعیین اینکه آیا این جراحی مناسب شما است یا نه، باید به متخصص گوش، حلق و بینی (ENT) مراجعه کنید.

۱- از کمپرس گرم استفاده کنید

بر روی گوش آسیب دیده، یک دستمال مرطوب و گرم برای کاهش درد و خارش و خفقان قرار دهید. شما می توانید از هر نوع کمپرس گرم استفاده کنید، مانند یک حوله گرم پیچیده شده در آب گرم و یا داغ

۲- از مسکن استفاده کنید

پزشک شما ممکن است از استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کند تا درد و احساس ناراحتی را کاهش دهد. مطمئن شوید که دوز مشخص شده در برچسب رامصرف کنید.

۳- از قطره های گوش استفاده کنید

اگر درد قابل توجهی دارید، پزشک ممکن است قطره های گوش مانند آنتی پییرین – بنزوکائین – گلیسیرین (آودورکس) را برای از بین بردن درد تا زمانی که پرده گوش سالم است و آسیبی ندیده تجویز کند. تجویز متداول پزشکان این است که سه یا چهار قطره دارو در کانال گوش خود دو بار در روز به مدت هفت روز بریزید. برای یک دقیقه به پهلو دراز بکشد تا قطره زمان این را داشته باشد که در جای مناسب قرار بگیرد.

۴- حالت خوابیدن خود را تغییر دهید

برای از بین بردن درد و کمک به تخلیه مایعاتی که در گوش شما است، می توانید موقعیتی را که شب ها درآن حالت می خوابید، تغییر دهید. چند بالش را زیر سر خود بگذارید تا سر خود را بالا بیاورید تا مایعات از لوله گوش شما تخلیه شوند.

۱- قبل از مصرف کردن هرگونه مرهم گیاهی پزشکتان را ملاقات کنید

بعضی از افراد قبل از ملاقات کردن یک پزشک از داروهای ضد میکروبی طبیعی استفاده می کنند. این کار در واقع می تواند بسیار خطرناک باشد، زیرا نمی توانید بگویید که آیا کودک واقعا از یک پرده گوش سوراخ شده رنج می برد یا خیر، یک تومور در کانال گوش، یک برش در پوست گوش یا یک چیز شدیدتر دیگری از یک عفونت گوش ساده است. اعمال یک درمان خانگی می تواند این شرایط را تشدید کند و یا ممکن است پزشکان توانایی تشخیص آنها را هنگامی که به داخل گوش نگاه می کنند، نداشته باشند. اگر کودک دارای پرده گوش سوراخ شده باشد، انجام این کار نیز می تواند به طور جدی باعث ایجاد ناشنوایی در آن گوش شود.

۲- از روغن سیر یا نارگیل خانگی استفاده کنید

هر دو روغن سیر و نارگیل خواص ضد ویروسی و ضد باکتری دارند و برای درمان عفونت خانگی به مدت طولانی مورد استفاده قرار گرفته اند. روغن سیر را می توان در خانه از چندین حبه سیر و روغن نارگیل تهیه کرد و برای رسیدن به بهترین نتایج، باید روغن نارگیل بکر و با فشار سرد تهیه شده باشد.

۳- آدامس زایلیتول بجوید

زایلیتول یک شیرین کننده طبیعی یا جایگزین شکر است. مطالعاتی وجود دارد که نشان می دهد که زایلیتول ممکن است تعداد عفونت های گوش را به حداقل برساند زیرا با با باکتری که می تواند در گوش شما رشد کند و باعث عفونت شود مبارزه می کند. دو قطعه آدامس حاوی زایلیتول پنج بار در روز بخورید .

۴- از سرکه سیب استفاده کنید

یکی دیگر از داروهای ضد میکروبی طبیعی، سرکه سیب است. برخی شواهد بی نظیر – گرچه بدون هیچ گونه حمایت علمی وجود دارد که سرکه ممکن است در کمک به از بین بردن عفونت گوش مفید باشد. سرکه را با استفاده از یک بخش سرکه به یک بخش آب رقیق کنید، سپس کانال گوش را با محلول پر کنید، آن را با یک توپ پنبه یا لیف بپوشانید و بر روی طرف دیگرتان دراز بکشید. پس از پنج دقیقه با خم کردن گوش آسیب دیده گوش را خالی کنید.

۵- از لبنیات در رژیم غذایی تان کمتر استفاده کنید

اگر چه اخیرا تحقیقات نشان می دهد که محصولات لبنی احتمالا تولید موکوس را افزایش نمی دهند، مطالعات موردی وجود دارد که در آن افراد گزارش می کنند که لبنیات این کار را انجام می دهد. اگر تولید موکوس افزایش یابد، می تواند لوله های Eustachia را مسدود کند و خطر رشد باکتری را افزایش دهد.علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

۱- علائم مشخص و مربوط به گوشتان را یادداشت کنید

شایع ترین علائم عفونت گوش میانی عبارتند از: درد گوش یا کشیدن گوش (اگر کودک هنوز نمی تواند درد را بیان کند)، سرگیجه، تب و حتی استفراغ. علاوه بر این، یک کودک ممکن است نتواند به طور معمول غذا بخورد و یا به طور نرمال بخوابد، زیرا دراز کشیدن، جویدن و مکیدن می تواند درد و فشار در گوش را ایجاد کند. بزرگسالان نیز درد، احساس فشار و ناراحتی در هنگام دراز کشیدن را تجربه می کنند.

با توجه به اینکه گروه سنی سه ماهه تا دو سال مورد تاثیر عفونت های گوش و پیدایش مایع در گوش قرار می گیرند، والدین یا مسئولین بهداشت باید اطلاعات و تاریخچه کودک را به طور دقیق به پزشک کودک بدهند. بنابراین، مهم است که پیگیر باشید و به علائم ذکر شده به دقت توجه کنید.

۲- به علائم شایع سرماخوردگی توجه کنید

عفونت های گوش به عنوان عفونت های ثانویه در نظر گرفته می شوند که از “سرماخوردگی یا عفونت های اولیه پیروی می کنند. شما باید انتظار ترشحات بینی یا گرفتگی آن، سرفه، گلودرد و تب پایین، علائم معمولی که به همراه سرماخوردگی به وجود می آیند را داشته باشید.

۳- به دنبال مشکلات شنوایی بگردید

گوش میانی معمولا با هوا پر می شود که امواج صوتی را می فرستد. هنگامی که گوش میانی در طی یک عفونت با مایع پر شود،‌ صداها متفاوت خواهند بود یا کاهش خواهند یافت. بعضی از مردم از این شکایت دارند که به نظر می رسد به صداها در زیر آب گوش می دهند. علائمی که ممکن است نشان دهنده این باشند که شنوایی سالم شما تحت تاثیر قرار گرفته عبارتند از:

۴- عوارض بالقوه را بشناسید

اکثر عفونت های گوش باعث ایجاد عوارض درازمدت نمی شود و اغلب طی دو تا سه روز خودشان بهبود می یابند. با این حال، عفونت های مکرر می تواند منجر به عوارض جدی مانند این ها شوند:

۵- با پزشکتان یک قرار ملاقات تعیین کنید

اگر در حین کار به داشتن یک عفونت گوش مشکوک شده اید،‌ برای تایید تشخیص به یک پزشک مراجعه کنید. پزشک با استفاده از یک اتوسکوپ، یک ابزار کوچک که مانند یک چراغ قوه به نظر می رسد، گوش شما را بررسی می کند. این به پزشک کمک می کند تا داخل پرده گوش را نگاه کند.

رسانه دکتر سلامت

نظر شما در مورد این مطلب چیست ؟

آدرس

Current ye@r *

Leave this field empty

کلسترول، یک ماده چربی است که برای عملکرد طبیعی بدن ضروری است و معمولا در کبد ساخته می شود، اما در

سنگ کیسه صفرا، سنگ کوچکی است که اغلب از کلسترول ساخته شده و در کیسه صفرا ایجاد می شود. در

پوکی استخوان، اختلال استخوانی است که در آن استخوان ها باریک تر شده قدرت خود را از دست می دهند

یبوست در بزرگسالان، تغییر در عادات روده ای است. در یبوست در بزرگسالان، مدفوع ممکن است بسیار سفت و یا

تبریک عید نوروز 98

دلیل عفونت گوش بیماری هایی مثل سرماخوردگی و آنفولانزا یا آلرژی است که این بیماری ها باعث جمع شدن خلط و باد کردن راه های بینی و مجراهای گلو و مجراهای استاخی می شود.

عفونت گوش که با اوتیت هم شناخته می شود یک عفونت باکتریایی یا ویروسی است که روی گوش میانی ( ناحیه ی پر از هوای پشت پرده ی گوش که استخان های زیر گوش میانی آنجا هستند) اثر می گذارد. کودکان بیش از بزرگسالان در معرض ابتلا به عفونت گوش هستند.عفونت های گوش اغلب به دلیل ایجاد التهاب و جمع شدن مایعات در گوش میانی دردناک هستند.

از آنجایی که عفونت های گوش اغلب خود به خود بهبود می یابند در درمان این مشکل داروهایی برای کاهش درد تجویز می شوند. عفونت گوش در خردسالان یا به طور کلی عفونت گوش شدید به درمان های آنتی بیو تیکی نیاز دارد. مشکلات مربوط به عفونت گوش مثل جمع شدن مایعات در گوش می توانند به شنوایی فرد آسیب برسانند و مشکلات جدی ای را برای او ایجاد کنند.

علائم:

علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

شروع علائم عفونت های گوش معمولا سریع است و زود خودشان را نشان می دهند.

علائم عفونت گوش در کودکان:

1) درد گوش مخصوصا وقتی کودک دراز می کشد.

2) مشکل شنوایی و عکس العمل به صداها

3) مشکل در خوابیدن

4) گریه بیش از حد

5) بی قراری شدید

6)از دست دادن تعادل

7) تب 38 درجه یا بالاتر

8) خارج شدن مایعات از گوش

علائم عفونت گوش در بزرگسالان:

1)گوش درد

2) خارج شدن مایعات از گوش

3) کاهش شنوایی

دلایل بیماری عفونت گوش:

عفونت گوش یک عفونت باکتریایی یا ویروسی در گوش میانی است. دلیل این عفونت اغلب بیماری های دیگری مثل سرماخوردگی و آنفولانزا یا آلرژی است که این بیماری ها باعث جمع شدن خلط و باد کردن راه های بینی و مجراهای گلو و مجراهای استاخی می شود.

نقش مجراهای استاخی در این بیماری:

مجراهای استاخی یک جفت لوله ی باریک هستند که از گوش میانی تا پشت گلو کشیده شده اند و پشت راه های بینی هستند. قسمت پایانی این مجراها در گلو هستند و باز و بسته می شوند تا 1-

1) فشار هوا در گوش میانی را تنظیم کنند.

2) هوای داخل گوش را تازه کنند

3) ترشحات گوش میانی را خشک کنند.

ورم و التهاب و ایجاد مخاط در مجراهای استاخی که در اثر عفونت یا آلرژی به وجود می آیند باعث بسته شدن این مجراها و به دنبال آن تجمع مایعات در ناحیه ی گوش میانی می شود. عفونت باکتریایی یا ویروسی ناشی از این جمع شدن مایعات باعث ایجاد علائم عفونت گوش می شود.

عفونت های گوش در کودکان بیش تر از بزرگسالان شایع است چراکه مجراهای استاخی در کودکان باریک تر و افقی تر هستند که این امر موجب می شود مجراها سخت تر خشک شوند و احتمال مسدود شدن آنها بیش تر است.

نقش آدنوئید ها در عفونت های گوش:

آدنوئیدها دو لایه ی کوچک از بافت ها هستند که در پشت بینی قرار گرفته اند و در سیستم ایمنی بدن نقش دارند . از آنجایی که آدنوئید ها نزدیک مجراهای استاخی هستند التهاب و بزرگ شدن آدنوئید ها باعث بسته شدن این مجراها و به دنبال آن عفونت گوش میانی می شود . التهاب آدنوئید ها نقش بیشتری در عفونت گوش کودکان دارد تا بزرگسالان . چراکه کودکان آدنوئید های بزرگتر و فعال تری دارند.

شرایطی که باعث ایجاد عفونت گوش می شوند:

شرایطی که باعث عفونت گوش یا عفونت گوش میانی می شوند شامل موارد زیر می شوند:

1) اوتیت مدیای منتشره:به التهاب و جمع شدن مایعات در گوش میانی بدون ایجاد عفونت باکتریایی یا ویروسی اوتیت مدیای منتشره می گویند . معمولا علت این مشکل جمع شدن و باقی ماندن مایعات در گوش حتی بعد از بهبود عفونت است. دلیل دیگر هم ممکن است مسدود شدن غیر عفونی یا غیر نرمال مجراهای استاخی باشد.

2) اوتیت مدیای چرکی مزمن: وقتی عفونت گوش خیلی طول بکشد این مشکل ایجاد می شود و باعث آبریزی و سوراخ شدن پرده ی گوش می شود.
پیشگیری:

توصیه های زیر به کاهش خطر عفونت های گوش کمک می کند:

1) از سرماخوردگی و دیگر بیماری ها پیشگیری کنید:

به کودکانتان یاد دهید که دست هایشان را به طور مکرر و در طول روز بشویند و ظرف های غذا و نوشیدنی شان را به طور مشترک با دیگران استفاده نکنند . هنگام عطسه و سرفه جلوی دهانشان را بگیرند و اگر امکانش است زمان بازی های گروهی را کاهش دهید . وقتی کودکتان مریض است او را به مدرسه نفرستید و در خانه از او مراقبت کنید.

2) از مصرف دخانیات اجتناب کنید:

حواستان باشد که کسی در خانه سیگار نکشد و در بیرون از منزل هم در محیط هایی باشید که افراد سیگاری نیستند.

3) به کودکتان شیر مادر بدهید:

علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

اگر امکانش است تا 6 ماه شیر خودتان را به کودکتان دهید . شیر مادر حاوی پادتن هایی است که باعث حفاظت کودک از عفونت های گوش می شود.

4)اگر به کودکتان با شیشه شیر می دهید او را در حالت قائم و راست قار دهید:

از قرار دادن شیر در دهان کودک هنگامی که او دراز کشیده خودداری کنید . شیشه شیر را هم در تخت کودک قرار ندهید.

5)با پزشک در مورد واکسن های لازم برای کودکتان مشورت کنید:

آمپول های آنفولانزای فصلی و واکسن پنوموکوک (سینه پهلو) از ایجاد عفونت های گوش پیشگیری می کنند./ شفاجو

روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ

کپی برداری ممنوع !

© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب کوکا به هر نحو غیر مجاز می باشد.
هر گونه کپی برداری از محتوای سایت کوکا پیگرد قانونی دارد.
استفاده از مطالب سایت کوکا در سایت های خبر خوان و دارای آی فریم نیز اکیدا ممنوع است.

مطالب بخش سلامت و پزشکی سایت کوکا فقط جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارند. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان کرد.

التهاب گوش یا عفونت گوش که به اوتیت (Otitis) شناخته می‌شود، یکی از بیماری‌های شایع گوش است. در صورت درگیری گوش میانی، بیماری را التهاب گوش میانی و در صورت درگیری گوش خارجی، آن را التهاب گوش بیرونی می‌یم.

علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

دستگاه شنوایی انسان از سه بخش گوش بیرونی، میانی و درونی تشکیل شده است.

گوش بیرونی یا خارجی که به چشم دیده می شود، شامل پرده گوش (صماخ)، مجرای گوش و لاله گوش است وارتعاشات اصوات را می گیرد و به پرده صماخ انتقال می دهد.

گوش میانی شامل صندوق صماخ و استخوانچه های چکشی، سندانی و رکابی است و به واسطه این استخوان ها ارتعاشات اصوات را به گوش درونی منتقل می کند که از آنجا به وسیله عصب شنوایی به مغز منتقل خواهد شد.

گوش درونی یا داخلی در ارتباط با مغز واعصاب شنوایی است.

1- عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی در افراد شناگر و کارگرانی که در کارگاه هایی کار می کنند که دارای براده های منتشر در هوا هستند، شایع تر است. علت عفونت گوش می تواند باکتریایی، ویروسی و یا قارچی باشد.

از آنجا که عفونت گوش خارجی در افراد شناگر شایع است، به آن بیماری گوش شناگر هم می گویند.

علائم عفونت گوش خارجی

شامل احساس درد گوش و یا اطراف مجرای گوش، تب، احساس ناخوشی، التهاب غدد لنفاوی اطراف گوش و اختلال شنوایی به صورت خفیف و خارش و سوزش گوش است.

افرادی که شنا می کنند و یا با وسیله ای مجرای گوش را تحریک می کنند، در معرض خطر عفونت گوش خارجی هستند.

درمان عفونت گوش خارجی

برای درمان عفونت گوش خارجی باید از آنتی بیوتیک مناسب با تجویز پزشک متخصص استفاده شود.

تخلیه ترشحات چرب و عفونی مجرای گوش بیرونی از طریق شستشوی گوش نیز در برخی موارد مفید است.

در صورتی که فرد بیمار دچار زونای گوش شده باشد باید دقت کند و از داروهایی چون آسیکلوویر و یا کورتون، طبق دستور پزشک معالج استفاده نماید، زیرا بیماری زونا سبب فلج عصب شنوایی شده و اختلالات شنوایی و تعادلی ایجاد می کند.

2- عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی در نوزادان و کودکان دیده می‌شود. این بیماری به‌دنبال عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی بروز می‌کند. عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی باعث اختلال عملکرد شیپور استاش می‌شود و عفونت از طریق شیپور استاش بطرف گوش میانی پیشرفت می‌کند و باعث ایجاد بیماری التهاب گوش میانی می‌گردد.

عفونت گوش میانی خطرناک تر از عفونت گوش بیرونی است، زیرا می تواند سبب پارگی پرده صماخ و کری گردد و یا اینکه عفونت حاصله به طرف گوش داخلی و مغز منتقل شود.

علائم عفونت گوش میانی

تب ولرز، درد شدید و ضرباندار در گوش به ویژه در شب ها، کاهش شنوایی و خروج ترشحات زرد یا متمایل به سیاه از گوش و پارگی پرده صماخ از علائم عفونت گوش میانی است.

عفونت گوش میانی می تواند از راه عفونت گلو به گوش راه یابد و یا از راه خون (در سرخک، مخملک، تیفوس و عفونت خون) و یا از طریق دستکاری مجرای گوش بیرونی توسط فرد رخ دهد.علائم عفونت گوش میانی در بزرگسالان

لذا در صورت عفونت گلو و سینوزیت هر چه سریع تر آنها را درمان کنید، زیرا عفونت های گلو و سینوس ها توسط شیپور استاش به گوش میانی رفته و سبب عفونت حاد یا مزمن گوش می شوند.

عفونت گوش میانی نیز می تواند منشأ باکتریایی، ویروسی و یا قارچی داشته باشد.

درمان عفونت گوش میانی

از طریق آنتی بیوتیک (پس از آنتی بیوگرام از ترشحات گوش) و قطره های گوش و مسکن می توان به درمان آن پرداخت.

در صورتی که استخوانچه های گوش میانی دچار عفونت شوند، خروج ترشحات چرکی بدبو از مجرای گوش به همراه کاهش شنوایی رخ می دهد که درمان با چرک خشک کن (آنتی بیوتیک) و در موارد جراحی ضرورت دارد.

اگر عفونت گوش میانی ادامه داشته باشد، پرده صماخ فرصت ترمیم و بسته شدن را پیدا نمی‌کند و در نتیجه فرد دچار عفونت مزمن گوش میانی می‌شود.

پیشگیری از عفونت گوش خارجی و میانی

برای پیشگیری از عفونت گوش بیرونی، هنگام استفاده از وان و یا هنگام شنا کردن باید پنبه آغشته به وازلین و یا گوشی خاصی که در داروخانه ها موجود است، در داخل گوش قرار دهید.

از دستکاری داخل گوش که معمولا با چوب کبریت و یا گوش پاک کن صورت می گیرد، جدا بپرهیزید.

در صورتی که علائمی مثل خارش یا سوزش در مجرای گوش مشاهده کردید و یا کاهش شنوایی داشتید، به پزشک متخصص مراجعه کنید.

3- عفونت گوش درونی

عفونت گوش درونی مربوط می شود به اختلالات دهلیزی و حلزونی گوش داخلی همراه با اختلالات تعادل و شنوایی که بسیار تخصصی است.

فرآوری: نیره ولدخانی

بخش سلامت تبیان

منابع:

سلامت نیوز

ویکی پدیا

مطالب مرتبط:

عفونت گوش، درد دارد

درمان عفونت گوش در کودکان

خطر عفونت گوش با مکیدن پستانک

هر گوش دردی، عفونت گوش نیست

علایم و تشخیص التهاب گوش

عوامل ایجاد التهاب در گوش

گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

گوش شناگر یک بیماری است

1