آمپول بتامتازون ال آ

خواص دارویی و گیاهی

Будьте в курсе наших последних новостей!

اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است. آمپول بتامتازون ال آ

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

بسته بندی 1 عددی

بتازون ال.آ ®

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

گلوكوكورتيكوئيد

ضد التهاب

رده C

اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

بسته بندی 1 عددی

بتازون ال.آ ®

بتازون ال.آ ®

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر آمپول بتامتازون ال آ

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

بسته بندی 1 عددی

بسته بندی 1 عددی

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

گلوكوكورتيكوئيد

گلوكوكورتيكوئيد

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

رده C

رده C

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

ضد التهاب

ضد التهاب

بتازون ال.آ ®

بتازون ال.آ ®

بتازون ال.آ ®

بتازون ال.آ ®

بتازون ال.آ ®

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

گلوكوكورتيكوئيد

گلوكوكورتيكوئيد

گلوكوكورتيكوئيد

گلوكوكورتيكوئيد

گلوكوكورتيكوئيد

ضد التهاب

ضد التهاب

ضد التهاب

ضد التهاب

ضد التهاب

رده C

رده C

رده C

رده C

رده C

اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

بسته بندی 1 عددی

بسته بندی 1 عددی

بسته بندی 1 عددی

بسته بندی 1 عددی

بسته بندی 1 عددی

بتازون ال.آ ®

آمپول سوسپانسیون (بتامتازون استات 3 میلی گرم + بتامتازون دی سدیم فسفات 3میلی گرم) در 1 میلی لیتر

گلوكوكورتيكوئيد

ضد التهاب

رده C

اثر ضدالتهاب: بتامتازون ساخت آنزیمهای لازم برای کاهش پاسخهای التهابی را تحریک می کند.بتامتازون یک استروئید طولانی اثر با قدرت ضد التهابی 25 برابر هیدروکورتیزون هم وزن آن است.این دارو هیچگونه فعالیت مینرالوکورتیکوئیدی ندارد. بتامتازون سدیم فسفات بسیار قابل حل و شروع اثر آن بسیار سریع است و می توان آن را به صورت وریدی تزریق نمود. بتامتازون سدیم فسفات و بتامتازون استات ترکیبی از ملح فسفات با اثر سریع و ملح استات با حلالیت کم و اثر آهسته است که اثر ضد التهابی سریع را همراه با طول مدت اثر طولانی به وجود می آورد.این ترکیب به صورت سوسپانسیون است و نباید به صورت وریدی تجویز شود.این شکل از دارو از راه تزریق داخل مفصلی ، داخل جلدی یا داخل ضایعه ، به عنوان یک داروی ضد التهاب ، موثر است.

جذب: بعد از تزریق وریدی ، حداکثر اثر دارو طی 2-1 ساعت حاصل می گردد.
پخش: از خون بسرعت خارج می شود و در عضله، کبد،پوست ، روده کوچک و کلیه ها انتشار می یابد.پیوند به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورین و آلبومین)ضعیف است.تنها آن مقداری از دارو فعال است که به شکل پیوند نیافته باشد.آدرنوکورتیکوئیدها به داخل شیر مادر ترشح می شوند و از جفت نیز عبور می کنند.
متابولیسم: در کبد متابولیزه و به متابولیتهای غیر فعال سولفات و گلوکورونید تبدیل می شود.
دفع: متابولیتهای غیرفعال و مقدار کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه ها و مقدار بسیار کمی نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک بتامتازون 54-36 ساعت است.

• التهاب شديد يا كاهش ايمني
• پيشگيري از بيماري غشاء هيالن در نوزادان نارس

حساسیت مفرط به دارو یا هر یک از اجزای فرآورده های حاوی کورتیکواستروئید، عفونتهای قارچی سیستمیک ، تجویز واکسنهای حاوی ویروس زنده همزمان با این دارو.

باعث سرکوب محور هیپوفیز- هیپوتالاموس-آدرنال شده بخصوص در کودکان یا بیمارانی که دوزهای بالای دارو را در طولانی مدت دریافت می کنند، ساپرس محور منجر به کریزآدرنال می شود.
قطع تجویز این دارو باید به آهستگی و با دقت صورت گیرد.در شرایط استرس ، بیماران با سرکوب محور باید دوز کافی از کورتیکواستروئیدهای دارای فعالیت مینرآلوکورتیکوئیدی مانند هیدرو کورتیزون یا کورتیزون را بجای بتامتازون دریافت کنند.
مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها ریسک عفونتهای ثانویه را افزایش داده ، علائم عفونت حاد (مثل عفونت قارچی)را ماسکه کرده ، عفونتهای ویروسی را تشدید کرده و پاسخ دهی به واکسنها را تضعیف می کند. از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان جلوگیری شود. این فراورده ها در درمان هرپس چشمی ،مالاریای مغزی یا هپاتیتهای ویروسی نباید بکار روند.در بیماران دیابتی تولید گلوکوز را مختل کرده و خطر هایپر گلیسمی را افزایش می دهد. در اختلالات کبدی مانند سیروز، بدلیل احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.در بیماران میاستنی گراویس درمان با کورتیکواستروئیدها(بخصوص مراحل حاد بیماری) باعث تشدید بیماری می شود.
بدنبال سکته قلبی حاد بدلیل خطرپارگی میوکارد با احتیاط استفاده شوند.مصرف طولانی مدت باعث افزایش فشار داخل چشم،گلوکوم زاویه باز و کاتاراکت می شود. لذا در بیماران مبتلا به گلوکوم و کاتاراکت با احتیاط مصرف شوند و در مصرف مزمن،معاینات چشمی منظم صورت گیرد. مصرف طولانی مدت خطر استئوپروز را در بیماران افزایش می دهد .
در نارسایی کلیوی بدلیل خطر احتباس مایعات با احتیاط بکار روند.
در بیماران با سابقه صرع با احتیاط بکار رود.مواردی از تشنج در کریزآدرنال گزارش شده است. کلیرانس متابولیک کورتیکواستروئیدها در هایپر تیروئیدی افزایش و در هایپو تیروئیدی کاهش می یابد. تنظیم دوز در این موارد لازم است.
بخاطر عوارض جانبی متعدد در افراد مسن ، با کمترین دوز وکوتاه مدت استفاده شوند.مصرف در کودکان باعث تاخیر رشد می شود که بایستی مانیتور شوند.

در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد انعقاد ،ممکن است اثرات داروهای ضد انعقاد خون کاهش یابد(بندرت). PT و INR مانیتور شوند.متابولیسم ایزونیازید وسالیسیلاتها ممکن است در صورت مصرف همزمان با این دارو افزایش یابد.
مصرف همزمان با باربیتورات، فنی توئین وریفامپین ،ممکن است اثرات کورتیکواسترئیدی بتامتازون را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی کاهش دهد.بتامتازون ممکن است کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داورهای مدر را تشدید کند.کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیماران که بطور همزمان گلیکوزیدهای دیجیتال مصرف می کنند ، افزایش دهد.مصرف همزمان بتامتازون با استروژنها ممکن است بدلیل افزایش غلظت ترانس کورین ،موجب کاهش متابولیسم بتامتازون شود ، در نتیجه نیمه عمر این دارو بدلیل افزایش پیوند به پروتئین طولانی می شود.

مصرف مقادیر زیاد بتامتازون برای مدت طولانی، آزاد سازی هورمون آدرنوکورتیکوتروپین (ACTH)را از غده هیپوفیز مهار می سازد و در نتیجه ، بخش قشری غده فوق کلیوی ترشح کورتیکواستروئیدهای درون زاد را متوقف می کند.
اعصاب مرکزی: سرخوشی کاذب،بی خوابی ،سردرد، رفتار سایکوتیک ، تومور کاذب مغز ، تغییر الگوهای ذهنی ، عصبانیت ، بی قراری
قلبی-عروقی: نارسایی احتقانی قلب،کمی فشار خون ،ادم،ترموبوآمبولی،ترومبوفلوبیت و آریتمیت
پوست: تاخیر در بهبود زخمها ،آکنه،بثورات پوستی ، رگه های پوستی(استریا)
چشم، حلق، بینی: کاتاراکت، گلوکوم، برفک دهان
دستگاه گوارش: تحریک ،افزایش اشتها ،پانکراتیت ، استفراغ
ایمنی: کاهش ایمنی،افزایش استعداد ابتلا به عفونت
متابولیک: کاهش پتاسیم خون،احتباس سدیم ، احتباس مایعات، افزایش وزن بدن،افزایش قند خون، کاهش کلسیم خون
عضلانی-اسکلتی: آتروفی عضلانی ،ضعف،پوکی استخوان
سایر عوارض: پرمویی، نشانه های سندروم کوشینگ ، سندروم قطع مصرف دارو(تهوع، خستگی ، بی اشتهایی ، تنگی نفس،کمی فشار خون ، کمی قند خون ، درد عضلانی ، درد مفصل ، تب ، سرگیجه و ضعف)

دور از نور و در دمای بین 25-2 درجه سانتی گراد نگهداری گردد. از یخ زدگی محافظت گردد.

بسته بندی 1 عددی

(C) Caspian Tamin Pharmaceutical Co.

All Rights Reserved.

نشان‌گذاری

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]

‎بتامتازون چیست؟
‎بتامتازون از دسته داروهای کورتیکواستروئیدی (در اصطلاح عامیانه کورتون) می باشد. این داروی استروئیدی در اشکال متنوع دارویی خوراکی، تزریقی و موضعی تولید می شود و در موقعیت های مختلفی تجویز می گردد.
‎فرم خوراکی و تزریقی بتامتازون به علت اثرات کاهش دهنده ایمنی که دارد، در درمان برخی بیماری های خود ایمنی (که سیستم دفاعی بدن به بخش هایی از نقاط بدن آسیب می رساند) مانند لوپوس، هپاتیت ناشی از بیماری های خود ایمنی، بیماری های عضلانی و مفصلی مانند رماتیسم، آلرژی و آسم تجویز می گردد.
‎این دارو همچنین در درمان برخی سرطان ها به عنوان داروی کمکی استفاده می شود.
‎بتامتازون با مهار آزاد سازی برخی ناقل های شیمیایی که مسئول ایجاد التهاب می باشند منجر به فروکش علائم التهابی و حساسیتی می گردد.
‎این دارو همچنین برای افرادی که مبتلا به اختلالات غده ی فوق کلیوی هستند و در بدن آن ها کورتیکواستروئید ها (کورتون) به مقدارکافی تولید نمی شود، به عنوان درمان جایگزین استفاده می شود.

‎پیش از شروع مصرف بتامتازون
‎-در صورتی که فشار خون بالا دارید، به پزشک خود اطلاع دهید.
‎-در صورت سابقه ی حمله قلبی یا هرگونه ناراحتی قلبی، اختلال در عملکرد کبد یا کلیه پزشک خود را در جریان قرار دهید.
‎-در صورتی که نیاز به مصرف طولانی مدت بتامتازون دارید و در خانواده ی نزدیکتان سابقه ی ابتلا به دیابت یا بیماری چشمی گلوکوم (آب سیاه) وجود دارد، پزشک خود را مطلع نمایید.
‎-در صورت ابتلا به کم کاری تیروئید، پوکی استخوان، صرع، بیماری ضعف عضلانی میاستنی گراویس، زخم معده یا هرگونه بیماری گوارشی و اختلالات ذهنی پزشک خود را مطلع نمایید.
‎-اگر باردار یا شیرده می باشید و یا قصد بارداری دارید، حتما پیش از شروع مصرف این دارو پزشک خود را مطلع نمایید.
‎-بدلیل این که دارو سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کند می تواند منجر به عود مجدد عفونت ها یا تشدید آن ها در بدن گردد لذا سابقه ی ابتلا به هرگونه عفونت در چند ماه اخیر و سابقه ی ابتلا به بیماری سل را حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
‎-در صورتی که سابقه ی تشکیل لخته خون در عروق یا سابقه ی آنژیوگرافی داشته اید حتما پزشک خود را مطلع نمایید.
‎-اگر قصد واکسیناسیون دارید یا اخیرا واکسنی دریافت نموده اید حتما پزشک خود را در جریان قرار دهید.
‎-لیست کاملی از دارو ها (حتی داروهایی که بدون نسخه مصرف می نمایید) و فرآورده های مکمل و گیاهی مصرفی خود تهیه کنید و در اختیار پزشک و داروسازتان قرار دهید تا در صورت وجود تداخل با بتامتازون، اقدامات لازم صورت گیرد.
‎-در صورت سابقه ی حساسیت به این دارو یا سایر داروهای استروئیدی (همچون دگزامتازون و پردنیزولون) و یا درد عضلانی پیش رونده پس از مصرف این دارو ها، به پزشک خود اطلاع دهید.

‎نحوه ی صحیح مصرف بتامتازون 
‎-نحوه ی صحیح مصرف این دارو را از پزشک یا داروساز خود سوال کنید. بتامتازون با توجه به شرایط و نوع بیماری شما در مقدار و نوبت های متفاوتی تجویز می شود. در صورت مصرف قرص خوراکی به عنوان ضد التهاب، بهتر است آن را صبح ها بعد از صبحانه مصرف نمایید و اگر جهت نقص غده ی فوق کلیوی و کمبود استروئید در بدن این دارو برایتان تجویز شده باشد، بهترین زمان مصرف آن شب ها می باشد.
‎-قرص های بتامتازون به راحتی در آب قابل حل می باشند با این وجود بهتر است قرص را به صورت کامل همراه با یک وعده غذای اصلی یا میان وعده مصرف نمایید.
‎-در صورت فراموشی یک نوبت مصرف دارو، به محض یادآوری آن را مصرف نمایید اما در صورتی که به اندازه ی یک روز کامل مصرف دارو را فراموش کرده‌ اید، نوبت فراموش شده را مصرف ننموده و نوبت بعدی را طبق زمان بندی سابق مصرف نمایید و از دو برابر کردن مقدار دارو در یک نوبت خودداری نمایید.
‎-ممکن است با توجه به نوع بیماری، این دارو بصورت روزانه برای یک دوره کوتاه درمانی برایتان تجویز شود. در این صورت مصرف منظم دارو در روند بهبودی شما بسیار موثر می باشد.
‎-در صورت مصرف بتامتازون از ۳ هفته، قطع دارو باید به صورت تدریجی و تحت نظر پزشک صورت گیرد زیرا قطع ناگهانی این دارو می تواند عوارضی ایجاد نماید به همین دلیل پزشک برای قطع مصرف، مقدار داروی شما را به مرور کم خواهد کرد.

‎توصیه های بتامتازون
‎-در صورتی که دوره ی درمان شما با این دارو طولانی تر از ۳ هفته باشد، بهتر است کارتی تهیه نموده و روی آن اطلاعاتی در مورد مصرف این دارو و مقدار مصرف و نوع بیماری خود یادداشت نمایید و در وسایل شخصی یا کیف پول خود نگهداری کنید تا در مواقع اضطراری بتوان از این اطلاعات جهت اقدامات لازم استفاده کرد.
‎-همچنین در صورتی که قرار است تحت عمل جراحی یا درمان های دندان پزشکی قرار بگیرید یا هرگونه درمانی جهت آسیب دیدگی های جسمی نیاز داشتید حتما درمانگر خود را در جریان مصرف این دارو قرار دهید و کارت تهیه شده را به ایشان نشان دهید زیرا در چنین مواقعی ممکن است نیاز به تنظیم مجدد مقدار مصرف این دارو داشته باشید.
‎-در مدت درمان با این دارو، تحت نظر پزشک خود باشید و آزمایشات ومعاینات دوره ای را بصورت منظم انجام دهید تا روند بهبود و احتمال بروز عوارض ناخواسته دارویی در شما تحت بررسی قرار گیرد.
‎-از آنجا که این دارو سیستم ایمنی بدن را سرکوب می نماید، احتمال ابتلا به عفونت ها در مدت درمان با این دارو افزایش می یابد و لازم است بهداشت فردی را رعایت کنید و از تماس نزدیک با افراد مبتلا به بیماری های عفونی (آبله مرغان، سرماخوردگی ،آنفولانزا، سرخک و) تا جای ممکن خودداری نمایید و در صورت مشاهده ی علائم این بیماری ها سریعا به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎-برخی واکسن ها جهت مصرف در دوره ی درمانی با بتامتازون مناسب نمی باشند لذا پیش از هرگونه واکسیناسیون پزشک یا فرد مسئول را در جریان مصرف بتامتازون قرار دهید.
‎-در صورتی که نیاز به مصرف هرگونه داروی بدون نسخه داشتید حتما با داروساز خود مشورت نمایید و مطمئن شوید که مصرف آن دارو در مدت درمان با داروهای استروئیدی بدون اشکال است.

‎عوارض جانبی بتامتازون 
‎-درد شکمی، سؤهاضمه و احساس تهوع از عوارض شایع در مصرف کنندگان بتامتازون خوراکی می باشد. در صورت وقوع این علائم با مصرف وعده غذایی سبک همراه دارو می توانید از شدت این عوارض بکاهید اما در صورتی که استفراغ حاوی خون داشتید حتما به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎-مصرف این دارو می تواند در بدن شما ضعف و خستگی عضلانی ایجاد نماید لذا تا زمانی که اثرات دارو برطرف نشده از رانندگی و کار با ابزار هایی که به احتیاط نیاز دارد بپرهیزید.
‎-در صورت تغییر در خلق و خو، خصوصا در ابتدای درمان با این دارو، احساس گیجی، افزایش حساسیت های روحی، افکار ناخوشایند یا ناسب، سریعا به پزشک خود مراجعه نمایید.
‎-مصرف این دارو ممکن است موجب مشکل در خوابیدن، سردرد، افزایش وزن یا اختلالات قاعدگی در خانم ها گردد در صورتی که این علائم شدید شد یا موجب آزارتان شد، به پزشک مراجعه نمایید.
‎-مصرف این دارو احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می دهد لذا در صورت بروز علائم عفونت(تب،لرز،علائم سرماخوردگی چک ی،اسهال و) حتما به پزشک مراجعه نمایید.
‎-در صورت مصرف طولانی مدت این دارو چنانچه علائمی مشاهده کردید که احساس نمودید مرتبط با مصرف این دارو می باشد حتما با پزشک خود در مورد آن ها مشورت نمایید تا توصیه های لازم را دریافت کنید.
‎-بدلیل تاثیر دارو های استروئیدی بر روی توده ی استخوانی، آزمایشات بالینی مورد نیاز جهت بررسی استحکام استخوان ها را در مدت درمان با این دارو انجام دهید و از آن جا که در مصرف طولانی مدت این دارو آسیب پذیری استخوان ها افزایش می یابد، احتیاطات لازم را بنمایید. آمپول بتامتازون ال آ

Reference1: www.medscape.com
Reference2: www.drugs.com

آمپول بتامتازون ال آ

آرایش

مدل مو

مدل لباس

اخبار

سبزی خردکن

آکاایران,روزه,اخبار,خانواده,فال,سرگرمی,آشپزی,شیرنی پزی

186

سلامت ، درمان بیماری ها ، مقالات پزشکی ، اطلاعات دارویی ، تغذیه ، رژیم درمانی1