درمان شپش کبوتران

خواص دارویی و گیاهی

تیر ۳۱, ۱۳۹۷
راه اندازی سالن پرورش, سالن پرورش کبوتر, کبوتر

نظری بدهید

بیمارهای کبوتر، سلامت و تکثیر کبوتران را تحت تاثیر قرار می دهد. بسیاری از پرورش دهندگان در مورد راه های درمان بیماری های کبوتران سوال پرسیده بودند.

به همین خاطر تصمیم گرفتم این مقاله را بنویسم و شما با بیماری های کبوتران و راه های درمان این بیماری ها آشنا کنم.

بنابراین شما را به خواندن این مقاله دعوت می کنم.

 

درمان شپش کبوتران

معمولا کبوتران بیماری های رایجی دارند. که این بیماری ها در تمامی کبوتران وجود دارد. اما به نسبت خفیف زمانی که این بیماری تشدید شود کبوتر را تحت تاثیر قرار می دهد. و کبوتر مریض می شود.

در ادامه قصد دارم بیماری های رایج کبوتران را به شما عزیزان معرفی کنم.

 

شپش یکی از بیماری های رایج در کبوتران است. شپش یک انگل خارجی است! یعنی از پرها و پوست تغذیه می کند.

جالب است بدانید در کبوتر ها ۱۱ نوع شپش پر وجود دارد. این شپش ها از پرها و گاهی از خون کبوتران تغذیه می کنند.

شاید این سوال برایتان پیش بیاید که این شپش ها برای کبوتران مشکلی ایجاد نمی کند؟

در جواب باید بگویم که همانطور که گفتم همه ی کبوتران در بدنشان شپش وجود دارد. آلودگی خفیف به شپش برای کبوتران اهمیتی ندارد!

اما زمانی که این آلودگی تشدید شود بر فعلیت کبوتر تاثیر می گذارد.

جنس پرهای کبوتران از کراتین است. کراتین سرشار از پروتئین است. شپش ها از پروتئین موجود در پرها تغذیه می کند.

چربی که در سطح پرها وجود دارد باعث می شود پرها خیس نشوند. اما شپش ها چربی پرها را هم مصرف می کنند.

شپش ها باعث می شوند پرهای کبوتران ژولیده و بی کیفیت شوند و نسبت به آب محافظی نداشته باشند. در نهایت شپش ها فعالیت کبوتران را مختل می کنند.

اگر شما هم کبوترانی دارید که به بیماری شپش دچار شده اند برای درمان به شما پیشنهاد می کنم دستور زیر را انجام دهید.

 

یک سطل آب را با ملاتیون ۴% و کاربایل ۵% مخلوط کنید. این محلول را مستقیم روی پرها و لانه ی کبوتر سم پاشی کنید.

 

 

عفونت هرپس ویروسی حاد است که می تواند انسان، پرندگان و بسیاری از جانداران را مبتلا کند. در واقع زمانی که کبوتران به چنین بیماری دچار می شوند ابتدا به صورت خفیف در دستگاه تنفسی اشکالاتی به وجود می آید. اندام های داخلی کبوتر دچار تغییراتی می شوند. مثلا کیسه های هوایی شان ملتهب می شود.

در بسیاری از مواقع دستگاه عصبی کبوتر تحت تاثیر قرار میگیرد. در حرکت کردن ناتوان می شوند .بال ها و پاهایشان فلج می شوند.تمامی بدنشان به لرزش می افتد و در بسیاری از مواقع گردنشان دچار پیچش می شود. در نهایت کبوتر دچار مرگ، فلجی، پیچش گردن می شود.

اما باید بدانید که در بعضی مواقع کبوترانی که به ویروش هرپس مبتلا هستند، علائم بیماری ندارند! اما در طول زندگیشان می توانند این بیماری را به دیگر کبوتران منتقل کنند.

ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که با مواجه شدن با این بیماری چه باید بکنیم؟

 

در جواب باید بگویم که بیماری عفونی هرپس با ضدعفونی کننده های معمولی و با گرمای بالای ۵۰ درجه در عرض نیم ساعت از بین می روند.

بارها تاکید کرده ام در بیماری به جای تمرکز بر درمان، روی پیشگیری تمرکز کنید. به همین خاطر به شما عزیزان پیشنهاد می کنم. برای اینکه کبوترانتان به بیماری عفونی هرپس دچار نشوند آن ها را واکسینه کنید.

برای واکسینه کردن این بیماری ز واکسن حاملل  ویروس کشته شده  یا ضعیف شده ی این بیماری استفاده کنید.

 

کرمهای نواری انگلهای روده ای هستند . اگر این انگل ها زیاد شوند کبوتران دیگر نمی توانند مواد غذایی را در روده جذب کنند. در واقع انگل ها وارد روده ی کبوتر می شوند. مواد غذایی که در روده ی کبوتر وجود دارد را تغذیه می کند و تکثیر می کند. در نهایت با رشد و تکثیر این انگل ها مواد غذایی جذب بدن کبوتر نمی شود . در ضمن انگل ها در روده ی کبوتر موادی را ترشح می کنند که دستگاه گوارش کبوتر را مختل می کند.

زمانی که کبوتران به این بیماری دچار شوند  علائم خاصی در پرنده مشاهده نمی کنید. فقط طول عمر کبوتر کم خواهد شد و چون انگلها اجازه نمی دهند مواد غذایی موردنیاز جذب بدن پرنده شود. به مرور زمان دستگاه ایمنی بدن پرنده تضعیف تر می شود. تضعیف شدن دستگاه ایمنی کبوتران خودش زمینه ساز مبتلا شدن به بیماری های واگیر دار و مختلف در کبوتران است.

 

برای درمان بیماری کرم های نواری در کبوتران می توانید از کپسول های ضد انگل استفاده کنید. در روز۱ عدد کپسول ضد انگل را به به مدت ۳ روز پشت سرهم با پودر لوامیزول مخلوط کنید و به کبوترهای بیمار بدهید.

برای اینکه کبوترانتان به بیماری انگل روده ای دچار نشوند بهتر است از حشره کش یا آهک زنده در محیط پرورش استفاده کنید.

 

در این مقاله سعی کردم در مورد معرفی و راه های درمان بیماری های کبوتر برایتان بگویم. در این قسمت ۳ نوع بیماری رایج در کبوتران به شما معرفی کردم.

در ابتدا شما را با بیماری رایج کبوتر یعنی شپش آشنا کردم! فهمیدید که در هر کبوتر ۱۱ نوع شپش وجود دارد. این شپش ها زمانی که تشدید شوند، از چربی و پروتئین پرهای کبوتر و همچنین خون کبوتر تغذیه می کنند. شپش ها پرهای کبوتران را ژولیده و بی کیفیت می کنند و فعالیت کبوتران را مختل می کنند.

دومین بیماری که معرفی کردم عفونت هرپس بود. عفونت هرپس بیماری است که تمامی جانداران را می تواند مبتلا کند. نشانه های این بیمار فلج شدن بال و پای کبوتر و لرزش در اعضای بدن و چرخش سر کبوتر است. برای درمان و پیشگیری از این بیماری بهتر است در ابتدا کبوتران را واکسینه کنید و در صورت مشاهده ی چنین بیماری از گرما و موادضدعفونی کننده استفاده کنید.

درمان شپش کبوتران

سومین بیماری که به شما معرفی کردم بیماری کرم های نواری در کبوتران است. این بیماری باعث می شود مواد غذایی جذب بدن کبوتر نشود. و ترشحاتی که انگل ها در روده ی کبوتران بر جای می گذارند، به دستگاه گوارش کبوتر آسیب وارد می کنند.

بیماری های کبوتر انواع مختلفی دارد و به همین خاطر قصد دارم در مقاله های بعدی در مورد بقیه ی بیماری های کبوتر برایتان بگویم.

امیدوارم از مقاله ی بیماری های کبوتر استفاده ی کافی را برده باشید.

از شما دوستان می خواهم سوالات، نظرات و انتقاداتتان را برای ما کامنت کنید.

Tags بهداشت کبوتر بیماری کبوتر سالن کبوتر صدای کبوتر کبوتر بالغ معرفی کبوتر

2 هفته پیش

3 هفته پیش

4 هفته پیش

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مشاهده قوانین انجمن

کپی برداری از مطالب اختصاصی انجمن پارسی پت با ذکر منبع و لینک مستقیم بلا مانع است.

Powered by vBulletin® Version 4.2.4
© 217 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.

%PDF-1.6
%
17 obj
&gt
endobj

23 obj
&gt/Filter/FlateDecode/ID[]/Index[17 8]/Info 16 R/Length 4/Prev 1481774/Root 18 R/Size 25/Type/XRef/W[1 2 ]&gt&gtstream
hbbd`b`
bb`eb`Xw1x
{

به دلیل نوع نگهداری از پرندگان در قفس و ارتباط نداشتن آنها با سایر حیوانات در طبیعت، ‌خطر سرایت بیماری های قابل انتقال از پرندگان به انسان نسبت به سایر حیوانات کمتر است، اما برخی بیماری های مشترک بین انسان‌ها و پرندگان می تواند خطرناک باشد و به همین دلیل لازم است صاحبان پرندگان ضمن آگاهی از این بیماری ها، ‌تدابیر پیشگیرانه‌ای را به‌کار بندند. عوامل بیماری زای قابل انتقال بین انسان و پرنده ممکن است از گروه باکتری ها، ‌ویروس‌ها، ‌انگل‌ها و قارچ‌ها باشند.

نگهداری از پرندگان در محیط‌های آپارتمانی به دلیل این که معمولا این محیط‌ها کوچک‌اند به هیچ وجه توصیه نمی شود، زیرا پوسته‌های ناشی از پوست و پر پرنده و ذرات خشک شده ناشی از فضولات و موادغذایی آنها در فضا پراکنده شده و ممکن است مشکلاتی را برای افراد ایجاد کنند. از طرفی این ذرات در لابه‌لای پرز فرش‌ها، مبلمان و جاهای خیلی ریزی که به چشم دیده نمی شوند، جمع می شوند و با حرکت افراد در خانه مجددا در فضا منتشر می گردند و یا با چهار دست و پا رفتن کودکان روی زمین، سبب آلوده شدن دست‌ها شده و در نهایت مشکلات گوارشی برای کودکان ایجاد می کنند.

پرندگان به واسطه ترشحات بدن، فضولات و قارچ‌هایی که در این فضولات وجود دارند، از عوامل مهم آلرژی زا در خانه هستند.

تب طوطی یا سیتاکوزیس

یکی از شناخته‌شده‌ترین بیماری های قابل انتقال از پرنده به انسان، تب طوطی یا سیتاکوزیس است که با وجود معروف و خطرناک بودن، ‌میزان ابتلای انسان به آن در مقایسه با تعداد بسیار زیاد پرندگان در طبیعت زیاد نیست. طیف وسیعی از پرندگان مانند بوقلمون، ‌کبوتر، ‌اردک، مرغابی و خانواده طوطی سانان مستعد ابتلا به این بیماری هستند. پرنده مبتلا علایمی مانند اسهال، ‌سرفه و ترشحات از چشم و بینی خواهد داشت. این بیماری در انسان علایم شبه‌آنفلوآنزامانند تب بالا، ‌لرز، ‌سردرد شدید و تنفس سخت ایجاد می کند و در صورت درمان نشدن به موقع حتی می تواند به مرگ منجر شود. افراد دچار نقص سیستم ایمنی مانند مبتلایان به ویروسایدز، ‌بیماران تحت شیمی درمانی، ‌نوزادان و کودکان زیر 5 سال، افراد مسن و افرادی که پیوند عضو انجام داده‌اند، در معرض خطر ابتلا هستند.

درمان شپش کبوتران

 

بیماری سل

از دیگر بیماری های مشترک بین انسان و پرندگان، سلاست که البته خطر انتقال عامل ایجاد سل از پرندگان به انسان نسبت به سایر حیوانات کمتر است و در صورت ابتلای انسان، معمولا درگیری موضعی گره‌های لنفاوی یا زخم عفونی موضعی نشانه آن خواهد بود.

 

آنفلوآنزای پرندگان

آنفلوآنزای فوق حاد پرندگان، یک بیماری ویروسی و ‌واگیردار است که اگرچه بر اساس اعلام سازمان دام‌پزشکی، کشورمان عاری از این بیماری است، اما در صورت بروز نشانه‌های این بیماری در پرندگان، ‌معدوم کردن آنان در اسرع وقت لازم است. مهم‌ترین راه انتقال، مدفوع پرنده بیمار (به دلیل دفع میزان بالای ویروس در آن) و تماس مستقیم با پرنده، ‌مدفوع آن یا سطوح و اشیای آلوده به مدفوع پرنده است.

 

عفونت‌های قارچی

یکی از عوامل قارچیمشترک و مهم بین انسان‌ها و پرندگان، قارچی به کریپتوکوکوس است که به‌خصوص در مبتلایان به ایدز می تواند سبب ایجاد مننژیت‌های خطرناک و کشنده شود. این عامل بیماری زا معمولا به دلیل دمای بالای بدن پرنده، نشانه‌ خاص یا شدیدی ایجاد نمی کند و با این که در کبوتر حایز اهمیت است، اما باید به یاد داشت که فضولات پرندگان خانگی می تواند مخزن این قارچ باشد. بنابراین به افرادی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند، توصیه می شود از نگهداری پرندگان، به‌ویژه کبوتر، پرهیز کنند.

بیماری های انگلیانگل‌های خارجی مانند شپش‌ها هم ممکن است از طریق پرندگان به انسان منتقل شوند. گاهی ابتلای کودکان و خردسالان، به‌ خصوص دختربچه‌ها بهشپشو رفتن آنها به مهدکودک یا مدرسه می تواند باعث ابتلای دیگران شود.

 

آلرژی یا حساسیت

احتمال ایجاد حساسیتبه پرندگان نسبت به سایر حیوانات کمتر است، اما برخی افراد ممکن است به پر پرندگان، ‌ذرات جدا شده از پوست آنها، ‌بزاق یا مدفوع پرنده حساسیت داشته باشند و علایمی مانند سرخی پوست، ‌ترشح و سوزش چشم و بینی،عطسهو گلودردرا بروز دهند. از آنجا که مدفوع خشک پرنده می تواند به‌صورت گرد و ذرات معلق در فضا درآید و استنشاق گردد، لذا برای پیشگیری از ابتلا به آلرژی یا عود علایم، لازم است حتما مدفوع به‌صورت مستمر و منظم تمیز شود.

 

و بیماری‏های دیگر

ژیاردیوزیس، سالمونلوزیس، ‌کلی باسیلوزیس، ‌کریپتوسپوریدیوزیس و کمپیلوباکتریوزیس را هم می توان 5 بیماری دیگری دانست که عامل ایجاداسهال، ‌التهاب معدی روده‌ای، ‌تهوع، ‌استفراغ،دردهای شکمیو تبدر انسان هستند و ممکن است از طریق پرندگان به انسان منتقل شوند.

 

12 توصیه بهداشتی

هر چند میزان ابتلای انسان به این بیماری ها – که لازم است صاحبان پرندگان از اسامی و علایم آن آگاه باشند- زیاد نیست، اما هیچ کدام از ما مایل نیستیم جزو همان تعداد اندک مبتلایان هم باشیم. صاحبان پرندگان باید توجه داشته باشند که به‌کاربستن توصیه‌های بهداشتی و مراجعه منظم به دام‌پزشک می تواند خطر انتقال بیماری های مذکور را به شدت کاهش دهد و توجه نکردن به توصیه‌های بهداشتی خطرناک است. به همین دلیل صاحبان پرندگان لازم است چند توصیه را به‌کار گیرند:

1- دستان خود را بعد از تماس با پرنده یا تمیزکردن قفس آن و به‌خصوص پیش از خوردن غذا، آشامیدن و آشپزی با آب و صابون به خوبی بشویید.

2- اگر پرنده شما علایمی مانند کسلی، ‌بی حالی، ‌بی اشتهایی و اسهال دارد، برای تماس با آن یا تمیز کردن قفس پرنده حتما از دست‌کش استفاده کنید.

3- به پرنده اجازه ندهید از ظرف غذا یا لیوان شما به‌صورت مشترک بخورد و بیاشامد.

4- از بوسیدن پرنده‌تان حتی الامکان خودداری کنید.

5- از شستشوی ظرف آب و غذا و اجزای قفس پرنده در سینک ظرف‌شویی بپرهیزید.

6- قفس پرنده را در اتاق خواب‌‌ نگه ندارید.

7- حتما به صورت مداوم خانه، فرش، مبلمان و گوشه و کنار را جاروبرقی بکشید و حتما از جاروبرقی های فیلتردار استفاده کنید که وقتی جارو می کشید، این ذرات از پشت جاروبرقی خارج نشده و در هوا پراکنده نشوند.

8- دایما قفس و وسایل مربوط به پرنده مثل ظرف آب و غذایش را بشویید. شستشوی خود پرنده هم هفته‌ای دو تا سه بار خوب است.

9- قفس پرنده را در معرض باد کولر و در جریان هوای پنجره قرار ندهید.

1- بهتر است از دستگاه‌های تصفیه هوا که ذرات معلق در فضا را می گیرند، استفاده کنید.

11- با بیماری های مشترک بین انسان و پرندگان و نشانه‌های آنها در پرندگان آشنا شوید.

12- پرنده را جهت انجام معاینات دوره‌ای طبق توصیه دام‌پزشک، به کلینیک دام‌پزشکی ببرید.

فرآوری : نیره ولدخانی
بخش تغذیه و سلامت تبیان

بخش تغذیه و سلامت تبیان

9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *