در مطالب قبلی ، علل و علائم بیماری صرع گفته شد. در این مطلب چگونگی درمان این بیماری توضیح داده می شود.
آقای دکتر عسگر قربانی، متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب(استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران) پاسخگوی سئوالات زیر می باشد.
راه های جلوگیری از تشنج بزرگسالان
برای آن که بیماری صرع اثبات شود، باید ابتدا یک سری بیماری‌های مشابه شناخته شوند. یکی از بیماری‌های مشابه سنکوب می باشد که خون به مقدار کافی به مغز نمی رسد و به صورت گذرا در اثر دیدن مثلاً یک حادثه یا تصادف؛ یا در اثر گرمای یا سرمای زیاد، خون برای مدت کوتاهی به مغز نمی رسد؛ یا به دنبال افت فشار به علت از دست دادن خون و شوک عصبی ممکن است فرد دچار سنکوب شود و بیافتد. این بیماران باید با توجه به شرح حال و معاینه، از بیماران صرعی افتراق داده شوند.
بعضی موارد در بیماری‌های قلبی یا سکته‌های مغزی که خون کافی به مغز نمی رسد ممکن است کاهش هوشیاری رخ دهد که نباید با صرع اشتباه شود.
بیمارهای دیگری مانند میگرن ممکن است باعث از دست رفتن هوشیاری شود.
هم چنین کمبود مواد معدنی و تغذیه‌ای می تواند سبب از دست دادن هوشیاری شود.
بعضی از ضایعات مغزی مثل عفونت‌های مغزی- تومورهای مغزی، فشار بالای جمجمه ممکن است بدون ایجاد تشنج باعث افت هوشیاری شوند، ولی گاهی اوقات این موارد خود باعث تشنج می شوند.
از نوار مغز، آزمایشات اختصاصی خون، آزمایشات عمومی خون، CTS ، SCAN وMRI برای تأیید یا ردّ تشنج استفاده می شود.
بعد از مشخص شدن تشنج، درمان به دو دسته ی دارویی و غیردارویی تقسیم می شود.
درمان‌های غیردارویی بدین جهت دارای اهمیت زیادی می باشند که شامل حذف عوامل خطرناک به خصوص برای پیشگیری از آسیب‌های مغزی می باشد که از زمان جنینی شروع می شود و شامل خودداری از مصرف دخانیات، عدم مصرف الکل، خودداری از محیط های آلوده مثل رادیواکتیو می باشد.
انجام ورزش و پیاده روی به طور غیرمستقیم آمار تشنج‌ها را پایین می آورد.
برای جلوگیری از تشنج باید فرد خواب منظم و کامل داشته باشد (بی خوابی یکی از مهم ترین عواملی است که باعث تشدید تشنج می شود). باید به تغذیه هم اهمیت زیادی داده شود و و لبنیات ، سبزیجات و پروتئین به مقدار کافی در بره ی غذایی بیمار گنجانده شود.
جلوگیری از چاقی و پرخوری و جلوگیری از استرس و اضطراب بسیار مهم می باشد.
در درمان دارویی، با داروهای معمولی حدود 7- 6 درصد بیماران کنترل می شوند و در درصد کمی از بیماران نیاز به درمان با چند دارو وجود دارد.
در مجموع حدود 85 درصد بیماران تشنجی با یک یا چند دارو کنترل می شوند و در 2- 15درصد موارد ممکن است با مصرف دارو به خوبی کنترل نشوند یا احتمالا بهبود نیابند. این‌ها بیمارانی هستند که آسیب‌های شدید مغزی دارند (مانند بیماران عقب‌مانده ی ذهنی یا افراد دچار ناهنجاری‌های شدید مغزی مادرزادی). البته این بیماران نیز درمان می شوند.
در مجموع با درمان کامل، حدود 95درصد بیماران طول عمر طبیعی دارند و ترس جامعه از این بیماری همیشه بی مورد می باشد.
البته درصد کمی ممکن است افراد وابسته‌ای باشند، ولی اکثر افراد با درمان دارویی یا غیردارویی در زندگی هیچ مشکلی را نخواهند داشت، چه بسا افراد به ظاهر سالم ممکن است در برخورد با مشکلات زندگی عاجز باشند ولی این افراد در زندگی خود هیچ مشکلی نداشته باشند.
داروهای ضد صرع را در خانم‌های باردار نیز می توان استفاده کرد.
عدم درمان به موقع باعث می شود که کانون ایجاد تشنج (کانون شورشی تشنج) به صورت فونکسیون و فیزیولوژیک دچار اختلال شود و اگر درمان نشود ممکن است باعث تغییرات ساختمانی در بافت مغز گردد و نواحی دیگر مغز را نیز درگیر کند و کارکرد فکری فرد را کم کند. بنابراین درمان این بیماران الزامی است.
درمان صرع، طولانی مدت و حدود دو تا سه سال می باشد و بعد از این دوره درمان کامل می شود.
درصد بسیار کمی از بیماران ممکن است درمان طولانی مدت داشته باشند.این افراد، افرادی هستند که در لب گیجگاهی اختلال دارند یا دارای آسیب‌های مغزی بارزی هستند یا مشکل مادرزادی دارند، ولی به طور غالب با درمان 3-2 ساله به طور کامل بهبود می یابند.
یکی از شایع‌ترین انواعی که می تواند ارثی هم باشد به “صرع پرشی” جوانان گفته می شود که در واقع صبح‌ها و حتی حین صبحانه خوردن اتفاق می افتد. این نوع تشنج با این که خوش خیم است نیاز به درمان دارد و بیشتر با درمان طولانی مدت درمان می شود. تشنج‌های خوش خیم بر روی کارآیی فکری و اجتماعی تأثیری ندارند، ولی چون به هر حال این بیماری وجود دارد باید درمان شود.
به طور کلی صرع بیماری درمان‌پذیر و خوش خیم می باشد و ترس جامعه از این بیماری کاملاً نا بجا و ناآگاهانه می باشد و اکثر بیماران دچار صرع از خیلی از افراد جامعه بالاتر می باشند و تا آخر عمر ممکن است هیچ مشکلی نداشته باشند. آقایان و خانم‌های جوان مبتلا به بیماری صرع به هیچ وجه نگران ازدواج و عواقب بعدی نباشند.
در مجموع چون یک بیماری خوش خیم می باشد، بهتر است در صورت ثابت شدن این بیماری توسط پزشک متخصص، اقدامات درمانی انجام گیرد و مطمئن باشید که درصد بسیار زیادی از این افراد (بالای 95درصد) به طور کامل درمان خواهند شد.
صرع و علل ایجاد آن
علایم تشنج و صرع
راه های جلوگیری از تشنج بزرگسالان
صاعقه ای در مغز (صرع)
تب و تشنج
صرع و ازدواج
صرع؛ پس لرزه زندگى زنان
بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت
دبیرستانی که بودم یکی از دوستانم در مدرسه به‌طور ناگهانی دچار تشنج شد و درحالی که بدنش به‌شدت می‌لرزید روی زمین افتاد. همه‌ی ما، حتی مدیر و ناظم مدرسه دست‌وپایمان را گم کرده بودیم و نمی‌دانستیم چطور می‌توانیم به او کمک کنیم؟ به‌راستی تشنج چیست و به چه دلیل بروز می‌کند؟ اقدامات اولیه برای کمک به فردی که دچار تشنج می‌شود چیست؟ در این مقاله قصد داریم تا با نگاهی دقیق‌تر، به شیوه‌ی رویارویی با این مشکل بپردازیم و اطلاعات لازم را برای کنترل و مدیریت بهتر این بیماری در اختیارتان قرار دهیم.راه های جلوگیری از تشنج بزرگسالان
به تعریف ساده، تغییر در فعالیت الکتریکی مغز، تشنج یده می‌شود. این تغییر ممکن است سبب بروز واکنش‌های شدید هیجانی شود یا هیچ نشانه‌ای نداشته باشد. معمولا تشنج شدید با لرزش شدید و از دست رفتن کنترل بدن همراه است. با این حال تشنج‌های خفیف هم می‌توانند نشان‌دهنده‌ی وجود مشکلی بزرگ در بدن باشند؛ پس تشخیص آنها بسیار حائز اهمیت است. از آنجا که بروز تشنج می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی فرد شود یا علامت هشداری مبنی بر وجود مشکلی جدی در بدن باشد، لذا ضروری است که درصورت بروز آن، فورا برای بررسی دلایل و اقدام به درمان، به پزشک مراجعه شود.
این گروه از تشنج‌ها ناشی از آسیب‌هایی نظیر ضربه دیدن سر یا وجود بیماری است. درصورتی که بیماری درمان شود؛ تشنج نیز برطرف می‌شود.
این تشنج‌ها زمانی اتفاق می‌افتند که فرد دچار بیماری صرع باشد، که در این حالت بیمار به‌طور پی‌درپی دچار تشنج خواهد شد. این نوع از تشنج‌ها تنها در یک طرف مغز اتفاق می‌افتند که درنتیجه‌ی آن تنها یک طرف از بدن درگیر تشنج می‌شود. این نوع از تشنج‌ها با اسامی دیگر چون تشنج فوکال، جکسونین و لوب گیجگاهی نیز شناخته می‌شوند.
این تشنج در هر دو طرف مغز رخ می‌دهد و درنتیجه هر دو طرف بدن را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. تشنج‌های گسترده شامل دو گروه از تشنج‌های صرع بزرگ (گرند مال) و تونیک کلونیک هستند که عموما در بیماران مبتلا به صرع اتفاق می‌افتند. تشنج‌های صرع کوچک (پتی مال) نوعی دیگر از تشنج‌های گسترده هستند که به تشنج‌های غایب نیز معروفند. این دسته از تشنج‌ها علائم فیزیکی معدودی دارند و ممکن است که شروع درگیری با آنها برای چند ثانیه طول بکشد و به دلیل پنهان بودن علائم، ممکن است که اطرافیان بیمار نتوانند درطول حمله به وی کمک کنند.
ممکن است که بیماران هر دو نوع تشنج‌های جزئی و گسترده را به‌طور همزمان تجربه کنند یا یکی به‌دنبال دیگری اتفاق بیفتد. حمله‌ی تشنج ممکن است از چند ثانیه تا حدود ۱۵ دقیقه به طول انجامد. گاهی قبل از شروع حمله ممکن است بیمار علائم زیر را تجربه کند:
برخی نشانه‌ها نیز خبر از شروع حمله می‌دهند؛ نشانه‌هایی نظیر:
تنشج‌ها می‌توانند از مشکلات متعددی در بدن ناشی شوند. هر مشکلی در بدن که منجر به آسیب مغزی شود می‌تواند سبب بروز تشنج گردد. برخی از این عوامل عبارتند از:
تشنج می‌تواند ارثی باشد. بنابراین پزشک خود را در جریان وجود این مشکل در خانواده‌ی خود بگذارید. برخی از تشنج‌ها به‌ویژه در کودکان، ممکن است بر اثر عوامل ناشناخته روی دهند.
درصورتی که درمان مناسب برای تشنج صورت نگیرد؛ ممکن است که علائم آن شدیدتر و مدت زمان حمله نیز طولانی‌تر شود. ممکن است که بیمار بر اثر تشنج طولانی به کما برود و حتی گاهی تشنج منجر به مرگ وی شود. افتادن و سایر آسیب‌هایی که بر اثر این افتادن بیمار را تهدید می‌کنند از دیگر اثرات تشنج هستند. توصیه می‌شود که بیماران مبتلا به صرع، همیشه دستبند مخصوص هشدار‌دهنده‌ی این بیماری را برای اطلاع اطرافیان و کمک‌رسانی به‌موقع به دست داشته باشند.
غالبا تشخیص نوع تشنج برای پزشک نیز دشوار است. اما برای اینکه درمان مناسبی برای بیمار تجویز شود؛ پزشک از تست‌های تشخیصی ویژه‌ای استفاده می‌کند. معمولا در اولین قدم، پزشک با بررسی سوابق پزشکی بیمار به‌دنبال علت یا عواملی می‌گردد که می‌توانند مسبب بروز نشانه‌های تشنج شوند. برای مثال سردرد‌های میگرنی، بی‌نظمی و اختلالات خواب و استرس‌های شدید ازجمله‌ی عواملی هستند که علائمی شبیه به تشنج دارند. در ادامه پزشک با انجام تست‌های آزمایشگاهی مخصوص، عواملی را که ممکن است منجر به فعالیت‌های تشنج‌‌گونه شوند، شناسایی می‌کند. تست‌هایی نظیر آزمایش خون برای بررسی عدم تعادل الکترولیتی، بررسی مایع مغزی-نخاعی (Spinal Tap) برای تشخیص احتمال عفونت‌های مغزی، سم‌شناسی برای بررسی داروها و سموم احتمالی موجود در بدن و بررسی امواج مغزی درطول تشنج برای تشخیص نوع تشنج از انواع این آزمایشات هستند. همچنین اسکن‌های تصویری نظیر ام آر آی نیز با فراهم آوردن تصویری از امواج مغزی به پزشک کمک می‌کنند تا موارد غیرطبیعی، مسدود بودن احتمالی یکی از عروق خونی در مغز یا وجود تومور را که می‌توانند سبب بروز تشنج شوند؛ تشخیص دهد.
درمان تشنج بسته به علت بروز آن متفاوت است. درواقع با درمان علت تشنج می‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. درصورتی که تشنج به دلیل ابتلای بیمار به صرع باشد غالبا از گزینه‌های درمان دارویی، جراحی به‌منظور اصلاح موارد غیرطبیعی موجود در مغز، تحریک عصب یا رژیم غذایی خاص موسوم به رژیم کتونی استفاده می‌شود. با درمان منظم، می‌توان باعث کااهش یا توقف علائم تشنج شد.
اولین قدم در کمک به این دسته از افراد، سالم‌سازی و متناسب‌سازی محیط اطراف با شرایط بیمار، به‌منظور جلوگیری از بروز آسیب‌های احتمالی است. اقدامات اولیه درصورت بروز حمله عبارتند از:
درصورت بروز هریک از نشانه‌های زیر به‌سرعت با اورژانس تماس بگیرید:
از آنجا که پس از شروع تشنج امکان متوقف کردن آن وجود ندارد، باید به یاد داشته باشید که درحین کمک حفظ خونسردی بسیار مهم است. آکادمی عصب‌شناسی آمریکا نیز سلسله دستورات زیر را برای کمک‌رسانی در این ارائه داده است:
بیماران مبتلا به صرع، درصورتی که از حمایت مناسب برخوردار باشند، می‌توانند مانند افراد عادی زندگی کنند. در ادامه برخی از شیوه‌های مواجهه با صرع ذکر شده است:
افراد مبتلا به صرع باید درمان دارویی و سایر مراقبت‌های درمانی را دقیقا مطابق با نظر پزشک پیگیری کنند. البته در بسیاری از موارد پیشگیری از این بیماری تقریبا ممکن نیست، اما داشتن سبک زندگی مناسب، می‌تواند تا حد زیادی ریسک بروز حمله را کاهش دهد. استراحت کافی، رژیم غذایی سالم، اجتناب از مصرف خودسرانه‌ی دارو و استفاده از تکنیک‌های کاهش استرس در این زمیته بسیار مؤثر هستند.
(function(a){function c(){try{return ===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return <=g.indexOf('category-')
سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است
9تومان
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ” + now.getMonth() + ” + now.getDate() + ” + now.getHours();
head.appendChild(script);
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ” + now.getMonth() + ” + now.getDate() + ” + now.getHours();
head.appendChild(script);
var head = document.getElementsByTagName(“head”)[];
var script = document.createElement(“script”);
script.type = “text/javascript”;
script.async=1;
script.src = “https://s1.mediaad.org/serve/chetor.com/loader.js” ;
head.appendChild(script);
خواص خوراکی ها
راه های جلوگیری از تشنج بزرگسالان
خواص گزنه؛ ۱۶ خاصیت گیاه گزنه که سرشار از ویتامین D است
قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟
قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید
۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و
آخرین مطالب
آموکسی سیلین؛ نحوه مصرف، عوارض و تداخل دارویی
درمان سریع جوش صورت با ۸ روش خانگی مؤثر
علائم اولیه سرطان سینه چیست؟
کاربردی‌ترین اصطلاحات حسابداری مالی کدام‌اند و چه مفهومی دارند؟
خواص روکولا؛ نحوه استفاده و عوارض احتمالی آن
ترین های جهان
بهترین کشورها برای مهاجرت از طریق سرمایه گذاری کدام‌اند؟
راحت ترین کشورها برای مهاجرت کدام‌اند؟
عجیب ترین مکان های دنیا که شما را شگفت‌زده خواهند کرد
ثروتمندترین کشورهای جهان کدام‌اند؟
موفق‌ترین زنان کارآفرین جهان را بشناسید
بهترین فیلم های رازآلود جهان که ذهن شما را ساعت‌ها درگیر خود می‌کنند
فال حافظ نوروز 98
در هنگام بروز تشنج چه کنیم؟
تشنج، تغییر ناگهانی فعالیت حرکتی در فرد است که ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز بوده و در کودکان نیز شایع است. یکی از شایع‌ترین انواع تشنج در کودکان، تشنج ناشی از تب است که البته معمولا سرنوشت خوبی دارد، اما گاهی نیز به علت یک بیماری خطرناک مانند مننژیت (التهاب و عفونت پرده‌های مغزی) ایجاد می‌شود.پیشگیری از تشنج
تشنج ناشی از تب معمولا در کودکان 1 تا 5 سال رخ می‌دهد، هر چند گاهی قبل از یک سالگی یا بعد از پنج سالگی هم دیده می‌شود. در برخی خانواده‌ها تشنج بسیار شایع‌تر بوده که به علت زمینه ژنتیکی است.
تشنج ناشی از تب معمولا با افزایش سریع درجه حرارت بدن رخ می‌دهد. البته گاهی نیز کودک در ابتدا دچار تشنج شده و پس از آن والدین متوجه وجود تب در کودک خود می‌شوند.
بعضی از والدین هیچ پیش اطلاعی درباره تشنج ندارند و حتی در صورت بروز علائم آن، متوجه نمی‌شوند. بنابراین به طور خلاصه به بعضی از علائم آن اشاره می‌شود.
در گروهی از بیماران هنگام تشنج ابتدا هوشیاری از بین رفته، سپس دچار انقباضات عضلات می‌شوند که معمولا حدود 1 تا 3 ثانیه طول می‌کشد.راه های جلوگیری از تشنج بزرگسالان
در این زمان بعضی از بیماران دچار کبودی صورت (به اصطلاح سیانوز) یا انحراف چشم‌ها به سمت بالا و عقب می‌شوند.
انقباضات عضلات باعث خم شدن و قوس برداشتن بدن می‌شود و پس از آن بیمار به طور متناوب دچار حرکات انقباض و انبساط عضلات می‌شود که به صورت لرزش‌های پرشی تند دیده می‌شود.
در انتهای این علائم معمولا وضعیت تنفسی بیمار به حالت قبل بازگشته و کبودی بیمار نیز از بین می‌رود.
بیماران بزرگ‌تر در پایان ممکن است دچار بی‌اختیاری ادرار شوند.
پس از تشنج ممکن است بیمار دچار خواب آلودگی و بی‌حالی شود.
آنچه ذکر شد کامل‌ترین و شایع‌ترین علائم تشنج به خصوص هنگام تب است، وگرنه بسیاری از بیماران ممکن است بعضی از آنها را تجربه کنند.
پس از ترخیص از بیمارستان اگر دارویی برای کودک‌تان تجویز شده است، به منظور پیشگیری از تکرار تشنج آن را همیشه و به موقع به کودک تان بدهید
چه کنیم؟
هنگامی که کودک دچار تشنج می‌شود، به هیچ وجه استرس نداشته باشید.
آرامش خود را حفظ کرده و کنار کودک خود بمانید.
کودک را به یک طرف بخوابانید تا در صورتی که استفراغ کرد، مواد استفراغی باعث خفگی او نشود و لباس‌های او را آزاد کنید.
در صورتی که قبلا پزشک برای کودک‌تان دارویی به منظور استفاده در هنگام تشنج (البته فقط به صورت مقعدی) تجویز کرده، آن را با آرامش به کار ببرید.
نیازی نیست دندان‌های کودک را از هم باز کنید، فقط مطمئن شوید زبان کودک تحت فشار نباشد.
بعضی از والدین هنگام تشنج کودک به خصوص در همراه بودن با تب سعی می‌کنند او را پاشویه کنند و یا زیر آب سرد بگیرند. به یاد داشته باشید هیچ کدام از این روش‌ها موثر نیستند.
بعد از توقف تشنج اگر کودک‌تان تب داشته باشد، می‌توانید از شیاف استامینوفن استفاده کنید.
از آنجا که تشنج ناشی از تب گاهی ناشی از علل مهم و خطرناک است و همچنین به دلیل اینکه بعضی از علل تشنج‌های بدون تب مثل کمبود قند و کلسیم نیاز به درمان اختصاصی دارد، بلافاصله پس از بروز تشنج به اورژانس زنگ بزنید و یا کودک را سریعا به نزدیک‌ترین بیمارستان برسانید.
چگونه از تکرار تشنج پیشگیری کنیم؟
پس از ترخیص از بیمارستان اگر دارویی برای کودک‌تان تجویز شده است، به منظور پیشگیری از تکرار تشنج آن را همیشه و به موقع به کودک تان بدهید.
فراموش نکنید داروی کودک را در مهمانی یا مسافرت به همراه داشته باشید.
اگر کودک‌تان دچار تشنج همراه با تب بوده، در سایر موارد تب (به هر علتی) درمان اولیه شما باید کاهش تب با استفاده از تب‌برهایی مانند استامینوفن و یا در صورت نیاز بروفن باشد.
همچنین استفاده از پاشویه با آب ولرم (بدون الکل یا نمک) نیز مفید است.
فراموش نکنید در مواقع تب یا تشنج در مورد استفاده از داروهای خاص مانند دیازپام به صورت خوراکی یا مقعدی قبل از ترخیص، از پزشک کودک‌تان یک دستورالعمل بگیرید و مطمئن شوید روش استفاده از آن را به خوبی فرا گرفته‌اید.
تشنج ناشی از تب
تشنج‌های ناشی از تب شایع‌ترین اختلال تشنجی دوران کودکی هستند که معمولا روند خوبی در آینده دارند، اما ممکن است نشانه‌ای از بیماری‌های عفونی (سپسیس و مننژیت) باشند.تشنج ناشی از تب
بنابراین هر کودک مبتلا به تشنج را که به نزد پزشک می‌آورند، حتما باید علت تب مشخص شود.
سن شروع این تشنج‌ها نه ماهگی تا پنج سالگی (بخصوص 14 تا 18 ماهگی) است و سه درصد کودکان دچار تشنج شیرخوار هستند.
زمینه ژنتیک در تشنج ناشی از تب بسیار پررنگ است. پس در گرفتن شرح حال باید به سابقه خانوادگی توجه ویژه‌ای داشت.
تشنج‌ها معمولا در تب 39 درجه سانتی‌گراد یا بالاتر اتفاق می‌افتد و میزان عود تشنج ناشی از تب 3 تا 5 درصد است.
کودکان دارای تب پایین‌تر از 39 درجه، دارای سابقه خانوادگی و کودکانی که در سن زیر 12 ماهگی دچار تشنج می‌شوند، در آینده بیشتر در معرض خطر عود تشنج ناشی از تب یا ابتلا به صرع هستند.
درمان کودکان مبتلا به صرع
برای ارزیابی کودکان از سی تی اسکن و نوار مغز (EEG) استفاده می‌شود.
کودکانی که تشنج‌شان بیش از پنج دقیقه طول کشیده است، باید در مراکزی مجهز به وسایل پیشرفته برای کنترل تشنج بستری شوند.
درمان‌های دارویی، جراحی و درمان‌های متفرقه از جمله رژیم غذایی کتوژنیک و تحریک عصب واگ برای تشنج در کودکان وجود دارد که متخصص کودکان بسته به نوع و شدت تشنج و نتایج EEG (الکتروانسفالو‌گرافی یا نوار مغزی) و تصویربرداری‌های مختلف، بیماری‌های زمینه‌ای کودک و عوارض هر درمان، از آنها استفاده می‌کند./ تبیان
کپی برداری ممنوع !
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب کوکا به هر نحو غیر مجاز می باشد.
هر گونه کپی برداری از محتوای سایت کوکا پیگرد قانونی دارد.
استفاده از مطالب سایت کوکا در سایت های خبر خوان و دارای آی فریم نیز اکیدا ممنوع است.
مطالب بخش سلامت و پزشکی سایت کوکا فقط جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارند. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان کرد.