بزرگ شدن غده پروستات در مردان پس از سن 5 سالگی شایع می باشد که فرد را با مشکلاتی مانند تکرر ادرار، ادرار خونی و عفونت ادراری روبرو می کند.
برای جلوگیری از عفونت پروستات چه باید کرد
اولین و مهم ترین نکته برای درمان این بیماری آن است که همه مردان بالای 5 سال باید با علایم این بیماری آشنا باشند تا به محض مواجهه با این مشکل، سریعا به متخصص اورولوژیست مراجعه کنند، زیرا هرچه زودتر بیماری تشخیص داده شود، پروسه درمانی راحت تر و بهتر صورت می گیرد و نتیجه آن هم بهتر خواهد بود و متأسفانه هر چه فرد با تأخیر به پزشک مراجعه کند و علایم بیماری حادتر و عمیق‌تر شود، پروسه درمانی طولانی تر خواهد بود و احتمال سرطانی شدن پروستات هم وجود خواهد داشت.
در این مطلب با برخی روش‌های درمان بزرگی پروستات آشنا می شویم.
1- مسدودکننده‌های آلفا (آلفا بلوکرها)
این مسدود کننده‌ها در ابتدا برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شدند. این داروها علایم مربوط به مشکل در ادرار کردن را درمان می‌کنند و سبب می‌شوند تا فرد بیمار حین ادرار کردن با مشکلات کمتری مواجه شود. برخی از این نوع بلوکرها شامل موارد زیر می باشند: ترازوسین، تامسولوسین، دوکسازوسین و آلفا زوسین.
2- آنزیم‌های بازدارنده
این ترکیبات در واقع می‌توانند بزرگی پروستات را از طریق کوچک کردن آن درمان کنند، طوری که سایز پروستات را به شکل اولیه برمی گردانند. این آنزیم‌ها شامل فیناستراید یا دوتاستراید می باشند. این آنزیم‌ها در صورتی استفاده می‌شوند که سایز پروستات واقعا بزرگ باشد.
3- میکروویو درمانی
در این شیوه درمانی، آنتن مایکروویو از طریق مجرای خروج ادرار وارد بدن می‌شود تا انرژی حاصله از امواج مایکروویو، قسمت داخلی پروستات بزرگ شده را تخریب کند. این روش برای بزرگی متوسط پروستات به کار می رود و اگر بزرگی پروستات از حدی بیشتر شود، این روش موثر نیست. مراجعه به پزشک متخصص ماهر برای این روش بسیار ضروری است، زیرا این روش تا حدی تهاجمی محسوب می‌شود.
4- Needle Ablation
این روش درمانی با استفاده از گرمایی است که از امواج رادیویی ایجاد می شود. وسیله‌ای به سیتوسکوپ را مجرای مثانه می‌کنند تا بخشی از غده پروستات که بزرگ شده است را تخریب کند و مشکلاتی مانند مشکلات دفع ادرار در بیمار تا حدی هموار شود.
5- عمل جراحی
درمان بزرگی پروستات توسط عمل جراحی جزو آخرین روش‌های درمانی محسوب می‌شود و در موارد بسیار شدید و حاد صورت می‌گیرد. این جراحی به چند بخش تقسیم می شود و در آن قسمت داخلی پروستات حذف می‌شود (پروستاتکتومی).
تذکر
انواع درمان‌های جراحی و غیر جراحی برای درمان بزرگی غده پروستات وجود دارد که در بسیاری از آنها سعی می شود تا بافت اضافی غده پروستات توسط امواج میکرو و یا امواج رادیویی و یا از طریق لیزر برداشته شود تا از طریق حذف بافت اضافی پروستات، فرد بتواند به راحتی ادرار کند و یا کمتر با چنین مشکلاتی مواجه شود.
اگر بزرگی پروستات در مراحل ابتدایی باشد، با روش‌های کم تهاجمی این کار صورت می گیرد، اما اگر بزرگ شدن پروستات پیشرفته باشد، روش‌های تهاجمی (با صلاح‌دید متخصص اورولوژیست) استفاده می شوند.
12 توصیه به آقایان مبتلا به بزرگی پروستات
1- برخی پزشکان توصیه می‌کنند که اگر فرد در مراحل ابتدایی این بیماری قرار دارد، از گیاه دارویی به Palmetto استفاده کند. این گیاه برای حفظ سلامت غده پروستات مفید می‌باشد. در سال‌های اخیر عصاره این گیاه را به شکل کپسول تولید کرده اند که بیماران می‌توانند بنا به صلاح‌دید پزشک، آن را مصرف کنند.
2- برای این دسته از بیماران، مصرف مکمل روی توصیه می شود. کمبود روی می تواند منجر به اختلالات پروستات از جمله بزرگی پروستات شود.
3- گاهی برای درمان این مشکل، کل غده پروستات توسط عمل جراحی برداشته می شود که اغلب هم فرد از علایم بیماری رهایی می یابد، اما این عمل می تواند فرد را دچار ناتوانی جنسی کند. بنابراین بهتر است عمل جراحی آخرین راه حل باشد و از روش های درمانی دیگر کمک گرفت.
4- تحقیقات نشان می دهد آقایانی که از میوه و سبزیجات فراوان در بره غذایی روزانه خود استفاده می کنند، کمتر دچار بزرگی پروستات می شوند. خوردن گوجه فرنگی نیز بسیار مفید است. در واقع خوردن گوجه فرنگی احتمال ابتلا به سرطان پروستات را کاهش می دهد.
برای جلوگیری از عفونت پروستات چه باید کرد
5- به این دسته از بیماران توصیه می شود تا از مصرف هر گونه مایعات، حداقل دو ساعت قبل از خواب خودداری کنند تا دچار شب ادراری و مشکلاتی مانند برخاستن از رختخواب برای دفع ادرار نشوند.
6- مصرف الکل و کافئین در این بیماران باید قطع شود تا تحریکات مثانه کم شده و علایم بیماری بدتر نشود.
7- به این بیماران توصیه می‌شود تا حداقل 3 دقیقه در روز پیاده روی کنند تا علایم این بیماری کمتر شود.
8- به این دسته از بیماران توصیه می شود که هر چند ساعت یک بار (مثلا دو ساعت یکبار) به دستشویی بروند، حتی اگر احساس تخلیه ادرار ندارند.
9- برای تقویت ماهیچه‌های لگن جهت جلوگیری از تکرر ادرار، تمرینات ورزشی کگل (Kegel) را یاد بگیرید و آن را در طول شبانه روز انجام دهید.
1- هر گونه استرس و عصبانیت سبب تکرر ادرار و تشدید علایم بزرگی پروستات می‌شود. بنابراین ایجاد فضای آرام برای این دسته از بیماران بسیار ضروری و لازم می‌باشد.
11- دوری از هوای سرد که سبب تحریک مثانه و تکرر ادرار می‌شود به این بیماران توصیه می‌شود. قرار گرفتن در محیط گرم برای آنها بسیار مناسب می‌باشد.
12- استفاده از داروهای آنتی هیستامین و ضد احتقان ها به این بیماران توصیه نمی‌شود، زیرا علایم بیماری‌شان حادتر می‌شود.
زهره لطیفی
بخش سلامت تبیان
مطالب مرتبط:
کار غده پروستات در آقایان
بزرگ شدن طبیعی پروستات در مردان
بزرگ شدن پروستات همیشه خطرناک نیست
سرطان پروستات در آقایان
5 روش تشخیص بزرگی پروستات
فهرست موضوعات
پروستاتیت یا التهاب پروستات اغلب باعث ادرار کردن دردناک و یا مشکل می شود. سایر علائم التهاب پروستات شامل درد در کشاله ران، ناحیه لگن یا اندام تناسلی و گاهی اوقات علائم شبه آنفولانزا ایجاد می کند.
پروستاتیت در هر سنی می تواند رخ دهد ولی در مردان زیر ۵۰ سال شایع تر است. پروستاتیت توسط عوامل متعددی ایجاد می شود. اگر پروستاتیت ناشی ازعفونت باکتریایی باشد، معمولا می توان آن را با آنتی بیوتیک درمان کرد. با این حال، گاهی اوقات پروستاتیت توسط یک عفونت باکتریایی ایجاد نشده است و یا علت دقیق آن هرگز شناخته نمی شود.
بسته به علت بوجود آورنده آن، علائم پروستاتیت ممکن است به تدریج یا به طور ناگهانی بروز کند. علائم ممکن است به خودی خود و یا با درمان مناسب به سرعت بهتر شوند. در برخی از انواع پروستاتیت، علائم برای ماه ها باقی می ماند یا اینکه مجددا عود می کند که در این حالت به آن پروستاتیت مزمن می گویند.برای جلوگیری از عفونت پروستات چه باید کرد
عوامل عصبی و روانی نقش مهمی در بروز یا بدتر شدن درد های مزمن لگنی و پروستاتیت دارند. برخی محققین این مشکل را در گروه اختلالات روان تنی یا سایکوسوماتیک در نظر گرفته اند. در یک مطالعه ی بزرگ نشان داده شد که افسردگی و اختلالات پانیک در مردان با دردهای مزمن لگنی شایعتر است. مطالعات جدید نشان می دهند که پروستاتیت با بیماری های عصبی و روانی مثل افسردگی، استرس، اضطراب ارتباط دارد.
همچنین افرادی که از حمایت اجتماعی ضعیفی برخوردار هستند و نیز افرادی که اصولا تجربیات دردناک خود را با بزرگنمایی و بصورت تشدید یافته تر از معمول بیان می کنند یا احساس می کنند که کسی نیست تا در مورد دردشان آن ها را کمک کند و تصور می کنند که هیچگاه قرار نیست بهتر شوند، این افراد نیز بیشتر پروستاتیت و درهای مزمن لگنی را تجربه می کنند.
علائم پروستاتیت بسته به علت آن ممکن است شامل یک یا تعدادی از موارد زیر باشد:
⚠ درد یا حس سوزش هنگام دفع ادرار (سوزش ادرار)
⚠ مشکل در ادرار کردن، مانند قطره قطره ادرار کردن یا تاخیر در شروع ادرار
⚠ تکرر ادرار، به خصوص در شب (شب ادراری)
⚠ نیاز فوری به ادرار کردن
⚠ درد در شکم، کشاله ران و یا کمر
⚠ درد در ناحیه بین کیسه بیضه و مقعد (کف لگن)
⚠ درد و ناراحتی در آلت تناسلی و یا بیضه ها
⚠ ارگاسم یا انزال دردناک
⚠ علائم آنفولانزا مانند (که در پروستاتیت ناشی از عفونت باکتریایی)
اگر شما تجربه درد لگن، ادرار کردن سخت یا دردناک، یا ارگاسم و انزال دردناک دارید، حتما به دکتر خود مراجعه کنید. بعضی از انواع التهاب پروستات اگر درمان نشوند، می تواند منجر بدتر شدن عفونت یا دیگر مشکلات سلامتی شود. التهاب پروستات نباید با بزرگی پروستات اشتباه گرفته شود.
پروستاتیت باکتریایی حاد اغلب به وسیله گونه های رایجی از باکتری ها بویژه باکتری هایی که در روده انسان بصورت مسالمت آمیزی زندگی می کنند ایجاد می شود. عفونت ممکن است زمانی شروع شود که باکتری ها از طریق ادرار به داخل پروستات نشت می کنند.در اینگوه موارد از آنتی بیوتیک برای درمان آن استفاده می شود. گاهی اوقات به دلیل پنهان شدن باکتری ها در پروستات، امکان حذف باکتری توسط آنتی بیوتیک وجود نخواهد داشت، در اینگونه موارد التهاب پروستات ممکن است عود کند یا اینکه برای درمان با مشکل روبورو شویم. این حالت پروستاتیت باکتریایی مزمن یده می شود.
عفونت باکتریایی تنها علت پروستاتیت نیست. علل دیگر می تواند شامل:
# اختلال سیستم ایمنی بدن
# اختلال سیستم عصبی
# صدمه به پروستات
با این حال، در بسیاری از موارد التهاب پروستات ، علت آن هرگز شناخته نمی شود.
عوارض پروستاتیت می تواند شامل موارد زیر باشد:
• ورود عفونت باکتریایی به داخل خون (باکتریمی)
• عفونت اپیدیدیم (التهاب لوله مارپیچ متصل به پشت بیضه یا اپیدیدیمیت)
• بروز حفره پر از چرک در پروستات (آبسه پروستات)
• اختلالات مایع منی و ناباروری (این حالت می تواند با التهاب مزمن پروستات رخ می دهد)
• بالا رفتن میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA)
التهاب پروستات می تواند باعث بالا رفتن میزان آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) شود، PSA پروتئینی است که توسط پروستات تولید می شود. تست PSA به طور کلی برای غربالگری سرطان پروستات استفاده می شود. سلولهای سرطانی PSA بیشتری نسبت به سلولهای غیر سرطانی تولید می کنند، بطوریکه بالاتر بودن سطح نرمال PSA در خون ممکن است نشان دهنده سرطان پروستات باشد. با این حال، بیماری های دیگری بجز سرطان پروستات، از جمله پروستاتیت، همچنین می توانند سطح PSA را افزایش دهند.
هیچ مدرک مستقیمی که نشان دهد پروستاتیت می تواند به سرطان پروستات منجر شود وجود ندارد.
تشخیص التهاب پروستات شامل رد بیماری های دیگری است که ممکن است باعث بروز علائم شما شده باشد و همچنین تعیین اینکه شما به چه نوعی از پروستاتیت مبتلا شده اید می باشد. دکتر شما در مورد سابقه پزشکی شما و علائم بیماری خواهد پرسید. او همچنین یک معاینه فیزیکی، که به احتمال زیاد شامل یک معاینه پروستات از طریق مقعد با انگشت (DRE) می باشدانجام خواهد داد.
تست های تشخیصی اولیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
دکتر شما ممکن است این آزمایش را زمانی سفارش دهد که نشانه هایی از عفونت در خون شما وجود داشته باشد.
دکتر شما ممکن است به دلیل وجود علائم عفونت آزمایش نمونه ادرار درخواست کند. در برخی موارد، دکتر ممکن است یک سری از نمونه ادرار قبل، در طول و بعد از ماساژ پروستات از شما را درخواست کند.
دکتر شما ممکن است یک بار یا بیشتر از این آزمون استفاده کند. این تست برای بررسی اینکه چگونه شما می توانید به خوبی مثانه خود را تخلیه کنید سفارش داده می شود. این تست می تواند به دکتر شما در درک میزان تاثیر پروستاتیت بر روی توانایی شما در ادرار کردن کمک می کند.
بر اساس نشانه های شما و نتایج آزمون، دکتر شما ممکن است نتیجه بگیرد که به یکی از انواع التهاب پروستات به شزح زیر مبتلا شده اید:
این نوع پروستاتیت معمولا با انواع باکترهای شایع ایجاد می شود. عموما علائم به طور ناگهانی شروع شده و باعث علائم شبیه سرماخوردگی، مانند تب، لرز، تهوع و استفراغ می شود.
پروستاتیت باکتریایی مزمن زمانی رخ می دهد که باکتری ها توسط آنتی بیوتیک ها حذف نمی شوند و منجر به عود عفونت و یا عفونت های مقاوم به درمان می شود. در فواصل بین حملات پروستاتیت باکتریایی مزمن، ممکن است شما هیچ علامتی نداشته باشند و یا اینکه علائم جزئی داشته باشید.
که سندرم درد مزمن لگن نیز یده می شود، این نوع پروستاتیت توسط باکتری ایجاد نمی شود نیست. غالبا علت دقیق آن را نمی توان مشخص کرد. بیشتر موارد پروستاتیت ها در این دسته قرار می گیرند یعنی اینکه علت آن عفونت های باکتریال نیستند. در برخی از مردان، علائم در مورد طول زمان ثابت باقی می ماند. برای عده ای دیگر، علائم در طول زمان شدت و ضعف می یابد و میزان علائم بیشتر و کمتر می شود.
این نوع التهاب پروستات باعث بروز علائم نمی شود و معمولا فقط بصورت اتفاقی و زمانی که شما برای شرایط دیگری آزمایش داده اید تشخیص داده می شود. در این حالت نیازی به درمان نیست.
درمان پروستاتیت به علت زمینه ای آن بستگی دارد. این درمان ها می تواند شامل موارد زیر باشد:
این رایج ترین درمانی است که برای پروستاتیت تجویزمی شود. انتخاب دارو توسط دکتر شما بر اساس نوع باکتری است که ممکن است باعث عفونت شده باشد. اگر علایم شما شدید باشد، ممکن است به آنتی بیوتیک داخل وریدی (IV) نیاز داشته باشید. به احتمال زیاد شما به آنتی بیوتیک های خوراکی برای چهار تا شش هفته نیاز خواهید داشت اما ممکن است درمان طولانی تری برای پروستاتیت مزمن و یا عود کننده نیاز باشد.برای جلوگیری از عفونت پروستات چه باید کرد
این داروها به شل شدن گردن مثانه و رشته های عضلانی پروستات را به مثانه متصل کرده است کمک می کند. این درمان ممکن است علائم بیمار، مانند ادرار کردن دردناک را کاهش دهد.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) ممکن است شما را راحت تر کند.
این روش که توسط پزشک انجام می شود شبیه معاینه پروستات از طریق مقعد و توسط انگشت است. و ممکن است باعث تسکین علائم شود، اما پزشکان در مورد میزان تاثیر این روش اختلاف نظر دارند.
درمان های بالقوه دیگری برای التهاب پروستات در حال مطالعه است. این درمان ها شامل درمان حرارتی با یک دستگاه مایکروویو و مواد دارویی بر اساس عصاره گیاهان خاص می باشد.
تغییر در شیوه زندگی زیر و درمان های خانگی ممکن است برخی از علائم التهاب پروستات را کاهش دهد:
# نشستن در تشت یا وان آب گرم
# محدود کردن و یا پرهیز از الکل، کافئین و غذاهای تند یا اسیدی
# از نشستن طولانی مدت اجتناب شود و یا سعی کنید بر روی بالش یا کوسن باد شده نشسته تا فشار کمی بر روی پروستات شما وارد شود.
# از دوچرخه سواری پرهیز کنید، و یا شورت پد دار بپوشید و دوچرخه خود را برای از کم کردن فشار بر روی پروستات تنظیم کنید.
درمان های جایگزین که امیدهایی برای کاهش علائم پروستاتیت نشان می دهد شامل موارد زیر است:
طب سوزنی – این نوع درمان پروستات شامل وارد کردن سوزن بسیار نازک از طریق پوست به اعماق مختلف و در نقاط خاصی از بدن می باشد. چند مطالعات کوچک نشان داده است که طب سوزنی ممکن است به کاهش علائم پروستاتیت کمک کند.
در این روش به شما آموزش داده می شود تا با استفاده از افکار خود بر روی بدن تان کنترل داشته باشید. متخصص بیو فیدبک با استفاده از سیگنال های دریافتی از تجهیزات نظارتی به شما یاد می دهد تا برعملکردها و پاسخ های خاص بدن از جمله شل کردن عضلات خود کنترل داشته باشید. برخی مطالعات کوچک نشان می دهند که این فرایند برای مدیریت درد ناشی از التهاب پروستات مفید می باشد.
هیچ شواهدی وجود دارد که گیاهان و مکمل های گیاهی باعث بهبود پروستاتیت شود، اگر چه بسیاری از مردان از این داروها استفاده می کنند. برخی از درمان های گیاهی برای پروستاتیت شامل چمن چاودار (cernilton)، کوئرستین (یک ماده شیمیایی موجود در چای سبز، پیاز و دیگر گیاهان) و عصاره گیاه نخل باد بزنی اره (saw palmetto). مکمل های پروستات ترکیبی از مواد معدنی و ویتامین ها، به خصوص روی، سلنیوم، و ویتامین E و D می باشد. بسته به فرمول، برخی از مکمل ها مضر باشد، بنابراین قبل از استفاده از آنها با دکتر خود صحبت کنید.
سوال پزشکی دارید ؟!؟
